ابراهیم بن مولد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''إِبْرَاهِیم بن أَحْمد بن محمّد بن المولد''' که مکنی به ابواسحاق و از علمای [[تصوف]] [[اهل سنت]] در قرن چهارم بود. ابو عبدالرحمن سلمی درباره او می گوید: از بزرگان مشایخ و جوانمردان رقه و صاحب موثر ترینرو فتاوا و روش بود<ref>طبقات الصوفیة، أبو عبدالرحمن السلمی، ص309-312، دار الكتب العلمیة، ط2003</ref>.أبو حفص علی بن عراك در مورد او گفت: کلامی بهتر و زیباتر از کلام إبراهیم بن المولد ندیده ام<ref>تاریخ دمشق، ابن عساكر، ج6، ص268-271</ref>. او هم نشین با أَبَا عبدالله بن الْجلاء الدِّمَشْقِی وَ [[ابراهیم قصار|إِبْرَاهِیم بن دَاوُد الْقصار الرقی]] بود و در سال 342 ه. ق درگذشت.

در [[دمشق]] و رقه أحمد بن عبدالله الناقد المصری، الحسین بن عبدالله القطان، أحمد بن مروان المالكی إبراهیم بن ال[[سری سقطی|سری السقطی]] و [[جنید بغدادی|الجنید]] بن محمد وعبدالله بن جابر الطرسوسی و محمد بن یوسف و أبی الحسن الأصفهانی بهره برد.

تمام بن محمد، أبو الحسین بن جمیع، نصر بن محمد بن أحمد الطوسی، عبدالرحمن بن عمر بن نصر، أبو القاسم بكیر بن محمد الطرسوسی المنذری، ناصر بن محمد بن عبدالله بن محمد الدمشقی نزیل نیسابور، منصور بن عبدالله الأصبهانی، أبو الحسن علی بن إبراهیم بن یوسف الشقیقی الصوفی، الحسین بن یوسف العروینی، أبو الحسن محمد بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن الحسین بن إبراهیم بن عاصم الأنوی السجستانی، أبو الحسن علی بن محمد بن إسحاق بن یزید الحلبی، أبو الفتح المظفر بن أحمد بن إبراهیم بن برهان المقرئ، أبو عبدالله عبید الله بن محمد بن بطة العكبری وأبو محمد الحسن بن إسماعیل بن محمد بن الضراب المصری.