نتایج جستجو

شیعه»‌اند که حضرت علی (ع) و پیامبر (ص) را نبی می‌دانستند، ولی پیامبر ص را در الوهیت مقدم می‌‏شمردند. برخلاف «عینیه» که این حق را به علی (ع) نسبت می‌‏دادند

جنگ نهروان در برابر امام علی ع قرار گرفته و جنگیدند. پس از اعلام نظر حکمین در دُومة الجندل که ابو موسى اشعرى حَکَم حضرت على (ع) و عمرو بن عاص حَکَم معاویه

موافقت دو لشکر را بر داوری میان حضرت علی (ع) و معاویه اعلام کردند، مردی‏ ربیعی از بنی یشکر که در جنگ از همراهان حضرت علی (ع) بود بر لشکر معاویه تاخت و تعدادی

در برابر محمدیه به عموم غلاتی می‌گفتند که به حضرت علی (ع) مقام الوهیت می‏‌دادند و یا رسالت را از آن حضرت می‌‏پنداشتند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

گفت: خدای متعال ملائکه را از موی سینه و دست‌های خود بیافرید. «سبائیه» حضرت علی (ع) را به خداوند تشبیه کردند و گفتند: او خداوند است. عمر بن عبدالعزیز روایت

گروهی هستند که درباره پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) تفکری غلو‌آمیز دارند. پیروان این فرقه، حضرت محمد (ص) و حضرت علی (ع) را خدا می‌دانند. آنها به دو دسته تقسیم

علویان جمع علوی به خاندان علی بن ابی طالب و شیعیان ایشان گفته می‎‌شود. واژه علوی در لغت منسوب به حضرت علی(ع) است اما در اصطلاح کاربردهای متعددی داشته است

نواصب‏ کسانی هستند که با حضرت علی (ع) و نیز بقیه امامان شیعه کینه و دشمنی دارند. نواصب جمع ناصب است و از ریشه نصب استخراج می‌شود. این واژه در لغت به معنای

تفضیلیه‏ همان مفضله هستند که حضرت علی (ع) را بر دیگر صحابه و خلفا تفضیل و ترجیح می‏‌دادند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی،

مناطق تحت حکومت حضرت علی(ع) پرداخته است. نیای اعلای ابواسحاق سعد بن مسعود ثقفی، عموی مختار ثقفی و از یاران امام علی(ع) بود که آن حضرت وی را والی مداین

اسرار و احکام گیتی در انسان جمع می‌باشد. آن علوم را حضرت علی (ع) كشف کرده و باور دارند که پس از حضرت، به فرزندش محمد حنفیه و بعد از وی به ابوهاشم منتقل

قرآن مجید در مدح و ستایش حضرت علی(ع) و اهل بیت(ع) وارد شده است. سیّد هاشم بحرانی در غایة المرام صد و سی و شش آیه در مدح حضرت علی(ع) آورده است.. نکتۀ قابل

درباره امیر مؤمنان علی (ع) و امامان بعد از او ظهور نمی‌کند. همه پیامبران، بندگان حضرت علی (ع) و امامان هستند و نیز می‌گویند که حضرت علی (ع) فرموده است: «الحمد

بنیان‌گذار این فرقه شخصی به نام شیخ محمد بن کلازی بوده است. کلازیه معتقدند که حضرت علی (ع) در قمر (ماه) سکونت دارد و هرگاه آدمی می( شراب) صاف بنوشد، به ماه نزدیک

سعد‌بن‌ابی‌وقاص را همراهی می‌کرد و در جنگ‌های زمان حضرت علی (ع) همراه حضرت بود، اما پس از ماجرای حکمیت، از حضرت جدا شد. در برخی از منابع نوشته‌اند: عبدالله‌بن‌وهب

حاوی دستورهای عالی درباره سیر و سلوک و امامت حضرت علی (ع) بوده و از بین رفته است. این ده جزء را حضرت علی (ع) در سینه خود محفوظ می‌‏داشت و سینه به سینه به

رقی‌اند که حضرت علی (ع) را افضل صحابه و اولی به خلافت می‌دانستند ولی معتقد بودند چون پیامبر به جانشینی ایشان تصریح نکرد، گرچه دوست داشت که علی (ع) خلیفه باشد،

