confirmed، مدیران
۳۲٬۶۲۶
ویرایش
سوره یس: تفاوت میان نسخه‌ها
←فضائل، خواص و ثواب قرائت
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
== فضائل، خواص و ثواب قرائت == | == فضائل، خواص و ثواب قرائت == | ||
'''حدیث [[ابی‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه)]] که فرمودند:''' | '''حدیث [[ابی‌بن‌كعب|ابی‌بن‌کعب]] از [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)]] که فرمودند:''' | ||
هر کس سوره یس را برای خدای عزّ و جل قرائت کند [[خداوند]] او را آمرزیده و اعطاء کند از اجر و پاداش به او اجر کسی که دوازده مرتبه قرآن را تلاوت کرده و هر مریض و بیماری که نزد او پس قرائت شود به عدد هر حرفی از آن ده [[فرشته]] نازل شود و بر او که در جلوی او به صف‌ها می‌ایستند و برای او [[استغفار]] کنند و در موقع قبض روح او حاضر باشند و جنازه او را تشییع و بر آن [[نماز]] بخوانند و به دفنش نیز حاضر باشند و هر بیماری که آن را قرائت کند و یا در نزد او قرائت شود رضوان خازن [[بهشت]] با یک جام از آبهای بهشتی نزد او آید و به او بیاشامد و حال آنکه او در بستر بیماری است، پس می‌نوشد و سیرآب می‌میرد و سیرآب برانگیخته شود و دیگر نیازی به حوضی از حوض‌های پیامبران ندارد تا داخل بهشت شود و سیرآب شود. | هر کس سوره یس را برای خدای عزّ و جل قرائت کند [[خداوند]] او را آمرزیده و اعطاء کند از اجر و پاداش به او اجر کسی که دوازده مرتبه قرآن را تلاوت کرده و هر مریض و بیماری که نزد او پس قرائت شود به عدد هر حرفی از آن ده [[فرشته]] نازل شود و بر او که در جلوی او به صف‌ها می‌ایستند و برای او [[استغفار]] کنند و در موقع قبض روح او حاضر باشند و جنازه او را تشییع و بر آن [[نماز]] بخوانند و به دفنش نیز حاضر باشند و هر بیماری که آن را قرائت کند و یا در نزد او قرائت شود رضوان خازن [[بهشت]] با یک جام از آبهای بهشتی نزد او آید و به او بیاشامد و حال آنکه او در بستر بیماری است، پس می‌نوشد و سیرآب می‌میرد و سیرآب برانگیخته شود و دیگر نیازی به حوضی از حوض‌های پیامبران ندارد تا داخل بهشت شود و سیرآب شود. | ||
'''[[ابوبكر|ابوبکر]] از پیامبر(صلی الله علیه) روایت کرده که فرمود:''' | '''[[ابوبكر|ابوبکر]] از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) روایت کرده که فرمود:''' | ||
سوره یس در [[تورات]] معمه خوانده می‌شود، گفتند معمه چیست، فرمود صاحبش را خیر دنیا و آخرت فرا گیرد و تحمّل کند از او بلای دنیا را و دفع کند از او هراس‌های آخرت را و به آن مدافعه و قاضیه هم گفته می‌شود که از صاحبش دفع می‌کند هر بدی را و آورده کند برای او هر حاجتی را و هر کس آن را قرائت کند برای او بیست [[حج]] نوشته شود و کسی که آن را بشنود برای او محسوب شود [[ثواب]] هزار دیناری که در سبیل اللَّه بدهد و کسی که بنویسد آنگاه بیاشامد داخل جوف او شود هزار دواء و هزار نور و هزار یقین و هزار برکت و هزار رحمت و از او برطرف شود هر درد و بیماری. | سوره یس در [[تورات]] معمه خوانده می‌شود، گفتند معمه چیست، فرمود صاحبش را خیر دنیا