صلتیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
| مبدأ شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =صلت‌بن‌عثمان  
| موسس =صلت‌بن‌عثمان  
| عقیده =صلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا تا به بلوغ نرسند، شایسته پذیرفتن اسلام نخواهند بود.
| عقیده =صلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت نخواهند بود.
}}
}}


خط ۲۱: خط ۲۱:


== عقاید ==
== عقاید ==
صلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا آنها تا به بلوغ نرسند، شایسته پذیرفتن اسلام نخواهند بود.<ref>مشکور، محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 303 با اندک ویرایش</ref>،<ref>بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بین‌الفرق، به اهتمام محمد زاهد‌بن حسن‌الکوثری؛ چاپ قاهره؛ سال    1948 میلادی، ص 58</ref>،<ref>شهرستانی عبدالکریم؛ الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی؛ با تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی؛ چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116.</ref>.
صلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا آنها تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت و پذیرفتن اسلام نخواهند بود.<ref>مشکور، محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 303 با اندک ویرایش</ref>،<ref>بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بین‌الفرق، به اهتمام محمد زاهد‌بن حسن‌الکوثری؛ چاپ قاهره؛ سال    1948 میلادی، ص 58</ref>،<ref>شهرستانی عبدالکریم؛ الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی؛ با تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی؛ چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116.</ref>.


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۳۰ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۳

صلتیه
نامصلتیه
موسسصلت‌بن‌عثمان
عقیدهصلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت نخواهند بود.

صلتیه‏ پیروان مردی به نام صلت‌بن‌عثمان بودند. برخی او را صلت‌بن ابی‌الصلت خوانده‌‏اند.

شرح حال

ابن اثیر در «الّلباب » نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت خوانده‌است. میر سید شریف جرجانی در «شرح‌المواقف» نام او را عثمان‌بن‌ابی‌الصلت و به قولی صلت‌بن‌صامت آورده‏ است.

پیشینه

وی از طایفه «عجارده» بود.

عقاید

صلت‌بن‌عثمان معتقد بود که هرگاه مردی سخن ما را بپذیرد و مسلمان شود، با وی دوست می‌شویم، ولی از کودکان او بیزاری می‌جوییم، زیرا آنها تا به بلوغ نرسند، شایسته قضاوت و پذیرفتن اسلام نخواهند بود.[۱]،[۲]،[۳].

پانویس

  1. مشکور، محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 303 با اندک ویرایش
  2. بغدادی عبدالقاهر؛ الفرق بین‌الفرق، به اهتمام محمد زاهد‌بن حسن‌الکوثری؛ چاپ قاهره؛ سال 1948 میلادی، ص 58
  3. شهرستانی عبدالکریم؛ الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانی؛ با تصحیح سید محمد رضا جلالی نائینی؛ چاپ تهران، سال 1321 هجری شمسی، ص 116.