نتایج جستجو

اسلام، ص ۴۱. جعفر سبحانی، فروغ ابدیت ص ۱۴۲. محمدابراهیم آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ص۱۰۵-۱۱۸ سیره رسول خدا (ص)، ۳۲۸-۳۳۱ السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱ ص ۳۱۷ السیرة

بیروت)، ج‏۳۸، ص: ۲۲۴ الطبقات الکبری: ج ۳ ص ۱۹، المعجم الکبیر: ج ۱ ص ۹۲، تاریخ بغداد: ج ۱ ص ۱۳۳، المعارف لابن قتیبة: ص ۲۰۳، تاریخ دمشق: ج ۴۲ ص ۷ و ص ۱۰ ـ ۱۴،

مبلغ اسلامی، پژوهشگر و بنیان‌گذار موسسه «فاتبعونی» برای احیاء سنت پیامبر اکرم محمد مصطفی(ص) است. او سفرهای تبلیغی متعددی به کشورهای مختلف جهان و کمک به تأسیس

العباد، ج 2، ص 135؛ کشف الغمة، ج ‏1، ص 582؛ أنساب الأشراف، ج ‏2، ص 197؛ تذکرة الخواص، ص 249 الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 135؛ أنساب الأشراف،

میلاد حضرت محمد (ص) است. صالح بن علوی بن عبدالله بن حسن بن أحمد بن عبدالله صاحب الطیور بن أحمد بن هارون بن عبدالرحمن بن أحمد بن عبدالله بن محمد جمل اللیل

0021-0862 اعیان الشیعة، ج ‏5،ص 401 – 402؛ موسوعة طبقات ‏الفقهاء، ج ‏8، ص 77 – 78 أعیان‏ الشیعة، ج ‏5، ص 402؛ موسوعة طبقات ‏الفقهاء، ج ‏8، ص 79 ریاض العلماء، ج 1/366

المسالک و الممالک، ص ۵۵ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج ۲، ص ۱۸۸؛ المعجم الجغرافی للقطر العربی السوری، ج ۱، ص ۵۰۶ حماسه حسینی، مرتضی مطهری، ج 1، ص 177 فرسان الهیجاء،

ندیم، ص ۲۰۱-۲۰۲ ابن ندیم، ص ۲۰۱-۲۰۲ ابن ندیم، ص ۲۸۷ ابن ندیم، ص ۲۳۱ ابن ندیم، ص۹۵، ۱۲۰، ۲۵۲ ابن ندیم، ص ۱۹۷، ۲۷۶ ابن ندیم، ص ۲۷، ۱۱۵، ۱۳۶ ابن ندیم، ص ۱۱۵،

پرداخت . سلسله نسب او با 34 واسطه به پیامبر اکرم(ص) می‌رسد که عبارتند از: أبوبکر بن عبدالله بن علوی بن زین بن عبدالله بن زین بن علوی بن محمد بن علی بن عبدالرحمن

دادن پیامبران، مخصوصا پیامبر اسلام و اولیاء بزرگ دین است. روی این اساس می‌گوید: سفر برای زیارت پیامبر حرام است. کیفیت زیارت پیامبر، از کیفیت زیارت اهل قبور

فرمایشات پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم پرداخته و اگر روزی چهارشنبه تعطیل بود، این کار را در روز پیشین انجام می‌داد و از این رهگذر شرح وصایای پیغمبر (ص) به

نبرد) عبدالله الواثق (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (در مراکش)) زیدان الناصر بن احمد (۱۰۱۲ق-۱۰۳۹ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (نخست در فاس)) عبدالملک

عمر بن حمدان المحرسی؛ عثمان بن عبدالله بن یحیى؛ عبدالله بن محسن العطاس؛ محمد بن أحمد المحضار؛ محمد بن طاهر الحداد؛ عبدالله بن علی الحداد؛ أحمد بن محسن الهدار؛

المفسرون، ج ‏2، ص 430 همان، ج ‏2، ص 431 بیضاوی، عبدالله بن عمر، انوار التنزیل و اسرار التأویل، تحقیق، مرعشلی‏، محمد عبدالرحمن، ج 1، ص 23، بیروت، دار احیاء

بغداد، ج 3، ص 213 طبقات الکبری، ج 5، ص 388، تاریخ الطبری، ج 7، ص 550 الانساب سمعانی، ج 13، ص 272 تاریخ بغداد، ج 12، ص 340 طبقات الکبری، ج 7، ص 334 طبقات

ابوداود آمده است که علی (‌علیه‌السلام) از سوی پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) گوسفند قربانی می‌کرد و می‌فرمود پیامبر مرا وصیت کرد تا هماره از سوی او قربانی کنم

حاکم 3 ص 149، ترمذی خ 3870، المصنف فی الاحادیث 7 ص 512 طبقات 8، ص 248 ـ 247، صحیح بخاری 5، ص 55 ـ 54 مستدرک 3 ص 156 طبقات 8، ص 248 مسنداحمد 3، ص 473 خ 11224

الامامة، ص 94؛ المناقب، ج 4، ص 211؛ الهدایةالکبری، ص 237؛تاریخ اهل البیت (علیه السلام)، ص 131 دلائل الامامة، ص 94؛ کشف الغمّه، ج 2، ص 318؛ جامع المقال، ص 185؛

نشناخته، رهسپار کوی دوست و حرم محبوبش پیامبر اکرم (صل الله عليه وسلم) در مدینه منوره گردید و پس از زیارت قبر پیامبر (صل الله عليه وسلم) به زیارت ائمه بقیع(علیه

مغربی حمزه بن حامد بن بشیر القرانی عبدالله بن محمد الامین مختار بن محمد الامین عمر بن حسن فلاطا عوض بن بلال بن معئد عبدالله بن فائز الجهانی عبدالحلیم نصار

اسلام، ص 401 عبدالسلام بن عبدالعالى، الفلسفه السیاسیه عندالفاربى، ص 25 نعمه، عبدالله، فلاسفه شیعه، ص 403 تحصیل السعاده ص 92 ـ 97؛ السیاسة المدنیه، ص 79؛ آراء

اول، ص 428 شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، دارالمعرفه، ج۱، ص۲۰۹. الایجی، المواقف، دار الجیل، بیروت، الطبعه الاولی، ۱۹۹۷، ج‌۳، ص‌۶۷۳.