و آخرت فرا گیرد و تحمّل کند از او بلای دنیا را و دفع کند از او هراس‌های آخرت را و به آن مدافعه و قاضیه هم گفته می‌شود که از صاحبش دفع می‌کند هر بدی را و آورده کند برای او هر حاجتی را و هر کس آن را قرائت کند برای او بیست [[حج]] نوشته شود و کسی که آن را بشنود برای او محسوب شود [[ثواب]] هزار دیناری که در سبیل اللَّه بدهد و کسی که بنویسد آنگاه بیاشامد داخل جوف او شود هزار دواء و هزار نور و هزار یقین و هزار برکت و هزار رحمت و از او برطرف شود هر درد و بیماری. | ||
از [[انس‌بن‌مالك|انس‌بن‌مالک]] از پیامبر(صلی الله علیه) روایت شده که فرمود: «البتّه برای هر چیزی قلبی است و قلب قرآن سوره یس است». | از [[انس‌بن‌مالك|انس‌بن‌مالک]] از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) روایت شده که فرمود: «البتّه برای هر چیزی قلبی است و قلب قرآن سوره یس است». | ||
از انس‌بن‌مالک از پیامبر(صلی الله علیه) رسیده که فرمود: «کسی که به گورستانی وارد شود و سوره یس را بخواند خدا در آن روز از عذاب ایشان تخفیف و برای او به عدد امواتی که در آنجاست حسناتی نوشته شود». | از انس‌بن‌مالک از پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) رسیده که فرمود: «کسی که به گورستانی وارد شود و سوره یس را بخواند خدا در آن روز از عذاب ایشان تخفیف و برای او به عدد امواتی که در آنجاست حسناتی نوشته شود». | ||
[[ابوبصير|ابوبصیر]] از [[امام جعفر صادق|حضرت صادق(علیه‌السلام)]] روایت کرده که فرمود: «البته برای هر چیزی قلبی است و قلب قرآن سوره یس است پس هر کس در روز پیش از آنکه شام کند بخواند در روز آن از حفظ شدگان و روزی داده شدگان باشد تا شب کند و هر کس در شب بخواند پیش از آنکه بخوابد خدا بر او هزار فرشته مأمور کند تا او را از هر شیطانی پلیدی و از هر آفتی حفظ نماید و اگر در خوابش بمیرد خدا او را در بهشت داخل کند و سی‌هزار فرشته برای [[غسل]] او حاضر و همگی برای او استغفار می‌کنند و او را تا قبرش تشییع می‌نمایند به استغفار کردن برای او، پس چون او را داخل قبرش می‌نمایند آنها در قبر او خدا را عبادت می‌کنند و ثواب عبادتشان برای اوست و قبرش تا دیدگاه چشم گشاد و وسیع می‌شود و از فشار قبر ایمن خواهد بود و همواره از قبرش نوری ساطع است تا فضاء آسمان تا آنکه خدا او را از قبرش بیرون آورد، پس چون از قبرش بیرون آمد فرشته‌ها پیوسته با او هستند و او را مشایعت نموده و با او گفتگو می‌کنند و در روی او خندیده و او را به هر خیری مژده می‌دهند تا او را از صراط و میزان عبور دهند و او را در مکانی از بهشت خدا اقامت دهند که نباشد نزد خدا خلقی که نزدیک‌تر از او باشد مگر فرشتگان مقرب و پیامبران مرسل و او با پیامبران در مقابل خدا ایستاده و محزون نیستند با کسانی که در غم و غصه به سر می‌برند و با مهمومین مهموم نیستند و جزع و ناراحتی ندارند با مردمی که در ناراحتی و جزع می‌باشند، سپس خداوند تعالی به او می‌گوید: بنده من [[شفاعت]] کن در تمام آنچه می‌خواهی که شفاعت کنی من شفاعت تو را می‌پذیرم و از من بخواه به تو عطا کنم تمام