راسبیه
| راسبیه | |
|---|---|
 | |
| نام | راسبیه |
| تاریخ شکل گیری | 38 ق، ۳۷ ش، ۶۵۸ م |
| قرن شکل گیری | قرن اول هجری قمری |
| موسس | عبدالله‌بن‌وهب راسبی‌الازدی |
راسبیه از شاخه‌های فِرقه خوارج و از پیروان عبدالله‌بن‌وهب راسبی‌الازدی بودند که در سال 38 هجری قمری در جنگ نهروان کشته شد.
تاریخچه
نسب عبدالله‌بن‌وهب راسبی‌ازدی به بنی‌راسب‌بن‌میدعان بن‌مالک بن‌نصر از قبیله ازد می‌رسد.[۱] وی در زمان حیات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به‌دنیا آمد. ابن‌حجر از او با عبارت «له ادراک» یاد کرده است [۲]و به علت سجده‌های زیادش ملقب به ذوالثَّفِنات شده بود.[۳] زرکلی او را از پیشوایان اباضیه معرفی نموده و از شجاعت و فصاحت او یاد کرده است.[۴] عبدالله‌بن‌وهب در فتح عراق، سعد‌بن‌ابی‌وقاص را همراهی می‌کرد[۵] و در جنگ‌های زمان حضرت علی (ع) همراه حضرت بود، اما پس از ماجرای حکمیت، از حضرت جدا شد.[۶]
سر انجام
در برخی از منابع نوشته‌اند: عبدالله‌بن‌وهب و گروهش عبدالله‌بن‌خباب ارت را که از صحابه رسول خدا بود در سال 38 هجری قمری کشتند و علاوه، شکم بسیاری از زنان را دریدند و گروهی را از دم تیغ گذرانیدند. حضرت علی (ع) با چهار هزار نفر از یاران خویش به جنگ وی و همراهانش رفت و عبدالله‌بن‌وهب راسبی و حرقوص‌بن‌زهیر بجلی را به قتل رساند.[۷] [۸] [۹]
پانویس
- ↑ ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، الاصابه، ج۵، ص۷۸.
- ↑ ابن حجر عسقلانی، الاصابة، ج۵، ص۷۸.
- ↑ زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۱۴۳.
- ↑ طبری، تاریخ طبری، ج۴، ص۳۷.
- ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۲، ص۳۶۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۷۸.
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی چاپ دوم 199
- ↑ مقدسی مطهر بن طاهر، البدء و التاریخ، به اهتمام و با ترجمه فرانسوی کلمان هوار، چاپ پاریس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 136.
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948میلادی، ص 46- 48.
