۸۵٬۷۹۶
ویرایش
تأملی بر مسأله‌ی وحدت اسلامی از دیرباز تا دیروز با تکیه بر جنبش اتحاد اسلامی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
تأملی بر مسأله‌ی وحدت اسلامی از دیرباز تا دیروز با تکیه بر جنبش اتحاد اسلامی (کتاب) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۲
، ۲۳ فوریهٔ ۲۰۲۲جایگزینی متن - 'ك' به 'ک'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
این پژوهش که از سه بخش سامان یافته است. تلاش گردیده است که با استناد‌های پژوهشگرانه، از مطرح‌ترین مآخذهای تحقیقاتی، در تاریخ معاصر جهان اسلام اعم از منابع دست اول و مآخذ تحقیقی، پیرامون مسأله‌ی وحدت اسلامی و موضوعات مرتبط با آن استفاده گردد.<br> | این پژوهش که از سه بخش سامان یافته است. تلاش گردیده است که با استناد‌های پژوهشگرانه، از مطرح‌ترین مآخذهای تحقیقاتی، در تاریخ معاصر جهان اسلام اعم از منابع دست اول و مآخذ تحقیقی، پیرامون مسأله‌ی وحدت اسلامی و موضوعات مرتبط با آن استفاده گردد.<br> | ||
=بخش های کتاب= | =بخش های کتاب= | ||
==بخش نخست | ==بخش نخست کتاب== | ||
مؤلفه‌های ناهمسازگری و پیشینه‌ی تلاش‌های همسازگرایانه در جهان اسلام از آغاز تا قرن سیزده هجری و الی نوزده میلادی، بررسی شده است. <br> | مؤلفه‌های ناهمسازگری و پیشینه‌ی تلاش‌های همسازگرایانه در جهان اسلام از آغاز تا قرن سیزده هجری و الی نوزده میلادی، بررسی شده است. <br> | ||
==بخش دوم== | ==بخش دوم== | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
مسأله‌ی وحدت اسلامی؛ اتحاد اسلام و مؤلفه‌ها و مقوم‌های نظریه ی وحدت اسلامی در این عصر، چهره‌ها؛ اندیشه‌ها و تکاپوها (سید جمال الدین، شیخ الرئیس قاجار، رساله‌ی اتحاد اسلام)، اختصاص یافته است. <br> | مسأله‌ی وحدت اسلامی؛ اتحاد اسلام و مؤلفه‌ها و مقوم‌های نظریه ی وحدت اسلامی در این عصر، چهره‌ها؛ اندیشه‌ها و تکاپوها (سید جمال الدین، شیخ الرئیس قاجار، رساله‌ی اتحاد اسلام)، اختصاص یافته است. <br> | ||
==بخش پایانی== | ==بخش پایانی== | ||
پس از وفات پیامبر اسلام (ص)، به موازات تزاید ناهمسازگری‌ها، تلاش‌های وحدت طلبانه نیز رشد و نمود و بالندگی گرفت، و بدین ترتیب مساله‌ی وحدت اسلامی یا همسازگری و خصم و همزادش، یعنی تفرقه یا ناهمسازگری | پس از وفات پیامبر اسلام (ص)، به موازات تزاید ناهمسازگری‌ها، تلاش‌های وحدت طلبانه نیز رشد و نمود و بالندگی گرفت، و بدین ترتیب مساله‌ی وحدت اسلامی یا همسازگری و خصم و همزادش، یعنی تفرقه یا ناهمسازگری که بیش از هر چیز در اختلافات مذهبی نمایان می شود، به برجسته‌ترین مؤلفه‌های تاریخ اسلام تبدیل می‌گردد. در طول تاریخ اسلام از وحدت اسلامی مانند بسیاری دیگر از آموزه‌ها و ارزش‌ها، تعاریف متفاوت و قرائت‌های گوناگون شده است. و حتی پاره‌ای از تلاش‌های وحدت طلبانه با ماهیتی متناقض و دوگانه (پارادوکسیال)، با هدف وحدت مسلمانان به ناهمسازگری‌های جهان اسلام دامن زده‌اند، تا آن جا که گاه شعار وحدت به حربه‌ای علیه جوهره‌ی خود یعنی همسازگری تبدیل شده و مستمسکی برای توجیه بیداد و یا انکار اقلیت از سوی اکثریت بدل آمده است. نمونه‌های متعددی از این دست تلاش‌ها را چه در حوزه‌ی اندیشه و چه در حوزه‌ی قدرت سیاسی، در تاریخ اسلام می‌توان یافت. | ||
[[رده:معرفی کتاب]] | [[رده:معرفی کتاب]] | ||
[[رده:کتاب های تقریب]] | [[رده:کتاب های تقریب]] | ||
[[رده:انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | [[رده:انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] | ||