نتایج جستجو

آیت‌الله‌العظمی خویی (ره) درباره ابو بصیر فرموده: «هرجا كه ابو بصیر، به‌صورت مطلق بیاید ـ برخلاف جایی كه ابو بصیر المكبوب و یا ابو بصیر المرادی و یا بصری و یا هر

ابويحيي؛ ليث المرادي مكني ابابصير؛ ابوبصير ليث المرادي البرقي؛ أبوبصير. ابو بصیر مرادی شخصیتی است که محمد بن مسلم با همه عظمت در راه مکه به اتفاق جمعی از

همانگونه که محقّق خوانساری در رساله فی أحوال أبی بصیر که ضمن الجوامع الفقهیّة چاپ شده است گفته ابا بصیر هم در 150 قمری از دنیا رفته است و نمی‌تواند ناقل

شده است. چهره‌‏اش مانند آدمی است؛ زیرا کسی نمی‌تواند دارای صفاتی چون سمیع، بصیر، عالم، قادر و حی باشد مگر آن که دارای جسم باشد. همچنین این طایفه می‌گویند

نمی‌کند. پس لزومی ندارد که خداوند را به صفاتی نظیر قادر، عالم، حی، سمیع و بصیر بخوانیم، زیرا که تدبیر عالم هستی و مدیریت اشیاء را به عناصر مذکور سپرده است

اجازه روایت دریافت کرد. او فقیهی آگاه، مورّخی خبیر، رجالی برجسته و محدّثی بصیر بود که در دفاع از مکتب تشیع، آثار ارزشمندی چون «تأسیس الشیعه لعلوم الاسلام»

عبدالواحد بن عاشر برای مطالعه می‌توان به منابع ذیل مراجعه کرد: عبدالمغیث مصطفى بصیر، الفقیه عبدالواحد بن عاشر..حیاته وآثاره الفقهیة، منشورات وزارة الأوقاف والشؤون

که خداوند چیزی را به معنای دریافتن و شنیدن با گوش نمی‌شنود و صفات سمیع و بصیر را بر دانا بودن وی به چیزهای شنیدنی و دیدنی که دیگران می‌‏شنوند و می‌‏بینند،

امکان دارد آن شی به وجود بیاید. ابوعلی معتقد بود که خداوند از ازل سمیع و بصیر (شنوا و بینا) بوده ولی محال است که سامع و مبصر (شنونده و بیننده) باشد. همچنین

الاحمری؛ بکیر بن اعین؛ عبید بن زرارة؛ حفص بن ابی عیسی؛ ابن ابی یعفور؛ ابو بصیر؛ ادیم بن الحر الخزاعی؛ ادیم بیاع الهروی؛ ثعلبة ابو اسحاق؛ الحسن بن زیاد؛

را با بحث و بررسی از ادله معتبر شرعی به دست آورد. مراد از فقیه در روایات، بصیر در امر دین است. در حدیث حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) آمده: «من حفظ على

به صاحبان اندیشه وا می‌گذاریم: فقیه؛ جلیل‌القدر؛ عالم زاهد؛ واسع الاخبار؛ بصیر بالروایه؛ مضطلع؛ ثقه؛ صدوق؛ عین من عیون؛ نبیل؛ ادیب؛ فهیم؛ افضل اهل المشرق

صفات و ذات معتقد است و بر همین‌ مبنا منکر آن‌ بود که‌ خداوند از ازل‌ سمیع‌ و بصیر است‌، چرا که‌ صفات‌ سمع‌ و بصر مستلزم‌ وجود مسموع‌ و مبصَر در ازل‌ است، امری‌

مدفون هستند. خامسا ثبت شده تعدادی از صحابه در کنار یا روی قبر صحابی مجاهد ابی بصیر بناء ساخته‌اند. سادسا نقل شده عایشه در حجره‌ای که قبر مطهر پیامبر بودن نماز

محبوب، و أحمد بن محمّد بن أبی نصر، و یونس بن عبدالرحمن، و أبان بن عثمان، و أبی بصیر، و حمّاد بن عیسی‏، و الحسن بن علیّ الوشّاء، و الحسین بن سعید، و عثمان‏ بن‏