این است که سبب قتل عثمان؛ علی (ع) و یاران او هستند. یعنی امری را که توسط معاویه و یارانش به علی (ع) نسبت دادند و حضرت علی (ع) و یارانش هیچ گاه آن را نپذیرفتند،

مفترض‌الطاعة است. آنها بر این باورند که حضرت‌علی(ع) در زمان خود امام بود و امامت خود را اظهار کرد. پس از او فرزندش حسین‌بن‌علی(ع) به امامت رسید و بر یزید خروج کرد

دلیران عرب بوده و از اصحاب حضرت علی (ع) به شمار می‏‌رفت. نقش محوری مالک به خصوص در جنگ‌های جمل و صفّین و یاری رساندنش به حضرت، نقطه عطفی در تاریخ اسلام

حلولیه‌اند و قایل‌اند که خداوند در علی بن ابی‌طالب و نیز سایر امامان حلول کرده است. با این حال در این موضوع که خداوند بعد از حضرت علی(ع) در کدام امام حلول کرده است،

شدند. سرداران آنان در آن روز عبدالله‌بن‌کوّاء و شبث‌بن‌ربعی بودند. چون حضرت‌علی(ع) از میان لشکر بیرون آمد و برای مناظره در برابر آنان ایستاد و دلا‌یل خود

هفتاد مرد از قوم زط از سبائیه پیش حضرت علی (علیه السلام) آمده و او را به زبان خود خدا خواندند و بر وی سجده کردند، حضرت فرمود: «ویلکم لا تفعلوا انما انا

طایفه‌ای که امروز معروف به حربیه هستند، همان سبائیه‏‌اند که قائل به الوهیت حضرت‌علی (ع)شدند. شهرستانی, عبدالکریم، الملل والنحل، بیروت، نشر دارالمعرفه، سال 1404

فرزند خود حضرت علی‌بن‌حسین (ع) بسپاری و درباره حضرت علی‌بن‌حسین (علیه السلام) فرمودند که او نیز ودیعه امامت را به فرزند خود حضرت محمد‌بن‌علی (علیه‌السلام)

است که محمود پسیخانی خود را واحد می‌‏خواند و این که حضرت محمد (ص) به حضرت علی (ع) گفته: «انا و علی من نور واحد و لحمک لحمی و جسمک جسمی» اشارت بدان است

از نقل‌ها آمده است که نام خشبیه برگرفته از کرسی چوبی‌ای است که منتسب به حضرت علی(ع) بوده و یاران مختار به‌دلیل تقدس، آن را با خود حمل می‌کردند. عده‌ای نیز

زعیمان خوارج بودند که در قضیهٔ تحکیم بر حضرت علی (ع) خروج کردند. اباضیه لفظ خوارج را به کسانی که بر حضرت علی(ع) شوریدند یا از وی کناره گرفتند، اطلاق نمی‌کنند،

امام علی(ع) است که نشان­گر علاقه وافر او به کتاب شریف نهج­‌البلاغه است که در زمینه‌­های مختلف خصوصاً سیاست جمع ­آوری شده، که به شرح عهد امام علی(ع) به مالک

غیبت و انتظار، خلیفه حضرت معرفی می‌کرد. همچنین می‌گفت که امام علی ع، امام حسن (ع)، امام حسین (ع) امام علی‌بن‌حسین(ع) و امام باقر (ع) و در ادامه خود وی به

کنار این ستون، على(ع) می‏‌ایستاد و از رسول خدا (ص) محافظت می‌کرد. این ستون را به نام استوانه على(ع) نیز می‏‌شناسند. زیرا جایگاه نماز آن حضرت بوده است. ستون

شواهد تاریخی گواه بر این نکته است که فرقه مذکور پس از آن به وجود آمد که حضرت علی ‌(ع) با نقض حکمیت از سوی معاویه مخالفت کرد. خوارج اگر‌چه خودشان در ابتدا

پیغمبر و یا علی بن ابیطالب(ع) بدهند. برخی تن‌پروران که خود از ترس گرما و سختی، جمع‌آوری محصول را بهانه کرده و در مدینه مانده بودند گفتند: علی(ع) هم از ترس

یعنی هنگامی که امام‌ علی بن ابی‌طالب (ع) در شهر کوفه تشکیل حکومت داد، هسته پیروان ایشان در ژاپن شکل گرفت؛ اما‌ پس‌ از‌ شهادت حضرت علی(ع) و بر اثرافزایش ظلم‌

