نتایج جستجو

معتزلی است که به پیروان ابوحذیفه واصل بن عطاء معروف به الغزال گفته می‌شود. وی پایه‌گذار مکتب اعتزال در جهان اسلام بود. واصل در سال 80 هجری در مدینه متولد

واصل بن عطاء، متکلم قرن دوم هجری و مؤسس مکتب کلامی معتزله در اسلام است. واصل بن عطا در مدینه طیبه به دنیا آمد. عصر خردگرایی در اسلام با معتزله شروع شد

اولین شخصی که عقیده «منزلة بین المنزلتین» را ابراز کرد، واصل بن عطاء شاگرد حسن بصری بود. روزی واصل در محضر استادش نشسته بود که مسئله مورد اختلاف خوارج و

ابوسعید خدری، انس بن مالک، عبدالله بن عمرو بن عاص، ابوامامه و واثله نقل کرده‌اند. در منابع شیعی نیز کلینی در روضه کافی، روایت را به نقل از محمد باقر نقل کرده‌است

قبل از ظهور اندیشه‌های کلامی احمد بن حنبل وجود داشت و افرادی مانند واصل بن عطاء نیز در جهت مقابل آن بودند، با ورود احمد بن حنبل به عرصه گفت‌وگوهای اعتقادی

صاحب روحی بزرگ و معنوی بود. او أحمد بن محمد بن عبدالكريم بن عبدالرحمن بن عبدالله بن أحمد بن عيسی بن الحُسين بن عطاء الله الجذامي السكندري منتسب به الجذامی

ابوعمرو و عثمان بن خالد طویل، شاگرد واصل بن عطا و عمرو بن عبید و فرستاده واصل به آرمینیّه و بشربن سعید و ابوعثمان زعفرانی، مصاحبان واصل آموخته، و به روایت

صاحب کتاب منازل السائرین است. أبو إسماعیل عبدالله بن محمد بن علی بن محمد بن أحمد بن علی بن جعفر بن منصور بن مت الأنصاری الهروی صاحب کتاب "ذم الکلام وأهله"،

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

بنابراین به نظر می‌رسد که وی همان «ابوعبدالله جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن حسنی» (پدر ابوقیراط محمد بن جعفر) بوده باشد که در سامرا به سال 224 هجری تولد یافت،

داشته‏‌اند خلط می‏‌شود. استاد مشهور او ابوعبدالله حسین بن علی است. از شاگردان معروف ایشان ابوطالب یحیی بن حسین بن هارون حسنی هروی (صاحب کتاب أمالی) است. محدث شیعی

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

زبیر بن مجددخان بن دوست محمد بن جهانگیرخان بن أمیرخان بن شهبازخان بن کرام‌خان بن گل‌محمدخان بن بیرمحمدخان بن آزادخان بن عبداالله‌دادخان بن عمرخان بن خواجه

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

اسماعیل بن منصور بن احمد قصار، محدث شیعی اواسط قرن چهارم هجری است. از او تنها یک حدیث در جوامع روایی شیعه باقی مانده که از امام صادق (علیه السلام) نقل

مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

پسرش «ابوالحسن علی بن ابراهیم بن حماد» در اواسط قرن چهارم می‌‏زیسته زیرا استاد ابن عیاش جوهری (م401ق) بوده است. هم‌چنین علی بن حبشی بن قونی کوفی که بعد از

کرد. سلیمان بن عبدالرحمن بن عمر بن عبدالله بن عبدالرحمن بن عمر بن محمد بن أحمد بن أبی‌بکر باشیبان بن محمد أسد الله بن حسن الترابی بن علی بن الفقیه المقدم

آدم عبدالله الالوری محقق مسلمان و اهل نیجریه است؛ ایشان (عبدالباقی بن حبیب‌الله بن عبدالله الوری) است که به جهت نسبت او به شهر ایلورین الوری نام داشت و

او نیز دیده می‌شود. وی مؤسس دو مرکز «جمعية حفظ النعمة الخيرية» و «مركز زيد بن ثابت لخدمة الأنشطة القرآنية» می‌باشد و از استادانی نظیر شيخ عبدالحليم محمود،

سوریه بازتاب داشته و نوارهای سخنرانی‌هایش نیز انتشار یافته است. عبدالكريم بن محمد الحسن بكّار در سال 1951 م، در استان حمص در سوریه به دنیا آمد. او مدرک

در مؤسسه علوم اسلامی و عربی در جاکارتا، وابسته به دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود، فعالیت داشته است. السقاف همچنین سمت مدیر مرکز مشاوره شرعی در جاکارتا

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره ابراهیم بن محمد بن سفیان ابراهیم بن محمد بن عباس ختلی ابراهیم بن محمد بن معروف ابراهیم بن محمد

ابراهیم بن علی بن ابراهیم بن هاشم، از راویان معتبر شیعی در اواسط قرن چهارم. وی در یک خانواده علمی و مذهبی در قم دیده به جهان گشود. ابراهیم بن علی بن ابراهیم

