نتایج جستجو

خرقه را از شیخ نجم‌الدین محمود اصفهانی و او از شیخ نورالدین عبدالصمد نظری و او از نجیب‌الدین علی شیرازی و او از شیخ شهاب‌‌الدین سهروردی و او از شیخ ابی‌النجیب

وی از شیخ نورالدین عبدالصمد النظری و او از شیخ نجیب الدین علی شیرازی و او از شیخ شهاب‌الدین سهروردی و وی شیخ ابونجیب ضیاءالدین عبدالقاهر سهروردی را درک

نهج‌البلاغه نیز در رصافه دفن شده است. آرامگاه شیخ شهاب‌الدین سهروردی، از فلاسفه بزرگ شیعه و معروف به شیخ اشراق نیز در بغداد می‌باشد. سلطان سلیمان و سلطان

ابهرى و عبدالحمید خسروشاهى را نام برد. او همچنین در محضر مجد الدین جیلى، با شیخ شهاب‌الدین سهروردى هم کلاس و هم درس بود. فخر رازی در شبهه پراکنى بر ضدّ عقاید

شهاب‌الدین یحیی بن حبش بن امیرک ابوالفتوح سهروی ملقب به شهاب‌الدین سهروردی، معروف به شیخ اشراق، شیخ مقتول و شیخ شهید، بی‌شک یکی از بزرگان حکمت و فلسفه

به‌ کار می‌برد و نیز در دیداری‌ که‌ با شیخ‌ شهاب‌الدین‌ سهروردی‌ - صاحب‌ عوارف‌ المعارف‌ - داشته‌ است‌، سهروردی‌ از وی‌ می‌خواهد که‌ اجازه‌ دهد تا فرزندان‌

خلیلی تهرانی، فاضل شربیانی، آقا رضا همدانی، شیخ الشریعه اصفهانی، فاضل مامقانی، صاحب عروه، شیخ عباس کاشف‌الغطاء و شیخ هادی تهرانی آموخت. در علم نسب از پدرش سید

آیت‌الله شیخ محمدحسن فرزند عبدالله (متوفای 1320 ق) از شاگردان ملاّ علی خلیلی نجفی، شیخ مرتضی انصاری، سید حسن کوه کمری، شیخ راضی فقیه عراقی و شیخ مهدی کاشف‌الغطاء

عضو مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی است. شیخ حسن صفار در سال ۱۹۵۶ م در قطیف عربستان متولد شد. شیخ حسن صفار دروس ابتدایی و متوسطه را در قطیف خواند

عبارتند از: شیخ عبدالكریم رفاعی؛ شیخ محیی‌الدین كردی؛ شیخ نایف العباس؛ شیخ احمد الشامی مفتی حنابله. شایان ذکر است او پس از سال‌ها شرکت در دروس شیخ احمد الشامی

دروس وی بیشتر دربارهٔ افکار و باورهای حکیمان و دانشمندان ایرانی مانند شهاب‌الدین سهروردی، ابن سینا و ابویعقوب الکندی و برخی از دانشمندان اندلسی همچون ابن‌عربی

می‌باشد. شیخ مفید و ابوعلی احمد بن حسین بن احمد از شاگردان شناخته شده ایشان هستند. شیخ صدوق شیخ مفید امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) الاختصاص، شیخ مفید، ص79؛

در بغداد نزد وی مشغول یادگیری بوده است. وی استاد شیخ مفید بوده است. شیخ مفید بصره بغداد الامالی، شیخ مفید، ص238؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص25.

نام‌برد. در میان شاگردان او تنها نام شیخ مفید ذکر شده است. عراق شیخ مفید شیخ طوسی الامالی، شیخ مفید، ص348؛ الامالی، شیخ طوسی، ص121 حدیث188، وص182 حدیث305،

نسوی اهل نیشابور و سرخس هستند. وی دارای اثر تألیفی نبوده است. شیخ صدوق محدث نیشابور التوحید، شیخ صدوق، ص22 حدیث 17، و ص376 حدیث 22؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص6؛

منابع ذکر نشده است. از شاگردان وی تنها نام شیخ صدوق در منابع دیده می‌شود. قم شیخ صدوق علی بن ابی‌طالب کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج2ص19،

