نتایج جستجو

اسلام، ص ۴۱. جعفر سبحانی، فروغ ابدیت ص ۱۴۲. محمدابراهیم آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ص۱۰۵-۱۱۸ سیره رسول خدا (ص)، ۳۲۸-۳۳۱ السیرة النبویه، ابن هشام، ج۱ ص ۳۱۷ السیرة

بیروت)، ج‏۳۸، ص: ۲۲۴ الطبقات الکبری: ج ۳ ص ۱۹، المعجم الکبیر: ج ۱ ص ۹۲، تاریخ بغداد: ج ۱ ص ۱۳۳، المعارف لابن قتیبة: ص ۲۰۳، تاریخ دمشق: ج ۴۲ ص ۷ و ص ۱۰ ـ ۱۴،

مبلغ اسلامی، پژوهشگر و بنیان‌گذار موسسه «فاتبعونی» برای احیاء سنت پیامبر اکرم محمد مصطفی(ص) است. او سفرهای تبلیغی متعددی به کشورهای مختلف جهان و کمک به تأسیس

العباد، ج 2، ص 135؛ کشف الغمة، ج ‏1، ص 582؛ أنساب الأشراف، ج ‏2، ص 197؛ تذکرة الخواص، ص 249 الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 135؛ أنساب الأشراف،

میلاد حضرت محمد (ص) است. صالح بن علوی بن عبدالله بن حسن بن أحمد بن عبدالله صاحب الطیور بن أحمد بن هارون بن عبدالرحمن بن أحمد بن عبدالله بن محمد جمل اللیل

0021-0862 اعیان الشیعة، ج ‏5،ص 401 – 402؛ موسوعة طبقات ‏الفقهاء، ج ‏8، ص 77 – 78 أعیان‏ الشیعة، ج ‏5، ص 402؛ موسوعة طبقات ‏الفقهاء، ج ‏8، ص 79 ریاض العلماء، ج 1/366

المسالک و الممالک، ص ۵۵ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج ۲، ص ۱۸۸؛ المعجم الجغرافی للقطر العربی السوری، ج ۱، ص ۵۰۶ حماسه حسینی، مرتضی مطهری، ج 1، ص 177 فرسان الهیجاء،

ندیم، ص ۲۰۱-۲۰۲ ابن ندیم، ص ۲۰۱-۲۰۲ ابن ندیم، ص ۲۸۷ ابن ندیم، ص ۲۳۱ ابن ندیم، ص۹۵، ۱۲۰، ۲۵۲ ابن ندیم، ص ۱۹۷، ۲۷۶ ابن ندیم، ص ۲۷، ۱۱۵، ۱۳۶ ابن ندیم، ص ۱۱۵،

پرداخت . سلسله نسب او با 34 واسطه به پیامبر اکرم(ص) می‌رسد که عبارتند از: أبوبکر بن عبدالله بن علوی بن زین بن عبدالله بن زین بن علوی بن محمد بن علی بن عبدالرحمن

دادن پیامبران، مخصوصا پیامبر اسلام و اولیاء بزرگ دین است. روی این اساس می‌گوید: سفر برای زیارت پیامبر حرام است. کیفیت زیارت پیامبر، از کیفیت زیارت اهل قبور

فرمایشات پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم پرداخته و اگر روزی چهارشنبه تعطیل بود، این کار را در روز پیشین انجام می‌داد و از این رهگذر شرح وصایای پیغمبر (ص) به

نبرد) عبدالله الواثق (۱۰۱۲ق-۱۰۱۷ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (در مراکش)) زیدان الناصر بن احمد (۱۰۱۲ق-۱۰۳۹ق) (بر سر جانشینی پدر در نبرد (نخست در فاس)) عبدالملک

عمر بن حمدان المحرسی؛ عثمان بن عبدالله بن یحیى؛ عبدالله بن محسن العطاس؛ محمد بن أحمد المحضار؛ محمد بن طاهر الحداد؛ عبدالله بن علی الحداد؛ أحمد بن محسن الهدار؛

