نتایج جستجو

در حضور استادانی چون علامه حسن علی شوشتری، امیرمحمد مومن استرآبادی، میرزای جزایری، شیخ حرعاملی، ملا محسن استرآبادی، ملا محسن فیض کاشانی، ملا صالح مازندرانی،

آورده است! از جمله شاگردان برجسته میرزای شیرازی، می‌توان از: آیت اللّه میرزا محمدتقی شیرازی، معروف به میرزای کوچک یا میرزای دوم، آیت اللّه حاج شیخ عبدالکریم

و در درس شیخ مرتضی انصاری حضور یافت و از شاگردان خاص میرزای شیرازی در سامرا بود. پس از وفات میرزای شیرازی، مسئولیت زعامت و مرجعیت شیعه بر عهده او قرار گرفت

به کاظمین رفت و پس از دو سال به نجف بازگشت. بلاغی با دختر سید موسی کاظمی جزایری ازدواج کرد.. محمدجواد بلاغی در نجف، در درس فقه رضا همدانی، نویسنده کتاب

ممتازترین شاگردان میرزای شیرازی، مورد احترام طلاب و علما بود. میرزای شیرازی مقام علمی او را به طلبه‏‌ها گوشزد می‏‌کرد و آخوند نیز تا هنگامی که میرزای شیرازی زنده

درس‌های میرزای شیرازی، قطع‌نظر از برخی سفر‌های کوتاه، تا آخرین روز حیات استاد، قریب سه دهه تمام به طول انجامید. وی نه تنها به جهت علمی از میرزای شیرازی

خود از میرزای شیرازی را در ارجاع مردم و مقلدان به ایشان نشان داد. مرحوم میرزا حبیب‌الله حتی وجوهات را قبول نمی‌کرد و همه را به سامرا و به میرزای شیرازی

القرآن علی المذاهب الخمس؛ قاعدة التجاوز؛ فهرست جامع الشتات میرزای قمی؛ تقریرات درس فقه میرزای نائینی؛ تقریرات درس فقه محقق اصفهانی؛ حاشیه بر وسیلة النجاة؛

سال ورود وی به حوزه نجف، با وفات شیخ اعظم مرتضی انصاری و انتقال مرجعیت به میرزای شیرازی مصادف شد. در حوزه نجف، از محضر استادان بزرگ آن روز بهره برد. آیات

صاحب ریاض المسایل و میرزای قمی معاصر بود. شیخ محمدعلی هرندی. شیخ محمد بن شیخ زین الدین. آیة‌الله کرباسی خاطرنشان می‌نماید که از میرزای قمی در نقل روایت از

خراسانی (1255 ـ 1329 هـ. ق.) مدفون در نجف: او از شاگردان برجسته شیخ انصاری و میرزای شیرازی بود. «کفایه‌ الاصول» مهم‎ترین کتاب اوست. که بیش از صد نفر تاکنون

سید صدرالدین صدر. میرزای شیرازی در سال 1312 هـ. ق. به دیار باقی شتافت و شیعیان را در غم هجران خود سوگوار ساخت. بسیاری از مقلّدان میرزای شیرازی به علّامه

را دید و گفت: سوگند به خدا او عیسی بن مریم یا نایب خاص اوست!. سید محمدحسن جزایری از سید جعفر ثابتی نقل می‌کند: روزی مردی خدمت شیخ آمد و تقاضای کمک کرد. شیخ

والتقلید، ۱۳۷۸ش، ص‌۷۱-۷۲. قوانین الاصول، میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، ج۲، ص۴۳۷. منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة، جزایری، محمدجعفر، ج۸، ص۳۶۲. الاجتهاد اصوله

«استاد محقق» و از ملا محمد باقر فاضل سبزواری تعبیر به «استاد فاضل» و از ملا میرزای شیروانی تعبیر به «استاد علامه» کرده است. از این که از ملا میرزا، تعبیر به

محمدباقر مجلسی؛ سید عبدالحسین خاتون آبادی؛ محقق خوانساری؛ سید نعمت الله جزایری؛ ملا میرزای شیروانی؛ ملا محمدصالح مازندرانی؛ ملا محمدصادق کرباسی؛ سید شرف الدین

اشرف شد و پس از زیارت بارگاه مقدس نخستین فروغ امامت و تشرف به حضور آیت‌الله میرزای شیرازی در مدرسه منسوب به صدر سکونت اختیار نمود و با عارف نامدار حاج‌آقا

بحرالعلوم/ میرزای شیرازی/ میرزا حسین محدث نوری آرامگاه او در صحن امام، در سومین ایوان شرقی باب‌القبله، واقع است. شیخ انصاری/ شیخ عباس قمی/ میرزای نائینی/

مجتبی (علیه‌السلام)، می‌رسید. پدرش، سید حسین قاضی (متوفی ۱۳۱۴)، از شاگردان میرزای شیرازی در سامرا بود که سپس به تبریز بازگشت و به تهذیب نفس پرداخت. وی علاوه

ابواب فقهی صلاة، اجاره، غصب، بیع و قضا را از آقاضیاء عراقی و معاملات را از میرزای نائینی فراگرفت. ایشان پس از مدتی مورد توجه بسیار مرحوم آیت‌الله آقاضیاء