نتایج جستجو

احمد صفوانی؛ محمد بن ابراهیم نعمانی (مؤلف کتاب غیبت نعمانی). مجموعه کتاب الکافی که شامل اصول کافی (دو جلد)، فروع کافی (پنج جلد) و روضه کافی (یک جلد) است

مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰، ص۲۳۴-۲۴۹.54 کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۴۱.55 کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۴۸-۱۴۹.56 کلینی، الکافی، ج۲، ص۳۸-۳۹.57 قرشی، حیاة الامام موسی بن جعفر،

المیزان، ج 1، ص 153 الکافی، ج 4، ص 63؛ من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 7 الکافی، ج 2، ص 18؛ من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 7؛ صحیح البخاری، ج 1، ص 8 الکافی، ج 4، ص 63؛

مناقب آل ابی‌طالب، نشر علامه، ج۴، ص۳۶۲ کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۵، ص۳۲۷ کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۶، ص۲۳ کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۶، ص۱۹ نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق،

ج۴، ص۱۲۳. الکافی، ج‌۷، ص ۳۹۰ بحارالانوار؛ ج۹۳، ص۳۴۹. الکافی؛ ج‌۷، ص۳۷۹. مالی شیخ صدوق، ص۹۳. سوره قدر آیات: ۱ تا ۴ . امالی شیخ صدوق؛ ص۹۳. الکافی؛ ج‌۷، ص۳۸۱

شگردان مشهور ومعروف وی محمد بن یعقوب کلینی و محمد بن احمد مکتب می‌باشند. الکافی، ج1ص478 حدیث4؛ شرح اصول کافی، ج7ص213؛ خلاصه الاقوال، ص324 شماره 22؛ التحصین،

لؤلؤیی بغداد به فراگیری قرائت قرآن نزد متولی مسجد مشغول بود، او را دیده که الکافی را برای شاگردانش قرائت می‌‏کند. بنابراین وی در زمان کودکی نجاشی در قید حیات

ص۴۰ کلینی، الکافی، بیروت ۱۴۰۱، ج۱، ص۴۶۱؛ مقدسی، کتاب البدء و التاریخ، پاریس، ج۵، ص۲۰ ابن قتیبه، الامامه و السیاسه، بیروت، ص۱۵۸؛ کلینی، الکافی، بیروت ۱۴۰۱،

جواد، فرهنگ غدیر، قم، نشر معروف، سال ۱۳۹۲ شمسی، ص۳۷۷. کلینی محمد‌بن‌یعقوب، الکافی، تهران، نشر دار الکتب الاسلامیة، سال 1369 شمسی، ج۱، ص۶۸.

مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 96 کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۳۰۴. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۶۸، ص۱۸۵. مشکور محمد جواد، فرهنگ

شیعه هستند که آثار آنان باقی مانده است. محمد بن یعقوب کلینی (م۳۲۹ق) نویسنده الکافی، محمد بن علی بن بابویه (م۳۸۱ق) معروف به شیخ صدوق نویسنده من لایحضره الفقیه

الانوار، ج۱۱، ص۱۱۱؛ ج۶۱، ص۲۷۴ الکافی، ج۴، ص۱۹۰؛ المیزان، ج‌۱، ص‌۱۳۹ تفسیر عیاشی، ج‌۱، ص‌۳۶-‌۳۹؛ تفسیر ابن ابی حاتم، ج۱، ص۸۸؛ الکافی، ج۴، ص۱۹۰ المیزان، ج‌۱، ص‌۱۵۰

زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف). سیاحه فی کتاب الکافی: گشت و گذار در کتاب کافی مرحوم کلینی؛ کتاب الکافی – عرض ونقد: بررسی و نقد کتاب کافی؛ شبهات وردود:

الکافی یا کتاب کافی یکی از مهم‌ترین کتاب‌های حدیثی و نخستین کتاب از کتب اربعه شیعه است که توسط ابوجعفر محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی (متوفی 329 ق) نوشته

محمدبن حسن طوسی، ج۱، ص۳۰۵، نشر حسن مصطفوی، مشهد ۱۳۴۸ ش کلینی محمدبن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۲۵۸، چاپ علی اکبر غفاری، بیروت ۱۴۰۱.

جلال‌الدین محدّث، تهران، ۱۳۴۹ش. بحرالعلوم، الرجال، ۱۳۶۳ق، ج۳، ص۲۱۵. کلینی، محمد، الکافی، تهران، ۱۳۷۷ق. طوسی، الغیبه، ۱۳۹۸ق، ۲۸۴. قمی، حسن، تاریخ قم، ترجمه حسن بن

این کتاب در سطح محدودی مورد استفادۀ محدثان چون برقی در المحاسن، کلینی در الکافی، ابن‌بابویه در فقیه، طوسی در تهذیب و همو در الاستبصار قرار گرفته و آنگونه

آرامگاه شیخ کلینی: وی بزرگ‌ترین محدث و روایت‌نگار شیعی بشمار می‌رود و کتاب «الکافی» او یکی از چهار کتب روایی شیعه می‌باشد. وی در سال 329 هـ. ق در بغداد درگذشت،

طبری، دلائل الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۳۹۶ کلینی، الکافی؛ ۱۴۰۷ ق، ج ۱، ص ۴۹۲؛ مسعودی، اثبات الوصیه؛ ۱۴۲۶ ق، ص ۲۱۶. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ ق، ج ۱، ص ۴۹۲؛ مسعودی، اثبات الوصیه؛

خمیس الغریب. خارطة الطریق من یوسف الصدیق. للأستاذ مصطفی کمشیش. مشروع الجواب الکافی: الغلو فی الجهاد فکرا وممارسة. وحدة التأصیل الشرعی بمرکز الوسطیة بالکویت

نیشابوری، تقویم شیعه، ۱۳۸۲ش، ۹۴. مفید، الإرشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۱؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۳؛ عطاردی، مسند الإمام العسکری(ع)، دارالصفوه، بیروت، ج۱،