المفسرون، ج ‏2، ص 430 همان، ج ‏2، ص 431 بیضاوی، عبدالله بن عمر، انوار التنزیل و اسرار التأویل، تحقیق، مرعشلی‏، محمد عبدالرحمن، ج 1، ص 23، بیروت، دار احیاء

بغداد، ج 3، ص 213 طبقات الکبری، ج 5، ص 388، تاریخ الطبری، ج 7، ص 550 الانساب سمعانی، ج 13، ص 272 تاریخ بغداد، ج 12، ص 340 طبقات الکبری، ج 7، ص 334 طبقات

ابوداود آمده است که علی (‌علیه‌السلام) از سوی پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) گوسفند قربانی می‌کرد و می‌فرمود پیامبر مرا وصیت کرد تا هماره از سوی او قربانی کنم

حاکم 3 ص 149، ترمذی خ 3870، المصنف فی الاحادیث 7 ص 512 طبقات 8، ص 248 ـ 247، صحیح بخاری 5، ص 55 ـ 54 مستدرک 3 ص 156 طبقات 8، ص 248 مسنداحمد 3، ص 473 خ 11224

الامامة، ص 94؛ المناقب، ج 4، ص 211؛ الهدایةالکبری، ص 237؛تاریخ اهل البیت (علیه السلام)، ص 131 دلائل الامامة، ص 94؛ کشف الغمّه، ج 2، ص 318؛ جامع المقال، ص 185؛

نشناخته، رهسپار کوی دوست و حرم محبوبش پیامبر اکرم (صل الله عليه وسلم) در مدینه منوره گردید و پس از زیارت قبر پیامبر (صل الله عليه وسلم) به زیارت ائمه بقیع(علیه

مغربی حمزه بن حامد بن بشیر القرانی عبدالله بن محمد الامین مختار بن محمد الامین عمر بن حسن فلاطا عوض بن بلال بن معئد عبدالله بن فائز الجهانی عبدالحلیم نصار

اسلام، ص 401 عبدالسلام بن عبدالعالى، الفلسفه السیاسیه عندالفاربى، ص 25 نعمه، عبدالله، فلاسفه شیعه، ص 403 تحصیل السعاده ص 92 ـ 97؛ السیاسة المدنیه، ص 79؛ آراء

اول، ص 428 شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، دارالمعرفه، ج۱، ص۲۰۹. الایجی، المواقف، دار الجیل، بیروت، الطبعه الاولی، ۱۹۹۷، ج‌۳، ص‌۶۷۳.

5، ص. 2252 ابن كثیر الدمشقی (1997)، البدایة والنهایة، تحقیق: عبدالله بن عبدالمحسن التركی، القاهرة: هجر للطباعة والنشر والتوزیع والإعلان، ج. 11، ص. 577

معراج پیامبر (صلی الله علیه) و برخی مناقب امیرالمؤمنین (علیه السلام) است. جعفر بن احمد علوی رقی عریضی، محدث شیعی. در برخی از منابع حدیثی نام پدر او «محمد»

خاتم الادیان، اسلام است. خاتم الکتب هم قرآن کریم است و خاتم الانبیا هم پیامبر گرامی (ص) است، پس اسلام خلاصه و روح همه ادیان گذشته است. قرآن هم روح همه کتاب‌های

مهاجر، صحابی مشهور، پدرِ عایشه (همسر پیامبر) و خلیفه اول بود. او در هجرت پیامبر از مکه به مدینه همراه وی بود. ایشان پس از وفات پیامبر توسط گروهی که در سقیفه

قزوین ماند و در ۹۷۹ق و ۹۸۱ق اشعاری در اشتیاق به دیدار پدر و شهر هرات برای او فرستاد. در سال ۹۸۳ق پدر شیخ به قزوین آمد و برای سفر حج از شاه اجازه خواست، شاه

ج 1، ص 163 ابن قیم الجوزیه و جهوده فی خدمه السنه النبویه و علومها، ج 1،ص 193 و 196 ابن قیم الجوزیه و جهوده فی خدمه السنه النبویه و علومها، ج 1، ص 227 ابن

