نتایج جستجو

الوجود» «سلسة الذهب المتصلة بخبر العجم والعرب» «القول الأشبه فی حدیث: من عرف نفسه عرف ربه» «قطف الزهور من روض المقولات العشر» «الترقی إلى الغرف من کلام السلف

مشاقه با رسول نگذاشته است. در برخی کشور پایه حقوق با مراجعه به عرف به دست می‌آید(کامن لاو)و «عرف یا سنت» چیزی است که لااقل از یکی دو نسل قبل در جامعه و بین

معنی مصلحت اندیشی و صوابدید عقلهای عامه، دلائل قوی و محکمی را اقامه کرد. وی عرف و مصالح مرسله را نیز باطل می‌دانست تمایزات اصولی مکتب امام شافعی از دیگر مکاتب

تاریخی و اسلامی آن؛ زندگی امام شافعی؛ کنترل و تنظیم نسل تولد در شرع اسلام؛ عرف در شرع اسلام؛ اجازه و حکم تصرف مبنی بر آن در شرع اسلام؛ مالیّت اسلامی؛ اقتصاد

در معنای اهل الرجل نوشته‌اند: زوجه و أخص الناس به». با این حال اهل بیت در عرف و اصطلاح مسلمانان، معنای خاصی دارد. واژه آل ریشه در اهل دارد و در ادامه حرف‌هاء

کلام خداوند متعال، رجوع به قرائن کلامی در خود قرآن است نه رجوع به عرف و آنچه در نظر عرف مصادیق الفاظ به‌حساب می‌آید. در این دو آیه و همچنین آیات دیگری از

اینکه بین این دو مفهوم نسبت تساوی است و مذهب به معنای دین استعمال می‌شود. در عرف مردم نیز هرگاه می‌خواهند افراد مقید به دین و متدین را توصیف کنند می‌گویند

مالک على والده فی شرح الألفیة» «عجالة الطالب وهدایة الراغب إلى علم المنطق» «عرف الکادی فی شرح أبیات العلامة المرادی المعمولة فی المسائل التی یُخص بها عطف

حرم علوی، حرم رضوی و یا حرم عبدالعظیم حسنی و ... استفاده شده است. حرم در عرف عامۀ شیعیان امامیه، به مسجد یا محوطه‌ای زیارتی اطلاق می‌شود که بر گرداگرد

الدین ذهبی «وکان من فقهاء المدینة، وقیل له الباقر؛ لانّه بقر العلم ای شقّه و عرف اصله و خفیّه»؛ ؛«او از فقهای مدینه به حساب می‌آمد، به او باقر گفته‏‌اند؛ زیرا

آنجا که شارع مقدس خصوصیاتی برای محل تبعید بیان نکرده است حدود آن بستگی به عرف و نظر حاکم دارد، لذا تبعیدگاه و انضباط آن مذکور در ماده ۵ قانون اقدامات تامینی

رسیدن به آن باید متحمل شد. چرا که یکی از معانی «عرف» صبر و شکیبایی و تحمل است. عَرَفاتْ، از ریشه عَرَفَ گرفته شده و به گفته راغب: بیانگر شناخت آثار اشیاء

اصطلاح به «وضع تعیینی» یا «وضع تعیّنی» یاد می‌شود و همچنین عناوینی مثل عرف عام، عرف خاص، وضع لغوی، وضع شرعی یا متشرعی بر آن ناظر است؛ بنابراین؛ مهم‌ترین

برآیند. زیارت در لغت به معنای میل و قصد (آهنگ) چیزی یا کسی را کردن است و در عرف عبارت است از آمدن نزد شخص به قصد تکریم و تعظیم و انس گرفتن با وی. زیارت اهل

کلمه القبله در اصل اسم است برای حالت شخصی که به چیزی رو کرده است اما در عرف اسم شده است برای مکانی که در نماز به طرف آن مکان رو می‌کنند. در اصطلاح هم

وزیران وجود دارد. وجه تمایز نظام جمهوری اسلامی ایران با انواع رایج جمهوری در عرف سیاسی‌، اسلامی بودن آن است‌، بدین‌معنا که اکثر ملت ایران‌، اسلام و حاکمیتِ

دانشکده ادبیات به تدریس «نقد ادبی» مشغول شد. او در این زمان دائرة المعارف عرف و سنت‌های مصری را به نگارش درآورد. وی با اینکه مدرک دکترا به دست نیاورده بود

بزرگ، در فهم حدیث سخن می‌گفت، او را می دیدی که بر معتدل ترین راه و بر اساس با عرف و وجدان گام می‌زند و هنگامی که در پیچیدگی‌های مسایل علمی به سخن می‌نشست، برای

لیث بن غالب، أمیر المؤمنین أبی الحسن علی بن أبی‌طالب التعریف بالمولد الشریف عرف التعریف بالمولد الشریف، وهو مختصر کتابه التعریف ذات الشفا فی سیرة المصطفی

حدیثی نورانی، شناخت پروردگار، به شناخت نفس انسان متوقف شده است: «من عرف نفسه فقد عرف ربه»، اما بهترین راه حصول همین انسان‌شناسی (که مقدمه خداشناسی است)