5، ص. 2252 ابن كثیر الدمشقی (1997)، البدایة والنهایة، تحقیق: عبدالله بن عبدالمحسن التركی، القاهرة: هجر للطباعة والنشر والتوزیع والإعلان، ج. 11، ص. 577

معراج پیامبر (صلی الله علیه) و برخی مناقب امیرالمؤمنین (علیه السلام) است. جعفر بن احمد علوی رقی عریضی، محدث شیعی. در برخی از منابع حدیثی نام پدر او «محمد»

خاتم الادیان، اسلام است. خاتم الکتب هم قرآن کریم است و خاتم الانبیا هم پیامبر گرامی (ص) است، پس اسلام خلاصه و روح همه ادیان گذشته است. قرآن هم روح همه کتاب‌های

قزوین ماند و در ۹۷۹ق و ۹۸۱ق اشعاری در اشتیاق به دیدار پدر و شهر هرات برای او فرستاد. در سال ۹۸۳ق پدر شیخ به قزوین آمد و برای سفر حج از شاه اجازه خواست، شاه

مهاجر، صحابی مشهور، پدرِ عایشه (همسر پیامبر) و خلیفه اول بود. او در هجرت پیامبر از مکه به مدینه همراه وی بود. ایشان پس از وفات پیامبر توسط گروهی که در سقیفه

ج 1، ص 163 ابن قیم الجوزیه و جهوده فی خدمه السنه النبویه و علومها، ج 1،ص 193 و 196 ابن قیم الجوزیه و جهوده فی خدمه السنه النبویه و علومها، ج 1، ص 227 ابن

سیدجلیل حسینی سیستانی و شرح لمعه را نزد پدر و میرزا احمد مدرس یزدی فراگرفت. رسائل، مکاسب و کفایه را نیز نزد پدر و آیت‌الله حاج شیخ هاشم قزوینی آموخت. در

خوانده شد. گفته‌اند از میان اهل‌بیت پیامبر(صلی الله علیه) جز امام رضا(علیه‌السلام) دیگری این منصب را نیافته است. پدر او، حسین بن موسی، از طرف بهاءالدوله

سنت. (مشترک) 2003 نقش پدر و مادر و خانواده در زندگی معلولان در قرآن و سنت. (مشترک) 2004 ریشهابی عملی روش‌های تربیت در سنت پیامبر ص. ارائه شده به کنفرانس

داشته‌اند. 10. توسل وسیع و عمیق: از حالات ایشان، شدت توجه به خاندان پیامبر اکرم(ص) است. منزل ایشان در بروجرد مرکز اقامه عزا و سوگواری حضرت سید الشهدا(ع)

انسان، ص 196 علل گرایش به مادیگری، ص10 عدل الهی، ص 296 علل گرایش به مادیگری، ص11 حق و باطل، ص 86 مجموعه ‏آثاراستادشهیدمطهرى، ج‏26، ص:101- 102 همان ص 103-99

ساکن در آن است. علی بن حسن بن عبدالله بن حسین بن عمر بن عبدالرحمن العطاس بن عقیل بن سالم بن عبدالله بن عبدالرحمن بن عبدالله بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولى

عاملی، امل الآمل، ج 1، ص 193 امل الآمل، همان ص 179 امل الآمل، همان ص 134 امل الآمل، همان ص 67 امل الآمل، همان ص 193 امل الآمل، همان ص 179 محمدرضا شمس الدین

۲۰۰۳ دستگیر شد و پس از عفو سلطنتی در زمان دولت بونکیران، در سالگرد تولد پیامبر در فوریه ۲۰۱۲ آزاد شد. او به همراه عمر الحدوشی، محمد عبدالوهاب الرفیقی (ابوحفص)

هستند که معتقدند، امامان از سوی پیامبر (صلّی الله علیه و آله) و یا امام قبلی، ‌نصب می‌شود و از پدر به پسر می‌رسد و بعد از پیامبر (صلّی الله علیه و آله) حضرت

سرنوشت آنان را به جبل‏ عامل (لبنان) کوچاند. خاندانی که از وابستگان اهل‏‌بیت پیامبر (علیه‌السلام) به شمار می‏‌آمد و نسب خود را به امام علی بن الحسین (علیه‌السلام)

چ 1363، ج 11، ص 4545 خضری، همان، ص 110 طقوش، محمد سهیل؛ دولت عباسیان، ترجمه: حجت الله جودکی، قم، پژوهشکده حوزه و دانشگاه، چاپ اول، 1380، ص 39 میرخواند،

ش، ج ۱۲. ص ۶۲۹. اسدی، در مدخل «اسباط»، ج ۳، ص ۱۸. روحی، «سیمای بنی‌اسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۵ مهروش، «بنی‌اسرائیل»، ‌ ۱۳۸۳ ش، ج ۱۲. ص ۶۲۹. پژوهشکده

از اساتید بودند که از جمله ایشان عبارتند از: عبدالله القدیم بن محمد باعباد عبدالرحمن بن محمد باعباد عبدالله بن إبراهیم باقشیر سعید بن عمر بالحاف إبراهیم

هم‌چنانکه میان نوح پیامبر و فرزندش قرابتی نمی‌یابد. خاندان بنی‌عباس را که دستشان به خون فرزندان علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه‌السلام) آلوده است از پیامبر (صلی الله علیه)

همچون عبدالرحمان بن عبدالله ابن حسن بن ابی الحدید و ابوالدر یاقوت الرومی و ابوسعید عبدالکریم سمعانی حدیث شنید . قاسم گذشته از پدر، از عالمان و حافظانی

اهل‏‌بیت (علیهم‌السلام) به چشم می‏‌خورد که در آنها به جانشینی امام علی بعد از پیامبر تصریح شده است. اسماعیل بن عباد بن عباس قزوینی طالقانی، معروف به «صاحب بن

عقاید»، ص 52 دولت زیدیه در یمن، ص 90 تاریخ فرق اسلامی2، ص 68 تاریخ فرق اسلامی2، ص 75-77 زیدیه «تاریخ و عقاید»، ص 89-90 و آشنایی با فرق تشیع، ص 95-100 آشنایی

فودی تحت تأثیر وهابیت نبوده‌اند: 1. شیخ ثمبو بن شیخ عبدالله الفلانی: اگر نگاه کنیم به آنچه شیخ عبدالله بن باز ذکر کرده است که تولد رسالت وهابی در مکه (1218

یوسف را بعد از عبودیت (بردگی) پیامبر قرار دادی». همچنین در مورد «زید» که در خدمت پیامبر بود و پدر و مادر وی او را از پیامبر خواستند، اما زید خدمت‌گزاری نزد

السیاسیه، ص ۳۴۴ العقد الفرید، ج ۱، ص ۱۵، ج ۵، ص ۱۱۴؛ مختصر تاریخ دمشق، ج ۲۵، ص ۱۸ انساب الاشراف، ج ۴، ص ۵۵۰ طبقات الکبری، ج ۴، ص ۲۲۹؛ الغدیر، ج ۶، ص ۳۰۴؛ ج

شیخ طوسی، ص 343و 395. رجال كشی، ج 2ص 780و نجاشی، ص 343. رجال کشی، خ 919، ص 486 خ 926، ص 488. رجال نجاشی، ص 148. رجال نجاشی، ص 148. رجال نجاشی، ص 305. رجال

ج 1، ص 233 تاریخ خلیفة بن خیاط، ص 117؛ استیعاب ج3، ص 70؛ سیر اعلام النبلاء، ج 3، ص 353؛ شمس الدین ذهبی، العِبَر ج1، ص 30؛ الوافی بالوفیات، ج 17، ص 234 صفة