سیدجلیل حسینی سیستانی و شرح لمعه را نزد پدر و میرزا احمد مدرس یزدی فراگرفت. رسائل، مکاسب و کفایه را نیز نزد پدر و آیت‌الله حاج شیخ هاشم قزوینی آموخت. در

خوانده شد. گفته‌اند از میان اهل‌بیت پیامبر(صلی الله علیه) جز امام رضا(علیه‌السلام) دیگری این منصب را نیافته است. پدر او، حسین بن موسی، از طرف بهاءالدوله

سنت. (مشترک) 2003 نقش پدر و مادر و خانواده در زندگی معلولان در قرآن و سنت. (مشترک) 2004 ریشهابی عملی روش‌های تربیت در سنت پیامبر ص. ارائه شده به کنفرانس

داشته‌اند. 10. توسل وسیع و عمیق: از حالات ایشان، شدت توجه به خاندان پیامبر اکرم(ص) است. منزل ایشان در بروجرد مرکز اقامه عزا و سوگواری حضرت سید الشهدا(ع)

انسان، ص 196 علل گرایش به مادیگری، ص10 عدل الهی، ص 296 علل گرایش به مادیگری، ص11 حق و باطل، ص 86 مجموعه ‏آثاراستادشهیدمطهرى، ج‏26، ص:101- 102 همان ص 103-99

ساکن در آن است. علی بن حسن بن عبدالله بن حسین بن عمر بن عبدالرحمن العطاس بن عقیل بن سالم بن عبدالله بن عبدالرحمن بن عبدالله بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولى

عاملی، امل الآمل، ج 1، ص 193 امل الآمل، همان ص 179 امل الآمل، همان ص 134 امل الآمل، همان ص 67 امل الآمل، همان ص 193 امل الآمل، همان ص 179 محمدرضا شمس الدین

۲۰۰۳ دستگیر شد و پس از عفو سلطنتی در زمان دولت بونکیران، در سالگرد تولد پیامبر در فوریه ۲۰۱۲ آزاد شد. او به همراه عمر الحدوشی، محمد عبدالوهاب الرفیقی (ابوحفص)

هستند که معتقدند، امامان از سوی پیامبر (صلّی الله علیه و آله) و یا امام قبلی، ‌نصب می‌شود و از پدر به پسر می‌رسد و بعد از پیامبر (صلّی الله علیه و آله) حضرت

سرنوشت آنان را به جبل‏ عامل (لبنان) کوچاند. خاندانی که از وابستگان اهل‏‌بیت پیامبر (علیه‌السلام) به شمار می‏‌آمد و نسب خود را به امام علی بن الحسین (علیه‌السلام)

چ 1363، ج 11، ص 4545 خضری، همان، ص 110 طقوش، محمد سهیل؛ دولت عباسیان، ترجمه: حجت الله جودکی، قم، پژوهشکده حوزه و دانشگاه، چاپ اول، 1380، ص 39 میرخواند،

ش، ج ۱۲. ص ۶۲۹. اسدی، در مدخل «اسباط»، ج ۳، ص ۱۸. روحی، «سیمای بنی‌اسرائیل در قرآن و عهدین»، ۱۳۸۴ ش، ص ۵۵ مهروش، «بنی‌اسرائیل»، ‌ ۱۳۸۳ ش، ج ۱۲. ص ۶۲۹. پژوهشکده

از اساتید بودند که از جمله ایشان عبارتند از: عبدالله القدیم بن محمد باعباد عبدالرحمن بن محمد باعباد عبدالله بن إبراهیم باقشیر سعید بن عمر بالحاف إبراهیم

هم‌چنانکه میان نوح پیامبر و فرزندش قرابتی نمی‌یابد. خاندان بنی‌عباس را که دستشان به خون فرزندان علی‌بن‌ابی‌طالب (علیه‌السلام) آلوده است از پیامبر (صلی الله علیه)

همچون عبدالرحمان بن عبدالله ابن حسن بن ابی الحدید و ابوالدر یاقوت الرومی و ابوسعید عبدالکریم سمعانی حدیث شنید . قاسم گذشته از پدر، از عالمان و حافظانی