را در طبقه اولی و ثالثه ذکر می‌کند، زیرا یکی از دو نفری که اختلاف است ابو بصیر اسدی و دیگری حسن بن محبوب است که جمعا 18 نفر می‌شود. باید توجه داشت بنا به

ابن‌خلدون با استفاده از بیاناتی جامع و الهام از نظریات طبری، وجود مورخی بصیر به تاریخ، دانستن قواعد سیاست، طبایع موجودات، اختلاف ملت‌ها و سرزمین‌ها، اخلاق،

استاد،حدیث شنیده است، که معروفترین آنان عبارتند از: عبیداللّه‌ بن علی حلبی؛ ابو بصیر؛ ابن ابی یعفور؛ اسحاق بن عمّار؛ جمیل بن درّاج؛ زُراره بن اَعین؛ محمد بن مسلم

به صاحبان اندیشه وا می‌گذاریم: فقیه؛ جلیل‌القدر؛ عالم زاهد؛ واسع الاخبار؛ بصیر بالروایه؛ مضطلع؛ ثقه؛ صدوق؛ عین من عیون؛ نبیل؛ ادیب؛ فهیم؛ افضل اهل المشرق

محمد بن محمد باقر اصفهانی است که دایی وی بود و او را با عناوین فاضل، عالم، بصیر، ناقد و از «اهل بیت الدوله و العزّ و الرفعه» یاد کرده است. وی با پدر افندی

و بد، مؤمن و کافر، بدکار و نیکوکار. مثلاً: خالق، رازق، علیم، قادر، سمیع، بصیر، رحیم، حکیم...از اسماء حق تعالی است; بشر در تمام این صفات و اسماء جانشین

صفات الهی است و ده اصل آن از قرار زیر می‌باشد: خداوند حی، قادر، مرید، سمیع، بصیر و متکلم است و محل حوادث نیست و کلامش قدیم است و علم و اراده‎اش ازلی است.

روایت می‌کند: چون پیامبر (ص) قرآن می‌‏خواند و به آیه «إنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ بَصِیرٌ» می‏‌رسید، دست‌هایش را بر چشم و گوش‌هایش می‏‌نهاد. تمام مشبهه در امور اعتقادی

ابن‌حنبل، جزء ناپذیری خداوند و توقیفی بودن صفات او است. وی اوصافی چون سمیع و بصیر را مستلزم وجود سمع و بصر در خداوند می‌داند و او را دارای وجه می‌شمرد؛ اما

معاویه بن وهب؛ هیثم بن حفص؛ ابن ابی قره؛ ابن ابی لیلا؛ ابن رباط؛ ابوعیینه؛ ابی بصیر؛ ابی زیاد الهندی؛ ابی الهیثم؛ ابی ایوب خزار؛ ابان بن تغلب؛ ابراهیم بن عمر؛

او را مورد محبت خود قرار دهد و خداوند او را از فشار قبر معاف کرد: «قال ابو بصیر: سَمعتُ اَبا عبدالله «ع» یقول: ان رُقیه بنت رسول الله «ص» لمّا ماتَت قامَ

حدیث و فقیهانى بلند منزلت بودند. مانند محمّد بن مسلم، زرارة بن اعین، ابو بصیر، برید بن معاویه و ... . در عظمت این افراد کافى است که امام صادق (علیه‌السلام)

هر وقت سخن از خدمات ایشان به میان می‌آمد می‌فرمودند: اخلص العمل فان الناقد بصیر عمل خود را خالص کن؛ زیرا بازرس عمل بسیار بیناست. 2.اشتیاق به دانش و معرفت:

می‌کند؛ در مورد بیداری ملت‌ها نیز این جوامع انسانی به رهبری فرد یا افرادی آگاه، بصیر، مدیر و مدبر در امور و در یک کلام امامی تالی تلو معصوم نیاز دارند تا آنان

