کیفیت صحیح صلوات در روایات اهل سنت (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:صلوات.jpg|بندانگشتی]]
[[پرونده:صلوات.jpg|بندانگشتی]]
صلوات فرستادن بر پیغمبر و آل پیغمبر یکی از اعمال هست که تاکید بر این امر از طریق [[اهل بیت]]،[[سنت]] و [[قرآن]] شده است.<br>
'''کیفیت صحیح صلوات در روایات اهل سنت''' عنوان مدخلی است که به مساله صلوات بر پیامبر (ص) و اهعل بیت ایشان (ع) به عنوان یکی از اعمال مؤکد از طریق [[اهل بیت]]،[[سنت]] و [[قرآن]] می پردازد.<br>
=چگونگی درود فرستادن بر پیامبر اسلام=
=چگونگی درود فرستادن بر پیامبر اسلام=
درورد فرستادن بر پیامبر (ص) شیوه خاصی دارد که نحوه آن در قرآن کریم و نیز روایات فریقین ذکر گردیده است.
درورد فرستادن بر پیامبر (ص) شیوه خاصی دارد که نحوه آن در قرآن کریم و نیز روایات فریقین ذکر گردیده است.

نسخهٔ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۱۵

صلوات.jpg

کیفیت صحیح صلوات در روایات اهل سنت عنوان مدخلی است که به مساله صلوات بر پیامبر (ص) و اهعل بیت ایشان (ع) به عنوان یکی از اعمال مؤکد از طریق اهل بیت،سنت و قرآن می پردازد.

چگونگی درود فرستادن بر پیامبر اسلام

درورد فرستادن بر پیامبر (ص) شیوه خاصی دارد که نحوه آن در قرآن کریم و نیز روایات فریقین ذکر گردیده است.

خلاصه

با نگاهی اجمالی به منابع عامه مشاهده می گردد که صلوات مشروع، صلواتی بوده که قرین بر درود بر محمد و آل محمد(صلوات الله علیهم اجمعین) بوده است؛ وعدم ذکر صلوات بر آل به منزله ی صلوات ابتر تفسیر شده است

روایات

در روایتی که کَعب بن عُجرَة نقل کرده است آمده است: عبد الرحمن بن ابی لیلی از کعب نقل می نماید که «کعب»، به او گفت: آیا می خواهی هدیه ای به تو بدهم که آنرا از پیامبر صلی الله علیه وآله شنیده ام؟ عرض کردم آری. به من هدیه بده. وی گفت: به پيامبر«صلَّي اللّه عليه و آله و سلَّم» عرض کرديم، بر شما اهل بيت چگونه درود بفرستيم، در حالي که از کيفيت دادن سلام آگاهيم. پيامبر اسلام«صلَّي اللّه عليه و آله و سلَّم»فرمودند: بگوييد:
«اَللّهُمَّ صَلِّ عَلي مُحَمَّد وَعَلي آلِ مُحَمَّد، کَما صَلَّيْتَ عَلي إِبْراهيمَ وَعَلي آلِ إِبْراهيمَ إِنَّکَ حَميدٌ مَجِيدٌ، اللّهُمَّ بارِکْ عَلي مُحَمَّد وَعَلي آلِ مُحَمَّد کَما بارَکْتَ عَلي إِبْراهيمَ وَآلِ إِبْراهيمَ إِنَّکَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ».[۱]
جلال الدین سیوطی(م:911)، در تفسير درّ المنثور، این حدیث را از طرق متعددی از طریق صحابی ای همچون:«ابن عباس» و «طلحه» و «ابو سعيد خدرى» و «ابو هريره» و «ابو مسعود انصارى» و «بريده» و «ابن مسعود انصاری» و «كعب بن عجرة» و«زید بن ابی خارجة» و «یونس بن خباب» و اميرمؤمنان على عليه السلام روایت نموده است.[۲]

منابع

  1. صحیح البخاری، کتاب الدعوات، باب 31، ح6230.
  2. الدرالمنثور، السیوطی، ج5،ص218.