۸۵٬۷۶۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
جز (جایگزینی متن - 'ذو ال' به 'ذوال') |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
و عدهاى دیگر معتقدند اسم اعظم اسم معین و مشخصى است كه خود اینها به دو دسته تقسیم مىشوند برخى مىگویند آن اسم بر خلق معلوم است و برخى دیگر قائلند آن اسم بر خلائق معلوم نمىباشد. عدهاى معتقدند اسم اعظم الحى القیوم است.<br> | و عدهاى دیگر معتقدند اسم اعظم اسم معین و مشخصى است كه خود اینها به دو دسته تقسیم مىشوند برخى مىگویند آن اسم بر خلق معلوم است و برخى دیگر قائلند آن اسم بر خلائق معلوم نمىباشد. عدهاى معتقدند اسم اعظم الحى القیوم است.<br> | ||
و عدهاى دیگر | و عدهاى دیگر ذوالجلال و الاكرام را اسم اعظم مىدانند.بعضیها با استناد به روایتى از [[امیرالمؤمنین]] علیهالسلام حروف مقطعه واقع در اوائل سور را اسم اعظم دانسته و گروهى از روایتى كه از [[امام زینالعابدین]] علیهالسّلام نقل شده است استفاده مىكنند كه اللهم انى اسألك اللّه اللّه اللّه الذى لا اله الا هو رب العرش العظیم حاوى اسم اعظم مىباشد. | ||
فخر رازى در بخش دوم كتاب كه مقاصد كتاب است نخست به تفسیر «هو» مىپردازد و مىگوید این اسمى كه در نزد ارباب كشف هیبت عظیمى دارد و چون الفاظ به دو بخش مضمره و مظهره تقسیم مىشوند این از اسماء مضمره كه دربر گیرند. معارف بلند و فراوانى است مىباشد.دوّمین اسمى كه فخر به تفسیر آن پرداخته اسم اللّه مىباشد.<br> | فخر رازى در بخش دوم كتاب كه مقاصد كتاب است نخست به تفسیر «هو» مىپردازد و مىگوید این اسمى كه در نزد ارباب كشف هیبت عظیمى دارد و چون الفاظ به دو بخش مضمره و مظهره تقسیم مىشوند این از اسماء مضمره كه دربر گیرند. معارف بلند و فراوانى است مىباشد.دوّمین اسمى كه فخر به تفسیر آن پرداخته اسم اللّه مىباشد.<br> | ||