نتایج جستجو

نحویون مکتب بصره است. ایرانی و اهل طبرستان (مازندران) بوده و به تصریح علامه تهرانی، وی اهل روستای «کحه» از توابع شهرستان آمل بوده است. در‌باره تشیع او نمی‏‌توان

کاشی و سید احمد کربلایی بهره برد و صاحب کرامات شد و خود شاگردانی چون علامه تهرانی را تربیت نمود. هم‌چنین با آیت‌الله‌العظمی حاج آقا حسین بروجردی هم‌درس

خلیلی تهرانی. آخوند محمدکاظم خراسانی. سید احمد تهرانی کربلایی. میرزا محمدعلی مدرسی رشتی. شیخ الشریعه اصفهانی. سید ناصر حسین لکهنوی (فرزند علامه مجاهد میر

برای تشخیص راویان حدیث از نظر شخصی، و یا از نظر صفات پسندیده و ناپسند. علامه تهرانی در کتاب شریف ذریعه می‌نویسد: دانش رجال، علمی است که در آن از حالات راویان

قول معروف درباره سال وفات شیخ نجاشی است که مؤلفان متاخر همچون علامه مامقانی و علامه تهرانی و جز ایشان نیز همان را ذکر کرده‌اند. برخی دیگر همین تاریخ را

نام «اسماعیل نوبختی» یاد شده است. علامه تهرانی ضمن انتقاد از این اشتباه، نام او را «ابراهیم نوبختی» معرفی می‏‌کند. علامه حلی نیز در شرح کتاب یاقوت، از او

ری می‌زیست و در همان جا بدرود حیات گفت. علامه حلی می‌نگارد: خزاز قمی یکی از دانشمندان فقیه و موثق است . علامه مجلسی هم آورده است: شیخ سعادتمند علی بن محمد

کامل بودند. محمود امجد نقل می‌کند که «حال علامه، با شنیدن نام سید علی قاضی دگرگون می‌شد». سید احمد قاضی از قول علامه نقل می‌‌کند که: پس از ورودم به نجف به

افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۸۰ تهرانی، ج 3 ص 407 الذریعه الی تصانیف الشیعه، آقا بزرگ تهرانی در مواضع چندی از این کتاب؛ نیز رجوع شود به روضات

برخی منابع نزد استادان مشهوری مانند علامه امینی (صاحب‌ الغدیر)، آیت‌الله سید حسین طباطبایی قمی و آیت‌الله شیخ محمد تهرانی به تحصیل فقه، اصول، تفسیر قرآن و

جلیسه، کتابشناسی علامه شرف الدین، ۱۳۸۳ش. مصطفی قلی‌زاده، تلخیص از کتاب گلشن ابرار، جلد۲، صفحه۶۵۹. مهدی سلطانی رنانی، مصلح بیدار (علامه سید عبدالحسین شرف‌الدین

کاظم خراسانی (متوفی 1329 ق) علامه فقیه سید حسن صدرالدین کاظمی (متوفی 1354 ق) فقیه بزرگ شیخ محمد حسین مامقانی (متوفی 1323 ق) علامه محدث میرزا حسین نوری (متوفی

حسین بخش جاڑا آیت‌الله محسن حکیم آیت‌اللہ سید جواد تبریزی آیت‌اللہ آقا بزرگ تهرانی آیت‌اللہ سید محمود شاهرودی آیت‌اللہ میرزا باقر زنجانی فسیر فیضان الرحمن

بزرگ تهرانی، الذریعه، ج۴، ص۵۰۴ خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن، ج۲، ص۱۵۳، گلشن، چاپ اول واعظ زاده خراسانی، محمد، مقاله هزاره شیخ طوسی، ص۵۴ علامه حلی،

الفضیلة»، علامه امینی را پرچمدار دانش، ادب و قهرمان جنبش فکری اسلامى‌ دانسته است. محمد سعید دحدوح از عالمان اهل‌سنت ساکن حلب در بخشی از نامه‌اش به علامه امینی

پیوند دارد. علامه حلی در دوران کودکى خویش شاهد ترس و وحشت عظیمى بود که بر مردم شهر حلّه به‌واسطه هجوم مغولان به بغداد مسلط شده بود. علامه حلى(ره) ادبیات

جمال‌الدین ابوجعفر محمد بن علی کاشی؛ مختصرالدین محمد حلی پسر علامه حلی؛ رضی‌الدین علی بن یوسف حلی برادر علامه حلی؛ شیخ جلال‌الدین محمد بن شمس‌الدین محمد کوفی؛ ابوزکریّا

نبود، جلو آمد و در حلقه کسانی در آمد که بعد از سخنرانی به دور علامه جعفری جمع شده بودند. علامه جعفری بعد از سلام و احترام، پرسید: یادتان هست با آن ترکه آلبالوی

علامه محمدتقی مجلسی (۱۰۷۰-۱۰۰۳ ق)، از علما و محدثان مشهور قرن یازدهم هجری، مدرس حوزه علمیه اصفهان در دوران صفویه و پدر علامه محمدباقر مجلسی (صاحب بحارالانوار)

سال 1308 برای ادامه تحصیل به نجف اشرف هجرت کرد و پس از اتمام سطح از محضر علامه مدقق استاد شیخ محمد طه نجف و فقیه محقق حاج آقا رضا همدانی مؤلف کتاب بسیار

