کاربر:Chiti/صفحه تمرین
جماعتی است با محوریت امام. امام اراده می کند به قیام یا دعوت، با هدایت نفس ها یا بیدار کردن نفس ها و آنها با اختیار این دعوت را می پذیرند و امام، نفسها را در راستای آشکار کردن علم الهی و عقل انسان به حرکت در می آورد. محصول این حرکت نیز در خدمت نظام توحیدی است. این حرکت مستمر است و محصول عمل آن جاودان است. دارای پیشینه است و در حال جریان دارد و به آینده توجه دارد.
بیعت [۲]یکی از اساسی‌ترین مفاهیم سیاسی بوده است. مفهومی که افراد جامعه را به رهبر آن متصل می کند، و حدود و قیود تعهدات آنها را نسبت به یکدیگر معیّن می‌سازد. ابن اثیر معتقد است: «بیعت» در اسلام، به معنای معاهده و معاقده بر اسلام است. عقد و پیمانی است که فرد بیعت کننده با امام حاکم یا شخصی دیگر می بندد تا در موضوعی خاص یا به طور عام مطیع و فرمانبرداری وی بوده و به مفاد تعهد خود ملتزم و وفادار بماند.
م[۳]دینه النبی پیامبر اسلام، وقتی به مدینه آمدند مدینه را تشکیل دادند و سنگ بنای حقوق اساسی این جامعه مدنی را در پیمان نامه ای بنیان نهادند که به «صحیفه النبی» شهرت یافته است. حاکمیتی را که پیامبر به دنبال آن بود، صدها سال از زمان خود پیش بوده و بسیاری از مطالبات جامعه بشری را دارا بوده است.