بزرگ پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و از شخصیت‌های بزرگ قریش بود. پدرش عبدالمطلب و مادرش فاطمه دختر عمرو بود. فاطمه مادر عبدالله پدر پیامبر (صلی

۲۶۴) (ص ۴۷۴-۴۷۶)، رجال الطوسی: ص 346 الرقم 5172 رجال الكشّی: ص 474 الرقم 901. رجال الكشّی: ص 476 الرقم 903 رجال النجاشی: ص 441 الرقم 1187 و زبده الاقوال

الحدیث؛ ج ۶ ؛ ص ۲۳۱ استفاده شده است. رک: معجم رجال الحدیث، ج ۶ ، ص ۲۳۱٫ ر ک: منتهى الآمال، ج ۲، ص ۵۵۸ ؛ رجال نجاشى، ص ۲۶٫ ر ک: منتهى الامال، ج ۲، ص ۶۲۸؛ رجال

انصاری، ص 126 زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص 124- 125. زندگانی و شخصیت شیخ انصاری ص 489- 490. ابعاد شخصیت شیخ انصاری، ص 16 ابعاد شخصیت شیخ انصاری، ص 17- 18

تحفۀالانام، ص ۸۶ و النجوم الزاهرة، ج ۳، ص ۳۲ اخبار الدول، ص ۱۱۷ و بحرالانساب، ص ۲ بحرالانساب، ص ۲ بحرالانساب، ص ۲ تحفۀالانام، ص ۸۷. بحار، ج ۵۰، ص ۲۳۶ (و در

خطاب بلند شد و پیش پیامبر (صلی الله علیه) آمد و گفت: مگر تو پیامبر خدا نیستی؟! پیامبر: آری؛ هستم! عمر: مگر ما مسلمان نیستیم؟! پیامبر: آری! عمر: مگر آنها

1386، ج 3، ص 234-232 شرح الأخبار فی فضائل الأئمه الأطهار(علیه السلام)، ج‏۲، ص: ۱۵۷ شرح الأخبار فی فضائل الأئمه الأطهار(علیه السلام)، ج‏۲، ص: ۱۵۷ شرح الأخبار

منزل‌ پدر بزرگ‌ ایشان‌ حاج‌ علی‌ اکبر گیوه‌چی‌ یزدی‌ دعای‌ کمیل‌ خوانده‌ می‌شد و هر صبح‌ جمعه‌ نیز دعای‌ ندبه‌ برگزار می‌گشت‌؛ به‌ گونه‌ای‌ که‌ پدر استاد،

نجف مشرف شده بود، به دعوت اهالی خمین، وارد ایران شد و در خمین ساکن گردید. پدر بزرگوار امام، «آقا مصطفی» از علما و چهره‌های درخشان منطقۀ خمین بود. او تحصیلات

و تابستان 1392، ص 7. ابن بابويه، محمدبن‌على (شیخ صدوق)‏، ‏معاني الأخبار، ص 20؛ ابن بابويه، محمد بن على (شیخ صدوق)‏، علل الشرائع، ج‏ 1، ص 175 .

الکافی؛ ۱۴۰۷ ق، ج ۱، ص ۴۹۲؛ مسعودی، اثبات الوصیه؛ ۱۴۲۶ ق، ص ۲۱۶. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ ق، ج ۱، ص ۴۹۲؛ مسعودی، اثبات الوصیه؛ ۱۴۲۶ ق، ص ۲۱۶. کلینی، الکافی؛

الذریعه، ج 10. قاموس الرجال، ج 8،ص 323.به نقل از انساب سمعانی الذریعه، ج 1،ص 323 الفهرست، چاپ نجف، ص 178 و قاموس، ج 8،ص 322 به گفته سید محمد صادق بحر العلوم

شهر اجدادی او ناحیه چاکوال در استان پنجاب پاکستان می‌باشد. او در سنین کودکی پدر خود را از دست داد و سپس به زادگاهش چکوال نقل مکان کرد. او تحصیلات اولیه خود

سپس با طریقۀ قادریه آشنا شد و پس از آن، اصول طریقۀ ناصریه را نزد محمد بن عبدالله تزانی آموخت. او در ۱۱۸۶ق عازم مکه گردید و در میان راه به دیدار محمد بن عبدالرحمان

اینکه از اصحاب عبدالله بن سبا بوده، او را ضعیف شمرده‌اند. ابن‌سعد درباره جایگاه اجتماعی و فقهی وی می‌نویسد: هر گاه قاضی خالد بن عبدالله قَسری در کوفه قضاوت

محمدباقر از خاندان حاج شیخ (خوانساری) و مادرش از سادات مصطفوی آن شهر بود. قبر پدر ایشان در سرچشمۀ خوانسار محل زیارتگاه مردم است. خانوادۀ او از سه سالگی‌اش به

الملوک(تاریخ طبری)، ج ‏11، ص 509. الطبقات الکبری‏، ج 3، ص 197. أنساب‏الأشراف، ج ‏1، ص 74 حمیری، عبدالله بن جعفر، قرب الإسناد، ص 138.

حضرت معصومه(س) می‌روند. کشف الغمه، ج ۲، ص ۱۶۱؛ اثبات الوصیه، ص ۱۷۸ الکافی، ج ۱، ص ۴۷۲؛ الارشاد، ص ۳۰۴؛ فرق الشیعه، ص ۷۸ ابن شهر آشوب، مناقب، ج۴، ص۲۸۱ المفید،

بی‌تا البدء و التاریخ، ج‏ 4، ص 129 أنساب ‏الأشراف، ج‏ 1، ص 78 ابن کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 2، ص 244، بیروت، دارالفکر، 1407ق 25063؛

اسماعیل (علیه السلام)، و قربانی دوم، عبدالله پدر گرامی پیامبر است که به جای وی 100 شتر قربانی شد. در دعایی منقول از پیامبر اسلام (صلی الله علیه) و امام علی

نوشتۀ عبدالله احمد یوسف. طبری؛ دلائل الإمامة؛ ص 1 و303. طبرسی؛ اعلام الوری؛ ج ۲، ص 2 و6. مسعودی؛ اثبات الوصیة؛ ص ۳۵۷-۳۵۶. بغدادی؛ تاریخ بغداد؛ ج ۱۳، ص 4 و

تقلید شیعه شناخته‌ و معرفی شد.. مهم‌ترین اساتید او عبارتند از: فاضل قفقازی (پدر)؛ عبدالجواد جبل عاملی؛ سید محمدباقر سلطانی طباطبایی؛ امام خمینی؛ سید حسین

افق شیراز درخشید و «محمدحسن» نام گرفت. محمدحسن، در همان کودکی، سایه پرمهر پدر بزرگوارش میرزا محمود را که از دانشمندان دینی بود، از دست داد و تحت تربیت دایی

زیست، اما پس از آن به هند و پاکستان گسترش یافت. وی از دوران جوانی زیر نظر پدر مرحومش محمد برهان الدین تربیت و پرورش یافت و در تمام عمر پدرش را همراهی کرد