چیزهایی که تو می‌خواهی، پس سؤال می‌کند و به او عطا می‌شود و شفاعت می‌کند، پس، قبول می‌شود و او را محاسبه نمی‌شود در میان کسانی که محاسبه می‌شوند و ذلیل و خوار نمی‌گردد و ملامت به گناهی و نه به چیزی از اعمال بدش نمی‌شود و از رفقاء [[حضرت محمد (ص)|محمد(صلی الله علیه)]] می‌باشد». | [[ابوبصير|ابوبصیر]] از [[امام جعفر صادق|حضرت صادق(علیه‌السلام)]] روایت کرده که فرمود: «البته برای هر چیزی قلبی است و قلب قرآن سوره یس است پس هر کس در روز پیش از آنکه شام کند بخواند در روز آن از حفظ شدگان و روزی داده شدگان باشد تا شب کند و هر کس در شب بخواند پیش از آنکه بخوابد خدا بر او هزار فرشته مأمور کند تا او را از هر شیطانی پلیدی و از هر آفتی حفظ نماید و اگر در خوابش بمیرد خدا او را در بهشت داخل کند و سی‌هزار فرشته برای [[غسل]] او حاضر و همگی برای او استغفار می‌کنند و او را تا قبرش تشییع می‌نمایند به استغفار کردن برای او، پس چون او را داخل قبرش می‌نمایند آنها در قبر او خدا را عبادت می‌کنند و ثواب عبادتشان برای اوست و قبرش تا دیدگاه چشم گشاد و وسیع می‌شود و از فشار قبر ایمن خواهد بود و همواره از قبرش نوری ساطع است تا فضاء آسمان تا آنکه خدا او را از قبرش بیرون آورد، پس چون از قبرش بیرون آمد فرشته‌ها پیوسته با او هستند و او را مشایعت نموده و با او گفتگو می‌کنند و در روی او خندیده و او را به هر خیری مژده می‌دهند تا او را از صراط و میزان عبور دهند و او را در مکانی از بهشت خدا اقامت دهند که نباشد نزد خدا خلقی که نزدیک‌تر از او باشد مگر فرشتگان مقرب و پیامبران مرسل و او با پیامبران در مقابل خدا ایستاده و محزون نیستند با کسانی که در غم و غصه به سر می‌برند و با مهمومین مهموم نیستند و جزع و ناراحتی ندارند با مردمی که در ناراحتی و جزع می‌باشند، سپس خداوند تعالی به او می‌گوید: بنده من [[شفاعت]] کن در تمام آنچه می‌خواهی که شفاعت کنی من شفاعت تو را می‌پذیرم و از من بخواه به تو عطا کنم تمام چیزهایی که تو می‌خواهی، پس سؤال می‌کند و به او عطا می‌شود و شفاعت می‌کند، پس، قبول می‌شود و او را محاسبه نمی‌شود در میان کسانی که محاسبه می‌شوند و ذلیل و خوار نمی‌گردد و ملامت به گناهی و نه به چیزی از اعمال بدش نمی‌شود و از رفقاء [[حضرت محمد (ص)|محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)]] می‌باشد». | ||
[[محمدبن‌مسلم]] از حضرت [[امام محمد باقر|امام محمد باقر(علیه‌السلام)]] روایت کرده که «برای رسول خدا(صلی الله علیه) دوازده اسم است، پنج اسم آن در قرآن است: محمد، احمد، عبد اللَّه، یس و نون»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 20، ص 361.</ref>. | [[محمدبن‌مسلم]] از حضرت [[امام محمد باقر|امام محمد باقر(علیه‌السلام)]] روایت کرده که «برای رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) دوازده اسم است، پنج اسم آن در قرآن است: محمد، احمد، عبد اللَّه، یس و نون»<ref>ترجمه تفسير مجمع‌البيان، ج 20، ص 361.</ref>. | ||
== محل و زمان و فضای نزول == | == محل و زمان و فضای نزول == | ||