۸۵٬۷۹۶
ویرایش
سیف الدین باخرزی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ى' به 'ی'
جز (جایگزینی متن - ' می کند' به ' می‌کند') |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
=زندگی= | =زندگی= | ||
او در نهم شعبان سال 586 هجری قمری در باخرز شهری نزدیک [[نیشابور]] به دنیا آمد و در یازده سالگی به [[بغداد]] آمد و از [[ابن جوزی]] استفاده کرد. او با نجم الدین | او در نهم شعبان سال 586 هجری قمری در باخرز شهری نزدیک [[نیشابور]] به دنیا آمد و در یازده سالگی به [[بغداد]] آمد و از [[ابن جوزی]] استفاده کرد. او با نجم الدین الکبری، بهاءالدین السلامهی، تاج الدین محمود الأشنهی، سعدالدین الصرام الهروی، مختار الهروی همراه بود و در جوانی به [[حج]] مشرف شد. سپس بار دوم وارد بغداد شد و برای سهروردی و در [[خراسان]] توسط المؤید طوسی و فضل الله بن محمد بن احمد نوقانی قرائت کرد و سپس در دهستان برای مردم سخن گفت و تلاوت کرد. | ||
=تحصیلات= | =تحصیلات= | ||
وی واعظ جلال‌الدین بن شیخ شیخ الاسلام برهان الدین مرغینانی کتاب الهدایه را در [[فقه]] از کتب پدرش خواند. سپس به خوارزم و بعد به بخارا رفت و بر محبوبی و کردی و ابورشید الاصبهانی علم خود را ارائه داد. | وی واعظ جلال‌الدین بن شیخ شیخ الاسلام برهان الدین مرغینانی کتاب الهدایه را در [[فقه]] از کتب پدرش خواند. سپس به خوارزم و بعد به بخارا رفت و بر محبوبی و کردی و ابورشید الاصبهانی علم خود را ارائه داد. | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
=درگذشت= | =درگذشت= | ||
باخرزی در 20 ذی القعده 659 هجری قمری وفات یافت و وجوه زیادی از خود به جای گذاشت. وصیت کرد که او را در خرقه شیخش نجم الدین | باخرزی در 20 ذی القعده 659 هجری قمری وفات یافت و وجوه زیادی از خود به جای گذاشت. وصیت کرد که او را در خرقه شیخش نجم الدین کبری دفن کنند و روز تشییع او روز بود که کسی آن را فراموش نکرد و جمعیت کثیری حضور یافتند و کمال الدین حسن بن مظفر الشیبانی بلدی در رثای او چنین سروده: | ||
آیا ندیدی که شمشیر حق زنگ زده و دین هدایت و شریعت تباه شده است؟ | آیا ندیدی که شمشیر حق زنگ زده و دین هدایت و شریعت تباه شده است؟ | ||
و اینکه خورشید حق تعالی غروب کرده و نور تقوا و علم خاموش شده است. | و اینکه خورشید حق تعالی غروب کرده و نور تقوا و علم خاموش شده است. | ||