محمد بن یعقوب، الکافی، ج۴، ص۱۸۵ کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، ج۴، ص۱۸۸. کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، ج۴، ص ۱۹۱. کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، ج 4، ص 191 شیخ

آیه۳۳. الاصول من الکافی، ج۶، ص۴۰۶. مائده/سوره۵، آیه۹۰۹۳. الاصول من الکافی، ج۶، ص۳۹۵. الاصول من الکافی، ج۶، ص۴۰۶۴۰۷. محمدبن یعقوب کلینی، الکافی، چاپ علی اکبر

ج1صص74 و77؛ عیون اخبار الرضا(ع)، ج1ص73 حدیث316؛ الفهرست، طوسی، ص85شماره119؛ الکافی، ج5صص338 و510؛ معانی الاخبار، ص65حدیث1.

الشرعیة، ج۱، ص44. نجفی، جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام، ج۲۱، ص۳۵۰. کلینی، الکافی، ج۴، ص259؛ ج۵، ص۹، 10، 12، 60، 88؛ مناوی، فیض القدیر: شرح الجامع الصغیر،

ص۷۷ سایت الحرمین کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۲۵ جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۹۷ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۸۱ کلینی، الکافی، ج ۴، ص۴۱۰ نک: ج۲، ص۶۲۱۱۴

و171 و201؛ طرائف المقال، ج1صص203 و204، شماره‌‏های 1188 و1189؛ الکلینی و الکافی، ص493 به بعد؛ المحاسن(مقدمه)، به قلم سیدجلال‌الدین محدث ارموی، ج1ص12.

المناظر القدر فضائل الصحابة مسألة فی تحريم النظر فی علم الكلام مناسک الحج الکافی فی فقه الإمام أحمد بن حنبل الوصية الفوائد فضائل عاشوراء التبيين في أنساب

1140؛ جمال الاسبوع، ابن طاوس، ص310؛ ایضاح الاشتباه، ص95 شماره 43؛ الکلینی و الکافی، عبدالرسول غفاری، ص188؛ الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج10ص212 شماره 588.

طبقات اعلام الشیعه، ج1ص32؛ عیون اخبار الرضا، ج1ص187، باب کتمان السر، حدیث1؛ الکافی، ج2ص275 حدیث26، و ج6ص225 حدیث4؛ المجدی فی انساب الطالبیین، صص195 و196؛ مستدرک

قتل نفس زکیه در شمار علائم حتمی ظهور یاد شده است. ملاصالح مازندرانی شارح الکافی احتمال داده که سید حسنی و نفس زکیه یکی باشند. «نفس زَکیّه» (انسان پاک) شخصی

درآورده است: مجمع البیان، جوامع الجامع و الکافی الشافی. گسترده‌ترین این تفاسیر، مجمع البیان و فشرده‌ترین آنها الکافی الشافی است. بنا بر آنچه در مقدمهٔ جوامع

ترجمه دکتر علی شریعتی، مشهد، چاپخانه طوس، ص۳۶ الکافی، ج‌۸، ص‌۲۹۷ الطبقات، ج‌۴، ص‌۱۶۷ صحیح مسلم، ج‌۸، ص‌۳۶۰؛ الکافی، ج‌۸، ص‌۱۶۸ تفسیر ابن ابی حاتم، ج۱۰، ص۳۲۴۹؛

ج۱۱، ص۳۳۲-۳۳۳. جواهر الکلام، نجفی، محمدحسن، ج۱۶، ص۳۲۴. الکافی فی الفقه، حلبی، ابوالصلاح، ص۱۵۵. الکافی فی الفقه، حلبی، ابوالصلاح، ص۱۵۵. تحریر الوسیلة، خمینی،

الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۱، ص۳۲ وج۴۳، ص۲۶ نجفی، ‌ جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۱، ص۳۲ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۲۸۹ و۳۰۳؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱۸، ص۱۲ مشکینی، مصطلحات

آشوب، ج3، ص406 مستدرک سفینة البحار، ج5، ص230 مرآة العقول، ج6، ص128 کلینی، الکافی، ج1، ص261 برگرفته از سایت خبرگزاری شبستان.

ص۲۷۴ـ ۲۷۶، چاپ عبدالملک بن عبداللّه‌بن دهیش، بیروت ۱۴۱۹/ ۱۹۹۸. کلینی، اصول الکافی، ج۴، ص۱۹۵ـ۱۹۷. حرّعاملی، وسائل الشیعه، ج۱۳، ص۲۲۱. حرّعاملی، وسائل الشیعه،

مراتب الإسلام والإیمان مرتبة من مراتب الکفر والشرک، فراجع أبواب أُصول " الکافی " وغیره، کباب وجوه الکفر، وباب وجوه الشرک همه اینها نشانه آن است که حکم

وسائل الشیعة ج۳، ص۲۲۳ وسائل الشیعة ج۱۴، ص۵۹۱ الحدائق الناضرة ج۴، ص۱۶۹ ۱۷۰ الکافی (کلینی) ج۲، ص۱۷۶ وسائل الشیعة ج۱۴، ص۵۸۵ الدروس الشرعیة ج۲، ص۱۸ کشف الغطاء

ج۵، ص۲۸۲ الکافی، ج۳، ص۴۹۲ ; من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۲۳۱ الکافی، ج۴، ص۵۸۶ ; محمد بن جعفر المشهدی الحائری، فضل المسجد الکوفة و مسجدها، ص۳۷ الکافی، ج۴، ص۲۸

‏2، ص 88، تهران، المطبعة العلمیة، چاپ اول، 1380ق؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ‏4، ص 240، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق مجلسی اول، محمد

تفسیر قرطبی، ج 4، ص 31. الکافی، ج5، ص59؛ وسائل‌الشیعه، ج11، ص400. معالم القربه، ص 23، 61 التراتیب الاداریه، ج 1، ص 286 الکافی، ج 5، ص 151؛ النهایه، ص 371

