افزودن پیوند

    سنباذیه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    '''سنباذیه''' به گروهی از پیروان سنباذ می گویند که مردی [[زرتشتیان|زرتشتی]] و نامش پیروز اسپهبد بود.
    {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
    | عنوان =سنباذیه 
    | تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | نام =سنباذیه
    | نام رایج =
    | تاریخ شکل گیری =2 ق
    | قرن شکل گیری =قرن دوم هجری قمری 
    | مبدأ شکل گیری =
    | موسس =پیروز اسپهبد
    | عقیده =
    }}


    ==تاریخچه==
    '''سنباذیه''' به گروهی از پیروان سنباذ می‌گویند که مردی [[زرتشتیان|زرتشتی]] و نامش پیروز اسپهبد بود.
    سنباذ از مردم روستاى اهروانه (آهن) در نیشابور بود و با [[ابو مسلم خراسانی]] سابقه دوستى داشت و در دستگاه او ترقى کرد و به سپهسالارى رسید. هر زمانی که ابو مسلم از [[رى]] نزد خلیفه مى‏ رفت، خزائنش را به او می سپرد. سنباذ پس از کشته شدن ابو مسلم، به خون خواهى او برخاست و قومس و رى را زیر فرمان گرفت و خزائن ابو مسلم را به تصرف خود درآورد.
     
    در باره دلیل خروج او می گویند که یکى از اعراب [[خراسان]] با کمک عرب هاى دیگر دسیسه کرده و پسرش را پنهانى کشته بودند. وى براى انتقام گرفتن از اعراب از یاران ابو مسلم شد.
    == تاریخچه ==
    طبرى مى ‏نویسد که بیشتر یاران سنباذ از اهل ایالت جبال یا کوهستان بودند. بارى کار او چنان بالا گرفت که بیش از صد هزار تن به او پیوستند. منصور خلیفه عباسى یکى از سرداران خود به نام جمهور بن مرار عجلى را با ده هزار تن به جنگ او فرستاد. بنا بر نقل طبری، این نبرد بین همدان و رى روى دادو موجب شکست سنباذ و فرار وی شد. او در حالی که میان قومس و طبرستان بود به دست یک ایرانی به نام لویان( لونان) در سال 137 هجری قمری کشته شد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 21 با ویرایش و اصلاح عبارات.
    سنباذ از مردم روستای اهروانه (آهن) در نیشابور بود و با [[ابومسلم خراسانی]] سابقه دوستی داشت و در دستگاه او ترقی کرد و به سپهسالاری رسید. هر زمانی که ابومسلم از [[ری|ری]] نزد خلیفه می‏ رفت، خزائنش را به او می‌سپرد. سنباذ پس از کشته شدن ابومسلم، به خون‌خواهی او برخاست و قومس و ری را زیر فرمان گرفت و خزائن ابومسلم را به تصرف خود درآورد.
    درباره دلیل خروج او می‌گویند که یکی از اعراب [[خراسان]] با کمک عرب‌های دیگر دسیسه کرده و پسرش را پنهانی کشته بودند. وی برای انتقام گرفتن از اعراب از یاران ابومسلم شد.
    طبری می‌‏نویسد که بیشتر یاران سنباذ از اهل ایالت جبال یا کوهستان بودند. کار او چنان بالا گرفت که بیش از صد هزار تن به او پیوستند. منصور خلیفه عباسی یکی از سرداران خود به نام جمهور بن مرار عجلی را با ده هزار تن به جنگ او فرستاد. بنا بر نقل طبری، این نبرد بین همدان و ری روی داد و موجب شکست سنباذ و فرار وی شد. او در حالی که میان قومس و طبرستان بود به دست یک ایرانی به نام لویان(لونان) در سال 137 هجری قمری کشته شد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 21 با ویرایش و اصلاح عبارات.
    </ref>
    </ref>
    ==پانویس==  
    == پانویس ==
     
    {{پانویس}}


    <references />
    {{فرق و مذاهب}}


    [[رده: فرق و مذاهب]]
    [[رده:فرق و مذاهب]]
    [[رده: کلام ]]
    [[رده: مذاهب کلامی ]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۵

    سنباذیه
    نامسنباذیه
    تاریخ شکل گیری2 ق، ۲ ش‌، ۶۲۳ م
    قرن شکل گیریقرن دوم هجری قمری
    موسسپیروز اسپهبد

    سنباذیه به گروهی از پیروان سنباذ می‌گویند که مردی زرتشتی و نامش پیروز اسپهبد بود.

    تاریخچه

    سنباذ از مردم روستای اهروانه (آهن) در نیشابور بود و با ابومسلم خراسانی سابقه دوستی داشت و در دستگاه او ترقی کرد و به سپهسالاری رسید. هر زمانی که ابومسلم از ری نزد خلیفه می‏ رفت، خزائنش را به او می‌سپرد. سنباذ پس از کشته شدن ابومسلم، به خون‌خواهی او برخاست و قومس و ری را زیر فرمان گرفت و خزائن ابومسلم را به تصرف خود درآورد. درباره دلیل خروج او می‌گویند که یکی از اعراب خراسان با کمک عرب‌های دیگر دسیسه کرده و پسرش را پنهانی کشته بودند. وی برای انتقام گرفتن از اعراب از یاران ابومسلم شد. طبری می‌‏نویسد که بیشتر یاران سنباذ از اهل ایالت جبال یا کوهستان بودند. کار او چنان بالا گرفت که بیش از صد هزار تن به او پیوستند. منصور خلیفه عباسی یکی از سرداران خود به نام جمهور بن مرار عجلی را با ده هزار تن به جنگ او فرستاد. بنا بر نقل طبری، این نبرد بین همدان و ری روی داد و موجب شکست سنباذ و فرار وی شد. او در حالی که میان قومس و طبرستان بود به دست یک ایرانی به نام لویان(لونان) در سال 137 هجری قمری کشته شد. [۱]

    پانویس

    1. ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 21 با ویرایش و اصلاح عبارات.
    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=سنباذیه&oldid=195428»