متداول را از استاد علامه فرا گرفته و آموختم.» علامه آقا جمال‌الدین خوانساری (فرزند آقا حسین خوانساری، مؤلف تعلیقه مشهور بر شرح لمعه)، علامه ملا محمد بن تاج‌الدین

حسن حسن زاده آملی (۱۳۰۷ - ۱۴۰۰ ش)علامه، فقیه، عارف و حکیم معاصر شیعه و از شاگردان علامه شعرانی و علامه طباطبائی بود. ایشان در ادبیات، علوم غریبه، ریاضی،

و حدیث، 1388، ص۱۰۵ طبقات اعلام الشیعه، علامه آقا بزرگ تهرانی، چاپ دوم، اسماعیلیان، ج 2، ص 19 خلاصة الاقول، علامه حلی، چاپ تهران ،ج 1، ص 224 خلاصه، ص 11

غالب آن‌ها ادعیه و زیارات است. علمای بزرگی چون علامه حلی، ابن داوود حلی و شیخ یوسف سدیدالدین (پدر علامه حلی) از شاگردان او هستند. او صاحب کتاب لُهوف (مقتل

شیخ جار. حاشیه بر ارشاد الاذهان علامه حلی. حاشیه بر قواعد علامه. حاشیه بر قواعد شهید اول. حاشیه بر احکام الشریعه علامه حلی. الحبل المتین. الحریریه. الذبیحیه

میرزا حسین خلیلی تهرانی، فاضل شربیانی، آقا رضا همدانی، شیخ الشریعه اصفهانی، فاضل مامقانی، صاحب عروه، شیخ عباس کاشف‌الغطاء و شیخ هادی تهرانی آموخت. در علم

رفت و به دیدار عالمان بزرگ اصفهان مانند علامه مجلسی نایل آمد. وی در آن سفر به علامه مجلسی اجازه روایت داد و علامه نیز به شیخ حر اجازه روایت داد. در همین

حسن صدر علم صرف و نحو را از علامه باقربن محمد حسن آل یاسین و علامه سید باقربن الحیدر علم معانی و بیان و بدیع را از شیخ علامه عطار و علم منطق را از شیخ محمّدبن

قرن سیزدهم هجری است. خاتم الفقهاء شیخ مرتضی انصاری از شاگردان نامدار اوست. علامه نراقی، فردی زاهد، متقی، و در اوصاف حمیده و اخلاق فاضله زبانزد بود و کتاب

موسوی گلپایگانی. سید حسن حسینی (پسرخاله شیخ آقا بزرگ تهرانی). سید صالح حلّی. شیخ محمد تقی تهرانی مقدس. شیخ محمد حسین اصفهانی غروی کمپانی. سید محمود مرعشی

شیخ مرتضی داشت، حضرت علامه طباطبایی (ره) بود. گرچه مدت تحصیل رسمی استاد نزد علامه حدود سه سال بوده است ولی رابطه ایشان با مرحوم علامه تا زمان شهادتش برقرار

مصطفوی؛ علامه محمد حسین طباطبایی؛ حضرت آیت‌الله الهی تبریزی (برادر علامه طباطبایی)؛ حضرت آیت‌الله محمد تقی آملی؛ حضرت آیت‌الله سید رضا بهاءالدینی؛ علامه محمد

عالمان ادیان دیگر نیز تبحر داشت. او شاگرد ملا حسین جیلانی لبنانی بود و در درس علامه مجلسی و آقا جمال خوانساری نیز حاضر می‌شد. خوانساری در اصفهان زاده شد و در

«مشروح مصاحبه فارس با علامه تیجانی سماوی» زندگی‌نامه سید محمد تیجانی «مشروح مصاحبه فارس با علامه تیجانی سماوی» «مشروح مصاحبه فارس با علامه تیجانی سماوی» تیجانی،

کتاب‌های درسی حوزه‌های علمیه شیعی است. به آثار وی، هم‌چون آثار محقق حلی، علامه حلی و شهید اول، همواره توجه شده است و محققان بسیاری بر آنها شرح یا حاشیه

الحنبلی؛ شیخ ابوبکر الجزایری؛ شیخ علامه محمد بن صالح العثیمین؛ شیخ علی الزامل؛ شیخ عبدالله الفالح؛ شیخ عبدالله الجبرین؛ علامه محدث بدیع‌الدین شاه الراشدی سندی؛

کشّی وی را از اصحاب اجماع دانسته و بر علم و فقاهت و وثاقتش تصریح نموده است علامه ضمن تأیید وثاقت متذکر شده که وی واقفی شده و برگشته است. ابن داود حلی هم او

مجاهد، از شاگردان علامه بحرالعلوم و استاد شیخ انصاری است. سید محمد، در کربلا نزد فقیهانی چون پدرش، سید علی طباطبایی و پدر زنش، علامه بحرالعلوم تحصیل کرد

همزمان، در جلسه شب‌های پنجشنبه و جمعه علامه طباطبائی حاضر می‌شد. او بعد از انتشار کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم به خواست علامه، کتاب اصول‌ فلسفه را به عربی ترجمه

استادانی که وی از آنها اجازه اجتهاد و نقل حدیث دریافت نموده است عبارتند از: علامه محمدتقی مجلسی (۱۰۰۳ـ۱۰۷۰ هـ. ق)؛ ملا حیدرعلی اصفهانی: وی در حدیث و فقه استاد

