ابوسعید ابوالخیر
| نام | فضل الله بن أحمد بن محمد بن إبراهیم المِیْهَنی |
|---|---|
| نامهای دیگر | أبو سعید بن أبی الخیر |
| درگذشت | 440ق |
أبو سعید بن أبی الخیر فضل الله بن أحمد بم محمد بن إبراهیم المِیْهَنی او مشهور ترین عالم متصوفه نیشابوریان بود [۱].
ابداعات
وی اولین کسی است که پایه های تصوف را بنیان نهاد و مکتب هاو خنقاه ها ( خانقاه : محلی که صوفیان و افرادی که در پی مشی تصوف هستند برای عبادت در آنجا حاضر می شوند) و مراتب سلوکی برای صوفیان را پایه گذاری کرد.
زندگی
سپس پسرش به جای پدر نشست.ابوسعید فضل بن ابی الخیر میهنی صوفی (متوفی 440 ق) ، ملقب به شیخ زمان ، صاحب کرامت های آشکار بود. او در نیشاپور زندگی می کرد و در همانجا درگذشت.
حالات و معاصرین
او در زمان خود رهبر و شیخ الشیوخ صوفیه بود و در سلوک متصوفه دارای اعتقادی راسخ همراه با سلوکی پسندیده بود ، حالات معنوی محیر العقولی داشت ، گروهی از مردم به وسیله او هدایت می شدند و با ابوعبدالرحمان سلمی هم نشین بود. و بین او و ابن سینا دوستی و مکاتبات مشهوری بوده است.
موافقان و مخالفان
ابن حزم و ذهبی در باب عدم صحت و اعتبار اعتقادات او نظر داده اند. ابن السمعانی و قصاب الآملی و الجوینی و السرخسی و بسیاری دیگر او را ستایش کردند.
ستایش مقامات او در تاریخ
ابن عدیم در تاریخ خود به نقل از ساوی ذکر کرده است که فضل میهنی گفته که رسول خدا-صلی الله علیه و آله- را در خواب دیده است و به او فرموده: ای ابوسعید همانطور که نبوت با من به پایان رسید تصوف نیز با تو پایان می پذیرد[۲].
پانویس
- ↑ مصطفى بن عبد الله القسطنطینی حاجی خلیفة (2010). محمود عبد القادر الأرناؤوط وصالح سعداوی صالح (المحرر). سلم الوصول إلى طبقات الفحول. المجلد الثالث. استانبول، ترکیا: مرکز الأبحاث للتاریخ والثقافة الإسلامیة. صفحة 12 (رقم 3522)
- ↑ أبو سعید أبو الخیر