صباحیه (منسوب به ابوالصباح سمرقندی): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «صباحيه‏ فرقه‏ اى منسوب به مردى به نام ابو الصباح سمرقندى هستند. ==عقاید== این...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
صباحيه‏ فرقه‏ اى منسوب به مردى به نام ابو الصباح سمرقندى هستند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان = صباحیه( منسوب به ابوالصباح سمرقندی)
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام = صباحیه( منسوب به ابوالصباح سمرقندی)
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =
| عقیده =1.هر کسی  ادعای امامت کند و در کار خود پیروز شود، پیروی از او واجب است. 2. ابوبکر در کشتار و به اسارت کشاندن اهل ردّه خطا کرد.
3. ذبایح اهل کتاب و نکاح با زنان آنان حرام است.
}}


==عقاید==
'''صباحیه‏''' فرقه‏‌ای منسوب به شخصی به نام ''ابوالصباح سمرقندی'' هستند.
این فرقه قايل اند که جهان قدیم است و خلقت با خداى تعالى مى باشند. معتقدند که خداوند پيوسته آفريدگان خود را مى ‏بيند به گونه ای که حتی يك چشم بر هم زدن از ديدن آن ها غافل نيست. ابلیس دشمن خداوند است، زیرا که پيوسته به شيطنت مشغول است.
پیروان این فرقه، ذبايح اهل كتاب و نكاح با زنان آنان را «حرام» می دانند. می گویند که ابو بكر در كشتن اهل رده و اسير كردن آنان خطا كرد.
آنان باور دارند  که چگونه مى‏ توان قاتل عمار را ياغى و سركش خواند در حالى كه او بر اصحاب معاویه خروج كرد. از منظر صباحیه منسوب به ابو الصباح سمرقندی؛ عثمان مظلومانه كشته شد، زيرا تنها  افراد مرتد، زنا کار و قاتل را می توان کشت در حالی که عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آن ها،  هر كسی كه ادعاى امامت كند و در كار خود پيروز شود، پیروی از او واجب است. بنا بر اعتقاد آنان،  على (ع) در جنگ با معاويه خطا كرد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 297 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>الیمانی یحیی بن مرتضی، المنية و الامل فی شرح الملل و النحل، تحقيق دكتر محمد جواد مشكور، چاپ بيروت، ص 120</ref>


==پانویس==
== عقاید ==
این فرقه قائل‌اند که جهان قدیم و خالق فقط [[خدا|خدای تعالی]] است. از منظر ایشان خداوند پیوسته آفریده‌های خود را می‌‏بیند. [[ابلیس]] دشمن خداوند است، زیرا که پیوسته به شیطنت مشغول است. پیروان این فرقه، ذبایح [[اهل کتاب|اهل‌کتاب]] و [[ازدواج|نکاح]] با زنان آنان را حرام می‌دانند. می‌گویند که [[ابوبکر بن‌ابی قحافه|ابوبکر]] در کشتار و به اسارت کشاندن اهل ردّه، خطا کرد. آنان باور دارند که چگونه می‏‌توان قاتل [[عمار یاسر|عمار]] را یاغی و سرکش خواند در حالیکه او بر اصحاب [[معاویه]] خروج کرد. از منظر  این فرقه [[عثمان]] مظلومانه کشته شد؛ زیرا تنها افراد مرتد، زناکار و قاتل را می‌توان کشت در حالیکه عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آنها هر کسی که ادعای امامت کند و در کار خود پیروز شود، پیروی از او واجب است. بنابر اعتقاد آنان، علی (علیه‌السلام) در جنگ با معاویه خطا کرد<ref>مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 297 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>،<ref>الیمانی یحیی‌بن‌مرتضی؛ المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، تحقیق،  مشکور، محمد جواد، بیروت، ص 120.</ref>.


[رده: کلام]]
== پانویس ==
[[رده: مذاهب کلامی ]]
{{پانویس}}
 
{{فرق و مذاهب}}
 
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۲

صباحیه( منسوب به ابوالصباح سمرقندی)
نامصباحیه( منسوب به ابوالصباح سمرقندی)
عقیده1.هر کسی ادعای امامت کند و در کار خود پیروز شود، پیروی از او واجب است. 2. ابوبکر در کشتار و به اسارت کشاندن اهل ردّه خطا کرد. 3. ذبایح اهل کتاب و نکاح با زنان آنان حرام است.

صباحیه‏ فرقه‏‌ای منسوب به شخصی به نام ابوالصباح سمرقندی هستند.

عقاید

این فرقه قائل‌اند که جهان قدیم و خالق فقط خدای تعالی است. از منظر ایشان خداوند پیوسته آفریده‌های خود را می‌‏بیند. ابلیس دشمن خداوند است، زیرا که پیوسته به شیطنت مشغول است. پیروان این فرقه، ذبایح اهل‌کتاب و نکاح با زنان آنان را حرام می‌دانند. می‌گویند که ابوبکر در کشتار و به اسارت کشاندن اهل ردّه، خطا کرد. آنان باور دارند که چگونه می‏‌توان قاتل عمار را یاغی و سرکش خواند در حالیکه او بر اصحاب معاویه خروج کرد. از منظر این فرقه عثمان مظلومانه کشته شد؛ زیرا تنها افراد مرتد، زناکار و قاتل را می‌توان کشت در حالیکه عثمان مرتکب چنین گناهانی نشده بود. به عقیده آنها هر کسی که ادعای امامت کند و در کار خود پیروز شود، پیروی از او واجب است. بنابر اعتقاد آنان، علی (علیه‌السلام) در جنگ با معاویه خطا کرد[۱]،[۲].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 297 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  2. الیمانی یحیی‌بن‌مرتضی؛ المنیة و الامل فی شرح الملل و النحل، تحقیق، مشکور، محمد جواد، بیروت، ص 120.