لبنان،۱۳۹۰ ق. علامه حلى، حسن بن يوسف، إيضاح الإشتباه، 1جلد، جماعة المدرسين في الحوزة العلمية بقم، مؤسسة النشر الإسلامي - ايران - قم، چاپ: 1، 1411 ه.ق. علامه حلى،

می‏‌کند». ابن غضائری می‏‌گوید: «تمام عیوب یک راوی ضعیف، در او جمع است». علامه حلی و ابن داود، وی را در قسم دوم رجال خود قرار داده‌‏اند. (قسم دوم مخصوص

می‌کرد و علاقه و پیوند خویش را با اهل بیت تا آخرین لحظه عمر خود حفظ کرد. علامه کشّی پس از نقل اجماع اصحاب بر تصحیح روایات اصحاب اجماع، می‌گوید: بعضی به

نظر می‌رسد؛ خصوصاً که خود کشّى، ابان را در شمار اصحاب اجماع ذکر کرده است. علامه سید محسن امین نیز به استناد اقوال بزرگان و اجماع منقول و مقبول‌القول بودن

النور(من کلیات رسائل النور)؛ الآیة الکبری؛ الملاحق؛ صیقل الإسلام. از دیدگاه علامه نورسی، وحدت امری فطری و ذاتی و اختلاف امری اعتباری و عرضی است. مهمترین عامل

الاخوین که شرح «تهذیب الوصول» علامه حلی است که ما بین دو شرح تهذیب که از سید عمیدالدین و سید ضیاءالدین خواهرزادگان خود علامه حلی می‌باشد، جمع و تالیف نموده

همه‌ آنها، کتابی قطور می‌طلبد. تهرانی، محمد محسن; الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج 15، ص 23 از شاگردان شیخ مرتضی انصاری تهرانی، ‌محمد محسن; میرزای شیرازی، ترجمه

علوم را در همان نواحی فراگرفت، ‌ ولی بعداً برای تحصیل به اصفهان رفت و نزد علامه چلبی بیک تبریزی (درگذشت۱۰۴۱) که خود از شاگردان افضل‌الدین محمد ترکه اصفهانی

را ادامه داد و کتاب‌های شرائع الاسلام محقق حلی و ارشاد الاذهان علامه حلی و کتاب قواعد علامه را نزد او خواند. علاوه بر فقه و اصول، از فلسفه و عرفان و طب و

دریافت کرد. همچنین اجازه نقل حدیث را از شخصیت‌های بزرگ از جمله علامه شیخ آقابزرگ تهرانی، علامه سمنانی، آیت‌الله رامهرمزی و اجازهً شفاهی از آیت‌ الله بروجردی

خارج محضر حضرات آیات میلانی، علامه طباطبائی، جوادی آملی، میرزا علی آقا فلسفی، مصباح یزدی، حسن زاده آملی، حاج آقا مجتبی تهرانی، شهیدان بهشتی و قدوسی، امینی

المقاصد (شرح قواعد الاحکام) منهج السداد (شرح ارشاد الاذهان علامه حلی) حاشیه بر «مختلف الشیعه» علامه حلی رساله جعفریه رساله‌ای در صیغه‌های عقود و ایقاعات نفحات

سامرا شد. جدّ وی عالم جلیل‌القدر آیت‌الله سیدعلی سیستانی بود که علامه شیخ آقا بزرگ تهرانی در کتاب طبقات اعلام‌الشیعه درباره‌اش چنین آورده است: وی از شاگردان

ندیم، شیخ طوسی، نجاشی، ابن شهر آشوب، علامه حلی، ابن داود، مامقانی، اردبیلی، مدرسی، محدث قمی، علامه آقا بزرگ تهرانی و سید حسن صدر وی را اهل سمرقند می‌دانند

است؛ پس وفات ابن مُسکان را در نیمه دوم قرن دوم بوده است. دارقطنی، آقابزرگ تهرانی، خوئی، ابن شهر آشوب و فیض کاشانیهم با این نظر موافق هستند. شیخ طوسی، رجال

جناتی «شرط اعلمیت و توضیح آن». سایت رسمی علامه سید کمال حیدری «الاجتهاد و التقلید - جلسه ۷۲». سایت رسمی علامه علی ریاحی نبی، مؤسسه حکمت اسلامی احتجاج جمال

فوق‌لیسانس از دانشگاه قرآن خارطوم تحت نظر علامه وهبه الزحیلی؛ اخذ مدرک دکترا از دانشگاه قرآن خارطوم تحت نظر علامه محمد علی الامام؛ اخذ دکترای افتخاری دانشگاه

نجاشی، رجالی معروف سده پنجم، درباره او می‌نویسد: وکان ثقة فی حدیثه صدوقا. علامه شهیر سید عبدالحسین شرف الدین عاملی می‌نویسد: ابو‌علی در کتاب خود «منتهی المقال»

روایت کرده است. هم‌چنین «محمدبن علی بن مفضل» نیز از او روایت‌‏هایی دارد. علامه حلی در خلاصه‏‌الاقوال می‏‌گوید: «شاگرد روایی او «ابوحاتم هروی» است»، در حالی‌که

نزدیکی کاشان بود زادگاه عالمان بسیاری شناخته می‌شد به گونه‌ای که آقابزرگ تهرانی بیش از ده نفر از بزرگان راوند را منحصر قرن ششم یاد می‌کند. «سعید» گلی از