اهل‏‌بیت (علیهم‌السلام) به چشم می‏‌خورد که در آنها به جانشینی امام علی بعد از پیامبر تصریح شده است. اسماعیل بن عباد بن عباس قزوینی طالقانی، معروف به «صاحب بن

عقاید»، ص 52 دولت زیدیه در یمن، ص 90 تاریخ فرق اسلامی2، ص 68 تاریخ فرق اسلامی2، ص 75-77 زیدیه «تاریخ و عقاید»، ص 89-90 و آشنایی با فرق تشیع، ص 95-100 آشنایی

فودی تحت تأثیر وهابیت نبوده‌اند: 1. شیخ ثمبو بن شیخ عبدالله الفلانی: اگر نگاه کنیم به آنچه شیخ عبدالله بن باز ذکر کرده است که تولد رسالت وهابی در مکه (1218

یوسف را بعد از عبودیت (بردگی) پیامبر قرار دادی». همچنین در مورد «زید» که در خدمت پیامبر بود و پدر و مادر وی او را از پیامبر خواستند، اما زید خدمت‌گزاری نزد

السیاسیه، ص ۳۴۴ العقد الفرید، ج ۱، ص ۱۵، ج ۵، ص ۱۱۴؛ مختصر تاریخ دمشق، ج ۲۵، ص ۱۸ انساب الاشراف، ج ۴، ص ۵۵۰ طبقات الکبری، ج ۴، ص ۲۲۹؛ الغدیر، ج ۶، ص ۳۰۴؛ ج

شیخ طوسی، ص 343و 395. رجال كشی، ج 2ص 780و نجاشی، ص 343. رجال کشی، خ 919، ص 486 خ 926، ص 488. رجال نجاشی، ص 148. رجال نجاشی، ص 148. رجال نجاشی، ص 305. رجال

ج 1، ص 233 تاریخ خلیفة بن خیاط، ص 117؛ استیعاب ج3، ص 70؛ سیر اعلام النبلاء، ج 3، ص 353؛ شمس الدین ذهبی، العِبَر ج1، ص 30؛ الوافی بالوفیات، ج 17، ص 234 صفة

بزرگ پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و از شخصیت‌های بزرگ قریش بود. پدرش عبدالمطلب و مادرش فاطمه دختر عمرو بود. فاطمه مادر عبدالله پدر پیامبر (صلی

۲۶۴) (ص ۴۷۴-۴۷۶)، رجال الطوسی: ص 346 الرقم 5172 رجال الكشّی: ص 474 الرقم 901. رجال الكشّی: ص 476 الرقم 903 رجال النجاشی: ص 441 الرقم 1187 و زبده الاقوال

الحدیث؛ ج ۶ ؛ ص ۲۳۱ استفاده شده است. رک: معجم رجال الحدیث، ج ۶ ، ص ۲۳۱٫ ر ک: منتهى الآمال، ج ۲، ص ۵۵۸ ؛ رجال نجاشى، ص ۲۶٫ ر ک: منتهى الامال، ج ۲، ص ۶۲۸؛ رجال

انصاری، ص 126 زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص 124- 125. زندگانی و شخصیت شیخ انصاری ص 489- 490. ابعاد شخصیت شیخ انصاری، ص 16 ابعاد شخصیت شیخ انصاری، ص 17- 18

تحفۀالانام، ص ۸۶ و النجوم الزاهرة، ج ۳، ص ۳۲ اخبار الدول، ص ۱۱۷ و بحرالانساب، ص ۲ بحرالانساب، ص ۲ بحرالانساب، ص ۲ تحفۀالانام، ص ۸۷. بحار، ج ۵۰، ص ۲۳۶ (و در

خطاب بلند شد و پیش پیامبر (صلی الله علیه) آمد و گفت: مگر تو پیامبر خدا نیستی؟! پیامبر: آری؛ هستم! عمر: مگر ما مسلمان نیستیم؟! پیامبر: آری! عمر: مگر آنها

1386، ج 3، ص 234-232 شرح الأخبار فی فضائل الأئمه الأطهار(علیه السلام)، ج‏۲، ص: ۱۵۷ شرح الأخبار فی فضائل الأئمه الأطهار(علیه السلام)، ج‏۲، ص: ۱۵۷ شرح الأخبار

