پیامبران: تفاوت میان نسخه‌ها

دریافت وحی، علم غیب، <ref>طوسی، التبیان، داراحیاء التراث العربی، ج۲، ص۴۵۹</ref> و عصمت <ref>مفید، عدم سهو النبی، ۱۴۱۳ق، ص۲۹و۳۰؛ سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء، ۱۳۸۷ش، ص۳۴</ref> و [[مستجاب الدعوه]] بودن <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۷۲، ص۱۱۶</ref> از ویژگی‌های پیامبران است. بیشتر متکلمان اسلامی بر این باورند که پیامبران در همه امور و مراحل زندگی از گناه و خطا معصوم‌اند؛ <ref>مفید، عدم سهو النبی، ۱۴۱۳ق، ص۲۹و۳۰؛ سید مرتضی، تنزیه الأنبیاء، ۱۳۸۷ش، ص۳۴</ref> از این‌رو مواردی را که در قرآن از استغفار پیامبران و بخشایش خداوند سخن به میان آمده، <ref>سوره قصص، آیه ۱۶؛ سوره انبیاء، آیه۸۷؛ سوره طه، آیه۱۲۱</ref> مانند کشتن مرد مصری توسط [[حضرت موسی(ع)]]<ref>ر.ک:مقاله حضرت موسی (ع)</ref>، <ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۶، ص۴۲، ۴۳</ref> رها کردن رسالت توسط [[حضرت یونس(ع)]] <ref> طباطبایی، المیزان،۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۳۱۵</ref> و خوردن میوه ممنوعه توسط حضرت آدم(ع) <ref>طبرسی، مجمع‌البیان، ۱۳۷۲، ج۷، ص۵۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۳۲۳</ref> به ترک اولی تفسیر کرده‌اند. در مقابل برخی متکلمان، عصمت پیامبران را فقط در امور مربوط به نبوت لازم می‌دانند و در امور جاری زندگی قائل به سهو النبی هستند. <ref>صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۳۶۰</ref>