تمام دروس رایج را نزد عمویش محمد شاه خواند و به جامعه المنتظر لاهور رفت. علامه صفدر حسین نجفی در سال 1958 به ایشان دستور داد که به تدریس فقه و اصول و همچنین

بین‌النهرین هجرت نموده و در کوفه سکونت اختیار کرده باشند. احتمال اسارت وی از تعبیر علامه نسبت به او (مولی السکونی) تقویت می‌شود؛ چه به‌احتمال‌قوی، معنای مولی در اینجا

الرجال، ج‏4، ص: 107. اختصاص شیخ مفید، ص 86، چاپ تهران رجال، علامه حلى، ص 141. رجال، علامه حلى، ص 141. رجال الطوسي (جامعه مدرسين) ؛ ص365. هدیه الاحباب،

هم‌چنین در درس خارج اصول امام خمینی شرکت کرد و درس اصول او را نوشت. نزد علامه سید محمدحسین طباطبائی، منظومه سبزواری و اسفار ملاصدرا را فرا گرفت. دروس خود

شده است. این مطلب، نشان می‌دهد که وی از بزرگان زمان خود بوده است. مرحوم علامه مجلسی بزرگ (م1070ق) در کتاب طبقات الرواه نام وی را در رأس طبقه پنجم از طبقات

بزرگ تهرانی، محمد محسن، الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج 16، ص 408؛ و ج 25، ص 128، نشر اسماعیلیان، کتابخانه اسلامیه، قم، تهران، 1408ق شیخ آقا بزرگ تهرانی، محمد

و شیخ حفیظ‌الله بندوی و علامه فاروق عباسی چریاکوتی فراگرفت و پاره‌ای از دروس را نیز نزد عبدالحی حسنی آموخت و ادبیات را از علامه شبلی بن حبیب‌الله بندوی

ادیب و فاضل و حافظ قرآن، همسر دانشمند بزرگ میرزا معین الدین فسائی و مادر علامه ادیب میرزا کمال الدین فسائی (میرزا کمالا) داماد مجلسی اول است. او حدیث و

ندیم، شیخ طوسی، نجاشی، ابن شهر آشوب، علامه حلی، ابن داود، مامقانی، اردبیلی، مدرسی، محدث قمی، علامه آقا بزرگ تهرانی و سید حسن صدر وی را اهل سمرقند می‌دانند

حضرت فرموده بود برای طلاق، صفوان بن یحیی و شخص دیگری را شاهد قرار دهم. علامه مامقانی پس از نقل گزارش فوق گوید: این روایت تصریح دارد که حضرت رضا (علیه‌السلام)

به روی آنان گشود که هر دو از نوابغ روزگار و عالمان نامدار به شمار آمدند. علامه حلی در کتاب خلاصه درباره سید مرتضی گوید: علم‌الهدی رکن امامیه و معلم ایشان

موریتانی که در واقع او استاد اصلی حمزه یوسف قبل از رفتن به موریتانی است.) علامه مرابط الحاج ولد فحفو؛ شیخ عبدالله بن بیه. او پس از بازگشت به آمریکا در سال

شهید ثانی او را در زمره زبده ترین اصحاب امام صادق (علیه‌السلام) برشمرده است علامه حلّی درباره وی، تعبیر «ثقه» و «عین» به کار می‌برد. شیخ طوسی او را مورد اطمینان

valiasr-aj.com/ الفهرست، ص97، ش164؛ الذریعة، ج10، ص89. رجال النجاشي، ص: 36. علامه حلی، حسن بن يوسف، رجال العلامة الحلي، 1جلد، الشريف الرضي - ايران - قم، چاپ:

در رد کتاب «عجیب‌ترین دروغ تاریخ» این وهابی کویتی نوشته و منتشر شده است. علامه علی کورانی: ایشان علاوه بر انجام مناظرات و سخنرانی در عرصه اینترنت و برنامه‌های

از جمله: دانشگاه امام صادق، دانشگاه تربیت‌ مدرس، دانشگاه تهران، دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه مذاهب اسلامی مشغول به تدریس شد. همجنین در مدارس علمیه

ج ۶، ص ۵۴؛ نقباء البشر، آقا بزرگ تهرانی، ج ۲، ص ۵۹۳ تشیع و مشروطیت در ایران، عبدالهادی حائری، ص ۱۵۶. آقا بزرگ تهرانی می‌نویسد: «میرزای نایینی در جلسه درس

معرفه الرجال، ج۲، ص۷۸۲. خلاصه علامه ، ص 186 و چند ماخذ دیگر ، رجال كشی ، ج 2 ، ص 781 و مجالس المومنین، ج 1 ، ص 411. علامه حلى، حسن بن يوسف، رجال العلامه

عرفانی‌ او مشهورتر است‌. اطلاعات‌ او درباره تاریخ‌ صدر اسلام‌ نیز گسترده‌ بود. علامه حلی‌ (د ۷۲۶ق‌/ ۱۳۲۶م‌) از پدر خود، و او از ابن‌ ابی‌ الحدید روایت‌ کرده‌

عارفان گفته‌ها و ناگفته‌ها دربارۀ عارف کامل علامه میرزا علی آقا قاضی تبریزی، قم۱۳۸۳ش؛ حسن حسن-زاده آملی، «علامه طباطبائی در منظرۀ عرفان نظری و عملی»، کیهان

