ابوالقاسم نصر آبادی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''أَبُو الْقَاسِم إِبْرَاهِیم بن مُحَمَّد بن أحمد بن محمویه الخراسانی النصرآبادی النیشابوری''' از علمای بزرگ متصوفه اهل سنت در قرن چهارم هجری است. او در علوم گوناگون شهره بود علومی مانند: سیره و تاریخ، [[تصوف]] و [[حدیث‌|حدیث]]. ابو عبد الرحمن سلمی درمورد او چنین می گوید: شیخ [[خراسان]] در زمان خود بود و  یکی از برجستگان از نظر علم و مقام در زمان خود بود<ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي[؟]، ص362-365، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. ذهبی می گوید او امام ، محدث برجسته، واعظ و شیخ [[صوفیه]] بود. حکیم نیشابوری وی را چنین توصیف می کند: "او زبان اهل حقیقت در زمان خود و صاحب احوالات عرفانی بود<ref>سير أعلام النبلاء، الذهبي، ج16، ص263-267</ref>."

او از افراد زیادی در خراسان ، [[شام]] ، [[عراق]] ، [[حجاز]] و [[مصر]] نقل روایت کرده که از آن میان می توان به:أبا العباس السراج ابن خزیمة ،أحمد بن عبد الوارث العسال ،یحیى بن صاعد مكحولاً البیروتی وابن جوصا اشاره کرد.