وصیت پیامبر(صلی الله علیه و آله) پس از وصیت؛ پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) در وصیت خود، عباس را مأمور ساختند که پس از رحلت، وعده‌‌های پیامبر(ص) به مردم

ج ۴، ص ۲۲۵ الاستیعاب، ج ۱، ص ۲۵۲ مشاهیر علماء الامصار، ص ۳۰. الثقات، ج ۳، ص ۵۵. تقریب التهذیب، ج ۲، ص ۳۹۵ الاصابه، ج ۷، ص ۱۰۷ طبقات کبری، ح ۴، ص ۲۳ الاستیعاب،

دانسته‌اند، اما وی دورۀ رشد خود را در کَرْک سپری ساخته است. او در خردسالی پدر خویش را از دست داد و چندی بعد همراه مادرش به بیروت انتقال یافت. در همین اوان

ج 1، صص 381 - 385 الكنى و الالقاب، ج 2، ص 368 یتیمه الدهر، ج 3، ص 155 یتیمه الدهر، ج 3، ص 155؛ عمده الطالب، ص 237 السید عبدالزهراء الحسینى الخطیب، مصادر

نسل مسلمانان را منقرض می‌کنند. گفته‌اند که پیامبر (ص) نیز شاد شد و کام ابن‌زبیر را با خرما برداشت و او را عبدالله نامید و ابوبکر در گوش‌هایش اذان گفت. با

ذریه رسول خدا(ص) به ­دلیل اخذ نذر؛ قائل به بطلان و فساد وقف و تکذیب روایات مروی از رسول خدا(ص) درباره وقف؛ بدعت دانستن درود فرستادن بر پیامبر در روز و شب

طبرستان، ص 58 همانجا همان، ص 59 همان، ص 60 همان، ص61 سلامی، حسین، مازندران در تاریخ، ج1،صص259و260 واردی کولایی، تقی، تاریخ علویان طبرستان، ص ۶۲ واردی کولایی،

این قربانی و کشته در راه خودت را از ما (خاندان پیامبر) بپذیر». حضرت زینب (سلام‌الله علیها) فرزند پیامبر، که قلب او محل نزول وحی و قرآن و فرزند علی (علیه‌السلام)

1424 ق، ج 1، ص 32 حسینی حائری، حسینی حائری، کاظم، زندگی و افکار شهید بزرگوار آیت‌الله‌العظمی سید محمدباقر صدر، ترجمه و پاورقی حسن طارمی، ص 36. پژوهشکدهٔ

شمشیر نبرد می‌کرد. جبرئیل به پیامبر(ص) گفت: ای محمّد، این مواسات است و فرشتگان از مواسات این جوانمرد در شگفتند. پیامبر(ص) فرمود: چه چیزی او را از مواسات

الرجال، ج 2، ص 526 ابن‌حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج 2، ص 42 ابن‌اثیر جزری، الکامل فی التاریخ، ج 10، ص 545 آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر، ص 674 محدث نوری،

بر رَقَم‌ الحُلَل‌ ابن‌ خطیب‌ در مورد سلسله‌های‌ حکومتی‌ مسلمانان‌ از پیامبر (ص‌) تا شرفای‌ سعدی‌. نسخه‌هایی‌ ازاین‌اثر در رباط و سلا (در 11 صفحه‌) موجوداست‌

رو شد و کسانی مانند امام حسین (علیه السلام)، عبدالله بن زبیر و عبدالله بن عمر تن به بیعت ندادند. از عبدالله بن عمر نقل است که دراین‌باره گفته است: بیعت

محمد، ج 2، ص 411، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق الاستیعاب، ج‏ 4، ص 1680؛ الأعلام، ج ‏3، ص 201 الاستیعاب، ج‏ 2، ص 714 الإصابة، ج‏ 3، ص 333 ابن

زینب بزرگ‌ترین دختر پیامبراکرم(ص) اشتباه گرفت. بانو زینب دخترپیامبراکرم(ص) از همسرش بانو خدیجه دختر خویلد بود و پیامبراکرم(ص) او را پیش از ظهور اسلام (ابن

آیت‌الله‌العظمی حاج سید محمد سعید الحکیم (مدّ ظلّه) چون به سن ۱۰سالگی رسید پدر ایشان علیرغم اشتغالات علمی وتدریس سطوح عالیه وحوزه‌ای و پاسخگوئی به مراجعات

دنیا آمده بود و وقتی پیامبر(ص) به مدینه هجرت کرد مادر انس نزد پیامبر (ص) رفته و عرض کرد: این انس غلام شما باشد و به شما خدمت کند و پیامبر نیز پذیرفت و این

ج. س. کولان و إ. لیوی پرونسال، بیروت، بی‌نا، 1983 م ج 2،ص 117 – 118 أبو عبدالله محمد بن عبدالله بن أبی‌بکر القضاعی المعروف ابن الأبار، الحلة السیراء، تحقیق

مختار بن أبى عبیده ثقفى قرار دارد. ) عبدالله مامقانی، تنقیح المقال، ج 3، ص 214 بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج ۲، ص ۷۷، مصر، دار المعارف، ۱۹۵۹م جعفریان،

بن طاهر، البدء و التاریخ، ج 3، ص 119 الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 307 البدء و التاریخ، ج 3، ص 119 الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 308 «ازدواج حضرت مریم (سلام الله

مامقانی عبدالله، تنقیح المقال، ج۳، ص: ۲۰۴ مامقانی عبدالله، تنقیح المقال، ج۳، ص: ۲۰۵. رجال کشی، ص: ۱۲۷ رجال کشی، ص: ۱۲۵، ح۱۹۸ خویی سید ابوالقاسم، معجم رجال

ناقدان حدیث همواره به بررسی احوال راویان مذکور در سلسله اسناد احادیث پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) اهتمام داشته و از آن به مثابهٔ دانشی کمکی برای علم الحدیث

1380، چاپ اول، ص 142 ابن سعد، پیشین، ج6، ص 19 و طبری، پیشین، ج 9، ص 3807 طبری، پیشین، ج 9، ص 3814 طبری، پیشین، ج 9، ص 3868 طبری، پیشین، ج 9، ص 3867 و ابن خلدون،

ج 5، ص 219. ابن جوزى، پیشین، ج 1، ص 244. احمد عسقلانى، لسان المیزان، ج 6، ص 138 محمّدباقر مجلسى، بحارالانوار، ج 56، ص 172 و ج 84، ص 181 و ج 18، ص 327 عبدالرحمن

ترجمه دكتر محمد هاشم، ص 16ـ18 تذكره علمای امامیه پاكستان، ص 101ـ103 همان، ص 107 و 108 همان، ص 112 و 113 تذكره علمای امامیه پاكستان، ص 155ـ160 امرایی حمزه،

است. ر. ک: تاریخ طبرى، ج 6، ص ;64 العقد الفرید، ج 5، ص ;132 المعارف، ص 204 و اعیان الشیعه، ج 3، ص 219 و ج 4، ص 129 و ج 7، ص 36. هنگامى که اسیران از خاندان

