نتایج جستجو

بهرام الجنّابی مکنی به ابوسعید هستند که از بزرگان «قرامطه» به حساب می‌آید. ابن حوقل می‌گوید که ابوسعید در بصره آرد فروش بود. وی از طرف عبدان کاتب که داماد

حاضرها. ابن جبیر، رحله ابن جبیر، ج۱، ص۴۸۵۲. ابن جبیر، رحله ابن جبیر، ج۱، ص۵۱. ابن جبیر، رحله ابن جبیر، ج۱، ص۵۳. ابن جبیر، رحله ابن جبیر، ج۱، ص ۵۳. ابن جبیر،

honour of C E Pavry، London ۱۹۳۳، ۴۳۴-۴۴۳. (۴) ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، بیروت ۱۹۶۵ـ۱۹۶۷. (۵) ابن حوقل، کتاب صوره الارض، چاپ کرامرس، لیدن ۱۹۳۸ـ ۱۹۳۹

نام برد: • ابن‌فقیه در کتاب البلدان (تالیف 279 قمری)؛ با نام بحر فارس • ابن‌رسته در کتاب الاعلام النفیسه(تالیف 290 قمری)؛ خلیج الفارسی • ابن‌خردادبه در

قاهره ۱۸۹۸، ص۲۴۴ـ۲۴۵. ابن قتیبه، عیون الاخبار، ج۳، ص۲۳۷. ابن حمدون، تذکره، نسخه خطی کتابخانه راغب استانبول، ش ۱۰۸۳، ج۳، ص۲۸۷. ابن غرسیه، نوادر المخطوطات،

طبرستان را همان پتشخوارگر می‌داند و ابن فقیه همدانی پتشخوارگر را بخشی از طبرستان و از شهرهای رویان می‌داند.طبق نظر ابن فقیه همدانی رویان از کوره‌های طبرستان

از بنای تبع است و نوشته‌اند که از صنعای یمن تا سمرقند هزار فرسنگ است». ابن‌حوقل نیز می‌گوید: «برخی از مردم برآنند که تبع بانی شهر سمرقند است و ذوالقرنین

بود و در عهد سلجوقیان به سرعت ترقی کرد و جزء مهمترین شهرهای کشور گردید. ابن حوقل ضمن توصیف اصفهان در نیمه دوم قرن چهارم هجری و اشاره به منسوجات ابریشمی

نیشابور ساخت. بنا به نوشته مورخان و جغرافیدانان عرب زبان مانند ابن‌رسته، مقدسی، اصطخری، ابن‌حوقل و یاقوت حموی شهر نیشابور یک فرسنگ در یک فرسنگ بوده و بازار

ص‌138 ابن‌حوقل، 1938، ج1، ص79 یعقوبی، ‌ 1422، ص197 سعدون، 1408، ص‌139 همان، ص139 همان، ص‌140 ابن فقیه، 1416، ص136 ابن حوقل، ‏1938، ج‏1، ص81 ابن حوقل، 1938،