امامان تنها چند نفر هستند؛ ابان بن تغلب، محمد بن مسلم، زرارة بن اعین، ابو بصیر، زکریا بن آدم، عثمان بن سعید و محمد بن عثمان بن سعید. از منظر امامان شیعه

الدِّینُ کُلُّهُ لِلَّهِ ۚ فَإِنِ انْتَهَوْا فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا یَعْمَلُونَ بَصِیرٌ * وَإِنْ تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَوْلَاکُمْ ۚ نِعْمَ الْمَوْلَیٰ

اصحاب امام صادق (ع) نام می‌برد شمارى از مشایخ او عبارت‌اند از: ابو اسامة؛ ابو بصير؛ ابو الجارود؛ ابو جعفر الاحول؛ ابو حمزة الثمالي؛ ابو شيبة الخراساني؛ ابو

يعفور؛ ابن عقبة؛ ابن عيينة؛ ابن فضال؛ ابو الحسن الموصلي؛ ابو المغرا؛ ابو بصير؛ ابو جرير القمي؛ ابو جميلة؛ ابو عمارة؛ احمد بن المبارك؛ احمد بن زياد؛ احمد

به خدای متعال تفویض و این آیه را قرائت کرد: «وافوّض امری الی الله ان الله بصیر بالعباد. سوره غافر(40)آیه 44» یعنی من امور خودم را به خداوند واگذار می‌کنم

الكناني؛ ابو الفضل؛ ابو المغرا؛ ابو ايوب؛ ابو ايوب الخزاز؛ ابو بردة بن رجاء؛ ابو بصير؛ ابو بكر الحضرمي؛ ابو حمزة؛ ابو خالد القماط؛ ابو سعيد المكاري؛ ابو شبل؛ ابو

می‌شود. «ابو بصير»، يكى از كنيه‏هاى مشترك راویان احادیث است. برخی از علما با لحاظ راویان مشهور، ابو بصیر را مشترک بین ابو بصیر اسدی و ابو بصیر مرادی دانسته‌اند

گردانیدیم. و همه را پیشوایانی ساختیم که به امر ما هدایت می‌‏کردند». نیرومند و بصیر: «و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم، اسحاق و یعقوب را، صاحبان دست‌ها(ی نیرومند)

ادامه داد. او یکی از برجسته‌ترین سیاستمداران یمن است و به عنوان فردی محتاط، بصیر، آرام، صبور، ثابت قدم و خوش برخورد شناخته می‌شد. او در سال 1939 در حریضه

این اقدام جاهلانه و بی منطق و محکوم نمودن آن، از تمامی پیروان بیدار دل و بصیر ادیان الهی به ویژه مسلمانان انتظار داریم، در مقابل این اهانت ها، واکنش نشان

بوده است. این مرحله از معراج در سوره نجم توصیف شده است. ابوحمزه گوید: [ابو بصیر] از امام صادق (علیه‌السلام) سؤال کرد: «محمّد (صلّی‌الله علیه واله وسلّم)

برای آزادی ساقیة الحمراء و وادی الذهب» است. بنیان‌گذار این جبهه، «سیدابراهیم بصیر»، معروف به «بصیری» بود. وی روزنامه‌نگاری ساکن رباط بود و روزنامه‌ای با عنوان

بودن خدا، قدرت خدا، در مورد علم خدا، در رابطه با اراده خدا، در باب سمیع و بصیر بودن خدا، در کلام خدا، افعال خدا، در مورد روز آخرت و اصل دهم در نبوت است

ابن اذينة؛ ابن مسكان؛ ابو الاعز النخاس؛ ابو المغرا؛ ابو ايوب الخزاز؛ ابو بصير؛ ابو جعفر الشامي؛ ابوعبدالله الفراء؛ ابو علي الحراني؛ اسحاق بن عبدالله الاشعري؛

که‌ هر نامی‌ موصوف‌ به‌ همه نام‌ها و در افق‌ اوست‌. نام‌ حی‌ّ، قادر، سمیع‌، بصیر و متکلم‌ همه‌ در افق‌ او و آگاهی‌ اوست‌، اما در این‌ میان‌ لطیفه‌ای‌ است‌