دمشق، ج ‏35، ص 424 الکامل، ج ‏5، ص 255 – 258 الوافی بالوفیات، ج ‏18، ص 271 فرهنگ جامع تاریخ ایران، ج ‏1، ص 79 فرهنگ جامع تاریخ ایران، ج ‏1، ص 79؛ مشکور،

خلیفة بن خیاط، ص 168؛ بلاذری؛ طبری، همانجاها؛ ابن اثیر، ج 5، ص 123 خلیفة بن خیاط، ص 168؛ بلاذری؛ طبری، همانجاها؛ ابن اثیر، ج 5،ص 574 بلاذری؛ طبری؛ ابن اثیر،

می‌زیسته‌ است‌. ظاهراً نام‌ پدر بکر، عبدربه‌ بوده‌ است‌.[۱۷][۱۸] اینکه‌ چرا بکر، برخلاف‌ رسم‌ رایج‌ عرب‌ نه‌ به‌ نام‌ پدر، بلکه‌ به‌ نام‌ دایی‌اش‌ - که‌

دائرةالمعارف بزرگ اسلامی ج 1، ص 1971. ر. ک: نفس‌المهموم ترجمه شعرانی، ص ۴۳۰. ر. ک: اربعین در فرهنگ شیعه؛ سید محمد محسن حسینی طهرانی؛ ص ۷۵. ر. ک: کتاب ادعیه. دانشنامۀ

چاپ سوم، 1373 ش، ج 4، ص 663 الدینوری، أبو محمد عبدالله بن مسلم ابن قتیبه؛ الإمامه و السیاسه، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالأضواء، ج 2، ص 58 مقدسی، مطهر بن طاهر؛

یوسف حلّى)، ص 343 تاریخ ابن خلدون، ج 1، ص 386 الکافى (کلینى)، ج 8، ص 338، حدیث 536 التّنبیه و الاشراف(مسعودى)، ص 248؛ تاریخ الیعقوبى، ج 2، ص 136 تاریخ الیعقوبى،

کرد. نسبت به عمل خود بیمناک گردید و با چشمان اشکبار نزد پیامبر اعظم(ص) آمد، و جریان را برای پیامبر(ص) بازگو کرد. آن حضرت، در حالی که او را نوازش می‌‏کرد،

ابوریحان، ص 310. سید محسن امین، اعیان الشیعه، ج9، ص 66، دارالتعارف للمطبوعات، بیروت. بررسی‌هایی درباره ابوریحان، ص 325. شرح حال نابغه ايران ابوريحان، ص 61. برگرفته

نظام: عبداللّه بن وَهْب. ـ فروغ ولایت، جعفر سبحانی، ص 620 ـ تفسیر مجمع البیان، ج 3، ص 40 ـ اسدالغابه، ج 1، ص 475 ـ الکامل، ج 2، ص 398 ـ همان، ج 2، ص 407

375 ق)، ج 1، ص 274ـ275. تفسیر الفخرالرازی، فخر رازی (544ـ604 ق)، ج 8، ص 88ـ89. تفسیر البیضاوی، عبدالله بن عمربیضاوی (متوفای 791 ق)، ج 1، ص 163. المسند،

دردست‌ است. گفته‌اند که‌ زادبوم‌ او بغداد بود تا آنکـه‌ پدر وی‌، ابوعبدالله‌ طاهر بن محمد بن‌ عبدالله‌ بغدادی‌ (د ۳۸۳ق‌ / ۹۹۳م‌) که‌ مردی‌ فرهیخته‌ و دانش‌

قرآن آگاهی دارند. 3. حضرت محمد(ص) پیامبر خدا و حضرت علی (علیه‌السلام) وصی و شریک‌ او است و همواره جانشین پیامبر اکرم(ص) به شمار می‌رود. 4. امـامـان، مـکمل

قلعه‌های بزرگ اسلام واز مدافعین اسلام در جنگ‌های ردّه بود. بعد از وفات پیامبر اکرم ص بسیاری از اعراب شبه جزیره عربستان اسلام را رها نموده وبه دین اجدادشان

از نام فاطمه، دختر پیامبر اسلام و همسر علی بن ابی‌طالب گرفته شده است. دشمنان سنی و شیعی آنان معمولاً آنها را عبیدیان و از اعقاب عبدالله یا عبیدالله مهدی

خان مدنی، الدرجات الرفیعه، ص 440؛ عزالدین ابوالحسن علی بن محمد بن الاثیر، اسدالغابه فی معرفه الصحابه، ج1، ص 641؛ یوسف بن عبدالله بن محمد بن عبدالبر القرطبی

افغانستان، ص ۲۵۰ محقق ارزگانی، بررسی ریشه‌های تاریخی تشیع در افغانستان، ۱۳۹۱ش، ص ۱۱۶ محقق ارزگانی، بررسی ریشه‌های تاریخی تشیع در افغانستان، ۱۳۹۱ش، ص ۱۱۷ دائرة

رجال الشیخ الطوسی‏، ص 75 همان، ص 134 سایت اندیشه قم همان ر. ک. عسکری، سید مرتضی، عبدالله بن سبأ و أساطیر أخری، ج 1، ص 102؛ سبحانی، جعفر، بحوث فی الملل

به‌ سبب‌ صورت‌ الهی‌ که‌ از سوی‌ پیامبر(ص‌) منصوص‌ است‌. آنگاه‌، ابن‌ عربی‌ پس‌ از اشاره‌ به‌ این‌ نکته‌ که‌ پیامبر(ص‌) نفس‌ جهان‌ است‌ و به‌ تمام‌ صورت‌

دست پرداختند که پیامبر اکرم (ص) فضایل بسیاری برای خاندان ابوموسی اشعری برشمرده، و این مایه تکریم در حق این خاندان را به پیش گویی پیامبر(ص) و بشارت او به

حمایت ابولهب از پیامبر و نیز طراحی نقشه ناموفق قتل پیامبر(صلی الله علیه) با مشارکت طوایف مختلف را می‌توان مهم‌ترین اقدامات وی بر ضد پیامبر اسلام دانست. مسلمانان

قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۴ـ۱۴۱۶ کولبرگ، ص ۲۵۷ مادلونگ، در ضمن کتاب اخبارُ أئمَّةِ الزَیدیة فی طبرستان و دیلمان و جیلان، ص ۵۵ـ۷۵، بیروت ۱۹۸۷ احمد بن سهل رازی،

و خدای‌ ويردی‌ و مانند آنها را در نامگذاريها به‌ كار می‌برند. تغری‌ بردی‌ پدر ابوالمحاسن‌ را ــ كه‌ از غلامان‌ ترک نژاد رومی‌ بود ــ ملک ظاهر برقوق‌ پادشاه‌

الصادقین، ص 25947، حدیث 4. آثار الصادقین، ص 25946، حدیث 3. انیس العارفین، ص 24. مستدرک الوسایل، ج 1، ص 183- باب 30، حدیث 24 و بحارالانوار، ج 6، ص 234. سفينة