معروف به شیخ صدوق در بغداد شاگرد او بوده است. از او آثار تألیفی گزارش نشده است. شیخ صدوق ری محمد بن بابویه قمی طبقات اعلام الشيعه، ج1ص21؛ کمال الدين و تمام

در‌باره جزئیات زندگی او خبری در منابع گزارش نشده است. نخستین‏ بار شیخ منتجب‏ الدین بن بابویه در فهرست خود نام او را به میان آورده و سپس «ابن حجر عسقلانی»

ابراهیم بن محمد بن یسام، محدث شیعی در قرن چهارم. شیخ طوسی وی را از جمله کسانی قرار داده که به‏ طور مستقیم از امامان شیعه روایت نکرده است. وی هیچ اثر تألیفی

احمد بن صفار، از محدثان شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. شیخ طوسی وی را از شاگردان ویژه عیاشی سمرقندی (م. ح328ق) به ‏شمار آورده است. احمد بن صفار، از محدثان

محدث شیعی. شیخ تلعکبری از او حدیث شنیده است. حسن بن ابراهیم بن عبدالصمد خزاز کوفی، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. در سال 337هجری شیخ تلعکبری از

سنائی، محدث شیعی، که لقبش گاهی به صورت «سنانی» و «شیبانی» نیز ذکر می‌‏شود. شیخ طوسی در رجال خود نام او را ذکر کرده و وی را از شاگردان ویژه محمد بن مسعود

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن، محدث شیعی و از اعقاب امام حسن مجتبی بود. شیخ طوسی وی را از کسانی قرار داده که به ‏طور مستقیم از امامان معصوم حدیثی نقل

ابوجعفر سقا، دانشمند و ستاره‏‌شناس شیعی در قرن چهارم. شیخ طوسی نام او را در رجال خود ذکر کرده و وی را از جمله کسانی قرار داده است که به طور مستقیم از امامان

ابوعبدالله بقال، محدث شیعی. نام او در منابع به‏ طور کامل ذکر نشده است. تنها شیخ طوسی در رجال خود از کنیه و لقب او یاد نموده است. وی از شاگردان محمد بن مسعود

القرآنية» می‌باشد و از استادانی نظیر شيخ عبدالحليم محمود، شيخ محمد محمود حجازی و شيخ عبدالوهاب عبداللطيف در مصر بهره‌مند شد. شیخ ساریة رفاعی در سال 1948 م، در

علی بن بابویه قمی» (پدر شیخ صدوق) را نام برد. از او اثر تألیفی برجای نمانده است. فقیه مصر شیخ صدوق خصال شیخ صدوق، ص515؛ امالی شیخ صدوق، ص57 حدیث 14؛ تهذیب

کنیه او در منابع ذکر نشده است. وی از نظر زمانی، در ردیف استادان شیخ صدوق قرار دارد زیرا شیخ صدوق با یک واسطه از استاد او ابوعمرو احمد بن حازم غفاری کوفی نقل

سال 1934 میلادی با شیخ صالح در شهر آبادان ارتباط برقرار کرد و علوم فقهی فراوانی از دست او به دست آورد و سپس در سال 1939 میلادی نزد شیخ عمر رفت و کتاب‌های

شیخ حسین الراضی روحانی عربستانی، خطیب و امام‌جماعت مسجد الرسول شهر عمران از توابع استان الاحساء در جنوب عربستان و عضو مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب

در اواسط قرن چهارم هجری. از معاصران او احمد بن محمد مقری (م. ح350ق) است که شیخ تلعکبری (م381ق) از شاگردان او بوده است. احمد بن بدیل، محدث شیعی در اواسط قرن

دارای اثر تألیفی نبوده یا حداقل گزارشی در این زمینه به دست نیامده است. شیخ طوسی شیخ صدوق عراق بغداد امل الآمل، ج2ص18 شماره 39؛ توحید صدوق، ص310 حدیث2؛ رجال

حدیث کرده و از او «شیخ صدوق» روایت کرده است. از دیگر اساتید و شاگردان او خبری در دست نیست. همچنین از او اثر تألیفی بر جای نمانده است. شیخ صدوق خراسان نیشابور