همراهی هفتادهزار فرشته هنگام نزول، برآورده شدن حاجت؛ عیاشی به اسناد خود از ابی‌بصیر روایت کرده است که امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: «سوره انعام، یک جا نازل شد

عَنْ حُسَيْنِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‏ مَثَلُ الْمُؤْمِنِ

چشم، گفتار، و در متعال بودن قادر است، او صاحب اراده و علم و حیات و سمیع و بصیر و کلام را صفات معانی از جمع عام به خاص یا معانی می‌گویند. ضمیمه بلاغی و آنچه

پروردگار پیدا می‌کند، آن است که در حال سجده گریه کند. (فقال ابوعبدالله لابی بصیر ان خفت امرا او حاجة تریدها فایدا بالله و مجده و ائن علیه کما هو اهله وصل

دیگر به آنها باز می‌گردد، پرداخته است: عالم، قادر، حی، مرید، متکلم، سمیع و بصیر. خداوند عالم است، زیرا دانا بودن شرط درستی و استواری فعل است و همچنانکه آفریدن

به توقف بودند؛ یعنی این که درباره صفات خداوند همچون عالم، حی، قادر، سمیع و بصیر نباید سخن گفت و تنها باید به آنچه امام صادق (‌علیه‌السلام) اعتقاد دارد -

الاهی اصول دهگانه آن از این قرار است: خدا، حی، عالم، قادر، صاحب اراده، سمیع، بصیر، متکلّم است؛ محل حوادث نیست؛ کلامش قدیم است؛ علم و اراده‌اش ازلی و قدیم است

1370، ص177). عن ابی بصیر عن ابی الحسن(علیه‌السلام) لما احتضر ابی(علیه‌السلام) قال لی «یا بنی لاینال شفاعتنا من استخف بالصلاه؛ از ابی بصیر از موسی بن جعفر(علیه‌السلام)

محمد عارف شاه جهان: در ۱۰ حمل/فروردین ۱۳۹۶ و تا ۷ دلو/بهمن والی فراه بود. بصیر سالنگی: در ۷ دلو/بهمن ۱۳۹۶ به عنوان والی فراه تعیین شد و تا ۱۸ میزان/مهر

من در طرف چپ آن حضرت نشسته بودم و زرارة در طرف راست آن حضرت نشسته بود. ابو بصیر وارد شد و پرسید: چه می‏‌گویی درباره کسی که در خدا شک کند؟ امام فرمود: - کافر

من در طرف چپ آن حضرت نشسته بودم و زرارة در طرف راست آن حضرت نشسته بود. ابو بصیر وارد شد و پرسید: چه می‌گویی درباره کسی که در خدا شک کند؟ امام فرمود: - کافر

باشند؛ بر روی زمین راه می‌رود در حالی که گناهش آمرزیده است؛ و قلب او را آگاه و بصیر می‌گردانم؛ و چیزی را از بهشت و جهنم از او مخفی نمی‌کنم؛ و آنچه را که بر مردم

افغانستان توسط داکتر آناهیتا راتب زاد، ثریا پرلیکا، کبرا علی، حمیده شیرزی، مومنه بصیر و جمیله کشتمند در کابل بنیان گذاشته شد. از فعالیت‌های این گروه می‌توان به

وهّاب، رزاق، فتاح، علیم و همچنین قابض و باسط، معز و مذل، خافض و رافع، سمیع، بصیر، حکم، عدل، حکیم، خبیر، حلیم، علىّ و... از دیگر اسمائى هستند که فخر رازى در

در ایجاد اتحاد میان شیعیان و اهل سنت تأثیر‌گذارد. سید محمد صدر، محمدمهدی بصیر، محمدباقر شبیبی و جعفر ابوتیمان، از برجسته‌ترین شخصیت‌های شیعه بودند که مسلمانان