الراوی : ص ۲۶۵. سنن ترمذى، ج 5، ص 647. الطبقات الکبری : ج ۵ ص ۴۲۴، تهذیب الکمال : ج ۱۸ ص ۱۸۷ ش ۳۴۷۰. (تقریب التهذیب : ص ۶۱۵). (تهذیب التهذیب : ج ۳ ص ۴۴۸ ش

میرآفتاب، ص 315. تاریخ مغول، عباس اقبال آشتیانی، ص 256. همان، ص 308. همان، ص 259. الهجرة العاملیة الی ایران فی العصر الصفوی، جعفر المهاجر، ص 66. ژنرال

فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 390 پیدایش، 21: 9 - 21 الکافی، ج ‏4، ص 210 شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 193، قم، دفتر انتشارات

فدک در تاریخ، ص 27. شرح نهج‌البلاغه، ج 4، ص 108، چاپ بیروت. به روایت محدث قمی در بیت الاحزان، ص 82. مجمع البیان، و نیز نک: اصول کافی، ج 1، ص 443. نک: سوگنامه

قرآن مهر، ج 19، ص 185 تفسير قرآن مهر، ج 19، ص 183. تفسير قرآن مهر، ج 19، ص 186-185 تفسير نمونه، ج 22، ص 7-6. ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 23، ص 99-98. ترجمه

اخبارالطوال، ص 239؛ الوافی بالوفیات، ج 16، ص 180. اشتقاق، ص 296. استیعاب، ج 2، ص 467؛ الوافی بالوفیات، ج 16، ص 180. الجرح و التعدیل، ج 4، ص 337. الوافی بالوفیات،

ش1، ص 75 همان، ص 78 همان، ص 79 ماهنامه ادبیات داستانی، ش 102، ص 25 پیرایش داستان کوتاه در جهان عرب، صابر امامی، ادبیات داستانی، ش 102، ص 75 همان،، ص 77

قبرستان بقیع کنار صفیه و عاتکه عمه‌های پیامبر ص مدفون است. قمر بنی‌هاشم، عبدالرزاق المقرم، ص 9 مقاتل الطالبین ص 22 وبطل العلقمی 1/92 قرآن کریم، سوره ابراهیم

قتیبه‌، عبدالله بن مسلم، تحقیق، ثروت عکاشة، المعارف‌، ج 1، ص 33، قاهره، الهیئة المصریة العامة للکتاب، چاپ دوم، 1992م البدایة و النهایه، ج 1، ص 175؛ البدء

بود. به علت نزدیکی و همراهی زید با پیامبر، زید تحت تاثیر رفتار پیامبر قرار گرفته بود و سعی می‌کرد که افعال و کردار پیامبر را انجام دهد. وی با مردم بسیار مهربان

پیشین، ج 7، ص 145. همان، ص 149. همان، ص 150. همان، ص 146 و الفسوی، پیشین، ج 2، ص 57. ابن کثیر دمشقی، پیشین، ج 9، ص 275. کاتب واقدی، پیشین، ج 7، ص 119. همان،

140 عبدالله المامقانی، تنقیح المقال، ج1، ص 391 ابن هشام، السیره النبویه، تحقیق مصطفی السقاءو... ، ج2، ص 144 محمدبن سعد، طبقات الکبری، ج8، ص 163 محمدباقر مجلسی،

می‌شمارد، از جمله این‌که: الف: چون پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مرا بر پدر عایشه برتری داده بود. ب: چون پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مرا به

نامه دهخدا ج 3 ص 3308) دائرة المعارف تشیع ج 2 ص 392). (فرهنگ شیعه ص 181) (النقض ص 569) تاریخ الاسلام ذهبی ج 44 ص 42) نزهة القلوب مستوفی ص 54 و 58 و 63 و

برخی گفته‌اند که نام دیگر علی‌اصغر، عبدالله است. و برخی قایل‌اند که عبدالله غیر از علی‌اصغر می‌باشد، زیرا عبدالله در جلو خیمه‌ها، در دامان پدرش حسین (علیه‌السلام)

عبدالعزیز بن عبدالله -وهو المعروف بنبیل ولد بفاس ودفن بمکة المکرمة- بن عمران بن أحمد بن عبدالله بن عبدالعزیز بن عبدالقادر بن عبدالرحیم بن أحمد بن عبدالله بن إدریس

سنن الترمذی، ج ۵، ص ۶۳۶، ح ۳۷۲۱؛ المعجم الکبیر، ج ۷، ص ۸۲، ح ۶۴۳۷ عن سفینة؛ تاریخ بغداد، ج ۹، ص ۳۶۹ الرقم ۴۹۴۴؛ التاریخ الکبیر، ج ۱، ص ۳۵۸ الرقم ۱۱۳۲؛ اسد

به همراه پیامبر (ص) به سمت مکه برگرداند و این‌گونه بلال با پیامبر آشنا شد. پس از ماه‌ها تحمل رنج و مشقت بلال در زمان بردگی، بلال توسط پیامبر خریداری و

مخادمه، ص 45 شاعر، ص 61؛ شرعه، ص 186 رابینز، ص 176 همان، ص 166ـ170؛ محافظه، ص 58ـ67؛ تلیلان، ص 152ـ153 میلتون ـ ادواردز و هینچکلیف، ص 54ـ 55؛ رابینز، ص 169ـ170؛

ج۱، ص‌ ۱۵۷ محمدبن‌ابراهیم‌عطار، تذکره‌الاولیاء، ج۱، ص‌۴۸۹ عبدالرحمان‌بن ‌احمد جامی‌، نفحات‌الانس‌، ج۱، ص‌۱۸۱ کوربن‌، ج‌۱، ص‌۲۶۹ علی‌حسن‌عبدالقادر، ص‌۳۱

التحرير و التنوير، ج 30، ص 533. التحرير و التنوير، ج 30، ص 534-533. تفسير نمونه، ج 27، ص 428. ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 27، ص 356. حجةالتفاسير و بلاغ‌الإكسير،

ابوالفرج اصفهانی؛ الاغانی؛ ج ۱۷، ص ۳۰. امینی، عبدالحسین؛ الغدیر؛ ج ۴، ص ۵۰. ابوالفرج اصفهانی؛ الاغانی؛ ج ۱۷، ص ۳۰. همان؛ ج ۱۷، ص ۳۰. امینی، عبدالحسین؛ الغدیر؛

اللغة ؛ ج‏15 ؛ ص321. تهذيب اللغة، ج‏15، ص: 324. تهذيب اللغة، ج‏15، ص: 324. الصحاح، ج‏6، ص: 2529. الصحاح، ج‏6، ص: 2529. الفروق في اللغة ؛ ص278. الفروق في

آنان داده است. [۵۷][۵۸]بنابراین، مؤمنان باید از قرآن و سنّت پیامبر پیروی کنند، زیرا دل پیامبر منبع توحید است و در قرآن و سنّت وی تبلور یافته است. سهل در

ری، جلد 1، ص 74 رجال نجاشی، ص 247 روح و ریحان، ص 248 امام زادگان ری، ج 1، ص 120 کامل الزیارات، ص 324 - همان، ص 324 اختصاص، ص 247 عیون الاخبار، ص 341 کمال