منزل‌ پدر بزرگ‌ ایشان‌ حاج‌ علی‌ اکبر گیوه‌چی‌ یزدی‌ دعای‌ کمیل‌ خوانده‌ می‌شد و هر صبح‌ جمعه‌ نیز دعای‌ ندبه‌ برگزار می‌گشت‌؛ به‌ گونه‌ای‌ که‌ پدر استاد،

نجف مشرف شده بود، به دعوت اهالی خمین، وارد ایران شد و در خمین ساکن گردید. پدر بزرگوار امام، «آقا مصطفی» از علما و چهره‌های درخشان منطقۀ خمین بود. او تحصیلات

و تابستان 1392، ص 7. ابن بابويه، محمدبن‌على (شیخ صدوق)‏، ‏معاني الأخبار، ص 20؛ ابن بابويه، محمد بن على (شیخ صدوق)‏، علل الشرائع، ج‏ 1، ص 175 .

الکافی؛ ۱۴۰۷ ق، ج ۱، ص ۴۹۲؛ مسعودی، اثبات الوصیه؛ ۱۴۲۶ ق، ص ۲۱۶. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ ق، ج ۱، ص ۴۹۲؛ مسعودی، اثبات الوصیه؛ ۱۴۲۶ ق، ص ۲۱۶. کلینی، الکافی؛

الذریعه، ج 10. قاموس الرجال، ج 8،ص 323.به نقل از انساب سمعانی الذریعه، ج 1،ص 323 الفهرست، چاپ نجف، ص 178 و قاموس، ج 8،ص 322 به گفته سید محمد صادق بحر العلوم

شهر اجدادی او ناحیه چاکوال در استان پنجاب پاکستان می‌باشد. او در سنین کودکی پدر خود را از دست داد و سپس به زادگاهش چکوال نقل مکان کرد. او تحصیلات اولیه خود

سپس با طریقۀ قادریه آشنا شد و پس از آن، اصول طریقۀ ناصریه را نزد محمد بن عبدالله تزانی آموخت. او در ۱۱۸۶ق عازم مکه گردید و در میان راه به دیدار محمد بن عبدالرحمان

اینکه از اصحاب عبدالله بن سبا بوده، او را ضعیف شمرده‌اند. ابن‌سعد درباره جایگاه اجتماعی و فقهی وی می‌نویسد: هر گاه قاضی خالد بن عبدالله قَسری در کوفه قضاوت

محمدباقر از خاندان حاج شیخ (خوانساری) و مادرش از سادات مصطفوی آن شهر بود. قبر پدر ایشان در سرچشمۀ خوانسار محل زیارتگاه مردم است. خانوادۀ او از سه سالگی‌اش به

الملوک(تاریخ طبری)، ج ‏11، ص 509. الطبقات الکبری‏، ج 3، ص 197. أنساب‏الأشراف، ج ‏1، ص 74 حمیری، عبدالله بن جعفر، قرب الإسناد، ص 138.

بی‌تا البدء و التاریخ، ج‏ 4، ص 129 أنساب ‏الأشراف، ج‏ 1، ص 78 ابن کثیر دمشقی‏، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 2، ص 244، بیروت، دارالفکر، 1407ق 25063؛

اسماعیل (علیه السلام)، و قربانی دوم، عبدالله پدر گرامی پیامبر است که به جای وی 100 شتر قربانی شد. در دعایی منقول از پیامبر اسلام (صلی الله علیه) و امام علی

نوشتۀ عبدالله احمد یوسف. طبری؛ دلائل الإمامة؛ ص 1 و303. طبرسی؛ اعلام الوری؛ ج ۲، ص 2 و6. مسعودی؛ اثبات الوصیة؛ ص ۳۵۷-۳۵۶. بغدادی؛ تاریخ بغداد؛ ج ۱۳، ص 4 و

تقلید شیعه شناخته‌ و معرفی شد.. مهم‌ترین اساتید او عبارتند از: فاضل قفقازی (پدر)؛ عبدالجواد جبل عاملی؛ سید محمدباقر سلطانی طباطبایی؛ امام خمینی؛ سید حسین

