زعفرانیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'می دهد' به 'می‌دهد')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''زعفرانیه‏''' از فرق [[نجاریه|نجّاریه]] و پیروان شخصی به نام زعفرانی بودند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =زعفرانیه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =زعفرانیه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =زعفرانی 
| عقیده = تناقض در اظهار عقاید 
}}
 
'''زعفرانیه‏''' شاخه‌ای از فرقه [[نجاریه|نجّاریه]] و از پیروان شخصی به نام زعفرانی بودند.
   
   
==شرح حال==
== شرح حال ==
بنا بر نقل برخی از منابع، زعفرانی ظاهرا از مردم ری بوده که در قرن سوم هجری قمری زندگی می کرد. وی معاصر حسین بن نجار بود. سمعانی در کتاب انساب نام وی را می آورد، اما فرقه ای را به او نسبت نمی‌دهد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 210 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>
بنابر نقل برخی از منابع، زعفرانی ظاهرا از مردم ری بوده که در قرن سوم هجری قمری زندگی می‌کرد. وی معاصر حسین‌بن‌نجار بود. سمعانی در کتاب انساب نام وی را می‌آورد، اما فرقه‌ای را به او نسبت نمی‌دهد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 210 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>


==خصوصیات اخلاقی==
== خصوصیات اخلاقی ==
زعفرانی بنده شهرت بود و میل داشت که در تمام دنیا مشهور شود. به همین جهت شخصی را به مزدوری گرفت و به [[مکه]] فرستاد تا در موسم حج او را دشنام دهد و لعنت کند تا از این راه حواس حاجیان را به خود جلب کرده و به شهرت برسد.
زعفرانی بنده شهرت بود و میل داشت که در تمام دنیا مشهور شود. به همین جهت شخصی را به مزدوری گرفت و به [[مکه]] فرستاد تا در موسم حج او را دشنام دهد و لعنت کند تا از این راه حواس حاجیان را به خود جلب کرده و به شهرت برسد.
برخی از پیروان زعفرانیه خوردن انگور و کشمش را برای خود منع و حرام کردند و مى‏‌گفتند: چون زعفرانى انگور بسیار دوست مى ‏داشت، از این رو چیزى را که او خیلى دوست داشت بر خود روا نمى‏ داریم.<ref>شکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 210 با ویرایش و اصلاح و جابجای عبارات.</ref>
برخی از پیروان زعفرانیه خوردن انگور و کشمش را برای خود منع و حرام کردند و می‏‌گفتند: چون زعفرانی انگور بسیار دوست می‌‏داشت، از این‌رو، چیزی را که او خیلی دوست داشت بر خود روا نمی‏‌داریم.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 210 با ویرایش و اصلاح و جابجای عبارات.</ref>
             
 
==اعتقادات==
== اعتقادات ==
[[عبدالقاهر بغدادى|عبدالقاهر بغدادی]] در باره این شخص می گوید که وی همواره سخنان متناقضی بیان می کرد. می گفت که کلام خداى متعال غیر اوست و هر چیزى که غیر خداى متعال باشد مخلوق است. اما در موضعی دیگر می گفت که سگ شرف دارد بر کسی که بگوید سخن خدا مخلوق است.
[[عبدالقاهر بغدادى|عبدالقاهر بغدادی]] درباره این شخص می‌گوید که وی همواره سخنان متناقضی بیان می‌کرد. می‌گفت که کلام خدای متعال غیر اوست و هر چیزی که غیر خدای متعال باشد مخلوق است. اما در موضعی دیگر می‌گفت که سگ شرف دارد بر کسی که بگوید سخن خدا مخلوق است.
عزّ الدین ابن اثیر در کتاب «اللباب فى تهذیب الانساب» آورده است که زعفرانى معتقد بود قرآن «محدث» و کلام او غیر از اوست و هر چیزی که غیر از او باشد، «مخلوق» است. اما در نقلی دیگر مى‏‌گفت: هرکسی قائل به خلق [[قرآن]] باشد، کافر است و این دو سخن متناقض است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 210 با ویرایش و اصلاح و جابجایی عبارات</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 126- 127</ref> <ref>بغدادی ابو منصور بن طاهر، الملل و النحل، تحقیق دکتر نادر البیرنصرى، بیروت، سال 1970میلادی، ص 143</ref>
عزّ الدین ابن‌اثیر در کتاب «اللباب فی تهذیب الانساب» آورده است که زعفرانی معتقد بود قرآن «محدث» و کلام او غیر از اوست و هر چیزی که غیر از او باشد، «مخلوق» است. اما در نقلی دیگر می‏‌گفت: هر کسی قائل به خلق [[قرآن]] باشد، کافر است و این دو سخن متناقض است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 210 با ویرایش و اصلاح و جابجایی عبارات</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 126- 127</ref> <ref>بغدادی ابو منصور بن طاهر، الملل و النحل، تحقیق دکتر نادر البیرنصری، بیروت، سال 1970میلادی، ص 143</ref>
<ref>حسنی رازی مرتضی، تبصرة العوام فى معرفة مقالات الانام، به اهتمام عباس اقبال آشتیانى، تهران، سال 1313هجری شمسی، ص 62</ref>
<ref>حسنی رازی مرتضی، تبصرة العوام فی معرفة مقالات الانام، به اهتمام عباس اقبال آشتیانی، تهران، سال 1313هجری شمسی، ص 62</ref>
             