معتبرترین منابع حدیثی خود می‌دانند. کتاب‌های چهارگانۀ شیعه عبارت‌اند از: الکافی، من لایحضره الفقیه، تهذیب الاحکام و الاستبصار. کتاب کافی نوشته کلینی و من

صورت فردی و جمعی با استفاده از مطالب کتاب‌های فراوانی چون شاطبیة، التیسیر، الکافی، العنوان، الإعلان، المستنیر، التذکرة، التجرید و دیگر کتب مهم و مرجع استفاده

ج ۱، ص ۱۶۲ اصول کافی، ص ج 4، کتاب فضل العلم، باب الرد الی الکتاب و السنة الکافی (ط - الإسلامیة)؛ ج‏6؛ ص37 وسائل الشیعه، ج 1، ص 347. امان الله قرایی مقدم،

محمد بن یعقوب، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۳-۶۵؛ مجلسی محمد باقر، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶۸، ص۱۳۵، ۱۳۸، ۱۴۳، ۱۴۷، ۱۵۳. کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۷

عبدالرزاق دفتر، سومر، «القبة الصلیبیة»، شماره ۵۳، ص۳۷۲ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۳۲۹ ۲۳صدوق، محمد بن علی، الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۴۰۷ صدوق، محمد

سوره رعد، آیه ۳۹ کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۱۴۶. کلینی محمدبن یعقوب، الکافی ،ج۱، ص۱۴۶. کلینی محمدبن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۱۴۸. شیخ صدوق، کتاب التوحید،

علمیه، ج 2، ص 282؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج 8، ص 206. علامه مجلسی، بحار الانوار، ج 53، ص 46 و 47؛ الکافی، ج 1، ص 197. ر. ک: محمد بن جریر طبرسی، دلائل

سال‌های 300 تا 450 هجری قمری تألیف شد و به کتب اربعه معروف است عبارتند از الکافی اثر محمد بن یعقوب کلینی من لا یحضره الفقیه اثر شیخ صدوق تهذیب الاحکام اثر

عباس، ‏منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل‏، ج‏3، ص 1940، قم، دلیل ما، 1379ش الکافی، ج ‏1، ص 503

الموسوعه الفقهیه، ۱۴۲۳ق، ج۱۳، ص۳۲۰. فاضل تونی، الوافیه، ۱۴۱۲ق، ص۱۸۵. کلینی، الکافی، ۱۴۳۰ق، ج۱۰، ص۵۴۲؛ فاضل لنکرانی، تفصیل الشریعة، ۱۴۲۶ق، ص۱۹۳. عیسی‌زاده،

«السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ثَارَ اللهِ وَ ابْنَ ثَارِه»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ‏4، ص 576، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق شیخ صدوق، الامالی،

382. مدرسه فقاهت درس خارج فقه استاد محمدتقي شهيدي98/04/09 به‌عنوان‌مثال الكافي جلد ۷ صفحه ۲۲۹ حديث ٣ کتاب ٣ باب ٤٠؛ الاستبصار جلد ٤ حديث ۱٠٦۵ و ۱۱۲٠ و

مجلد، یک جلد در مواعظ، یک جلد در اصول دین و سه جلد در فروع دین و به نام کتاب الکافی نام نهد که حدود شانزده هزار یکصد و نود ونه حدیث را شامل می‌شود.البته مجموع

حسین البرقی النجفی- نشر بیروت، لبنان، دارالاضوء، چاپ چهارم، ۱۴۰۷هـ. أصول الکافی- ترجمه سید جواد مصطفوی – نشر کتاب فروشی علمیه اسلامیه- ۱۳۶۹ش. اصول کافی

عبادت کرده باشد. البحر المحيط، ج‌ 2، ص‌ 606‌. الميزان، ج 2، ص 337. کلینی، الکافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏2، ص 661، تهران، دار الکتب

الفصول المهذبة للقول 9.القضاء و القدر 10. الوزراء 11.الوقف و الابتداء 12.الکافی فی الترسل و برخی دیگر. 1. عیون اخبار الرضا علیه‌السلام: از شیخ جلیل و فقیه

سلسله مؤلفات، ج‌7، ص‌63‌ـ‌64‌، «مسار الشیعه». الکافی، ج‌3، ص‌242. اسفار، ج‌9، ص‌219. معاد، ص‌247‌ـ‌260. الکافی، ج‌3، ص‌243، 246‌ـ‌247. مجمع البیان، ج‌7، ص‌192

ص۹۸۸؛ اسدالغابه، ج۳، ص۲۸۴ الخصال، ص۱۷۳، ۴۶۴، ۴۶۷-۴۶۹ رجال کشی، ج۱، ص۱۷۸-۱۷۹ الکافی، ج۲، ص۶۳۴؛ معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۴۵ معجم رجال الحدیث، ج۱۱، ص۳۴۵-۳۴۶ معجم

للطباعة و النشر و التوزیع، دار صادر، چاپ سوم، 1414ق کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 8، ص 373، تهران، دار الکتب

الرجال، اختیار طوسی، به کوشش حسن مصطفوی، مشهد، ۱۳۴۸ ش؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، به کوشش علی‌اکبر غفاری، تهران، ۱۳۸۸ ق؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت،

ج۶۷، ص۱۹۶. شیخ کلینی محمدبن یعقوب، الکافی، ج۸، ص۲۵۶. تمیمی آمدی، عبدالواحد، غرر الحکم و درر الکلم، ص۲۳۵. شیخ کلینی، الکافی، ج۸، ص۱۷۲. بحرالعلوم سید محمدمهدی؛

ادله و اقوال علما بیان می‌کند معاویه هیچ فضیلتی ندارد و منافق است. البیان الکافی بعدم صحة نسبة کتاب الرؤیة للدارقطنی بالدلیل الوافی الأدلة المقوِّمة لاعوجاجات