آنجا که طبق سفارش قرآن کریم محبت به ذریه پیامبر(ص) مورد تاکید قرار گرفته است . اهتمام به حفظ انساب ذریه رسول الله(ص) بر جمیع مسلمین ضروری است. اما دوستی و

[[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا) ]] می‌رساند، همراه با تقدس مزار برخی اصحاب پیامبر(ص) در مغرب و آثار به جا مانده از ارتباط گستردۀ صوفیان مغربی با عارفان اولیۀ

خدمت به جامعه حضرمی تلاش می‌کند. عبدالرحمن بن عبدالله بن محمد بن عبدالرحمن بن عبدالله بن محمد بن عبدالله بن محمد بن حسن بن سالم بن حسن بن محمد بن أبی‌بکر

الدین، اسفرائینی، ص ۲۷ ملل ونحل، شهرستانی، ج۱، ص ۱۷۰ ضحی الإسلام، احمد امین، ج۳، ص ۱۵۴ اوائل المقالات، ص ۴۶ محصل، فخر رازی، ص ۲۴۱ معالم العلماء:۱۴۴ بحوث فی

پاسخش را نقل کرده است. شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج 1، ص 17. (علىّ فى الکتاب و السنة، ج 1، ص 10 و كشف اليقين: 4.) همچنین این معنا به صورت های زیر نیز

اسلامی، ص 570. همان، ص 571. اتیوپی، ص66و7. اتیوپی، ص 21و22. سیره ابن هشام، ج 1، ص 167. جعفر سبحانی، ج 1، ص 165. صف (61): 6. ر. ک: طبقات ابن سعد، ج 1، ص 188ـ192؛

بن أبی القاسم عن احمد بن أبی عبدالله البؤقی عن علی بن الحسین برقی عن عبدالله بن جبله عن معاویه بن عمار عن الحسن بن عبدالله عن ابیه عن جده حسن بن علی(علیه‌السلام)

حق پژوهانه و معرفت مدارانه باشد». (پیشین، ص 65ـ63). وی سپس به نقاط مشترک تمامی مسلمانان، یعنی خدای واحد، پیامبر واحد، قبله واحد، قانون و کتاب دستور واحد

چون همۀ انسان‌ها بنا به فرمودۀ پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در برابر خدا برابرند: «ای‌ مردم! بدانید که خدای شما یکی و پدر شما یکی است و این‌که هیچ عربی

دکتر احمد بهشتی، ص 99. همان، ص 18. منجد الطلاب، ص 231. ریاحین الشریعه، ج 2، ص 388. بحارالانوار، ج 15، ص 117. همان. همان. همان. همان، ص 100 و99. ریاحین الشریعه،

حسینی حائری، پیشین، ص 81. پیشین، ص 82. حسینی حائری، پیشین، ص 94. پیشین، ص 95. پیشین. حسینی حائری، مباحث الاصول، ج1، ص 99. نعمانی، پیشین، ص 269. حسینی حائری،

گرفته است. [۱۳۵] شهاب‌الدین محمد که در حیات پدر درگذشت؛ فخرالدین احمد (متوفی ۶۲۰) معروف به شافعی الزمان که از پدر خرقه گرفت و در حیات او و پس از وی به جای

همان، ص 85 و نیز ر. ک: فرق و مذاهب کلامی، ص 234و235. کشف الشبهات، ص 3. ابن باز، ج 1، ص 38. همان، ج 2، ص 21. العثیمین، ص 21. ابن تیمیه، ج 3، ص 6. همان، ص 8و9

5، ص‌ 67 تفسیر ماوردی، ج‌ 6، ص‌ 167 تفسیر قمی، ج‌ 2، ص‌ 422؛ کشف‌الاسرار، ج‌ 10، ص‌ 320؛ الکشّاف، ج 4، ص‌ 670 البرهان، ج‌ 2، ص‌ 360 الکافی، ج‌ 4، ص‌ 566‌ـ‌567؛

جوادی، ج 2، ص 529). گفتنی است صاحب کتاب مفتاح الکرامه، یعنی مرحوم سید جواد عاملی (م 1226 ق)، نوه پسری مرحوم سید حیدر است. (امین عاملی، پیشین، ص 334). خاندان

ج‏13، ص:63؛ عمدة الطالب، ص:90‏ مقاتل‏الطالبیین، ص:167؛ عمدة الطالب، ص:90 تسمیة من قتل مع الحسین(ع)، ص:150؛ تذکرة الخواص، ص:229؛أعیان الشیعة، ج‏1، ص:613 تاریخ

از فرزندان عباس عموی پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) است، از جایگاه متقنی برخودار نیست؛ چنان که روایاتی که از نام پدر مهدی به عبدالله تعبیر کرده‌است، دارای

منتشر شده است. پیامبر اعظم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) حلقه وحدت سال پیامبر اعظم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) بهار سال 1385 هجری شمسی با نام پر برکت پیامبر اعظم(صلی‌الله‌علیه‌وآله)،

19ـ18) (پیشین، ص 3) (شقیر، ج 2، ص 374) (خسروشاهی، ج 2، ص 68) (قدال، 1412ق، ص 136) (هالت و دالی، 1366ش، ص 106 ـ 105) (ضرار صالح ضرار، 1975م، ص 193ـ166) نامی

الابصار شبلنجی ص 70؛ الجرح و التعدیل محمد بن ادریس حنظل ج 3/ 275؛ المناقب خوارزمی ص 198؛ کفایة الطالب ص 140؛ اسعاف الراغبین ص 149؛ ارحج المطالب ص 51. (207 بقره)

شهری، دانشنامه امام حسین(ع)، ۱۳۸۸ش، ج۸، ص۲۰۳ کمونه، آرامگاه‌های خاندان پاک پیامبر(ص)، ۱۳۷۱ش ،ص۳۰۲ سریال دو طفلان مسلم صالحی راد، مجالس تعزیه، تعزیه طفلان مسلم،

اردبیلی، ج3، ص 344ـ346. نجفی، محمدحسن، ج 41، ص 610. فاضل هندی، ج2، ص 436. مامقانی، شیخ عبداللّه، ص 505. محقق اردبیلی، ج13، ص345. سرخسی، شمس الدین، ج10، ص 99 و

زمان در عصر پیامبر اسلام (صلی‌الله علیه و آله) وجود داشت. گروهی می‏‌گویند در عصر خلیفه دوّم و به وسیله او و گروه دیگری می‏‌گویند در عصر خود پیامبر (صلی‌الله

بن أبی صالح موسی جنکی دوست بن أبی عبدالله بن یحیی الزَّاهد بن محمد بن داود بن موسی بن عبدالله بن موسی الجون بن عبدالله المحض المجل بن الحسن المثنی بن الحسن

به فردن است. او از طرف ابوعبدالله الحسین بن عبدالله بن ابی کمیل به استنادش به انس روایت کرده است از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) که می‌فرماید: «کسی

