نتایج جستجو

مفسران برجسته قرن پنجم و ششم هجری (۴۷۹- ۵۴۸) در «شهرستان» از توابع خراسان دیده به جهان گشود. مورخ مشهور، دانشمند و جهان‌گرد ایرانی قرن ششم بود. در نظامیه

نزدیکی کاشان بود زادگاه عالمان بسیاری شناخته می‌شد به گونه‌ای که آقابزرگ تهرانی بیش از ده نفر از بزرگان راوند را منحصر قرن ششم یاد می‌کند. «سعید» گلی از

الطبرسی (زادۀ ۴۶۸ یا ۴۶۹ قمری - متوفی ۵۴۸ قمری) مفسر، محدث، فقیه و از عالمان شیعی در قرن ششم هجری است. او صاحب مشهورترین تفسیر شیعه یعنی تفسیر مجمع البیان است

میراث اسلامی، دانشگاه ام القرا، 1402 ه. نوشتن یک تحقیق علمی به روش جدید: چاپ ششم، جده: دار الشروک، ۱۴۱۶ ه / 1996. نوشتن تحقیقات علمی و منابع مطالعات قرآنی،

سَبَتی، احمد بن جعفر صوفی و فقیه مراکشی سدۀ ششم و هفتم است. شناخت این شخصیت از جهت اثری که وی بر وحدت مذاهب اسلامی می‌تواند داشته باشد، حائز اهمیت است

خوارزمی زمخشری معروف به زمخشری ملقب به جارالله مفسر، محدث و ادیب برجسته قرن پنجم و ششم هجری قمری است. زمخشری در ۲۷ رجب ۴۶۷ ق، در خوارزم به دنیا آمد و چند بار

فضیل بن یسار از محدثان و فقهای بزرگ شیعه در اوایل قرن دوم هجری است. وی از اصحاب امام باقر (علیه‌السلام)و امام صادق (علیه‌السلام) است. علمای رجال، فضیل

بزرگ و قرآن‌پژوه سترگ راغب اصفهانی، حسین بن محمد بن مفضل در قرن پنجم و به گفته برخی در قرن ششم می‌زیسته است. در کتاب‌های شرح‌حال‌نگاری، نام او کمتر برده

علی بن عبیدالله رازی مشهور به منتجب‌الدین رازی، عالم بزرگ اسلامی در قرن ۶ هجری و از شاگردان ابوالفتوح رازی و شیخ طبرسی است. کتاب «الفهرست» وی، از مشهورترین

بیست و ششم، سال هفتم فصل بهار، سال 1390 منتشر شده‌است. سید محمدکاظم طباطبایی یزدی مولف کتاب «العروة الوثقی» و از علمای مخالف مشروطه بود. عالمان راستین،

سید محمدهادی حسینی میلانی (۱۳۱۳-۱۳۹۵ق)، از مراجع تقلید شیعه در قرن چهاردهم قمری است. آیت‌الله میلانی بیشتر عمر خود را در عراق گذارند و در آنجا از درس علمایی

حلی معروف به ابن‌ادریس حلی (543 ق - 598 ق) یکی از فقهای برجسته شیعه در قرن ششم هجری به شمار می‌رود. او در شهر حله دیده به جهان گشود، در همانجا رشد یافت

حسن طوسی (۴۶۰-۳۸۵ ق)، معروف به شیخ الطائفه از فقیهان، محدثان و عالمان بزرگ شیعی در قرن چهارم هجری است. وی صاحب دو کتاب ارزشمند تهذیب و استبصار از کتب اربعه

آن زمان جزو موریتانی بود و حکومت اروپائیان تا قرن هفتم میلادی (قرن اول هجری) بر آن ادامه یافت. در اواخر قرن اول هجری، مسلمانان پس از درگیری با اروپائیان

بن شهر آشوب سروی مازندرانی» معروف به رشیدالدین، یکی از بزرگان علم و عمل قرن ششم هجری می‌باشد. عالمی که علاوه بر لبریز کردن جان خویش از نور علم و تقوا، برای

که: اولاً: حوزه علمیه حله در قرن هفتم و هشت و بخشی از قرن نهم معروف‌ترین حوزه‌ی علیمه عالم تشیع به شمار می‌رفت. چنان که عالمان بزرگی از نقاط مختلف در آن به

برخی از مشایخ وی، همچون أبوبُرْدَة بُرَیْد بن عبداللّه اشعری (متوفی نیمه اول قرن دوم)،. احتمالاً قبل از سال ۸۰ به دنیا آمده است. ذهبی ابوالجارود را از جمله

یکسان صحیح و معتبر می‌باشد. مکتب زیدی که فرقه ناصریه جزیی از آن است، در طول قرن ششم هجری قمری، در حاشیه دریای خزر به طور جدی افول کرد. این انحطاط به خاطر توسعه

ابوالحسن محمد بن الحسین بن موسی مشهور به سید رضی فقیه، مفسر و ادیب بزرگ شیعه در قرن چهارم هجری و از شاگردان شیخ مفید بود. در سال 359 یعنی اوائل نیمه دوم سده چهارم

اقدام صوفیانه‌ای بود که فقیه مقدم اعلام کرد. به گفته منابع، علمای حضرموت در قرن ششم در رقابت و اشتغال در علوم حدیث و فقه بودند و فقیه مقدم به این علوم علم تصوف