المسائل مراجع، ۱۳۹۲ش، ج۲، ص۸۰۹؛ خویی، توضیح المسائل، ۱۴۲۲ق، ص۴۸۶. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۷،ص ۴۳۹؛ شیخ صدوق، المقنع، ۱۴۱۵ق، ص۴۰۷؛ شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه،

سوره۲،آیه۱۱۵. سوره واقعه، آیه۸۵. سوره حدید، آیه۳. کلینی، محمد بن یعقوب، الاصول من الکافی، دار الکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۵، چ چهارم، ج ۲، ص ۳۵۲، حدیث ۷ و ۸. سوره

۴، ص ۲۰۱؛ حرّعاملی، ج ۱۳، ص ۳۵۵ کلینی، ج ۴، ص۲۱۰؛ حرّعاملی، ج ۱۳، ص ۳۵۴ الکافی (الفروع) ج 4، ص 201، ح 1 قصص الانبیاء، ص 113، ح 112 سرائر، ج 3، ص 562، وقصص

سیاسی ائمه، ص 367، قم، انصاریان‏، چاپ ششم‏، 1381ش کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ‏8، ص 331، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق مسعودی، ابوالحسن

الحکمة المتعالیه فی الاسفار العقلیة الاربعة الشواهد الربوبیة تفسیر اصول الکافی تفسیر القرآن الکریم فعالیت‌ها فیلسوف و صاحب مکتب فلسفی حکمت متعالیه v t

طبرسی، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ذیل سوره حاقه آیه ۵۱. کلینی، الکافی، ج۵، ص۵۲. کلینی، الکافی، ج۱، ص۱۶. مجلسی، بحارالانوار، ج۱، ص۱۳۰. مجلسی، بحارالانوار،

ص۲۱۷ ابن خلکان شمس الدین، وفیات الاعیان، ج۳، ص۲۷۸ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۷۲ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۶، ص۲۱۷ مجلسی، محمدباقر، بحار

مصباح الشریعة، ص 50، اعلمی، بیروت، چاپ اول، 1400ق کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 4، ص 188، دار الکتب الإسلامیة،

5، ص 398، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1414ق کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 2، ص 411، تهران، دار الکتب

علی، کنزالفوائد، چاپ عبدالله نعمه، بیروت، ۱۴۰۵/۱۹۸۵. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی. مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه فی علم الدرایه، چاپ محمدرضا مامقانی، قم،

ص۱۳۷. حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج۷، ص۴۵۵. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۷، ص۶۴۶. بقره/سوره۲، آیه۱۸۵. طباطبایی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن،

دارمی‌، عبدالله، سنن‌، ج۱، ص۱۴۵. کلینی‌، محمد بن یعقوب، الکافی‌، ج۲، ص۲۸. کلینی‌، محمد بن یعقوب، الکافی‌، ج۱، ص۶۲ -۶۴. بغدادی، محمد بن سعد، الطبقات‌ الکبیر،

روح است، شفا او نیز شفا برآیندی است. نهج‌البلاغه للصبحی صالح، صفحه 252. الکافی، جلد 2، صفحه 258. همان. نمونه­‌هایی از این آمار را در کمیسیون امور شفا یافتگان

به من خبر دادند در سال بعد نیز امام را دیدند که همین گونه عمل کرد. کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۴۳۱ فاکهی از قول حبیب آورده که گفت به عطا گفتم: «من از آب زمزم

مائده/ ۴۷، حدید/ ۲۷ سدی، انجیلِ قرآن، آذر۱۳۸۶، ص۳۱ نساء/ ۱۵۷، ۱۷۱ شیخ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۴۴۵، ۲۲۷، ۲۴۰ و... ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۵۰۱۵۱۳

ترجمه کامل الزیارات، ص۸۰-۸۱، ترجمه ذهنی تهرانی شیخ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۳، ص۴۹۴ شیخ صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۱، ص۲۳۲. ابن قولویه

۱۴۰۸ق، ج۴، ص۳۲۶ طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۳۴۳ کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، سال ۱۴۰۷هجری قمری، ج۵، ص۴۷ واقدی محمدبن عمر، المغازی، سال ۱۴۰۹ هجری قمری،

سجده/سوره۳۲، آیه۶. یونس/سوره۱۰، آیه۲۰. نمل/سوره۲۷، آیه۶۵. الکافی (کلینی)، ج۱، ص۲۶۱ -۲۶۲. جن/سوره۷۲، آیه۲۶ ۲۷. الکافی (کلینی)، ج ۱، ص۲۶۰ - ۲۶۱. جواهرالکلام، ج ۲۲، ص۱۰۸

المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۴۰ دیلمی، إرشاد القلوب إلی الصواب، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۳۴۶ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۱۱۰ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۱۵۴ ابن هشام، السیرة

ج۱، صص ۳۶۹-۳۷۰ المیزان، ج‌ ۱۶، ص‌ ۳۱۲ .کلینی، مـحمد بـن یعقوب، الاصول من الکافی، ج ۱، ص ۲۸۶ ـ ۲۸۷‌؛ شیخ صدوق، الخصال‌، ص ۴۰۳، حدیث‌ ۱۱۳‌، و ص ۵۸۰، حدیث

احمد، «اسرافیل» در دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج۸، ص۲۸۸. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، نشر اسلامیه، ج۵، ص۵۴۶. طبرسی، مجمع البیان، ترجمه علی کرمی، ۱۳۶۰ش،

به حرم حضرت معصومه(س) می‌روند. کشف الغمه، ج ۲، ص ۱۶۱؛ اثبات الوصیه، ص ۱۷۸ الکافی، ج ۱، ص ۴۷۲؛ الارشاد، ص ۳۰۴؛ فرق الشیعه، ص ۷۸ ابن شهر آشوب، مناقب، ج۴، ص۲۸۱