افق شیراز درخشید و «محمدحسن» نام گرفت. محمدحسن، در همان کودکی، سایه پرمهر پدر بزرگوارش میرزا محمود را که از دانشمندان دینی بود، از دست داد و تحت تربیت دایی

زیست، اما پس از آن به هند و پاکستان گسترش یافت. وی از دوران جوانی زیر نظر پدر مرحومش محمد برهان الدین تربیت و پرورش یافت و در تمام عمر پدرش را همراهی کرد

وصیت پیامبر(صلی الله علیه و آله) پس از وصیت؛ پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) در وصیت خود، عباس را مأمور ساختند که پس از رحلت، وعده‌‌های پیامبر(ص) به مردم

ج ۴، ص ۲۲۵ الاستیعاب، ج ۱، ص ۲۵۲ مشاهیر علماء الامصار، ص ۳۰. الثقات، ج ۳، ص ۵۵. تقریب التهذیب، ج ۲، ص ۳۹۵ الاصابه، ج ۷، ص ۱۰۷ طبقات کبری، ح ۴، ص ۲۳ الاستیعاب،

ج 1، صص 381 - 385 الكنى و الالقاب، ج 2، ص 368 یتیمه الدهر، ج 3، ص 155 یتیمه الدهر، ج 3، ص 155؛ عمده الطالب، ص 237 السید عبدالزهراء الحسینى الخطیب، مصادر

دانسته‌اند، اما وی دورۀ رشد خود را در کَرْک سپری ساخته است. او در خردسالی پدر خویش را از دست داد و چندی بعد همراه مادرش به بیروت انتقال یافت. در همین اوان

نسل مسلمانان را منقرض می‌کنند. گفته‌اند که پیامبر (ص) نیز شاد شد و کام ابن‌زبیر را با خرما برداشت و او را عبدالله نامید و ابوبکر در گوش‌هایش اذان گفت. با

ذریه رسول خدا(ص) به ­دلیل اخذ نذر؛ قائل به بطلان و فساد وقف و تکذیب روایات مروی از رسول خدا(ص) درباره وقف؛ بدعت دانستن درود فرستادن بر پیامبر در روز و شب

این قربانی و کشته در راه خودت را از ما (خاندان پیامبر) بپذیر». حضرت زینب (سلام‌الله علیها) فرزند پیامبر، که قلب او محل نزول وحی و قرآن و فرزند علی (علیه‌السلام)

طبرستان، ص 58 همانجا همان، ص 59 همان، ص 60 همان، ص61 سلامی، حسین، مازندران در تاریخ، ج1،صص259و260 واردی کولایی، تقی، تاریخ علویان طبرستان، ص ۶۲ واردی کولایی،

1424 ق، ج 1، ص 32 حسینی حائری، حسینی حائری، کاظم، زندگی و افکار شهید بزرگوار آیت‌الله‌العظمی سید محمدباقر صدر، ترجمه و پاورقی حسن طارمی، ص 36. پژوهشکدهٔ

شمشیر نبرد می‌کرد. جبرئیل به پیامبر(ص) گفت: ای محمّد، این مواسات است و فرشتگان از مواسات این جوانمرد در شگفتند. پیامبر(ص) فرمود: چه چیزی او را از مواسات

الرجال، ج 2، ص 526 ابن‌حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، ج 2، ص 42 ابن‌اثیر جزری، الکامل فی التاریخ، ج 10، ص 545 آقابزرگ تهرانی، نقباء البشر، ص 674 محدث نوری،

رو شد و کسانی مانند امام حسین (علیه السلام)، عبدالله بن زبیر و عبدالله بن عمر تن به بیعت ندادند. از عبدالله بن عمر نقل است که دراین‌باره گفته است: بیعت

بر رَقَم‌ الحُلَل‌ ابن‌ خطیب‌ در مورد سلسله‌های‌ حکومتی‌ مسلمانان‌ از پیامبر (ص‌) تا شرفای‌ سعدی‌. نسخه‌هایی‌ ازاین‌اثر در رباط و سلا (در 11 صفحه‌) موجوداست‌

