پرش به محتوا

حسین بن علی یزدانیار: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'می کرد' به 'می‌کرد')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۲: خط ۱۲:
</div>
</div>


'''أَبُوبکر الْحُسَیْن بن عَلیّ بن یزدانیار''' یکی از بزرگان علمای [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن چهارم بود. أبوعبدالرحمن السلمی در مورد او چنین می گوید: «او عالم به علوم ظاهر و باطن بود».<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص306-309، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref> أبوالقاسم القشیری نیز در مورد او می گوید: «او عالمی متقی بود». وی از اهالی شهری به نام أُرْمیَة بود. او روشی در تصوف دارد که مخصوص اوست و برخی از شیوخ [[عراق]] را تکذیب می‌کرد و احادیث زیادی را به او نسبت می‌دادند.
'''أَبُوبکر الْحُسَیْن بن عَلیّ بن یزدانیار''' یکی از بزرگان علمای [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن چهارم بود. أبوعبدالرحمن السلمی در مورد او چنین می‌گوید: «او عالم به علوم ظاهر و باطن بود».<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص306-309، دار الکتب العلمیة، ط2003</ref> أبوالقاسم القشیری نیز در مورد او می‌گوید: «او عالمی متقی بود». وی از اهالی شهری به نام أُرْمیَة بود. او روشی در تصوف دارد که مخصوص اوست و برخی از شیوخ [[عراق]] را تکذیب می‌کرد و احادیث زیادی را به او نسبت می‌دادند.


=گفتار=
=گفتار=
خط ۱۸: خط ۱۸:
وقتی مردم را دوست می‌داری، به محبت خدا طمع مکن، و هنگامی که کنجکاوی را دوست می‌داری، به عشق خدا طمع مکن، و هنگامی که مردم را دوست می‌داری، به مقامی نزد خدا طمع نکن.
وقتی مردم را دوست می‌داری، به محبت خدا طمع مکن، و هنگامی که کنجکاوی را دوست می‌داری، به عشق خدا طمع مکن، و هنگامی که مردم را دوست می‌داری، به مقامی نزد خدا طمع نکن.


صوفیان [[خراسان]] نه کاری و حرفی دارند; صوفیان [[بغداد]] می گویند عمل نمی‌کنند. صوفیان [[بصره]] هم گفتار و هم کردار درستی دارند; صوفیان [[مصر]] نیز در گفتار و در عمل نادرست هستند.
صوفیان [[خراسان]] نه کاری و حرفی دارند; صوفیان [[بغداد]] می‌گویند عمل نمی‌کنند. صوفیان [[بصره]] هم گفتار و هم کردار درستی دارند; صوفیان [[مصر]] نیز در گفتار و در عمل نادرست هستند.


روح مزرعه خیر است زیرا منشأ رحمت است و بدن مزرعه شر است.
روح مزرعه خیر است زیرا منشأ رحمت است و بدن مزرعه شر است.
Writers، confirmed، مدیران
۸۵٬۷۳۴

ویرایش