المضاف والمنسوب، ص۱۱ ر. ک:مقاله امام حسن (ع) ر. ک:مقاله امام حسین (ع) ر. ک:مقاله خلیفه ر. ک:مقاله امام علی (ع) ر. ک:مقاله بیعت ابوحامد عبدالحمید، ابن ابی

هجرت حضرت امام رضا(ع) از مدینه به خراسان، به این منطقه آمد و در سفر و حضر ملازم و همراه حضرت علی بن موسی الرضا(ع) و راوی صریح چگونگی شهادت آن حضرت به دست

بهمن ۱۳۲۵ش برابر با ۱۴ ربیع‌الاول سال ۱۳۶۶ق در نجف از دنیا رفت و در حرم حضرت علی(ع) به خاک سپرده شد. تحصیلات ابتدایی خود را در یکی از مکتب‌خانه‎های قم شروع

قبایل گوناگون عرب بوده‌اند. ده سال پس از رحلت حضرت رسول(ص) و حضرت فاطمه (س)، بنابر وصیت خود حضرت فاطمه وقتی علی (ع) به فکر گرفتن همسر دیگری بود، عاشورا در برابر

اقامه نماز جمعه در دوره خلفای نخستین و نیز در دوره حکومت حضرت علی(ع) (سال ۳۵-۴۰ق) و امام حسن(ع) (سال ۴۰) متداول بود. برخی از روایات شیعه مانند خطبه شعبانیه

زرتشت گرویدند. در بحث روایتی ایشان سؤالی که اشعث بن قیس از حضرت علی (ع) پرسید و جواب حضرت علی (ع) به او در مورد مجوسیان و اهل کتاب بودن آنها را آورده سپس

می‌شوم، با مطالعات علمی خستگی خود را رفع می‌کنم.» 3.روح سماحت و بزرگواری: حضرت علی (ع) درحدیث شریفی می‌فرماید: «آلة الریاسة سعة الصدر؛ ابزار ریاست ومدیریت سعهٔ

فضائل حضرت علی(ع) و دیگران از اهل بیت نوشته است: ما نزل من القرآن فی امیرالمؤمنین (ع). منقبة المطهرین و مرتبة الطیبین. اربعون حدیثاً فی المهدی (ع). الخصائص

است. د- حذیفه بن اسید: نقل شده در کتاب المعجم الکبیر ه- حضرت علی (ع): در دو کتاب از زبان حضرت علی (ع) نیز این حدیث آمده است. یکی کتاب البحر الزخار احمد بن

غلط و افکار موهوم کافران بود و مرتبه و مقام بلال را دو چندان بالا برد. حضرت علی (ع) بلال را از سابقان در اسلام (قدیمی‌ترین اسلام آورندگان) دانسته و اخلاص

بصری- علی(ع)- پیامبر(ص). معروف کرخی- فرقد سبخی- حسن بصری- انس بن مالک- علی(ع)- پیامبر(ص). معروف کرخی- امام رضا(ع)- امام جعفر صادق(ع)- امام محمد باقر(ع)- امام

عبدالرحمان بن کثیر هاشمى؛ عبداللَّه بن صلت قمّى؛ على بن اسماعیل (على بن اسماعیل بن عیسى)؛ على بن حدید بن حکیم مدائنى؛ على بن سندى؛ عیسى بن حمّاد بن عیسى؛ محمد بن

به نوشته این روزنامه، از صدر اسلام شیعیان برای نفوذ در مصر تلاش کردند. حضرت علی(ع)، نخستین امام شیعیان، یکی از اصحاب وفادارش را برای حکومت به این سرزمین

و به حضرت تحویل می‌داد و چون نهاد وکالت گسترش چشمگیری یافته بود و از طرفی حضرت (علیه‌السلام) در زندان به سر می‌برد، امکان ارسال وجوه به خدمت حضرت وجود

گوشه‌هایی از جایگاه و منزلت آراء‌ و اندیشه‌های حضرت علی(ع) در نزد پیروان مذهب حنفی و نیز توجه آنان به گفتار و سیره حضرت در بین بزرگان صحابه است. البته این گفته

از این محدّث جلیل، نقل می‌کند: وقتی حضرت موسی بن جعفر (علیه‌السلام) به شهادت رسید و از دنیا رفت، نزد وکلای آن حضرت که در شهرها بودند، اموال فراوانی بود