محمد، ج 2، ص 411، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق الاستیعاب، ج‏ 4، ص 1680؛ الأعلام، ج ‏3، ص 201 الاستیعاب، ج‏ 2، ص 714 الإصابة، ج‏ 3، ص 333 ابن

دنیا آمده بود و وقتی پیامبر(ص) به مدینه هجرت کرد مادر انس نزد پیامبر (ص) رفته و عرض کرد: این انس غلام شما باشد و به شما خدمت کند و پیامبر نیز پذیرفت و این

ج. س. کولان و إ. لیوی پرونسال، بیروت، بی‌نا، 1983 م ج 2،ص 117 – 118 أبو عبدالله محمد بن عبدالله بن أبی‌بکر القضاعی المعروف ابن الأبار، الحلة السیراء، تحقیق

آیت‌الله‌العظمی حاج سید محمد سعید الحکیم (مدّ ظلّه) چون به سن ۱۰سالگی رسید پدر ایشان علیرغم اشتغالات علمی وتدریس سطوح عالیه وحوزه‌ای و پاسخگوئی به مراجعات

مختار بن أبى عبیده ثقفى قرار دارد. ) عبدالله مامقانی، تنقیح المقال، ج 3، ص 214 بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ج ۲، ص ۷۷، مصر، دار المعارف، ۱۹۵۹م جعفریان،

بن طاهر، البدء و التاریخ، ج 3، ص 119 الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 307 البدء و التاریخ، ج 3، ص 119 الکامل فی التاریخ، ج 1، ص 308 «ازدواج حضرت مریم (سلام الله

حضرت معصومه(س) می‌روند. کشف الغمه، ج ۲، ص ۱۶۱؛ اثبات الوصیه، ص ۱۷۸ الکافی، ج ۱، ص ۴۷۲؛ الارشاد، ص ۳۰۴؛ فرق الشیعه، ص ۷۸ ابن شهر آشوب، مناقب، ج۴، ص۲۸۱ المفید،

زینب بزرگ‌ترین دختر پیامبراکرم(ص) اشتباه گرفت. بانو زینب دخترپیامبراکرم(ص) از همسرش بانو خدیجه دختر خویلد بود و پیامبراکرم(ص) او را پیش از ظهور اسلام (ابن

مامقانی عبدالله، تنقیح المقال، ج۳، ص: ۲۰۴ مامقانی عبدالله، تنقیح المقال، ج۳، ص: ۲۰۵. رجال کشی، ص: ۱۲۷ رجال کشی، ص: ۱۲۵، ح۱۹۸ خویی سید ابوالقاسم، معجم رجال

ناقدان حدیث همواره به بررسی احوال راویان مذکور در سلسله اسناد احادیث پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) اهتمام داشته و از آن به مثابهٔ دانشی کمکی برای علم الحدیث

1380، چاپ اول، ص 142 ابن سعد، پیشین، ج6، ص 19 و طبری، پیشین، ج 9، ص 3807 طبری، پیشین، ج 9، ص 3814 طبری، پیشین، ج 9، ص 3868 طبری، پیشین، ج 9، ص 3867 و ابن خلدون،

ج 5، ص 219. ابن جوزى، پیشین، ج 1، ص 244. احمد عسقلانى، لسان المیزان، ج 6، ص 138 محمّدباقر مجلسى، بحارالانوار، ج 56، ص 172 و ج 84، ص 181 و ج 18، ص 327 عبدالرحمن

ترجمه دكتر محمد هاشم، ص 16ـ18 تذكره علمای امامیه پاكستان، ص 101ـ103 همان، ص 107 و 108 همان، ص 112 و 113 تذكره علمای امامیه پاكستان، ص 155ـ160 امرایی حمزه،

است. ر. ک: تاریخ طبرى، ج 6، ص ;64 العقد الفرید، ج 5، ص ;132 المعارف، ص 204 و اعیان الشیعه، ج 3، ص 219 و ج 4، ص 129 و ج 7، ص 36. هنگامى که اسیران از خاندان