بشاریه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'عبد ' به 'عبد') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان =بشّاریه | |||
| تصویر = | |||
| توضیح تصویر = | |||
| نام = بشّاریه | |||
| نام رایج = | |||
| تاریخ شکل گیری = | |||
| قرن شکل گیری =قرن دوم هجری قمری | |||
| مبدأ شکل گیری =کوفه | |||
| موسس =بشّار شعیری کوفی | |||
| عقیده = انحراف در عقیده | |||
}} | |||
بشّاریه از «[[غلاة]]» شیعه و پیرو بشّار شعیری کوفی بودند. | |||
== | == بشار شعیری == | ||
امام | ابواسماعیل بشار شعیری کوفی دهقان نیز خوانده می‌شد. <ref>حلی، ابن داود، رجال ابن داود، ص۳۰۳، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۰ ه ق.</ref> و چون کسب و کارش با شعیر (جو) بوده است به همین نام معروف شده است.<ref>کشی، محمد بن عمر، رجال کشی، ص۳۹۸، مشهد، انتشارات دانشگاه مشهد، ۱۳۴۸ش.</ref> او در دوران [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق]] (علیه‌السّلام) اعتقادات باطل را ترویج می‌کرد و حدود سال ۱۸۰هجری قمری درگذشت. او مانند دیگر غلاة آن زمان چون مغیره، [[ابوالخطاب]]، سری، [[بزیع]]، [[حمزه بریری]] و [[صائد نهدی]] به گزافه‌گویی پرداخت و از اهل بیت (علیه‌السّلام) در این عقاید باطل هزینه نمود. وی بر مبنای اعتقادات فرقه [[علیاویه]] بوده و در بخشی از عقاید غلو‌آمیز نیز معتقد به گزافه‌گوئی‌های ابوالخطاب از سران غلاة بوده است.<ref>علامه مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۲۵، ص۳۰۵، لبنان، بیروت، موسسة الوفاء، ۱۴۰۴ه ق.</ref> | ||
== | == عقاید == | ||
معتقدند که [[علی بن ابی طالب|امام علی]] (ع) از خدایی بگریخت و در خانواده خاندان علوی هاشمی جای گرفت و محمد (ص) بنده و رسول او بود و چهار شخص را که علی (ع) و [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه زهرا]] و [[حسن بن علی (مجتبی)]] و [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین (ع)]] باشند مظهر خدا میدانست. او میگفت که حسن (ع) و حسین (ع) جعلی هستند و در حقیقت علی (ع) است، زیرا او نخستین ایشان بود. آنان منکر پیغمبری محمد (ص) بودند و میگفتند که محمد (ص) بنده علی (ع) بود و علی (ع) پروردگار است و با «[[مجسمه]]» و «علیاویه» در تعطیل و تناسخ هم‌داستان بودند. «علیاویه» می‌گویند چون بشّار شعیری منکر خدایی محمد (ص) شد و پیغمبری سلمان را انکار نمود، به صورت مرغی مسخ شد که او را علیاء خوانند و او در دریا است و از این جهت این فرقه را «علیائیه» نیز می‌خوانند. | |||
< | == عقیده امام صادق درباره بشار شعیری == | ||
امام جعفر صادق (ع) درباره بشّار فرمود که بشّار شعیری شیطان بن شیطان است که از دریا بیرون آمده تا مردم را بفریبد. [[سعد بن عبداللّه]] روایت میکند که ابوعبداللّه جعفر بن محمد (ع) به بشّار گفت که از پیش من دور شو خدا تو را لعنت کند. امیدوارم که سقف هیچ خانه‌ای سایبان تو نشود.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، 102</ref> | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده: مذاهب | {{فرق و مذاهب}} | ||
[[رده:فرق و مذاهب]] | |||
نسخهٔ ۲ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۲۹
| بشّاریه | |
|---|---|
 | |
| نام | بشّاریه |
| قرن شکل گیری | قرن دوم هجری قمری |
| مبدأ شکل گیری | کوفه |
| موسس | بشّار شعیری کوفی |
| عقیده | انحراف در عقیده |
بشّاریه از «غلاة» شیعه و پیرو بشّار شعیری کوفی بودند.
بشار شعیری
ابواسماعیل بشار شعیری کوفی دهقان نیز خوانده می‌شد. [۱] و چون کسب و کارش با شعیر (جو) بوده است به همین نام معروف شده است.[۲] او در دوران امام صادق (علیه‌السّلام) اعتقادات باطل را ترویج می‌کرد و حدود سال ۱۸۰هجری قمری درگذشت. او مانند دیگر غلاة آن زمان چون مغیره، ابوالخطاب، سری، بزیع، حمزه بریری و صائد نهدی به گزافه‌گویی پرداخت و از اهل بیت (علیه‌السّلام) در این عقاید باطل هزینه نمود. وی بر مبنای اعتقادات فرقه علیاویه بوده و در بخشی از عقاید غلو‌آمیز نیز معتقد به گزافه‌گوئی‌های ابوالخطاب از سران غلاة بوده است.[۳]
عقاید
معتقدند که امام علی (ع) از خدایی بگریخت و در خانواده خاندان علوی هاشمی جای گرفت و محمد (ص) بنده و رسول او بود و چهار شخص را که علی (ع) و فاطمه زهرا و حسن بن علی (مجتبی) و حسین (ع) باشند مظهر خدا میدانست. او میگفت که حسن (ع) و حسین (ع) جعلی هستند و در حقیقت علی (ع) است، زیرا او نخستین ایشان بود. آنان منکر پیغمبری محمد (ص) بودند و میگفتند که محمد (ص) بنده علی (ع) بود و علی (ع) پروردگار است و با «مجسمه» و «علیاویه» در تعطیل و تناسخ هم‌داستان بودند. «علیاویه» می‌گویند چون بشّار شعیری منکر خدایی محمد (ص) شد و پیغمبری سلمان را انکار نمود، به صورت مرغی مسخ شد که او را علیاء خوانند و او در دریا است و از این جهت این فرقه را «علیائیه» نیز می‌خوانند.
عقیده امام صادق درباره بشار شعیری
امام جعفر صادق (ع) درباره بشّار فرمود که بشّار شعیری شیطان بن شیطان است که از دریا بیرون آمده تا مردم را بفریبد. سعد بن عبداللّه روایت میکند که ابوعبداللّه جعفر بن محمد (ع) به بشّار گفت که از پیش من دور شو خدا تو را لعنت کند. امیدوارم که سقف هیچ خانه‌ای سایبان تو نشود.[۴]