(سوگواری‌های مذهبی در ایران)، انتشارات بین‌المللی الهدی، تهران، ۱۳۸۵ ش. کلینی، الکافی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۳۶۵ ش. کوفی، ابن اعثم، الفتوح، تحقیق علی شیری،

صلوات چهارده معصوم (ع))، چاپ رسول جعفریان، قم ۱۳۷۵ ش. • محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، چاپ علی اکبر غفاری، بیروت ۱۴۰۱. • محمد باقر بن محمد تقی مجلسی، بحار الانوار،

دارالتعارف، 1401ق، ج9، ص373ـ374. و نیز، محمد بن‏ یعقوب کلینی، الفروع من الکافی، بیروت، دارصعب، دارالتعارف، 1401ق، چاپ سوم، ج7، ص 256 ـ 259. زین‏‌الدین

محمدتقی مصباح یزدی. نصرتی، علی اصغر، نظام سیاسی اسلام، ص ۲۶۸-۲۷۴. کلینی، الکافی، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۱۶۹. امام خمینی، کتاب البیع، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۳۸-۶۴۲. شیخ صدوق،

الانوار، ج۵۱، ص۵۹ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۵۲۵ جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۹۷ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۸۱ کلینی، الکافی، ج ۴، ص۴۱۰ کتاب من لایحضره

بابائی، سعید، گزیده سیمای نجف اشرف، ص۳۷-۴۳ الانوار، ج ۹۷، ص ۲۴۹- ۲۵۰، ۴۵۴ الکافی، کلینی، محمد بن یعقوب ج۵، ص۶۰۰ بحار الانوار، مجلسی، محمدباقر، ج۱۸، ص۳۸۴

ابوالقاسم پاینده، تهران: انتشارات اساطیر، 1363، ص 5182- 5183؛ عزالدین ابن اثیر، الکافی فی التاریخ، المجلد السادس، دارصادر، داربیروت، بیروت - لبنان: 1385ه/1965م،

عمده الطالب، ۱۳۸۰ق، ص۳۲. امین، اعیان الشیعه، دار التعارف، ج۳، ص۴۸۴. کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۵، ص۳۴۶؛ طوسی، تهذیب الاحکام، ۱۳۶۴ش، ج۸، ص۱۶۱؛ طبرسی، اعلام الوری،

تحقیق كتاب «الشفا فی تعریف حقوق المصطفى» نوشته‌ قاضی عیاض؛ تحقیق كتاب «ابن الكافی» نوشته ابن قدامة مقدسی؛ تحقیق کتاب «التاج الجامع للأصول». رجب طیب اردوغان

الستة، ج۲، ص۵۴، ج ۲، چاپ حبیب الرحمان اعظمی، بیروت ۱۴۰۴/ ۱۹۸۴. کلینی، اصول الکافی، ج۴، ص۵۶۴. یحیی بن شرف نووی، المجموع: شرح المُهَذّب، ج۷، ص۴۸۷، بیروت: دارالفکر،

ص۱۵۰. کلینی، محمدبن یعقوب، الاصول من الکافی، تحقیق علی اکبر غفاری، ج۲، ص۳۳۲. کلینی، محمدبن یعقوب، الاصول من الکافی، تحقیق علی اکبر غفاری، ج۲، ص۳۳۲، ح۹.

سال‌های 300 تا 450 هجری قمری تألیف شد و به کتب اربعه معروف است عبارتند از 1.الکافی اثر محمد بن یعقوب کلینی 2.من لا یحضره الفقیه اثر شیخ صدوق 3.تهذیب الاحکام

ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه مربوط به قرآن کریم، ص۲۱. کلینی محمدبن یعقوب، الکافی، ۱۳۶۵ش، ج۲، ص۱۲؛ مجلسی محمدباقر، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳، ص۲۸۱ شیخ حرّ عاملی،

ج 2، ص 19. مستدرك الوسائل، ج 1، ص 492. همان مدرك. من لايحضر، ج 1، ص 381. الكافي: 3/376/5. وافی، ج 1، ص 177، وسائل الشيعه، ج 5، ص 419. من لايحضر، ج 1، ص

«حرم». صحیح البخاری، ج2، ص214؛ الکافی، ج4، ص225؛ من لا یحضره الفقیه، ج2، ص245-246. من لایحضره الفقیه، ج2، ص192؛ الکافی، ج4، ص195؛ وسائل الشیعه، ج13، ص221؛

ص۱۳۱. مکارم شیرازی ناصر، پیام قرآن، قم، سال ۱۳۸۶شمسی، ج۴، ص۱۶۴ و۱۶۹. کلینی، الکافی سال ۱۳۶۲ شمسی، ج۱، ص۱۴۸ مکارم شیرازی ناصر، پیام قرآن، قم، سال ۱۳۸۶شمسی،

صحت اصل این ماجرا است. از میان منابع شیعه می‌توان به قرب الاسناد حمیری، الکافی کلینی، الغیبه نعمانی، کمال الدین شیخ صدوق، الارشاد شیخ مفید، و تفسیر عیاشی

صحیح البخاری ج8 ص26 صحیح البخاری ج8 ص26 الکافی ج2ص 634 تفسیر العیاشی ج 1ص180 الکافی ج2ص 619 الکافی ج2ص 633 الکافی ج2ص 631 تفسیر العیاشی ج 1ص 13 تفسیر العیاشی

رجال نجاشی، ۱۱۲ ر۲۸۷. رجال شیخ طوسی، ۱۰۹ ر۲۲. رجال شیخ طوسی، ۱۵۸ ر۵۹. (الكافي جلد ٦ صفحه ۲٠۹ حديث ۱ کتاب ٤ باب ٤ التهذيب جلد ۹) نرم‌افزار جهاز راویان،