به نوشته خوانساری علامه حلّی از او با عنوانی طعنه‌آمیز (الشّاب المترف) یاد کرده است؛ ولی مدرک این سخن معلوم نیست. به‌علاوه، علامه در بسیاری موارد آرای

نوشته و کشّى از جعفر و حسين به‌عنوان برادران حماد ياد کرده است. ظاهر عبارات علامه حلّى و ابن‌داوود حلّى نيز تغاير آن دو را مى‌رساند، چه اين دو نام را مستقلا

فقه و اصول امام خمینی و محقق داماد شرکت داشت و دروس فلسفه و عرفان را نزد علامه طباطبایی و سید ابوالحسن رفیعی فرا گرفت. در سال ۱۳۴۰ ش، در حوزۀ علمیه تهران

تصریح کرده‌اند. سیدبن‌طاووس، شیخ صدوق، علامه مجلسی، شیخ حر عاملی، شیخ بهایی، شیخ آقا بزرگ طهرانی، شیخ عباس قمی، علامه امینی و بسیاری دیگر از این جمله‌اند،

شیعه دوازده امامی بوده است. علمای شیعه مانند ابن شهرآشوب، علامه امینی، امین عاملی، آقابزرگ تهرانی و بسیاری دیگر او را از شاعران مجاهر اهل‏‌بیت (علیه‌السلام)

است. برخی از صاحب‌نظران درباره ارزش و صحت روایات او توقف نموده‏‌اند و حتی علامه حلی به پیروی از غضائری، با صراحت احادیث او را بی‏‌اعتبار معرفی کرده است.

طباطبایی بروجردی، سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، سید محمد باقر سلطانی، امام خمینی و علامه طباطبایی گذراند. از ایشان چندین جلد کتاب و مقاله به رشتۀ تحریر درآمده‌است

محمد کوهستانی؛ سید محمود حسینى شاهرودی؛ سید ابوالقاسم خوئى؛ شیخ آقا بزرگ تهرانی؛ سید روح‌الله موسوى خمینى؛ سید محسن حکیم. آیت‌ الله استرآبادی در سال 1354

نام او که بر ابوعلی حسین بن احمد سلامی بیهقی انشاء کرده، ثبت نموده است. علامه سیدمحسن امین، ضمن انتقاد از گفته شوشتری در مجالس‏ المؤمنین که وی را شافعی

راستگو» و ابن‌‏غضائری او را صراحتاً «دروغگو» معرفی کرده است، به همین دلیل علامه حلی و ابن ‏داود روایات او را غیر قابل قبول دانسته‌‏اند. سوابق علمی او نشان

ترویج عقایدش هستند . متولد نوامبر 1973 در ازمبور لالباج شهر داکااست. پدرش علامه عزیزالحق بود. او در سال 1975 در دوازده سالگی حفظ کامل قرآن کریم در مسجد جامع

طوسی، محمد، الفهرست، به کوشش محمدصادق بحرالعلوم، نجف، کتابخانه مرتضویه. علامه حلّی، حسن، مختلف الشیعه، ایران، ۱۳۲۴ق. فیض کاشانی، محمد محسن، الاصول الاصلیه،

خبری گذاری اهل بیت ع، تاریخ درج مطلب:1403/2/18،اخذ شده در تاریخ 18مهر 1401. علامه محمد امین شهیدی: از غزه تا چیلاس، قدرت‌های امپریالیستی جهانی درگیر توطئه‌ای

دلیل قاطع تشیع به حساب نمی‌آمده است. مهمتر اینکه شیخ مفید، ابن ابی الحدید و علامه مجلسی به قرار داشتن ابومخنف در زمره علمای عامه و جماعت تصریح کرده‌اند؛ اما

فارغ‌التحصیل شد. عنوان رساله دکتری ایشان نیز «اخلاق جهانی از دیدگاه هانس کونگ و علامه طباطبایی» می‌باشد. تدریس مستمر دروس حوزوی از سال ۱۳۶۱ شمسی، تاکنون، مشاوره

آیت الله مصباح یزدی؛ آیت الله جواد تبریزی؛ آیت الله فاضل لنكرانی؛ آیت الله علامه تقی جعفری؛ آیت الله ستوده۔ آیت اللہ محمود رجبی؛ آیت اللہ غلام رضا فیاضی؛

خربوذ، ناکارآمد می‌دانند. کشی روایاتی نقل می کند که دلالت برمدح او داردو علامه مامقانی از خبری که دلالت بر ذم او می‌کند به بهترین شکل جواب داده است. نام

او در ۱۱۲۰ق نقش داشت. او همچنین مدتی منصب قضاوت را بر عهده داشت.و بر پیکر علامه مجلسی نماز گزارد. برخی شاهان صفوی، ترجمه یا شرح برخی کتاب‌های عربی را از

سید عبدالهادی شیرازی، شیخ محمد علی کاظمی، شیخ محمد حسین نائینی، آقا بزرگ تهرانی، حاج آقا حسین بروجردی و سید محمود شاهرودی. آوازه علمی آخوند از مرزها گذشت

زاده، احمد، الشقایق النعمانیة، ج۱، ص۱۸۶ـ۱۸۷. برگرفته شده از مقاله زندگی‌نامه علامه سعد الدین تفتازانی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۴، ص۳۶، بیروت، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۱م

