پرش به محتوا

حرام: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۷۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۳ ژوئن ۲۰۲۱
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۰: خط ۵۰:
همچنین حرمت برخى اعمال و اشیاء گاه مشترک میان همه شرایع الهى بوده است؛ مانند [[حرمت شرک]] به خدا <ref>سوره لقمان آیه 13</ref> و گاه به پیروان برخى از شرایع اختصاص داشته و با آمدن شریعتى دیگر این حکم برداشته شده است؛ نظیر حرام شدن برخى از خوردنى‌هاى حلال بر [[یهود]]. <ref>سوره نساء آیه 160</ref>
همچنین حرمت برخى اعمال و اشیاء گاه مشترک میان همه شرایع الهى بوده است؛ مانند [[حرمت شرک]] به خدا <ref>سوره لقمان آیه 13</ref> و گاه به پیروان برخى از شرایع اختصاص داشته و با آمدن شریعتى دیگر این حکم برداشته شده است؛ نظیر حرام شدن برخى از خوردنى‌هاى حلال بر [[یهود]]. <ref>سوره نساء آیه 160</ref>


محرّمات اسلامى گسترده‌اند که شامل عقاید، اشیاء و اعمال بشر، اعم از [[اعمال عبادى]]، سیاسى، اقتصادى و موارد دیگر مى‌شوند.  
[[محرّمات اسلامى]] گسترده‌اند که شامل عقاید، اشیاء و اعمال بشر، اعم از [[اعمال عبادى]]، سیاسى، اقتصادى و موارد دیگر مى‌شوند.  


=چرایی حکم حرمت=
=چرایی حکم حرمت=


بر اساس دیدگاه علمای [[شیعه]] در مورد تبعیت احکام از مصالح و مفاسد ،هر کاری که انجامش مفسده برای عموم افراد دارد و آن مفسده به اندازه‌ای است که اجتناب از آن ناگزیر است، حکم آن کار حرمت است حتی اگر انجام آن کار برای افراد خاصی داشته باشد. <ref> سبحانی، إرشاد العقول الى مباحث الأصول، ج۳، ص: ۳۹۴</ref>  
بر اساس دیدگاه علمای [[شیعه]] در مورد تبعیت احکام از مصالح و مفاسد ،هر کاری که انجامش مفسده برای عموم افراد دارد و آن مفسده به اندازه‌ای است که اجتناب از آن ناگزیر است، حکم آن کار حرمت است حتی اگر انجام آن کار برای افراد خاصی داشته باشد. <ref> سبحانی، إرشاد العقول الى مباحث الأصول، ج۳، ص: ۳۹۴</ref>  
=حرام در اصطلاح فقه=
حرام در اصطلاح [[فقه]]<ref>ر.ک:مقاله فقه</ref> ، چیزی است که فعل آن شرعا سبب ذم و نکوهش گردد و یا امری است که فعل آن موجب عقاب شود. <ref> کشاف اصطلاحات الفنون، مولوی محمد أعلی بن علی التهانوی الحنفی، ج۱، ص۶۶۰</ref> <ref>فرهنگ اصطلاحات فقه اسلامی (در باب معاملات)، جابری عربلو، محسن، چاپ اول ، ۱۳۶۲، تهران، ص۸۵</ref>


=اقسام حرام=
=اقسام حرام=
confirmed، مدیران
۳۲٬۸۷۷

ویرایش