نتایج جستجو

سید محسن طباطبایی حکیم (۱۳۹۰-۱۳۰۶ ق)، از علمای مجاهد شیعه و از شاگردان میرزای نائینی بود. فقیه، اصولی، مرجع تقلید شیعه امامیه و مدیر حوزه علمیه نجف بود. وی

اصول حضرات آیات میرزای بزرگ شیرازی، سید اسماعیل صدر، سید محمد طباطبایی اصفهانی معروف به سید محمد فشارکی استفاده کرد. در سال 1312 ه ق میرزای شیرازی فوت کرد

مطهری، «کواکبی»، نهضت‌های اسلامی در صد ساله اخیر. مقاله اندیشه سیاسی میرزای نائینی به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مشروطه بود. او از شاگردان میرزای شیرازی و آخوند خراسانی بود و در حوزه‌های علمیه اصفهان، سامرا و نجف تحصیل کرد. همراهی با میرزای شیرازی در نهضت تنباکو، و

معارف اهل‌بیت (علیه‌السلام) همچون آیت‌الله آقا ضیاء عراقی و آیت‌الله میرزای نائینی در اصول و آیت‌الله شیخ محمد کاظم شیرازی در فقه زانوی ادب زد و در محضر

آورده است! از جمله شاگردان برجسته میرزای شیرازی، می‌توان از: آیت اللّه میرزا محمدتقی شیرازی، معروف به میرزای کوچک یا میرزای دوم، آیت اللّه حاج شیخ عبدالکریم

القرآن علی المذاهب الخمس؛ قاعدة التجاوز؛ فهرست جامع الشتات میرزای قمی؛ تقریرات درس فقه میرزای نائینی؛ تقریرات درس فقه محقق اصفهانی؛ حاشیه بر وسیلة النجاة؛ حاشیه

عظام: نائینی و آقاضیاء عراقی نیز شرکت جست و علاوه بر درس اصول، ابواب فقهی صلاة، اجاره، غصب، بیع و قضا را از آقاضیاء عراقی و معاملات را از میرزای نائینی

برده است. نائینی در پایان اجازه‌ای که به سید جمال‌الدین داده، از او استمداد می‌کند که برایش دعا کند. سید جمال‌الدین حدود 30 سال در درس میرزای نائینی شرکت نمود

هـ. ق) شیخ محمّد حسین اصفهانی، معروف به کمپانی (1296 ـ 1361 هـ. ق.) و میرزای نائینی (1355 ق) اشاره کرد. آقا ضیاءالدین و معاصرانش در دوره‌ای جدید از علم و

و عدم پذیرش آن کاملا آزادند. (فمن شاء فلیؤمن ومن شاء فلیکفر) ترجمه: میرزای نائینی(ره) در‌این‌باره می‌نویسد: «آزادی حقیقتش عبارت از رها بودن از قید تحکمات

ک: الاسلام و اصول الحکم، علی عبدالرازق. تنبیه الامة و تنزیه الملة، میرزای نائینی، ص۵۳. بررسی‌های اسلامی، علامه طباطبایی، ج۱، ص۱۹۲؛ تفسیر المیزان، ج۴،

بحرالعلوم/ میرزای شیرازی/ میرزا حسین محدث نوری آرامگاه او در صحن امام، در سومین ایوان شرقی باب‌القبله، واقع است. شیخ انصاری/ شیخ عباس قمی/ میرزای نائینی/ مرتضی

انحصار در یک مذهب بیرون آورده و برای قاطبه مسلمین قابل استفاده می‌گرداند. میرزای نائینی محققی فرامذهبی و آشنا با فقه و مبانی اهل سنت است و کتاب خود را فقط برای

اردیبهشت ۱۱۹۴ در شیراز و متوفای ۱۵ بهمن ۱۲۷۳ در سامرا) مشهور به «میرزای شیرازی» و میرزای مجدّد، از مراجع تقلید شیعه که مرجعیت عام شیعیان در سال ۱۲۴۳ را پس

درس‌های میرزای شیرازی، قطع‌نظر از برخی سفر‌های کوتاه، تا آخرین روز حیات استاد، قریب سه دهه تمام به طول انجامید. وی نه تنها به جهت علمی از میرزای شیرازی

خود از میرزای شیرازی را در ارجاع مردم و مقلدان به ایشان نشان داد. مرحوم میرزا حبیب‌الله حتی وجوهات را قبول نمی‌کرد و همه را به سامرا و به میرزای شیرازی

ممتازترین شاگردان میرزای شیرازی، مورد احترام طلاب و علما بود. میرزای شیرازی مقام علمی او را به طلبه‏‌ها گوشزد می‏‌کرد و آخوند نیز تا هنگامی که میرزای شیرازی زنده

و در درس شیخ مرتضی انصاری حضور یافت و از شاگردان خاص میرزای شیرازی در سامرا بود. پس از وفات میرزای شیرازی، مسئولیت زعامت و مرجعیت شیعه بر عهده او قرار گرفت

سطوح میانی فقه و اصول را در آنجا آموخت. سپس برای ادامه تحصیل و استفاده از میرزای شیرازی، به سامرا رفت. دوره تحصیل حائری در سامرا از ۱۳۰۰ تا ۱۳۱۲ بود که نخست