توجه به نسب نبوی(ص) در اولویت قرار گرفت زیرا این مهم در فرمایشات پیامبر گرامی اسلام نیز مورد تاکید قرار داشت. اما پس از رحلت پیامبر اکرم (ص)تفاخر به نسب عربی

الحسین علیه‌السلام، ص ۷۲ موسوی زنجانی، ابراهیم، وسيلة الدارين، ص ۲۵۳ بحرانی، هاشم، مدینة المعاجز، ج ۴، ص ۲۱۴-۲۱۵ قمی، شیخ عباس، نفس المهموم، ص ۲۰۸ خوارزمی، موفق

توجه به نسب نبوی(ص) در اولویت قرار گرفت زیرا این مهم در فرمایشات پیامبر گرامی اسلام نیز مورد تاکید قرار داشت. اما پس از رحلت پیامبر اکرم (ص)تفاخر به نسب عربی

جشن میلاد پیامبر(ص) مانند شاگردش محمد علوی مالکی، مشاور پادشاه علی بن عبدالرحمن الهاشمی، عمر بن حفیظ، عیسی بن عبدالله بن مانع الحمیری و عبدالله بن احمد العیدروس

میلاد پیامبر اکرم (ص) به عنوان شاگرد ایشان محمد علوی مالکی، مشاور علی بن عبدالرحمن الهاشمی، عمر بن حفیظ، عیسی بن عبدالله بن مانع الحمیری و عبدالله بن احمد

ج 13، ص 7، جزء 15 تفسير مراغى، ج 13صص 6 ـ 8 بحارالانوار، ج 18، ص 283، باب 3، نشر دار احياء التراث العربي، بيروت، 1403 ق. سیرهٔ ابن‌هشام، ج 1، ص 379، 402-406

پسر به نام عبدالله و عبدالله اصغر داشته است. اما همین منابع، وقتی فرزندان شهید امام حسن علیه‌السلام در کربلا را نام می‌برند، فقط از یک عبدالله بن حسن علیه‌السلام

(تفسیرطبری ج3 ص 212) الواحدي)، ص: 108) (خوارزمی،المناقب ص 159) (سنن نسائی ج5 ص 127) (سیوطی جامع الاحادیث ج 16 ص 257) (مناقب خوارزمی ص 148) ( الميزان، ج‏3، ص: 356)

ج 7،ص 217؛عمده الطالب، ص 172 وفیات الاعیان، ج 1،ص 129-130. بنگرید:دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج2، ص 64_65. اندلس، محمد آیتی، ص 218. عمده الطالب، ص 175_176

تفسیر به رای قرآن می‌باشد. طائفه دوم: روایاتی که تفسیر قرآن را مختص به پیامبر ص و اهل بیت ع می‌داند. طائفه سوم: روایاتی که ورود عقل را در تفسیر قرآن ناصواب

الوصیه، ص ۷۶؛ مسند، احمد بن حنبل، ج ۱، ص ۵۵۲، ج ۴، ص ۳۰۸؛ تاریخ، طبری، ج ۲، ص ۴۳۶؛ کامل، ابن اثیر، ج ۲، ص ۳۲۰ الکشاف، ج ۱، ص ۵۳۵؛ تفسیر، قرطبی، ج ۵، ص ۲۶۰–

World, London, September 28-28, 2003. کرمانی، طوبی. "ماهیت اسلام و هویت پیامبر اعظم (ص) مانع ذاتی برای تبعیض." قرآن و نقش آن در وحدت اسلامی، تهران، دی 29-30،

الفضل، 1990، ص 7. میرزا جواد تبریزی، ص 522 به بعد و حاج سید علی حسینی سیستانی، ص 57. سید محسن خرازی، ص 89. البارّ، ص 7. اسماعیلی، پاییز 1373، ص 212 و 213

قرطبى، همان، ص 275. شیخ مفید، ص 243؛ شیخ طوسى، ص 283؛ شهید اول، ص 43؛ نجفى، ج 15، ص 426؛ طباطبایى یزدى، ج 4، ص 101؛ امام خمینى، ج 1، ص 341 و بهجت، ص 362. (بنى

1408،ج 7، ص 261) مفاد روایت فوق همان روایت سابق است با این زیادتی که از رسول اکر م ص سئوال شد ایا مرادتان از سنن گذشتگان یهود و نصاراست؟ پیامبر ص فرمود: اری

توضیحات خانواده تصویر ادریس بن عبدالله (ادریس اول) ادریس بن عبدالله ۷۴۵ – ۷۹۱ ۷۸۸ ۷۹۱ نخستین امیر دودمان ادریسیان ادریس بن عبدالله بن حسن بن حسن بن علی بن ابی

گیبرنا، پیشین، ص 212 پیشین، ص55 معظم‌پور، پیشین، ص 64-57؛ قهری، پیشین، ص 69-79 بهزادی، پیشین، ص 147 اوزكریملی، پیشین، ص 218 ماتیل، پیشین، ج2، ص 493 Hayes,

پیشین، ص 62. همان، ص 61 - 62. همان، ص 67 - 68. همان، ص 73. نوبختی، پیشین، ص 52 - 53؛ اشعری، پیشین، ص 69 - 70. نوبختی، پیشین، ص 79؛ اشعری، پیشین، ص 87. نوبختی،

الجنّات، همان، ج 6، ص 274-290. سرائر، همان، ج 1، ص 51. همان، ج 1، ص 46. همان، ص 51. ر.ک: امل الآمل، همان، ج 2، ص 29؛ روضات الجنّات، همان، ج 2، ص 182-191؛ اعیان

در معرض تهدید می‌دید، نامه به ابراهیم نوشت و پس از یادآوری قرابتش با پیامبر اکرم (ص) از او خواست تا به اطاعتش گردن نهد یا دست از او بردارد. به این ترتیب

0&#entry107. حکیم‌پور و مرجانی، پیشین، ص 34. پرند و سبحانی، پیشین، ص 93. قاسمی، پیشین، ص 32. پیشین، ص 52. حکیم پور و مرجانی، پیشین، ص 32. اين محل اولين کليسايی بود

دهد و با مشاهده و زیارت پیامبر (صلّی‌الله علیه واله وسلّم) آنها را اکرام نماید و عجایب عظمتش را به او نشان دهد که بعد از آنکه پیامبر (صلّی‌الله علیه واله

روضةالواعظین: ج 1 ص 89. الاحتجاج: ج 1 ص 66. بحارالانوار: ج 37 ص 201. الیقین: ص 343 باب 127. بحارالانوار:ج 37 ص 218. نزهةالكرام و بستان العوام: ج 1 ص 186. العددالقویّة:

ابراهیم و اسماعیل و یعقوب و یوسف علیهم‌السلام، بوده است و هم‌چنین سخنانی از پیامبر اکرم و صحابه ــ که در آنها مصر «فردوس الدنیا» و «ام البرکات» خوانده شده

است که آنان را به رفتن حج و ماندن در کنار کعبه اجبار کند و نیز اگر زیارت پیامبر صلی الله علیه و آله را ترک کنند بر حاکم لازم است که آنان را به زیارت آن