بودم، خدمت امام موسی بن جعفر (علیه‌السلام) رسیدم و از شتران خود با حضرت سخن گفتم. حضرت فرمود: مگر نمی‌دانی شتر سختی‌های فراوان دارد. از آن پس شترانم را کرایه

ارشاد کن. پس در دلم افتاد که نزد حضرت رضا (علیه‌السلام) بروم. پس به مدینه رفتم و بر دَرِ خانه آن حضرت ایستادم. به غلام آن حضرت گفتم: به مولایت بگو مردی از اهل

باشد؛ ولی نقل عبارت فوق حاکی از این است که او به کلام حضرت اعتماد داشته است و این با انکار حضرت سازگار نیست. عن أبان قال سئل أبو الحسن(علیه‌السلام)عن رجل

خویشاوندان آن حضرت که یکی از همسرانش بود. امام فرمان داده بود که آن زن را از طرف ایشان طلاق بدهم و او را از آن مال بهره‌‏مند سازم. حضرت فرموده بود برای

شرف این شهر و اهل آن از روایتی منسوب به حضرت علی ‌(علیه السلام) روشن می‌شود، اصبغ بن نباته روایت می‌کند که حضرت علی ‌(علیه السلام) در هنگام ورود به صفین بر

به سرچشمه‌های موّاج علوم اهل بیت به مدینه هجرت کرد تا از محضر حضرت کاظم (علیه‌السلام) و حضرت رضا (علیه‌السلام) بهره برد. این محدّث گران‌قدر چندان در مدینه

کتاب «تاریخ الحسین(ع)» در سال 1940 و کتاب «الدستور العرب القومی» در سال 1941، و کتاب «مَثَلَهُنَّ الاعلی» در مورد زندگی حضرت خدیجه(ع) در سال 1947 و کتاب

زمانی کمال یافت که ولایت امر از سوی پیامبر اعظم اسلام(ص) به جانشین وی، حضرت علی(ع) تنفیذ شد. این موضوع در طول تاریخ سبب شد تا دیدگاه‌ها و اندیشه‌های مختلفی

بن الصلت؛ عبدالله بن موسی؛ عبدویه بن عامر؛ علی بن احمد؛ علی بن احمد بن اشیم؛ علی بن العباس؛ علی بن محمد؛ علی بن مهزیار؛ محمد بن احمد بن یحیی؛ محمد بن الحسین

و از شیعیان حضرت علی(ع) در کوفه بود. از وی به‌عنوان مفسر، محدث و فقیه شیعه یاد شده و کتابی در تفسیر قرآن دارد. عطیه در زمان خلافت امام علی(ع) به دنیا آمد

هستند، احترام دارند، هرچند در عقیده و مذهب تفاوت دارند. از این رو، حضرت امیرمؤمنان علی(ع) در فرمانش به مالک اشتر در رعایت حال مردم مصر می‌فرماید: «و مهربانی

اسماعیل برادر حضرت امام موسى كاظم (علیه السلام) قرار دادند، لیك در این راستا به تمام امامان و امام زادگان از نسل امیر المومنین (علیه السلام) و حضرت زهرا (سلام

چهل روز بوده است؛ حضور چهل‌روزه حضرت موسى در صحرای سينا (آيه 51 سوره بقره و آیه 142 سوره احقاف اشاره به آن دارد)، حضرت خديجه در چهل‌سالگی با پيامبراكرم

الکبیر الحسن؛ کتاب البدا؛ الرد على اهل القدر و الجبر؛ الانفال؛ الافاعیل؛ المغازى؛ المعارف؛ الیوم و اللیله؛ الملاحم؛ مسائله عن على بن موسى الرضا (علیه‌السلام)؛

معروف؛ عبدالله بن الصلت ابو‌طالب؛ علي [ ابنه ]؛ علي بن اسباط؛ علي بن اسماعيل الميثمي؛ علي بن محمد بن يحيي الخزاز؛ علي بن مهزيار؛ محمد بن ابي الصهبان؛ محمد

امپراتوری عثمانی. بعد از وفات حضرت رسول‌(ص)، شیعیان حضرت علی(ع) تحت فشار بودند و این فشارها بعد از جنگ صفیّن و بعد از شهادت حضرت علی(ع) و اوج گیری حکومت بنی‌امیه

