نتایج جستجو

دیگران آمادگی برای مبارزه دانست، پس شمشیر خود را کنار گذاشت و برای دفع هرگونه احتمالی از جانب دیگران آن را شکست. وقتی شمشیر خود را شکست به صورت غیر قابل باور

فرمودند به خدا سوگند که او دروغ می‌گوید و او هرگز شمشیر پیامبر را ندیده چه رسد که ادعا بکند که شمشیر نزد اوست نه خودش (عبدالله محض) آن را دارد و نه پدرش

مرده مرا شسته است، باور نکنید و بدانید من سرور شما و دارنده شمشیر هستم.» به سبب کلمه شمشیر، این طایفه را صارمیه نیز خوانده‌اند. ناووسیه همچنین معتقد بودند

(‌علیه‌السلام) را کافر می‌پنداشتند. معتقد بودند که هر کسی از آل‌محمد صلوات الله علیه شمشیر بر‌کشد و به مبارزه برخیزد و ادعای امامت کند، او امام است. حریزیه نیز چون

دنیا نرفته است، بلکه در ابرها حضور دارد. رعد آسمان صدای اوست و برق آن، برق شمشیر اوست. هرگاه ابر بر ایشان سایه افکند، خطاب به آن کرده می‌گویند: السلام علیک

بودند(همان،14، ص453). اکنون زمان جهاد با شمشیر گذشته است و هنگامه جهاد با قلم و دعوت است. از این رو حتى امام مهدى در هنگام ظهور با شمشیر به جنگ کفار نمى‌رود 475 1) در

مستطیع شود. «معلومیه» کسی را امام می‌دانستند که موافق عقیده آنها بوده و شمشیر بر‌کشد و با دشمنان نبرد کند، بدون آن‌که از افراد فراری از جنگ بیزاری بجوید،،،،

معتقد بودند که هر کسی از فرزندان حسن (علیه السلام) و حسین (علیه‌السلام ) شمشیر برکشد و دانا و عاقل و پرهیزگار باشد، او امام است. صالحیه شرط دیگری را برای

فرقه نظامیه، سخن برهمایی‌ها را در برانداختن پیامبری‌ها پسندید ولی از بیم شمشیر مسلمانان جرأت نداشت تا آن را ابراز کند. وی منکر اعجاز قرآن از نظر نظم و پیوستگی

قسمت زیرین گنبد عکس دو شمشیر به شکل ضربدر جای دارد و چارچوب زیرین قبه را تشکیل می‌دهند. کلمه فلسطین در بخش زیرین تقاطع دو شمشیر حک شده و عبارت حرکه المقاومه

اکنون به سوی آفریدگارتان باز گردید و (به کیفر جهالت خود) به کشتن یکدیگر شمشیر برکشید و نیز فرمود: وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ‏ دِیناً فَلَنْ یُقْبَلَ

ترکان آناتولی، مردم آذری، تاتارها، کردها و ترکمن‌ها تشکیل می‌دهند. ذوالفقار شمشیر نامدار علی و نماد علوی‌ها این نام از علی(ع)، پسرعمو و داماد پیامبر مسلمانان

لشکریان خویش بر آنان که با سلاح بر او خروج کرده بودند بتافت و آنان را از دم شمشیر بگذرانید. ظاهرا این فرقه با همان «راوندیه» از غلاة شیعه بنی‌عباس باشند و

اسلام شروع می‌شود بیان کرده است. و به بررسی آراء این فقیه متقدم در شکستن شمشیر به عنوان نشانه‌ای از همزیستی مسالمت‌آمیز می‌پردازد. او همچنین خواستار ترکیب

امام می‌شمردند. بیشتر جارودیه مانند دیگر «زیدیه» معقتدند که هر فاطمی که شمشیر برکشد و قیام کند و سپس مردم را به دین و تقوا دعوت نماید، او امام است. پیشتر

سرزمین گرم کربلا گونه‌هایت خاک آلود شد کاش من به جای تو، جایگاه ضربه‌های شمشیر می‌شدم. آیت‌الله‌العظمی آقای سید شهاب الدین مرعشی نجفی (متوفی 1411 ق) آیت‌الله‌العظمی

حسین برخاستند و به وجه دیگر گفته‌‏اند که: ما همراه با امام معصوم هستیم و با شمشیر می‌جنگیم و چون امام معصوم در این عصر حضور ندارد، پس تا آمدن وی اسلحه ما چوب

یاران خود گفت بازگردید، زیرا بر شهری که در آن چندان تکبیر و تهلیل بگویند، شمشیر نباید کشید. ابوالحسن بیهقی در «تاریخ بیهق» می‌‏نویسد که پدر حمزه، دهقانی

انکار جهاد اسلامی. غلام احمد می‏‌گوید که جهاد در زمان ما نباید به جنگ و شمشیر باشد، بلکه جهاد کوششی است که پیروان آن مذهب در گسترش آن عقیده با صلح و آرامش

عصر عاشورا به کربلا، مراسم عزاداری خود را از این منطقه آغاز می‌کنند. «مشق شمشیر» آیین سنتی عزاداری اهالی نجف است که بنا به تاریخ در شب عاشورا، حبیب ابن مظاهر