«محمد بن محمد بن نعمان» معروف به «شیخ مفید» (م413ق)، «حسین بن عبیدالله غضائری» (م411ق)، «هارون بن موسی تلعکبری» (م385ق)، «شیخ حافظ احمد بن عبدون» معروف به «ابن

ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، محدث و شیخ شیعه در اواخر قرن چهارم. از هم ‏بحثان شیخ صدوق به شمار می‌رود. استاد او «احمد بن محمد بن یحیی عطار» (م. ب356ق)

محدث مشهور «احمد بن ادریس قمی» و استاد شیخ صدوق است و در باره وفات او این اندازه روشن است که بعد از پدرش و قبل از شیخ صدوق وفات یافته است، بنابراین دوران

هدایت الله شمس الدین ذهبی شمس‌الدین شرف‌الدین شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن بدرالدین هیتمی سعدی انصاری شهاب‌الدین سهروردی شهید اول شهید ثانی شیخ احمد المحلاوی

در نیمه نخست قرن چهارم. نخستین مدرک شناسایی ما از او روایتی است که «منتجب الدین بن بابویه»(م585ق) در کتاب چهل حدیث، درباره فضیلت علی (علیه‌السلام) نقل کرده

هدایت الله شمس الدین ذهبی شمس‌الدین شرف‌الدین شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن بدرالدین هیتمی سعدی انصاری شهاب‌الدین سهروردی شهید اول شهید ثانی شیخ احمد المحلاوی

هدایت الله شمس الدین ذهبی شمس‌الدین شرف‌الدین شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن بدرالدین هیتمی سعدی انصاری شهاب‌الدین سهروردی شهید اول شهید ثانی شیخ احمد المحلاوی

هدایت الله شمس الدین ذهبی شمس‌الدین شرف‌الدین شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن بدرالدین هیتمی سعدی انصاری شهاب‌الدین سهروردی شهید اول شهید ثانی شیخ احمد المحلاوی

راویان معتبر و کثیرالحدیث شیعه. نجاشی و شیخ طوسی پس از این‌که مدح بلیغی از او به عمل آورده‌‏اند از او با عنوان «شیخ الاصحاب» یاد کرده‌‏اند. احمد بن محمد بن

که وی از معاصران پدر شیخ صدوق یعنی «علی بن بابویه» بوده و هر دو نزد پدر صاحب شرح حال حدیث شنیده‌اند. هم‌چنین با توجه به این‌که شیخ صدوق در کوفه از وی استماع

محدث شیعی و استاد شیخ صدوق بوده است. احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، ابوعلی. فقیه، مفسر، محدث شیعی و استاد شیخ صدوق. شیخ منتجب‏ الدین در تاریخ ری کنیه

بن محمد علوی» نقل کرده و شیخ صدوق نیز آن را از وی شنیده است. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است. امام صادق (علیه السلام) شیخ صدوق مسجد الخصال، ص268، باب

اسماعیل سکونی» (م. ح354ق) است. وی کتاب یا رساله‏‌ای نداشته است. مرگ عراق شیخ صدوق امالی شیخ صدوق، ص50 حدیث 2؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص6؛ المستدرک، حاکم نیشابوری،

احادیث او می‌‏توان یقین کرد که وی از رجال نیمه دوم قرن چهارم بوده است، زیرا «شیخ کراجکی» به‏ طور مستقیم از او نقل حدیث می‏‌کند، اما این‌که وی در کجا پرورش

متوکل؛ احمد بن محمد بن یحیی عطار شاگردان قمی وی هستند. کلینی شیخ صدوق نجاشی کوفه قم کمال الدین و تمام النعمه، باب میلاد قائم(عج)، حدیث6؛ معجم احادیث المهدی،

قطان و حمزه بن قاسم علوی شاگردی نموده است. شیخ صدوق از شاگردان وی می‌باشد. شیخ صدوق نجاشی ری قم الخصال، شیخ صدوق، ص 158 حدیث203، وص 195 حدیث 270، وص 244

محمد بن یحیی صولی. در میان شاگردان وی تنها نام شیخ صدوق (ابوجعفر محمد بن بابویه قمی) به چشم می‎خورد. شیخ صدوق کوفه مامون علل الشرایع، ج1ص71 باب 62حدیث1،