یمکن تأویلُها على وجه یُوافق المعقولَ فالاولى تأویلُه على وجه یوافقُ الحقَّ و الدلیلَ. و رابعها: ما لا یَصحَّ ظاهرهُ و لا یُمکن تأویلُه إلاّ على التعسّفِ البعیدِ

اند که ام کلثومی که با عمر ازدواج کرده است در واقع دختر ابوبکر و ربیبة حضرت علی (علیه السلام) بوده است. دسته دیگر از علمای شیعه نیز مانند رضی الدین حلی،

ابوبکر بن مقرى، قاضى ابوطیب طبرى، ابوالفضل محمد بن ابراهیم نسوّى شافعى، ابوبکر على ذکوانى. بسیارى از بزرگان به تشیع و برخى به دوازده امامى بودن او تصریح کرده‌اند

وحى بر حضرت محمد صلی‌ اللّه‌ علیه‌ و آله نازل شد و از این‌رو به آن جبل‌النور نیز گفته‌اند. و شهرت آن به سبب غارى است که در آن قرار دارد و حضرت محمد هر

اخبار امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب(ع) و زهد ایشان اختصاص دارد. روایات مربوط به نسب حضرت علی(ع) بررسی شده است. فضائل امیر المومنین علی بن ابیطالب آمده است

جانشینى حضرت على (علیه السلام) از سوى عده معدودى از مهاجر و انصار در مکانى به نام «سقیفه بنى ساعده» به خلافت اسلامى برگزیده شد و على رغم مخالفت حضرت على (علیه

فرزندان حضرت در ازدواج با حضرت زهرا(س)۵ فرزند بوده که عبارتند از: حسن مجتبی(ع) حسین بن علی(ع) زینب(س) ام کلثوم محسن لیلی دختر مسعود هم همسر حضرت بود و ایشان

صورت استمنا نیز از گناهان کبیره محسوب خواهد شد، زیرا در روایتی آمده است که علی (ع)، با زدن روی دست، شخص مستمنی را تعزیر فرمودند.) البته گناهان کبیره نیز همه

کنندگان سنی مذهب حضرت علی (ع) دلسرد نشدند. گفتنی است که «جت» ‌های «سند» که اسلام آورده بودند، معتقد شدند که حضرت علی(ع) تجسم خداست. علی (ع) زندگی آرام و ساکتی

دشمنان شاخص حضرت که در گروه طلقا قرار گرفتند، ابوسفیان و فرزندش معاویه بودند. از جمله دیگر اقدامات پیامبر (ص) بعد از فتح مکه، شکستن بت‌ها بود. حضرت به امام

است. مراد از ناس در آین آیه، بنی اسرائیل و افراد حاضر در زمان زندگانی حضرت عیسی(ع) است. 3. «أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلی‏ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِه»؛

پسرش امام رضا (ع) و پس از وی به امام‏ محمد تقی (ع) و بعد از آن به پسرش امام علی النقی (ع) و سپس به حضرت امام حسن عسکری (ع) و سر انجام به حضرت صاحب الامر عج

رحلت حضرت علی بن موسی (رضا) (ع) پیرو «واقفیه» شدند. مولفه بخشی از واقفیه بودند که شهادت امام موسی کاظم (ع) را باور کردند و پس از آن، به امامت علی بن موسی

بودند که حضرت علی را بر دیگر خلفا ترجیح می‌دادند. آنان پیرو مفضل صیرفی بودند و به الوهیت امام جعفر صادق (ع) اعتقاد داشتند و چون امام صادق (ع) از ابو‌الخطاب

این چیزی است که در متون اسلامی از جمله در فرمان حضرت علی (‌علیه‌السلام) به مالک اشتر، می‌بینیم. حضرت علی (‌علیه‌السلام) می‌فرماید: "دیگر آنکه سوداگران و

شیخ اهل تناسخ خوانده‌اند. کشی می‌نویسد که‎ عمر بن الفرات دربان حضرت رضا (ع) بود و از آن حضرت روایت می‌‏کرد . به نقل از پایگاه ویکی پدیا مشکور محمد جواد، فرهنگ

خدا در علی (ع) تجسّم یافت چنان که پیش از وی در بدن قدّیسان دیگر چون حضرت عیسی (ع) و حضرت موسی (ع) و حضرت داوود (ع) حلول کرده بود. حضرت عیسی و حضرت مریم علیهما

