حلولیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| عقیده =خداوند در صورت بشر مجسم می‌شود. | | عقیده =خداوند در صورت بشر مجسم می‌شود. | ||
}} | }} | ||
'''حلولیه''' عنوانی عام برای تمام فرقه‌هایی است که به «حلول» خداوند در [[حضرت آدم|آدم ابوالبشر]] ، [[پیامبران|انبیاء]] و [[ائمه]] و دیگران معتقد بودند. | '''حلولیه''' عنوانی عام برای تمام فرقه‌هایی است که به «حلول» خداوند در [[حضرت آدم|آدم ابوالبشر]] ، [[پیامبران|انبیاء]] و [[ائمه]] و دیگران معتقد بودند. | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۱: | ||
== فرقه‌هایی که قایل به حلول‌اند == | == فرقه‌هایی که قایل به حلول‌اند == | ||
بیشتر [[ | بیشتر [[غلات|غلاة]] [[مذهب شیعه|شیعه]] مانند: [[سبائیه]]، [[بیانیه]]، [[جناحیه]] و [[نجدیه]] از [[نصریه]]، [[رزامیه]]، [[اسماعیلیه|باطنیه]]، [[عزاقریه|عزاقرّیه]]، [[حلمانیه]] و [[دروزیه]] قایل به «حلول» بودند. | ||
علاوه، فرقه‌های وحدت وجودی و اتحادیه نیز از حلولیه شمرده میشوند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165 | علاوه، فرقه‌های وحدت وجودی و اتحادیه نیز از حلولیه شمرده میشوند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 165 | ||
</ref>. | </ref>. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۷: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | {{فرق و مذاهب}} | ||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۵
| حلولیه | |
|---|---|
 | |
| نام | حلولیه |
| عقیده | خداوند در صورت بشر مجسم می‌شود. |
حلولیه عنوانی عام برای تمام فرقه‌هایی است که به «حلول» خداوند در آدم ابوالبشر ، انبیاء و ائمه و دیگران معتقد بودند.
معنای حلول
حلول در لغت به‌معنای فرود آمدن در جایی، وارد شدن به کسی 2 - داخل شدن روح کسی در کسی دیگر.[۱] و در اصطلاح حکما عبارت است از یکی شدن چیزی با چیز دیگر، چنانکه از اشاره به یکی، اشاره به دیگری لازم آید. اما حلول در اینجا به‌معنای تجسّم و تجسد خداوند به صورت بشر است که آن را به فرانسه noitanracni گویند. [۲]
اعتقاد کلی
حلولیه قائل به تجسّم و تجسّد خداوند به صورت بشرند.
فرقه‌هایی که قایل به حلول‌اند
بیشتر غلاة شیعه مانند: سبائیه، بیانیه، جناحیه و نجدیه از نصریه، رزامیه، باطنیه، عزاقرّیه، حلمانیه و دروزیه قایل به «حلول» بودند. علاوه، فرقه‌های وحدت وجودی و اتحادیه نیز از حلولیه شمرده میشوند[۳].
