نتایج جستجو

(صادق‌) داشته است، هر چند از آن حضرت روایتی نقل نکرده ولی از امام کاظم (ع) و امام‏ رضا (ع) حدیث نقل کرده است. ابومحمد یونس بن عبدالرحمن دارای تصانیفی بوده

گروهی هستند که درباره پیامبر (ص) و حضرت علی (ع) تفکری غلو‌آمیز دارند. پیروان این فرقه، حضرت محمد (ص) و حضرت علی (ع) را خدا می‌دانند. آنها به دو دسته تقسیم

جهت است که قرآن کریم حضرت ابراهیم (ع) را مسلمان معرفی می‌کند. اسلام در اصطلاح یکی از ادیان آسمانی و الهی است و بر دین پیامبر خاتم حضرت محمد بن عبدالله (ص)

و از پیروان حضرت امام جعفر صادق (ع) بودند. در برخی از منابع آمده است که حمیریه و جبابره (پیروان جابر‌بن‌حیّان) از شاگردان حضرت امام صادق (ع) بودند و از

تفضیلیه‏ همان مفضله هستند که حضرت علی (ع) را بر دیگر صحابه و خلفا تفضیل و ترجیح می‏‌دادند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی،

خصیب بودند و اعتقاد داشتند که خداوند جز در امیر مؤمنان علی (ع) و امامان بعد از او ظاهر نشود و حضرت علی ‌علیه‌السلام پیامبران را فرستاده است. همچنین معتقد بودند

داشتن فرزند را (برای آن حضرت که بتواند حجت بعدی) باشد، انکار می‌کنند، پس برای فرار از اشکال خالی بودن زمین از حجت خدا، می‌گویند که حضرت نمرده و باز خواهد گشت

به دنبال هم هستند. نوبختی معتقد است چون علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) درگذشت، پسرش امام محمد تقی (ع) هفت ‏ساله بود. «احمدیه» او را کودک شمرده گفتند امام باید مردی

عیسی‌بن‌مریم(ع) است که مردم گمان کردند به دار آویخته شده و مرده است. حضرت فرمود: برای دوستان یا دشمنانش؟ عرض کرد: برای دشمنانش، فرمود: گمان می‌‏کنی که حضرت محمد‌بن‌علی

راه خود را از حضرت جدا کردند و در مقابل ایشان قرار گرفتند. در نگاه خوارج حکمیت خطا بوده و همه کسانی که به آن راضی شدند خصوصا امام علی(ع) می‌بایستی از این

اخبار وارده در مذمت او آن است که پس از وفات حضرت صادق (ع) زراره پسرش عبید را به مدینه فرستاد تا جانشین آن حضرت را بشناسد، چون مرگ او فرا رسید قرآن را در

اصحاب الانتظار همان شیعیان امامی اثنی‌عشری هستند که پس از حضرت امام حسن عسکری (ع) پسر ایشان محمد‌بن‌الحسن (عج) را که امام غایب و قائم آل‌محمد(ص) است، مهدی

امیرالمؤمنین علی (ع) خدا است. حضرت او را بخواند و وی بدان گفته‌ها اقرار کرد و گفت یا علی! در دل من چنین راه یافت که تو خدایی و من پیامبرم. حضرت فرمود وای بر

غیبت و انتظار، خلیفه حضرت معرفی می‌کرد. همچنین می‌گفت که امام علی ع، امام حسن (ع)، امام حسین (ع) امام علی‌بن‌حسین(ع) و امام باقر (ع) و در ادامه خود وی به

دلیران عرب بوده و از اصحاب حضرت علی (ع) به شمار می‏‌رفت. نقش محوری مالک به خصوص در جنگ‌های جمل و صفّین و یاری رساندنش به حضرت، نقطه عطفی در تاریخ اسلام

درباره امیر مؤمنان علی (ع) و امامان بعد از او ظهور نمی‌کند. همه پیامبران، بندگان حضرت علی (ع) و امامان هستند و نیز می‌گویند که حضرت علی (ع) فرموده است: «الحمد

سعد‌بن‌ابی‌وقاص را همراهی می‌کرد و در جنگ‌های زمان حضرت علی (ع) همراه حضرت بود، اما پس از ماجرای حکمیت، از حضرت جدا شد. در برخی از منابع نوشته‌اند: عبدالله‌بن‌وهب

اسماعیل فرزند بزرگ امام جعفر صادق (ع) بود می‌گفت که امامت به بزرگ‌ترین فرزند امام پیشین منتقل می‌شود و حضرت صادق(ع) فرمود هر کسی که در مجلس من بنشیند،

مَعَالِمَ‏ دِینِیکم قَالَ خُذْ مِنْ یُونُسَ بْنِ عبدالرحمن.‏ محمد بن یونس می‌گوید: حضرت امام رضا (علیه‌السلام) سه بار، برای یونس بهشت را ضمانت کرد. از امام جواد

ابوالبشر آغاز شده است و به حضرت محمد (ص) که خاتم پیامبران است ختم می‌شود. از آن‌پس، این سرّ به نام سرّ «امامت» که حضرت محمد (ص) به علی (ع) گفته است و از او تا