احمد بن حسین بن احمد» اشاره نمود. از او اثرتألیفی معرفی نشده است. ابوالقاسم حمزه بن قاسم علوی از اساتید معروف وی می‌باشد. شیخ مفید و ابوعلی احمد بن حسین

نقل نکرده است. وی از محمدبن عمران بن حجاج روایتی در فضیلت زیارت امام حسین‌ (علیه‌السلام) دارد. ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن، محدث شیعی و از اعقاب امام حسن

ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری، محدث شیعی در اوایل قرن چهارم نزد کسانی چون «ابوجعفر بن سری» و «ابونصر بن موسی بن ایوب خلال» به استماع حدیث پرداخت. ابراهیم

احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم، (000 – حدود 330ق) سید ابوالعباس. عالم و دانشمند شیعه در نیمه اول قرن چهارم هجری. احمد بن ابراهیم بن حسن بن ابراهیم،

جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حِمیَری، یکی از محدثین شیعه محسوب می‌شود. جعفر بن عبدالله بن جعفر بن حسین بن مالک بن جامع قمی حمیری،

از اساتید او می‏‌توان احمد بن ابی‌‏الفضل بلخی و جعفر بن محمد بن زیاد فقیه را نام برد. شاگردان او مانند احمد بن ابراهیم بن بکیر نیشابوری و ابوسعید نسوی

اسحاق بن محمد بن خالویه، محدثی شیعی است. اسحاق بن محمد بن خالویه، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. هم‌چنین در هیچ ‏یک از مآخذ به سال تولد و وفات

اسماعیل بن موسی بن ابراهیم، محدث شیعی اواسط قرن چهارم هجری است. منابع حدیثی تنها یک روایت از او باقی مانده است. اسماعیل بن موسی بن ابراهیم، محدث شیعی اواسط

احمد بن عبدالله بن علی ناقد، محدث امامی. احمد بن عبدالله بن علی ناقد، محدث امامی. وی از اساتید جعفر بن محمد بن قولویه است و از نظر رجالی در طبقه پدر ابن

احمد بن محمد بن نصر رازی سمسار، محدث شیعی. از معاصران شیخ صدوق است. ابن حجر عسقلانی وی را از راویان شیعه معرفی کرده است. احمد بن محمد بن نصر رازی سمسار،

ابراهیم بن محمد بن سفیان، محدث شیعی در اوایل قرن چهارم. از اساتید او «علی‌بن سلمه لیفی» است. در منابع هیچ اثر تألیفی از او گزارش نشده است. ابراهیم بن محمد

احمد بن ابراهیم بن مخلد، محدث شیعه در نیمه نخست قرن چهارم هجری. احمد بن ابراهیم بن مخلد، ابوعبدالله. محدث شیعی در نیمه نخست قرن چهارم هجری. وی در زمان

ابراهیم بن محمد بن یسام، محدث شیعی در قرن چهارم. شیخ طوسی وی را از جمله کسانی قرار داده که به‏ طور مستقیم از امامان شیعه روایت نکرده است. وی هیچ اثر تألیفی

احمد بن حسین بن اسامه، ابوالحسین بصری. محدث شیعی در قرن چهارم هجری. از اساتید شیخ مفید است به همین سبب وفات او در نیمه دوم قرن چهارم در نظر گرفته شده است

احمد بن علی بن حسین ثعالبی، محدث شیعی است. تاریخ ولادت او در دست نیست. اما وفات او در اواسط قرن چهارم هجری اتفاق افتاده زیرا وی از اساتید شیخ صدوق (م381ق)

احمد بن ثابت دوالینی، محدث شیعی. در بغداد از محمد بن فضل نحوی و محمد بن علی بن عبدالصمد کوفی حدیث شنیده است و محمد بن بابویه قمی معروف به «شیخ صدوق» (م381ق)

کسانی چون «علی بن احمد بن محمد دقاق» و «محمد بن موسی بن متوکل» معاصر بود و مشترکاً از ابن عون اسدی روایت دارند. از شاگردان او «احمد بن علی بن نوح سیرافی»(م410ق)

محمد بن همام اسکافی بوده است. علی بن محمد بن خزاز قمی در بغداد شاگردش وی بوده. زید بن علی (علیه‌السلام) ابوعلی محمد بن همام اسکافی علی بن محمد بن خزاز

اسحاق بن عیسی، محدث شیعی می‌باشد. از معاصران و هم‏ بحثان او در قم محمد بن حسن بن ولید قمی است که با هم از سعد بن عبدالله اشعری روایت دارند. اسحاق بن عیسی،

شاگردانی تربیت کرده است. از شاگردان قمی او «محمد بن علی ماجیلویه»، «محمد بن موسی بن متوکل» و «احمد بن محمد بن یحیی عطار» هستند. این احتمال نیز وجود دارد که

در فقاهت بر مذهب داود بن علی الظاهری الأصفهانی بود جعفر بن أحمد الرازی در مورد او می‌گوید: او (رویم بن احمد) یکی از پیشوایان زمان خود بود. او در سال 303