حروریه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «حروریه گروهی از خوارج و به تعبیری اولین گروه از آن فرقه اند. ==تاریخچه== زمانی...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
حروریه گروهی از خوارج و به تعبیری اولین گروه از آن فرقه اند.
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =حروریه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =حروریه  
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری = 1 ق
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =حروراء (کوفه)
| موسس =عبدالله‌بن‌کواء و شبث‌بن‌ربعی
| عقیده =
}}


==تاریخچه==
'''حروریه''' گروهی از [[خوارج]] و اولین گروه از آن فرقه‌اند.
زمانی که  حضرت على (ع) از صفين بازمى‏ گشت، خوارج كه در آن زمان حدود دوازده هزار تن بودند در منطقه «حروراء» كه دهی در نزديكى كوفه بود گرد هم آمدند و از اين رو به «حروريه» موسوم شدند.
سرداران آنان در آن روز عبد الله بن كواء و شبث بن ربعى بودند. چون حضرت على (ع) از ميان لشكر بيرون آمد و براى مناظره در برابر آنان ایستاد  و دلايل خود را بر اي شان بازگو کرد، ابن كواء با ده تن از سواران خويش پيش آمد و از وى پوزش و زينهار طلبيد، ولی ديگر خوارج روى به نهروان نهادند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>


==اعتقادات==
== تاریخچه ==
حروريه قايل به تكفير امت اسلام و تبرى از دو داماد پيامبر (ص) يعنى على (ع) و عثمان و تولى و دوستى شيخين يعنى ابو بكر و عمر  بودند. ايشان اموال و زنان مخالفان خود را حلال می دانستند. چون  وقت نماز فرا می رسید، وضو می گرفتند و در هما جا می نشستند و نماز می خواندند، و گمان می کردند اگر از مکان خود حرکت کنند و به جای دیگری بروند وضوى شان باطل می شود. با این حال اگر از آنان حرکتی که  مبطل وضو بود سر می زد،  بر خلاف جميع امت براى نماز تجديد وضو نمی گرفتند. زنان شان مانند مردان در حالى كه روى خود را بسته‏ بودند بر اسب نشسته و جنگ  می كردند. حروریه  در ناحيه سيستان و هرات و خراسان بسيار و مردمانى شجاع و دليرند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 46</ref> <ref>الملطی ابو الحسین محمد بن احمد، تحقیق محمد زاهد بن الحسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1949میلادی ص 56</ref>
زمانی که [[علی بن ابی طالب
(ع)]] از [[جنگ صفین|صفّین]] باز می‏‌گشت، خوارج که در آن زمان حدود دوازده‌هزار تن بودند در منطقه «حروراء» که دهی در نزد‌یکی [[کوفه]] بود گرد هم آمدند و از ا‌ین‌رو به «حرور‌یه» موسوم شدند.
سرداران آنان در آن روز [[عبدالله‌بن‌کواء|عبدالله‌بن‌کوّاء]] و [[شبث‌بن‌ربعی]] بودند. چون حضرت‌علی(ع) از میان لشکر بیرون آمد و برای مناظره در برابر آنان ایستاد و دلا‌یل خود را برا‌ی‌شان بازگو کرد، ابن‌کواء با ده تن از سواران خو‌یش پیش آمد و از وی پوزش و ز‌ینهار طلبید، ولی د‌یگر خوارج رو به [[نهروان]] نهادند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>.


== اعتقادات ==
حرور‌یه قا‌یل به تکفیر امت اسلام و تبری از دو داماد پیامبر(ص) ‌یعنی علی (ع) و عثمان و تولی و دوستی شیخین ‌یعنی [[ابوبکر]] و [[عمر]] بودند. ا‌یشان اموال و زنان مخالفان خود را حلال می‌دانستند. چون وقت [[نماز]] فرا می‌رسید، [[وضو]] می‌گرفتند و در همانجا می‌نشستند و نماز می‌خواندند و گمان می‌کردند اگر از مکان خود حرکت کنند و به جای دیگری بروند، وضوی‌شان باطل می‌شود. با این‌حال اگر از آنان حرکتی که مبطل وضو بود سر می‌زد، بر خلاف جمیع امت برای نماز دوباره وضو نمی‌گرفتند. زنان‌شان مانند مردان در حالی‌که روی خود را بسته‏ بودند بر اسب نشسته و جنگ می‌کردند. حروریه ساکن در نواحی سیستان، هرات و خراسان  مردمانی شجاع و دلیرند<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>بغدادی‌عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد‌بن‌حسن‌الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 46</ref> <ref>الملطی ابوالحسین محمد‌بن‌احمد، تحقیق محمد‌زاهد‌بن‌الحسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1949میلادی ص 56</ref>.


==پانویس==  
== پانویس ==  
{{فرق و مذاهب}}


[[رده: کلام ]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده: فرق و مذاهب کلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۴۵

حروریه
نامحروریه
تاریخ شکل گیری1 ق، ۱ ش‌، ۶۲۲ م
مبدأ شکل گیریحروراء (کوفه)
موسسعبدالله‌بن‌کواء و شبث‌بن‌ربعی

حروریه گروهی از خوارج و اولین گروه از آن فرقه‌اند.

تاریخچه

زمانی که [[علی بن ابی طالب (ع)]] از صفّین باز می‏‌گشت، خوارج که در آن زمان حدود دوازده‌هزار تن بودند در منطقه «حروراء» که دهی در نزد‌یکی کوفه بود گرد هم آمدند و از ا‌ین‌رو به «حرور‌یه» موسوم شدند. سرداران آنان در آن روز عبدالله‌بن‌کوّاء و شبث‌بن‌ربعی بودند. چون حضرت‌علی(ع) از میان لشکر بیرون آمد و برای مناظره در برابر آنان ایستاد و دلا‌یل خود را برا‌ی‌شان بازگو کرد، ابن‌کواء با ده تن از سواران خو‌یش پیش آمد و از وی پوزش و ز‌ینهار طلبید، ولی د‌یگر خوارج رو به نهروان نهادند[۱].

اعتقادات

حرور‌یه قا‌یل به تکفیر امت اسلام و تبری از دو داماد پیامبر(ص) ‌یعنی علی (ع) و عثمان و تولی و دوستی شیخین ‌یعنی ابوبکر و عمر بودند. ا‌یشان اموال و زنان مخالفان خود را حلال می‌دانستند. چون وقت نماز فرا می‌رسید، وضو می‌گرفتند و در همانجا می‌نشستند و نماز می‌خواندند و گمان می‌کردند اگر از مکان خود حرکت کنند و به جای دیگری بروند، وضوی‌شان باطل می‌شود. با این‌حال اگر از آنان حرکتی که مبطل وضو بود سر می‌زد، بر خلاف جمیع امت برای نماز دوباره وضو نمی‌گرفتند. زنان‌شان مانند مردان در حالی‌که روی خود را بسته‏ بودند بر اسب نشسته و جنگ می‌کردند. حروریه ساکن در نواحی سیستان، هرات و خراسان مردمانی شجاع و دلیرند[۲] [۳] [۴].

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  2. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 152 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  3. بغدادی‌عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد‌بن‌حسن‌الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 46
  4. الملطی ابوالحسین محمد‌بن‌احمد، تحقیق محمد‌زاهد‌بن‌الحسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1949میلادی ص 56