(3جلد) منازل الاخرة(ترجمه‘شرح) الهجره من الذات ام الهجره من الوطن منتخب اصول الکافی 2جلد فضائل زیارت عاشوراء تحفة الملوک فی السیر والسلوک لسید مهدی بحرالعلوم(ترجمه‘تحقیق)

۱۳۳۱ش‌. محمد کلینی‌، الاصول‌ من‌ الکافی‌، ج۱، ص۵۶، به‌ کوشش‌ علی‌اکبر غفاری‌، تهران‌، ۱۳۸۸ق‌. محمد کلینی‌، الاصول‌ من‌ الکافی‌، ج۱، ص۵۴، به‌ کوشش‌ علی‌اکبر

تفسیر المیزان، سال ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۳۲۱ صفار، بصائرالدرجات، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۸۲ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۹۱ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۴۱۵؛ طباطبایی سید محمد

ص367 مستدرك الوسائل، ج14، ص14 مستدرك الوسائل، ج4، ص90 سوره نساء، 143 و 142 الكافی، ج2، ص396 كافی، ج2، ص397 كافی، ج2، ص397 كافی، ج2، ص397 كافی، ج1، ص438 كافی،

مبسوط و خلاف شیخ طوسی و نیز العروه الوثقی، الفقه الاستدلالی، ترتیب الاسانید ‏الکافی، حاشیه بر رجال نجاشی، الآثار المنظومة و المهدی فی کتب اهل السنة از آثار

] [بحار الأنوار : 18/305/11 .] .[بحار الأنوار : 18/351/62 ، [الكافي : 3/302/1 .] [الكافي : 1/442/12.] این روایت در منابع ذیل آمده است: شیخ صدوق، من لایحضره

الانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۴۵، ص۱۴۵. قزوینی، عجائب المخلوقات، ۲۰۰۶م، ص۷۰. کلینی، الکافی، ۱۳۶۷ش، ج۴، ص۵۷۱؛ ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۴۲۴ق، ص۸۶-۸۷. مجلسی، بحارالانوار،

همکاری ننمایید! و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید که مجازات خدا شدید است! الکافی، ثقة الاسلام کلینی، ج ‏2، ص 164، ح 5؛ تهذیب الاحکام، شیخ طوسی، ج 6 ص 175

البرهان، ج۲، ص۳۶۰ الکافی، ج۴، ص۵۶۶-۵۶۷ تفسیر قمی، ج۱، ص۳۰۱ ،تفسیر عیاشی، ج۱، ص۲۷۵؛ الکافی، ج۸، ص۳۳۴. ۷۹-۸۰ الکافی، ج۱، ص۴۲۱. ۲۵-۲۶ الکافی، ج۱، ص۴۲۱؛ البرهان،

محمدباقر، بحار الأنوار: ج 94 ص 11، باب 53، حديث 14 شیخ کلینی محمد بن یعقوب، الكافی، ج 2 ص، 628، حديث 6. مجلسی محمد باقر، بحار الأنوار: ج 83، ص 75، باب 39،

آیه 46 سوره اعراف، آیه 47 سوره اعراف، آیه 48 سوره اعراف، آیه 49 شیخ کلینی الکافی تهران نشر دارالکتب الاسلامیه، سال 1407 قمری، چاپ چهارم، ج 2 ص 382 سبحانی

مجلد. 4-التفکر فی القرآن (من سورة الحمد إلی الانعام) 7 مجلدات. 5-شرح اصول الکافی 12 مجلد. 6-محاضرات ثقافیة. 7-بحوث أخلاقیة. 8-خطوات نحو النجاح. 9-شعائر عاشوراء

جماعت، عقد الدرر: 159.نمازجمعه الغیبة للطّوسی: 295؛ الوافی 2: 112. الکافی 4: 427. ، الکافی 4: 427. الغیبة للطّوسی: 295. الملاحم و الفتن: 152. الملاحم و الفتن:

جوزیه: 4/378 و الطرق الحکمیّة نیز از وی ص15، والداء والدواء: ص248 والجواب الکافی لمن سئل الدواء الشافی: ص146 (ملحقات احقاق الحق: 8/229)، الکبائر شمس‌الدین

میرتهی، چاپ اوّل: دارالکتب العلمیة، بیروت، 1426ق. کلینی، محمّد بن یعقوب، الکافی، تحقیق علی اکبر غفاری، چاپ پنجم: دارالکتب الإسلامیة، تهران، 1363ش. ماه پیشانیان،

المتن – ص 84- الکفایه فی علم الروایه ص 470 الکافی ج 1ص 69 الکافی ج1ص 69 همان بحوث فی علم الاصول ج 7ص 315-325 الکافی ج 1ص 69 البرهان فی تفسیر القرآن ج 5ص 237

ج۱۰، ص۳۴۵/ الاحتجاج، ج۲، ص۴۰۵ زخرف/۴۵ تفسیر اهل‌بیت علیهم‌السلام ج۸، ص۷۰؛ الکافی، ج۸، ص۱۲۰/ بحارالانوار، ج۱۷، ص۸۴/ الاحتجاج، ج۲، ص۳۲۵/ القمی، ج۱، ص۲۳۲/ نورالثقلین

موافقین قاعده تسامح در ادله سنن بدان استناد می‌کنند تمام نمی‌باشد. الکافی ج 2ص 87 الکافی ج 2ص 87 عدة الداعی ص 9 اقبال الاعمال ج 3ص 170 کنز العمال ج 15ص 791

فاستکبروا عن طاعته ما استطعتم وسائل الشیعه ج 6ص 168 معانی الاخبار ص 259 الکافی ج 2ص 599 عوالی اللئالی ج 4ص 107؛ نظیر این روایت از امام علی ع نیزنقل شده

است. کتاب در پنج بخش تنظیم شده است که عبارتند از: مقدمه کتاب ترتیب اسانید الکافی؛ مقدمه کتاب تنقیح اسانید التهذیب؛ مقدمه کتاب جامع الرواة؛ مقدمه کتاب جامع

