نتایج جستجو

در علم تراجم به خصوص محدث کاری ندارد بلکه به شخصیت‌ها کار دارد چه محدث باشند یا نه. واضح است که گاه چیزی در علم رجال قابل طرح است ولی در علم تراجم نیست

تمامی مباحث مربوط به حدیث را تحت سه عنوان اصلی، بحث می‌کنند: علم درایت حدیث، علم روایت حدیث، علم رجال حدیث. مقسم این سه دانش، علوم الحدیث (به معنای عامّ آن)

ابوالفتوح رازی و شیخ طبرسی است. کتاب «الفهرست» وی، از مشهورترین مجموعه‌‌های تراجم علما و مؤلفین شیعه است. علی بن عبیدالله رازی در سال ۵۰۵ هـ.ق قمری در خاندانی

حدیث و حنابله گرایش دارد. سیر اعلام النبلاء از او کتابی دربارهٔ علم رجال است. او در علم رجالبسیار سخت‌گیر بوده به طوری که ابان بن تغلب که خود ذهبی او را

العقیدة البرهانیة: اکثر تراجم ابن بزیزه نوشته‌اند که وی شرحی بر العقیدة البرهانیة داشته است. . شرح الأسماء الحسنی: در کتاب تراجم مولفان تونسی آمده: به نظر

در روستای الحاوی از توابع شهر تریم از توابع حضرموت به دنیا آمد و در سایه علم و فضیلت رشد یافت و قرآن کریم را در کودکی نزد پدرش حفظ کرد. پدرش و اجدادش تا

‌بن‌حسن محدّث، مورخ و فقیه زیدی در قرن سوم و چهارم است . در کتاب‌های تراجم، خاصه تراجم زیدیه، درباره وی اطلاعات اندکی وجود دارد. وی احتمالا در فاصله سال‌های

مازندرانی» معروف به رشیدالدین، یکی از بزرگان علم و عمل قرن ششم هجری می‌باشد. عالمی که علاوه بر لبریز کردن جان خویش از نور علم و تقوا، برای طالبان حقیقت و معرفت،

نشانه‌ای از همزیستی مسالمت‌آمیز می‌پردازد. او همچنین خواستار ترکیب علم کلاسیک و علم آکادمیک مدرن به عنوان پایه چهارم و تکمیل کننده تربیت، تعلیم و دعوت

از بزرگان اهل حدیث و ثقات آنهاست. صداقت، امانت و پاکی طینت او را دانشمندان علم رجال ستوده و به مرویاتش اعتماد کرده‌اند. گروهی وی را از «اصحاب اجماع» می‌دانند

چهارم شعبان سال 1184 هجری قمری در شهر تریم حضرموت یمن متولد شد. او در خانه علم و صلاح بزرگ شد و از جمله کسانی که در تربیت او مشارکت داشت، عمه اش ام کلثوم

شیعه در قرن ۱۴ هجری و از شاگردان آخوند خراسانی بود. مکتب علامه غروی را چه در علم اصول و فقه و چه در حکمت و فلسفه باید از مکتب‌های بسیار پربرکت شیعه به حساب

می‌‌گفتند او با عبدالله حجال و علی بن اسباط در آنجا اجتماع می‌کردند، حجال در علم کلام بسیار ماهر بود و ابن‌فضال مرا با او به مباحثه مشغول می‌کرد، و مرا بسیار

لحج برای خدمت به علم در آنجا زندگی کند. پس دعوت او را اجابت کرد و خانواده‌اش را از مکه آورد و در لحج مشغول به تدریس شد. مردم برای کسب علم آمدند و حدود یکصد

لایعدل به أحد من جلالته ودینه و ورعه کشّی وی را از اصحاب اجماع دانسته و بر علم و فقاهت و وثاقتش تصریح نموده است علامه ضمن تأیید وثاقت متذکر شده که وی واقفی

گفته‌‏اند: «انتهی علم الائمه ((علیهم‌السلام)) الی اربعه نفر اولهم سلمان الفارسی و الثانی جابر، و الثالث السید، و الرابع یونس بن عبدالرحمن». علم ائمه ((علیهم‌السلام))

با این عمل، هم آگاهی خود را از ما‌‌فی‌الضمیر من نشان دادند، که نمونه‌ای از علم غیب بود، هم به من پند دادند و مرا از بیماری عُجب و خودپسندی شفا بخشیدند. احمد

که بغداد در آن زمان مرکز علم و فرهنگ به شمار می‌رفت و عالمان و فقیهان بزرگی در آن شهر سکونت داشتند و مسعودی برای دستیابی به علم و کمال با اشتیاق کامل به

أبی‌بکر بن سالم عیدید با تربیتی دینی و دوستدار علم پرورش یافت. او از کودکی اهل علم و عبادت و ملازم مجالس علم و دانشمندان بود. وی فعالیت علمی خود را با قرائت

عمر رضا، معجم المؤلفين (تراجم مصنفي الكتب العربية)، دار إحياء التراث العربي، بیروت،1376 ق کلباسی، ابوالهدی، سماء المقال في علم الرجال، حسينی قزوينی، محمد،