حرمت شراب انشاء در تعریف بهار تعریف سخن؛ رساله در خمس حاشیه بر شرح تجرید علامه حلی حاشیه بر مطول شبهه طفره حل شک در تقسیم جسم تا بی‌نهایت حاشیه بر محاکمات

در بیان مقام والاى آنان سروده است. در عظمت شخصیت صاحب بن عبّاد همین بس که علامه امینى در شأن او مى‌گوید: «او از کسانى است که شرح‌حال نویس هر اندازه ادیب

نیست اما شیعه ‏بودن خاندان بنوفرات چیزی نیست که بتوان آن را انکار نمود. علامه امینی با استفاده از منابع کهن، خاندان بنوفرات را تماما شیعه معرفی کرده است

علمیه قم نیز در درس خارج فقه و اصول محمدعلی اراکی، میرزا هاشم آملی، سید علی علامه فانی اصفهانی و سید محمدرضاگلپایگانی رفت و در دروس فلسفۀ سید رضا صدر و محمد

عنوان معروف هستند. وی این کتاب را در سفر و در حالی نوشته است که جز قواعد علامه حلی‌ یا شرح قواعد و یکی از کتاب‌های فقهی، کتاب دیگری نزد او نبوده است. این

أعظمی. عبدالعزیز بن صدیق غماری در نامه‌ای که به حسن سقاف می‌نویسد او را علامه و محدث خطاب می‌کند و می‌گوید: شرح شما بر طحاویه به من رسیده و آن را از اول

آباد را نیز به دست آورد و به صورت تخصصی به علم حدیث پرداخت و سال‌ها در درس علامه محدث بدیع الدین سندی شرکت کرد. سپس مدرک کارشناسی ارشد خود را در زبان عربی

بود. او از شاگردان مولی محمد ایروانی (متوفای 1306 ق)، و اولین کسی است که علامه مامقانی را به تصنیف و تألیف تشویق کرد. آیت‌الله مامقانی علاوه بر تربیت بسیاری

سیاست و کشورداری و کتاب تکامل است. این کتاب که با تلاش و زحمت و هنر بی‌مانند علامه سید رضی در سال 400ق. تدوین شد، دارای سه فصل جداگانه است: اول) خطبه‌ها یا

بالایی برخوردار می‌باشد. از جمله این بزرگان می‌توان به امثال: شیخ طوسی، علامه حلی، شیخ انصاری، سید ابوالقاسم خوئی و سید علی حسینی سیستانی و سید روح‌الله

می‌دانند: نجاشی گفته که دارای کتاب است؛ برخی او را از اصحاب اجماع دانسته‌اند؛ علامه حلی او را ثقه و قول و روایتش را مقبول شمرده است ابن داود هم او را از اصحاب

انصاری، ص 262. گنجینه دانشمندان، شیخ محمد رازی، ج 5، ص 174. اعیان الشیعه، علامه سید محسن امین، ج 9، ص 149. زندگانی و شخصیت شیخ انصاری، ص 262 و 95. امین،

"""بیرون از صحن امام علی""" سید محسن حکیم/ شیخ جعفر کاشف الغطا/ علامه امینی/ آقابزرگ تهرانی/ سید محمدباقر صدر. """مسجد حنانه""" از مساجدی است که زائرین نجف

هندی مشهور به علامه کُنتوری محدث، فقیه، مورخ و متکلم در هند و مؤسس کتابخانه ناصریه؛ سال ۱۳۵۶ هجری قمری؛ درگذشت سید محمد حسینی لواسانی تهرانی، حکیم، متکلم،

دلشاد تهرانی، ج۱، ص۲۹۲ حکم النبی الأعظم صلی الله علیه و آله و سلم (محمدی ری شهری)، ج۲، ص۲۸۱ بحارالأنوار (علامه مجلسی)، ج۱۴، ص۲۸۹ بحارالأنوار (علامه مجلسی)،

بابویه را صدوق نامیده ابن ادریس حلی است، ولی پس از وی تا زمان شهید اول، علامه مجلسی، این لقب شهرت نداشته‌است. شیخ صدوق در شهر قم بدنیا آمد و در همانجا

متفکران شیعه معتقدند شرح‌ها و نکات علامه مجلسی از دقت کافی برخوردار نیستند. از‌این‌رو، بخشی از تفسیرها و تعبیرهایی که علامه مجلسی ذیل روایات اهل‌بیت، درباره

است. در برخی از کتب امامیه از جمله در کتاب الصحیفة الثالثة السجادیة تألیف علامه میرزا عبدالله اصفهانی نقل شده است: «مناجات انجیلیه مفصل‌ترین مناجاتی است

1،ص 266 ـ 270 تهرانی، سید حسین، معادشناسی، نشر حکمت، 1403 ق، ج 3، ص 220 تهرانی، سید حسین، معادشناسی، نشر حکمت، 1403 ق، ج 3، ص 222 تهرانی، سید حسین، معادشناسی،

الاسلامی‏، چاپ اول، 1415ق آقا بزرگ تهرانی، ‏ الذریعة إلی ‏تصانیف ‏الشیعة، ج ‏2، ص 432، قم، اسماعیلیان، 1408ق آقا بزرگ تهرانی، ‏ الذریعة إلی ‏تصانیف ‏الشیعة،

یکی از ارزشمندترین خدماتی که علامه سید مرتضی عسکری به جامعۀ علمی تقدیم نمودند، تأسیس دانشکدۀ اصول الدین بود. در واقع علامه با این هدف که به جای اعزام مبلغ