الظمآن". التفسیر الأوسط، در ده جزء. التفسیر الصغیر، در بخش‌های سه گانه. الکافی، در نحو. الإملاء علی المفصل که به بررسی و نقد هفتاد مورد رسیده است. مرسی

ثالثة. العدد القویة (على بن یوسف حلّى)، ص 343 تاریخ ابن خلدون، ج 1، ص 386 الکافى (کلینى)، ج 8، ص 338، حدیث 536 التّنبیه و الاشراف(مسعودى)، ص 248؛ تاریخ الیعقوبى،

بود. الکافی ج 1ص 68 وسائل الشیعه ج 27ص 118 وسائل الشیعه ج 27ص 118 وسائل الشیعه ج 27ص 118 وسائل الشیعه ج 27ص 119 الامام الصادق ع ص 387- 388 الکافی ج 1ص

نجاشی احمد بن‌علی، رجال‌نجاشی، سال ۱۳۶۵شمسی، ج۲، ص۱۶۸. کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، سال ۱۴۰۷ هجری قمری، ج۱، ص۱۹۶، ج۳،ص۱۳۱، ج۸، ص۵۰. شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا،

المصطفی الباهرة. الشارحة فی تجوید الفاتحة. المختار من مدیح المختار. نظم زواید الکافی علی الخرقی. نظم مختصر الخرقی فی الفقه. الصرصری: حیاته وشعره – فداء فیصل

ص:102‏؛ تاریخ مدینة دمشق؛ ج‏60؛ ص443 الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏1، ص: 362 الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏1، ص: 365 الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏1، ص: 365عمدة الطالب،

(یونس: 83) (اعراف: 123) (قصص: 13) (زخرف: 14) (جمعه: 15) (کنز العمال: 4/223 و الکافی: 5/27) (ابراهیم: 34)

و رادیویی دعوت شده است، مانند: "فقه العصر" در شبکه اقرأ، برنامه "الجواب الکافی" در شبکه المجد، برنامه "مبادئ العلوم" در شبکه المجد العلمیة، برنامه "الشریعة

است: و اما الاخبار الداله علی کفر المخالفین عداالمستضعفین فمنها ما رواه فی الکافی بسنده عن مولاناالباقرعلیه‌السلام قال ان الله عز و جل نصب علیا علیه‌السلام

إلیه إلى یوم القیامة، فقلت: وضاع من ذلک شئ؟ - فقال: لا، هو عند أهله. وفی الکافی باسناده عن أبی الجارود قال قال أبوجعفر علیه‌السلام: إذا حدثتکم بشئ فاسئلونی

الفقه الکافی ج 1ص 68 وسائل الشیعه ج 27ص 118 وسائل الشیعه ج 27ص 118 وسائل الشیعه ج 27ص 118 وسائل الشیعه ج 27ص 119 الامام الصادق ع ص 387- 388 الکافی ج 1ص

ابراهیم، تفسیر القمی، چاپ سوم: قم، دارالکتاب، 1404ق. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، چاپ سوم:[بی جا]، دارالکتب الاسلامیة، تحقیق علی اکبر غفاری، 1388ق. عسقلانی،

دَارِ الْإِسْلَامِ فَلَهُ مَا اشْتَرَطَ عَلَیْهَا...». محمدبن یعقوب کلینی، الکافی، تحقیق و تصحیح: علی اکبر غفاری، چ4، تهران، دار الکتب الاسلامیة، 1407 ه.

زمر، آیه:۹. جمعی از نویسندگان، امامت‌پژوهی، ص۱۶۷. سوره زمر، آیه:۹. کلینی، الکافی، ج۲، ص۳۰. جمعی از نویسندگان، امامت‌پژوهی، ص۱۶۷.

ص۳۰۸؛ بحار الأنوار ج۷۵ ص۲۵۹؛ عوالم العلوم ج۲۰ ص۸۳۳؛ مستدرک‌الوسائل ج۱۱ ص۲۹. الكافي- ط الاسلامية الشيخ الكليني جلد‌: 5 صفحه‌: 27 تفسیر العیاشی ج۲ ص۸۵؛تفسیر

وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چاپ اول، ج4، 1422ق. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق: علی اکبر غفاری، دار الکتب الاسلامیه، تهران، چاپ سوم، ج2، 1388. مجلسی،

الصادق(ع) عن عدّة من الصحابة وفیه «یمیل مع الحقّ کیفما مال» بدل «حیث کان». الکافی، ج ۱، ص ۲۹۴، ح ۳ عن عبدالحمید بن أبی الدیلم عن الإمام الصادق(ع). کشف الیقین،

ج3،ص 467-459و طوسی، الاستبصار فیما اختلف من الاخبار، ج3،ص142-141و کلینی، الکافی، ج5ص45-448) (ر. ک: طباطبایی، المیزان فی تفسیرالقرآن، ج4، ص298-289 و طوسی،

صُنْعِكَ پروردگارا آنچنانكه مرا از خلعت باصفايت پوشاندى و از مصنوعاتت به حد الْكافى صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَعِنّى عَلى بَواَّئِقِ الدُّهُورِ

است: و اما الاخبار الداله علی کفر المخالفین عداالمستضعفین فمنها ما رواه فی الکافی بسنده عن مولاناالباقرعلیه‌السلام قال ان الله عز و جل نصب علیا علیه‌السلام

-الدارقطنی، ج ۴ص 133. .المعجم الكبير، ج 12ص 2۴۴. الام للشافعی، ج7ص ق308. الکافی، ج 2ص 599. مجمع الزوائد، ج 9ص 1۶3. وسائل الشیعة، ج 27ص 132. تفسیر الکبیر،

(المستدرک علی اصحیحین ج 1 ص 284 و مند احمد ج 4 ص 80 و کنزالعمال ج 10 ص 228 و الکافی ج 1 ص 403

مجمع الفائده و البرهان، ج3 و ج 13. المُقدسی، موفق الدین عبداللّه بن قدامه، الکافی فی فقه الامام احمد، ج4. المقدسی، موفق الدین عبدالله بن قدامة، المغنی ویلیه

باقر موسوی خرسان، چاپ المرتضی، مشهد، ج1، 1403ق. 8. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق: علی اکبر غفاری، دار‌الکتب الاسلامیه، تهران، چاپ سوم، ج2، 1388ق.