 
==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
{{فرق و مذاهب}}


[[رده: کلام ]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده: مذاهب کلامی ]]
<references />

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۱

زعفرانیه
نامزعفرانیه
موسسزعفرانی
عقیدهتناقض در اظهار عقاید

زعفرانیه‏ شاخه‌ای از فرقه نجّاریه و از پیروان شخصی به نام زعفرانی بودند.

شرح حال

بنابر نقل برخی از منابع، زعفرانی ظاهرا از مردم ری بوده که در قرن سوم هجری قمری زندگی می‌کرد. وی معاصر حسین‌بن‌نجار بود. سمعانی در کتاب انساب نام وی را می‌آورد، اما فرقه‌ای را به او نسبت نمی‌دهد. [۱]

خصوصیات اخلاقی

زعفرانی بنده شهرت بود و میل داشت که در تمام دنیا مشهور شود. به همین جهت شخصی را به مزدوری گرفت و به مکه فرستاد تا در موسم حج او را دشنام دهد و لعنت کند تا از این راه حواس حاجیان را به خود جلب کرده و به شهرت برسد. برخی از پیروان زعفرانیه خوردن انگور و کشمش را برای خود منع و حرام کردند و می‏‌گفتند: چون زعفرانی انگور بسیار دوست می‌‏داشت، از این‌رو، چیزی را که او خیلی دوست داشت بر خود روا نمی‏‌داریم.[۲]

اعتقادات

عبدالقاهر بغدادی درباره این شخص می‌گوید که وی همواره سخنان متناقضی بیان می‌کرد. می‌گفت که کلام خدای متعال غیر اوست و هر چیزی که غیر خدای متعال باشد مخلوق است. اما در موضعی دیگر می‌گفت که سگ شرف دارد بر کسی که بگوید سخن خدا مخلوق است. عزّ الدین ابن‌اثیر در کتاب «اللباب فی تهذیب الانساب» آورده است که زعفرانی معتقد بود قرآن «محدث» و کلام او غیر از اوست و هر چیزی که غیر از او باشد، «مخلوق» است. اما در نقلی دیگر می‏‌گفت: هر کسی قائل به خلق قرآن باشد، کافر است و این دو سخن متناقض است.[۳] [۴] [۵] [۶]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 210 با ویرایش و اصلاح عبارات
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 210 با ویرایش و اصلاح و جابجای عبارات.
  3. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 210 با ویرایش و اصلاح و جابجایی عبارات
  4. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 126- 127
  5. بغدادی ابو منصور بن طاهر، الملل و النحل، تحقیق دکتر نادر البیرنصری، بیروت، سال 1970میلادی، ص 143
  6. حسنی رازی مرتضی، تبصرة العوام فی معرفة مقالات الانام، به اهتمام عباس اقبال آشتیانی، تهران، سال 1313هجری شمسی، ص 62