این اعتقاد که جبرائیل مامور بود تا وحی را به [[علی بن ابی طالب (ع)]] ابلاغ کند، اما خطا کرد و آن را به حضرت محمد(ص) ابلاغ کرد. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق

دو برادر به دنبال هم هستند. نوبختی معتقد است چون علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) درگذشت، پسرش امام محمد تقی (ع) هفت ‏ساله بود. «احمدیه» او را کودک شمرده گفتند امام

ابی طالب(ع)، حضرت امام حسین(ع) و امام حسن(ع) می‌پردازد و از اینکه در همه کتاب‌های اسلامی قرن دوم تا پنجم هجری بویژه از سوی امامان اربعه اهل سنت به تکریم

موسی بن جعفر (ع) ظهور کرده و در امامت امام موسی بن جعفر(ع) توقف کرده و منکر امامت فرزندش علی بن موسی (ع) و هم چنین منکر امامان بعد از آن حضرت شدند. آنها عصمت

و از پیروان حضرت امام جعفر صادق (ع) بودند. در برخی از منابع آمده است که حمیریه و جبابره (پیروان جابر‌بن‌حیّان) از شاگردان حضرت امام صادق (ع) بودند و از

آنها را به حضرت علی بن الحسین(ع) تحویل دهد و چون علی بن الحسین (ع) از شام بازگشت، ام‌ّسلمه امانت را به وی تحویل داد و امامت حضرت زین‌العابدین(ع) تثبیت شد

حاج سیداحمد خمینی ساعاتی پس از انتخاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به رهبری با ارسال پیام تبریکی به ایشان اظهار داشت: «حضرت امام بارها از جنابعالی به عنوان مجتهد

خصیب بودند و اعتقاد داشتند که خداوند جز در امیر مؤمنان علی (ع) و امامان بعد از او ظاهر نشود و حضرت علی ‌علیه‌السلام پیامبران را فرستاده است. همچنین معتقد بودند

داشتن فرزند را (برای آن حضرت که بتواند حجت بعدی) باشد، انکار می‌کنند، پس برای فرار از اشکال خالی بودن زمین از حجت خدا، می‌گویند که حضرت نمرده و باز خواهد گشت

نماز بر نبی مکرم اسلام (ص)، دعاهای ایشان بر اهل بیت(ع)، دعای حضرت علی(ع) در شکایت از قومش، دعای حضرت زهرا(س) در محشر در شکایت از قاتلان پدرش دعای طلب مکارم

عیسی‌بن‌مریم(ع) است که مردم گمان کردند به دار آویخته شده و مرده است. حضرت فرمود: برای دوستان یا دشمنانش؟ عرض کرد: برای دشمنانش، فرمود: گمان می‌‏کنی که حضرت محمد‌بن‌علی

ابوالبشر آغاز شده است و به حضرت محمد (ص) که خاتم پیامبران است ختم می‌شود. از آن‌پس، این سرّ به نام سرّ «امامت» که حضرت محمد (ص) به علی (ع) گفته است و از او تا

اصحاب الانتظار همان شیعیان امامی اثنی‌عشری هستند که پس از حضرت امام حسن عسکری (ع) پسر ایشان محمد‌بن‌الحسن (عج) را که امام غایب و قائم آل‌محمد(ص) است، مهدی

نجفhttp://old.nasimonline.ir/Content/Detail/890383/162 هبر عالیقدر حضرت آیت‌الله سید علی خامنه‌ای فرزند مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین حاج سید جواد حسینی خامنه‌ای،

درباره ظهور اسلام و حضرت علی(ع)، [[فاطمه بنت محمد (زهرا) |حضرت فاطمه(س)]] و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) مطرح شده است. مقایسه فرزندان علی(ع) و بنی عباس و امام

است معتقدند که حضرت علی(ع) داماد و پسر عموی حضرت رسول(ص) و همچنین بزرگ‌ترین سردار عالم به قرآن می‌باشد. از مراسم اینان در سال روز ولادت حضرت امیر می‌توان

شیعیان در آن دوره به آن ملزم بودند از سوی امام طرد شد و گفته‌اند که امام(ع) به او «سُرحُوب» (شیطان کور ساکن دریا) لقب داده بود. ابوالجارود از اصحاب امام باقر