و دار العلم للملایین، 1980م. 19. کلینی، ابوجعفر محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی، چ 3، تحقیق علی اکبر غفاری، تهران: دارالکتب الاسلامیة، 1367ش. 20. مجلسی،

المنایا و البلایا والانساب. به نقل از: کلینی، ابوجعفر محمّد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی، ج1،ص223و روضاتی، سید محمد علی، جامع الانساب، ج 1،صص،23،28 و29؛ شوشتری،

پیشین، ص 90. بغدادی، پیشین، ص 46. نوبختی، پیشین، ص 88. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج 1، (تهران، انتشارات اسلامیه، 1362ش) ، ص 320؛ محمد بن محمد بن نعمان المفید،

محمد باقر موسوی خرسان، چاپ المرتضی، مشهد، ج1، 1403ق. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تحقیق: علی اکبر غفاری، دار‌الکتب الاسلامیه، تهران، چاپ سوم، ج2، 1388ق.

عاملی، وسائل‌الشیعه، ج7، ص444، الموطا، ج1، ص78 [27] کلینی، محمدبن‌یعقوب، الکافی، ج4، ص168 [28] تفسیر الشعراوی، ج1، ص468 [29] شیخ صدوق، من لایحضره‌الفقیه،

تهران، چاپ یازدهم، 1383ش. کلینی رازی، ابو جعفر، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی، تصحیح و تعلیق: علی أکبر غفاری، دارالکتب الإسلامیة، تهران، چاپ پنجم، 1363

أصحاب الشافعی ومالك، والقول بأنه غیر محظور لوقوعه من السلف والخلف بلا نكیر، الكافی ج 6ص 528: عن السكونی، عن أبی عبدالله علیه‌السلام قال: قال أمیر المؤمنین

کوشش‌ محمد فؤاد عبدالباقی‌، قاهره‌، ۱۹۵۲- ۱۹۵۳م‌. محمد کلینی‌، الاصول‌ من‌ الکافی‌، ج۱، ص۵۷، به‌ کوشش‌ علی‌اکبر غفاری‌، تهران‌، ۱۳۸۸ق‌. علی قمی‌، تفسیر، ج۱،

الفکر بیروت «بی تا». ۴۲ – کلینی، أبی جعفر محمد بن یعقوب بن اسحاق، الاصول من الکافی، تعلیق: علی اکبر غفاری، چاپ سوم، ناشر: دار الکتب الاسلامیه، تهران. ۴۳ –

صافی‌ لخمی‌، ابن‌ عربی‌ در 578ق‌ در اشبیلیه‌ نزد وی‌ علم‌ قرائت‌ و همچنین‌ الکافی‌ در قرائات‌ هفتگانه‌ اثر ابوعبدالله‌ محمدبن‌ شریح‌ رعینی‌ (د 476ق‌/ 1083م‌)

منتظری، 1416ق / 1375ش، 399ص. البیان الوافي في التعریف بکتاب ترتیب أسانید الکافی للامام البروجردي، محمود دریاب النجفی، قم، مؤسسه آیت‌الله‌العظمی بروجردی،

الأثر، ص ۵۳. ینابیع المودّة، ج ۳، ص ۲۸۳، ح ۲ فرائد السمطین، ج ۲، ص ۱۳۳، ح ۴۳۱ الکافی، ج ۴، ص ۴۶۶، ح ۱۰.

الإسلامی، القاهرة، الطبعة: الثانیة، 1413 هـ ـ 1992 م. 48. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، عام النشر: 1365ش. 49. مسکویه، أبو علی أحمد بن

وَقَدْ ضَمِنَ لی تَبارَک وَتَعالَی الْعِصْمَةَ (مِنَ النّاسِ) وَ هُوَ الله الْکافِی الْکریمُ؛ «و وظیفه خود را در آنچه وحی شده انجام می‌دهم مباد که از سوی او

الجامع الكبیر. السبكی الشافعی، ابونصر تاج الدین عبد الوهاب بن علی بن عبد الكافی (متوفای 771هـ)، طبقات الشافعیة الكبری، ج4، ص165، تحقیق: د. محمود محمد الطناحی

العدد کما نقله فی مجمع البیان عن بعضهم فلا وجه له مع أنه یکذبه ما رواه فی الکافی باسناده عن زرارة عن أبی جعفر (‌علیه‌السلام) قال: إن القرآن واحد نزل من عند

1405 ق. القواعد الفقهیّه، مکارم شیرازى، ناصر، منشورات دارالعلم، قم، 1382 ق. الکافى، کلینى، ابوجعفر محمّد بن یعقوب، دار صعب، دار التعارف، بیروت، 1401 ق، چاپ

امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب، ترجمه فارسی، صص23 تا 129 (تفسیرالعیاشی، ج‏1، ص: 5) (الکافی، ج‏15، ص: 149) طبقات کبری 3/ 12 و 21؛ مسند طیالسی: 93 ح 678؛ مسند احمد 4/

القواعد الفقهیّه، مکارم شیرازی، ناصر، منشورات دارالعلم، قم، 1382 ق. 59. الکافی، کلینی، ابوجعفر محمّد بن یعقوب، دار صعب، دار التعارف، بیروت، 1401 ق، چاپ

ص 88؛ فتح القدیر از علامه قاضی شوکانی 2/ 50؛ لباب النقول از سیوطی ص 90؛ الکافی الشافی از ابن حجر عسقلانی ص 56؛ مفاتیح الغیب رازی 3/ 431؛ اسباب النزول واحدی