نتایج جستجو

جمیل حلیم حسینی یا دکتر سید عمادالدین جمیل حلیم، حسینی هاشمی قرشی، رئیس انجمن مشایخ صوفیه در لبنان و از علمای اهل سنت و جماعت است که عقیدۀ او بر روش اشاعره

جمیل بن دراج ابومحمد نخعی، معروف به جمیل بن دراج کوفی از راویان و محدّثان مهم شیعه است وی از یاران امام موسی کاظم(علیه‌السلام) نیز بوده و از اصحاب اجماع

(رجال کشی)، موسسه آل البیت لاحیاء التراث. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، تحقیق محی الدین و محمدرضا مامقانی، قم، موسسة آل البیت لإحیاء التراث،

رسالة فی آل اعین، ص 28. زراری، تاریخ آل اعین، ص۸۸. کشی، رجال، ص۱۳۹. زراری، تاریخ آل اعین، ص۹۲. نجاشی، رجال، ص۲۲۳. نجاشی، رجال، ص۱۶۶. زراری، تاریخ آل اعین،

عثمان؛ جمیل بن دراج؛ حسن بن محبوب؛ حماد بن عثمان؛ یونس بن عبدالرحمن؛ علی بن رئاب؛ حریز بن عبداللّه سجستانی؛ علاء بن رزین؛ عبداللّه بن سنان؛ جمیل بن صالح

حریز؛ اسحاق بن عمار؛ اسحاق بن غالب، ثابت بن دینار (ابوحمزه ثمالی)؛ جمیل بن درّاج؛ جمیل بن صالح؛ حارث بن نعمان؛ حدید بن حکیم؛ حدید مدائنی؛ حماد بن عیسی؛ حماد

عبدالعزیز بن عبدالله آل الشیخ التمیمی، عالم مسلمان و مفتی عام عربستان سعودی است. خاندان آل شیخ یکی از مؤثرترین و متنفذترین خانواده‌های مذهبی عربستان است

طاهر فی ذکر آل أعین». کتاب تاریخ او کتابی بس بزرگ بود که ناتمام مانده و همین مقدار به اندازه هزار ورقه می‏‌شد. از آثار او اکنون تنها رساله آل اعین در دست

لقب داده‏‌اند. وی علاوه بر کار علمی، فعالیت‌‏های اجتماعی نیز داشت و از حقوق آل ابی‌طالب به شدت دفاع می‏‌کرد، از این‏‌رو مرحوم نجاشی وی را از چهره‏‌های برجسته

هم نزد شیعه و هم اهل سنت توثیق شده است. مَعروفِ بنِ خَرَّبوذ مکی، از موالی آل عثمان بن عفان بود که از همین روی او را قرشی نیز خوانده‌اند. سفیان بن عیینه

سعود شریم یا سعود بن ابراهیم بن محمد بن ابراهیم آل شریم از نسل الحراقیص از بنی زید معروف به نجد، متولد ریاض در سال ۱۳۸۶ ه. ق) امام مسجدالحرام مکه از سال

و در زمینه شناسایی راویان حدیث کتابی نوشته است که در آن 60 نفر از عالمان «آل اعین» معرفی شده‌اند. مرحوم آقابزرگ تهرانی نام این کتاب را در الذریعه، با عنوان

احمر، ابوایوب ابراهیم بن عثمان خزاز، برید بن معاویه عجلی، ثعلبة بن میمون، جمیل بن دراج، حریز بن عبدالله، حماد بن عثمان، ابواسامه زید شحام، علاء بن رزین

نقد الرجال، مؤسسة آل البیت علیهم‌السلام لإحیاء التراث، قم،1377 ش. مازندرانی حائری، محمد بن اسماعیل، منتهی المقال في أحوال الرجال، مؤسسة آل‌ البيت عليهم‌السلام

کشور عربستان سعودی دیده به جهان گشود. و در سن 12 سالگی با نظارت شیخ عبدالرحمن آل فریان موفق به حفظ کامل قرآن کریم گردید، و آخرین کسی که در نزدشان قرآن را خواندند

«ابن معتز عباسی» به دفاع از آل علی (علیه‌السلام) برخاسته و این چنین سروده است: (حق پنهان شد و دین پاره پاره گشت، زیرا اموال آل رسول الله تقسیم شده است).

ذوالمناقب ملقب گردید. وی بزرگ نقبای آل ابی‌طالب و امیر الحاج و مردی با عظمت بود. او نزد خلفای عباسی و پادشاهان آل بویه و آل حمدان با جلالت قدر و کمال مهابت

فقد أرسل الشیخ هذا الکتاب الی أمین أوکاروی فی حیاته ولکن لم یرد علیه أکاذیب آل دیوبند (مطبوع) القول المتین فی الجهر بالأمین (مطبوع) نصر المعبود فی الرد علی

و حکیمان اهل اصفهان بود. وی از بزرگ‌ترین دانشمندان ایرانی است که در دوران آل بویه در سده چهارم که اصفهان در اوج تمدن اسلامی و علم بوده‌است. برخی با استناد

خاندان او به آل مهران معروف بودند و به‌اصطلاح آن روز، جزء موالی ـ که به غیر اعراب گفته می‌شد ـ به شمار می‌رفتند. شیخ طوسی نیز وی را از آل‌مهران می‌داند