آثار اصفهانی حواشی او بر تألیفات دیگران، مانند حاشیه او بر تبصرة المتعلمین علامه حلی است. که بارها در نجف، ایران و هند به چاپ رسیده است. همچنین حاشیه بر العروة

علم منطق تخصص داشت، وی را «دُبَیِران» می‌خواند و هنگامی که از پاسخ گویی به علامه ی بزرگ، «ابن مطهر حلی» باز می‌ماند، تعبیر «ابن منجس» را به کار می‌برد؛ و

مناسک حج نائینی، دلیل‌الحاج؛ شرح‌التبصره، شرحی استدلالی بر تبصرهالمتعلمین علامه حلّی؛ حاشیه العروه الوثقی؛ شرح تشریح الافلاک شیخ‌ بهائی، در هیئت؛ بحث فی

و در همین زمان، در درس تفسیر قرآن، شفای ابن سینا و اسفار ملاصدرا از وجود علامه طباطبایی كسب فیض كرد. وی حدود پانزده سال در درس فقه آیت‌الله بهجت شركت داشت

که از امام کاظم (علیه‌السلام) هم نقل روایت داشته است. برخی از بزرگان مثل علامه حلی (ره) در خیلی جاها روایت ابوبصیر را ردّ می‌كنند ایشان می‌گوید: «ابوبصیر

علمیه قم، بیشترین استفاده علمی را از خدمت آیات عظام: داماد، حجت کوهکمره‌ای، علامه طباطبایی، بروجردی و حضرت امام خمینی (علیهم الرحمه) داشته‌اند. حضرت آیت‌الله

عبدالحسین، «سرنامه از محدث نوری به علامه سید ناصرحسین»، مجله مفینه، ش 3، ص 152 طالعی، عبدالحسین، «سرنامه از محدث نوری به علامه سید ناصرحسین»، مجله مفینه، ش 3،

1360 تا 1375. 20. رئیس هیئت امنای دانشکده اصول دین ـ تهران – پس از رحلت علامه عسکری. 21. رئیس هیئت امنای دانشگاه مذاهب اسلامی. 22. نمایندۀ جمهوری اسلامی

تهران برود و امامت مسجد سید عزیز الله را بپذیرد، پذیرفت. شیخ عبدالمجید سلیم علامه محمد تقی قمی می‌گوید: «هرگاه نامه آیت‌الله بروجردی را برای شیخ عبدالمجید

العواصم بر ضد وی نوشته، بسیار تند است. .در‌این‌باره رک: گفتار مفصل و بلند علامه امینی در الغدیر ج1 تحت عنوان «الرأی العام فی ابن حزم الاندلسی» ص585-608

جعفری به نهایت متبحر، دارای فکری عمیق و نظری دقیق، مرجع تقلید اغلب شیعه، علامه وقت و سرآمد فقهای عصر، حوزه درس او در نجف اشرف انفع حوزه‌های علمیه و مرجع

جمعی از فضلای معاصر نیز از این خاندان بزرگ برخاسته‌اند که نامدارترین آنان علامه مجاهد زاهد حاج شیخ یحیی انصاری دارابی شیرازی است که اکنون مدرس فلسفه و حکمت

رومی‌ و ديگران‌ فراگرفت‌. مقامات‌ حريری‌ را نزد علامه‌ قوام‌ الدين‌ حنفی‌ خواند و بديع‌ و ادبيات‌ را از علامه‌ شهاب‌الدين‌ احمد بن‌ عربشاه‌ دمشقی‌ حنفی‌ آموخت‌

سلوک (تحفة الملوک)، انتشارات علامه طباطبایى، چاپ چهارم، سال ۱۴۱۸ ق، ص ۱۵۰. بهاری شیخ محمد، آداب مراقبه، وبگاه حوزه تهرانی سید محمد حسین حسینی، رساله لب‌اللباب،

آثار اوست. علامه محمدباقر مجلسی (1037-1111 ق.) وی از دانشمندان عهد صفوی است که در احیای احادیث اهل‌بیت علیه‌السلام تلاشی بسیار نموده است. علامه مجلسی به

کتاب «شرائع الاسلام» محقق حلی و بعد از آن، کتاب «تبصرة المتعلمین» نوشته علامه حلی بود، اما بعد از ظهور کتاب «عروة الوثقی» تألیف آیت‌الله یزدی، این کتاب

جامع‌تر است و بهترین و بزرگ‌ترین تألیف فرقه ناجیه (امامیه) است. آقا بزرگ تهرانی می‌گوید: کافی کتابی است که در نقل حدیث از اهل‌بیت (علیهم‌اسلام)، مانند آن

علی قدّوسی، شیخ حسینعلی منتظری، شیخ محمد تقی مصباح یزدی، شیخ مهدی حائری تهرانی، شیخ علی اکبر هاشمی رفسنجانی شیخ احمد آذری قمی سید محمد خامنه‌ای، سید علی

عده‌ای از علمای شیعه مانند شیخ مفید این ازدواج را انکار کرده‌اند و آقا بزرگ تهرانی، از چندین کتاب نام می‌برد که در ردّ این ازدواج نوشته شده‌اند. برخی مقاتل

کتاب هم اکنون دارای دو چاپ حروفی است: یکی از این دو با تقریظ شیخ آقا بزرگ تهرانی و مقدمه، تصحیح و تعلیق حجت‌الاسلام سید طیب جزایری همراه است. به نظر می‌رسد