حق برپاست، جهان به عدالت برپاست، نیکی و بدی در آن گم نمی‌شود، جهان سمیع و بصیر است، لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ‏، آگاه و عاقل است. ولی تنها این (تعبیری

الله لاحد خیرا فی خلاف أمرنا وفی المجالس باسناده عن أبی بصیر عن الصادق علیه‌السلام قال: یا أبا بصیر نحن شجرة العلم، ونحن أهل - بیت النبی (ص)، وفی دارنا هبط

من در طرف چپ آن حضرت نشسته بودم و زرارة در طرف راست آن حضرت نشسته بود. ابو بصیر وارد شد و پرسید: چه مى‌‏گویى‌ درباره کسى‌ که در خدا شک کند؟ امام فرمود: -

من در طرف چپ آن حضرت نشسته بودم و زرارة در طرف راست آن حضرت نشسته بود. ابو بصیر وارد شد و پرسید: چه می‏‌گویی درباره کسی که در خدا شک کند؟ امام فرمود: - کافر

رؤیت هلال، سی روز روزه گرفته‌اند، باید یک روز را قضا کند. 3. روایت صحیحه ابو بصیر از امام صادق(علیه‌السلام). از امام صادق(علیه‌السلام) درباره روزی از ماه رمضان

اسلامی است. بدیهی است در این آیات منظور از تقابل میان علم و عدم علم، أعمی و بصیر، أصم و سمیع، تقابل میان انسان‌های با معرفت و بی معرفت است. از همینرو خداوند

آسمان اشاره کرد، سپس فرمود: «بین این دو جا، حرم است». ابوحمزه گوید: [ابو بصیر] از امام صادق (علیه‌السلام) سؤال کرد: «محمّد (صلّی‌الله علیه واله وسلّم)

روستای دلاس یکی از روستاهای بنی سوف در مصر علیا به دنیا آمد و در روستای «بُصیر» نزدیک زادگاهش بزرگ شد و سپس به قاهره رفت. البصیری از دوران کودکی مشغول تحصیل

توسط عالمان اندیشمند و دلسوخته و دردآشنا از هر طرف و سایر نیروهای آگاه و بصیر و مسئول در همه ابعاد تحقق یابد و از زوایای گوناگون به بررسی آنها پرداخته

آمِناً یَوْمَ الْقِیامَةِ اعْمَلُوا ما شِئْتُمْ إِنَّه بِما تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِالذِّکْرِ لَمَّا جاءَهُمْ وَإِنَّه لَکِتابٌ عَزِیزٌ

چنین سخنی بر زبان جاری کنیم. فقیه پارسای شیعه فرمود: «خلص العمل فإن الناقد بصیر؛ باید کردارت را خالصانه برای خدا انجام دهی؛ زیرا او به همه چیز بینا است و

سه قرائت دیگر را نیز به منظور تکمیل قرائات دهگانه نزد علامه شیخ شمس الدین بصیر خواند و پس از دو سال و نیز در روز جمعه ۸ شعبان ۹۰۳ به پایان برد و در مسجد

الله صلى الله علیه وآله لقد کان یکره أن یعدو الرجل إلى الصلاة، - -عن أبی بصیر، عن أبی عبدالله علیه‌السلام فی قول الله عز وجل: " ومن یطع الله ورسوله (فی

مسلمانان را نسبت به جدی گرفتن این خطر شکننده هشدار دهد. این شخص کسی نیست جز عالم بصیر و برجسته اسلامی یعنیآیت‌الله شیخ محمد حسین کاشف الغطا ء -ره - او گرچه از

مسلمانان را نسبت به جدی گرفتن این خطر شکننده هشدار دهد این شخص کسی نیست جز عالم بصیر و برجسته اسلامی یعنی آیة‌الله شیخ محمد حسین کاشف الغطا ء -ره - او گرچه از

شریک گردان تا تو را بسیار تسبیح گوییم و تو را بسیار یاد کنیم که تو به حال ما بصیر و بینایی. عده زیادی از بزرگان علماء و محدثین نزدیک بهمین مضمون را نقل‏ کرده‌اند