بشارغه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
(صفحه‌ای تازه حاوی «بشارغه‏ از فرق «نصيريه» (علويون) هستند. ==تاریخچه== منابع مختلف ضمن این که بش...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
بشارغه‏ از فرق «نصيريه» (علويون) هستند.  
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب
| عنوان =بشارغه
| تصویر =
| توضیح تصویر =
| نام =بشارغه
| نام رایج =
| تاریخ شکل گیری =
| قرن شکل گیری =
| مبدأ شکل گیری =
| موسس =شاخه ای از فرقه نصیریه(علویون) 
| عقیده =پیرو عقاید نصیریه 
}}
'''بشارغه‏''' شاخه‌ای از فرقه «[[نصیریه|نصیریه]]» ([[علویون]]) بودند.  


==تاریخچه==
== تاریخچه ==
منابع مختلف ضمن این که بشارغه را از فرقه نصیریه بر شمرده اند،  این مطلب را نیز نقل کـرده اند کـه ایـن اسم و اسـم های دیگـر، نـام طـوایف نصیریه است و نـه آن که فرقه ای جدا باشد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 102</ref> <ref>کرد علی محمد، خطط الشام، ج6، ص262</ref> <ref>بدوی عبد الرحمن، مذاهب الاسلامییین، ص 1240</ref>
منابع مختلف ضمن این که بشارغه را از فرقه نصیریه برشمرده‌اند، این مطلب را نیز نقل کـرده‌اند کـه ایـن اسم و اسـم‌های دیگـر، انشعاباتی از فرقه نصیریه است، نـه آنکه فرقه‌ای جدا باشد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 102</ref> <ref>کرد علی محمد، خطط الشام، ج6، ص262</ref> <ref>بدوی عبدالرحمن، مذاهب الاسلامییین، ص 1240</ref>


==پانویس==  
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: فرق و مذاهب]]
{{فرق و مذاهب}}
[[رده: کلام ]]
 
[[رده: مذاهب کلامی ]]
[[رده:فرق و مذاهب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۰۶

بشارغه
نامبشارغه
موسسشاخه ای از فرقه نصیریه(علویون)
عقیدهپیرو عقاید نصیریه

بشارغه‏ شاخه‌ای از فرقه «نصیریه» (علویون) بودند.

تاریخچه

منابع مختلف ضمن این که بشارغه را از فرقه نصیریه برشمرده‌اند، این مطلب را نیز نقل کـرده‌اند کـه ایـن اسم و اسـم‌های دیگـر، انشعاباتی از فرقه نصیریه است، نـه آنکه فرقه‌ای جدا باشد. [۱] [۲] [۳]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 102
  2. کرد علی محمد، خطط الشام، ج6، ص262
  3. بدوی عبدالرحمن، مذاهب الاسلامییین، ص 1240