الهیات‌ شفا را نزد آیت‌الله‌ جوادی‌ آملی‌ و مقداری‌ از اسفار را نزد مرحوم‌ علامه‌ طباطبایی‌ فراگرفت‌. بخشی‌ از اسفار را نیز در محضر آیت‌الله‌ شهید مطهری‌

توجیهاتی درباره نزول دفعی قرآن بیان داشته‌اند که در اینجا به سخن شیخ صدوق و علامه طباطبایی اشاره‌ای می‌شود: شیخ صدوق می‌گوید: منظور از نزول دفعی قرآن بر پیامبر

هر كاری را بخواهد (و مصلحت بداند) انجام می‌‏دهد. در تفسیر این آیه مرحوم علامه مجلسی از قول پیامبر اکرم (ص) نقل می‌کند که ایشان فرمودند: «فی القَبر اذا

افزایش یافت و این اخبار لحظه به لحظه برای علامه سید محسن امین گزارش می‌شد و استاد جعفر الخلیلی که رابطه نزدیکی با علامه امین داشت برای مقابله با مخالفت‌های جاهلان،

السَّنیه و علامه مجلسی در بِحارالأنوار آن را به نقل از ارشادالقلوب آورده‌اند. از محدثین بزرگ شیعه هم آن را در کتب اصلی خود باز نشر فرموده‌اند. علامه مجلسی دو

ص 52. آقابزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشيعه، سده سيزده. حرزالدين، همان، ج 2، ص 408. امين عاملی، اعيان الشيعه، ج 10، ص 231 و آقا بزرگ تهرانی، الذريعة الی تصانيف

دنیای در حال جهانی شدن (معرفی کتاب) کنگره بزرگداشت علامه شرف الدین در آستانه پنجاهمین سالگرد رحلت علامه سید عبدالحسین شرف الدین، کنگره ای بین المللی جهت

وی در این کتاب استناد کرده‌اند. ← علامه حلی شاگرد کمال‌الدین میثم بن علی بَحْرانی، حسن بن یوسف بن مطهر معروف به علامه حلّی (متوفی ۷۲۶) در کتاب نهج الحق

سوخته، ترجمه و نگارش علیرضا رجالی تهرانی، قم، دار الصادقین، 1379. 158صفحه. عنوان اصلی: مع بطلة کربلا. سرانجام علامه استاد شیخ محمدجواد مغنیه پس از عمری

چاپ مزین نشده‌اند و در کنج کتابخانه‌ها باقی مانده‌اند. بجاست که از زحمات علامه دوران، حضرت آیت‌الله‌العظمی مرعشی نجفی (ره)یاد کنیم. ایشان با احیای کتاب‌های

یوسف بن على بن مطهر حلّى معروف به علاّمه حلّى (م 726)، هنگامى که در فقه امامیّه «علاّمه» به طور مطلق گفته شود، مقصود علاّمه حلّى است. او بر شیوه استادش محقّق

بدون شک هیچ کس همچون سران استکبار از اختلاف بین مسلمانان لذّت نمی‌برند. علامه شلتوت ضمن هشدار به مسلمانان می‌گوید: «خداوند متعال از امّت اسلامی خواسته

به کدورت انجامید. در هر حال، وی را برخی علما به تصوف منسوب کردند و فرزندش علامه محمدباقر مجلسی، که در رد صوفیه جهد تام داشت، در مقام رفع این نسبت از پدر

البصيرية» یا «الدر النظير في المكنين بأبي بصير» را صاحب‏ قاموس الرجال‏، مرحوم علّامه محقّق شيخ محمّدتقى شوشترى (رحمه الله) نگاشته و علّت تحرير اين رساله را در

الاعظم و البحرالخضم فی تأویل کتاب اللّه العزیزالمحکم، چاپ محسن موسوی تبریزی، تهرانی ۱۴۱۶/۱۹۹۵. (۳) حیدر بن علی آملی، جامع الاسرار و منبع الانوار، چاپ هانری

307. همان، ج 3، ص 257 تهرانی، آقا بزرگ، الذریعه الی تصانیف الشیعة، جلد 2، صفحه 368 و روضاتی، سید محمد علی، جامع الانساب، ج1،ص12. علامه مجلسی در شرح این حدیث

307. همان، ج 3، ص 257 تهرانی، آقا بزرگ، الذریعه الی تصانیف الشیعة، جلد 2، صفحه 368 و روضاتی، سید محمد علی، جامع الانساب، ج1،ص12. علامه مجلسی در شرح این حدیث

ذبیح الله بن محمد علی محلاتی (د ۱۴۱۰ق)، عارف و صوفی چه می‌گویند؟ از جواد تهرانی و التفتیش در مسلک صوفی و درویش، از سید ابوالفضل برقعی قمی بر ضد تصوف نوشته

یوسف بن علی بن مطهر حلّی معروف به علاّمه حلّی (م 726). هنگامی که در فقه امامیّه «علاّمه» به طور مطلق گفته شود، مقصود علاّمه حلّی است. او بر شیوه استادش محقّق

همدانی، حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، آقا سید احمد کربلایی تهرانی و سید قاضی تبریزی، استادِ علامۀ طباطبایی، اشاره کرد. رشیدالدین فضل‌الله، مکاتبات رشیدی،