نتایج جستجو

دیگران آمادگی برای مبارزه دانست، پس شمشیر خود را کنار گذاشت و برای دفع هرگونه احتمالی از جانب دیگران آن را شکست. وقتی شمشیر خود را شکست به صورت غیر قابل باور

فرمودند به خدا سوگند که او دروغ می‌گوید و او هرگز شمشیر پیامبر را ندیده چه رسد که ادعا بکند که شمشیر نزد اوست نه خودش (عبدالله محض) آن را دارد و نه پدرش

مرده مرا شسته است، باور نکنید و بدانید من سرور شما و دارنده شمشیر هستم.» به سبب کلمه شمشیر، این طایفه را صارمیه نیز خوانده‌اند. ناووسیه همچنین معتقد بودند

(‌علیه‌السلام) را کافر می‌پنداشتند. معتقد بودند که هر کسی از آل‌محمد صلوات الله علیه شمشیر بر‌کشد و به مبارزه برخیزد و ادعای امامت کند، او امام است. حریزیه نیز چون

دنیا نرفته است، بلکه در ابرها حضور دارد. رعد آسمان صدای اوست و برق آن، برق شمشیر اوست. هرگاه ابر بر ایشان سایه افکند، خطاب به آن کرده می‌گویند: السلام علیک

بودند(همان،14، ص453). اکنون زمان جهاد با شمشیر گذشته است و هنگامه جهاد با قلم و دعوت است. از این رو حتى امام مهدى در هنگام ظهور با شمشیر به جنگ کفار نمى‌رود 475 1) در

مستطیع شود. «معلومیه» کسی را امام می‌دانستند که موافق عقیده آنها بوده و شمشیر بر‌کشد و با دشمنان نبرد کند، بدون آن‌که از افراد فراری از جنگ بیزاری بجوید،،،،

معتقد بودند که هر کسی از فرزندان حسن (علیه السلام) و حسین (علیه‌السلام ) شمشیر برکشد و دانا و عاقل و پرهیزگار باشد، او امام است. صالحیه شرط دیگری را برای

قسمت زیرین گنبد عکس دو شمشیر به شکل ضربدر جای دارد و چارچوب زیرین قبه را تشکیل می‌دهند. کلمه فلسطین در بخش زیرین تقاطع دو شمشیر حک شده و عبارت حرکه المقاومه

اکنون به سوی آفریدگارتان باز گردید و (به کیفر جهالت خود) به کشتن یکدیگر شمشیر برکشید و نیز فرمود: وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ‏ دِیناً فَلَنْ یُقْبَلَ

ترکان آناتولی، مردم آذری، تاتارها، کردها و ترکمن‌ها تشکیل می‌دهند. ذوالفقار شمشیر نامدار علی و نماد علوی‌ها این نام از علی(ع)، پسرعمو و داماد پیامبر مسلمانان

لشکریان خویش بر آنان که با سلاح بر او خروج کرده بودند بتافت و آنان را از دم شمشیر بگذرانید. ظاهرا این فرقه با همان «راوندیه» از غلاة شیعه بنی‌عباس باشند و

اسلام شروع می‌شود بیان کرده است. و به بررسی آراء این فقیه متقدم در شکستن شمشیر به عنوان نشانه‌ای از همزیستی مسالمت‌آمیز می‌پردازد. او همچنین خواستار ترکیب

امام می‌شمردند. بیشتر جارودیه مانند دیگر «زیدیه» معقتدند که هر فاطمی که شمشیر برکشد و قیام کند و سپس مردم را به دین و تقوا دعوت نماید، او امام است. پیشتر

سرزمین گرم کربلا گونه‌هایت خاک آلود شد کاش من به جای تو، جایگاه ضربه‌های شمشیر می‌شدم. آیت‌الله‌العظمی آقای سید شهاب الدین مرعشی نجفی (متوفی 1411 ق) آیت‌الله‌العظمی

حسین برخاستند و به وجه دیگر گفته‌‏اند که: ما همراه با امام معصوم هستیم و با شمشیر می‌جنگیم و چون امام معصوم در این عصر حضور ندارد، پس تا آمدن وی اسلحه ما چوب

یاران خود گفت بازگردید، زیرا بر شهری که در آن چندان تکبیر و تهلیل بگویند، شمشیر نباید کشید. ابوالحسن بیهقی در «تاریخ بیهق» می‌‏نویسد که پدر حمزه، دهقانی

انکار جهاد اسلامی. غلام احمد می‏‌گوید که جهاد در زمان ما نباید به جنگ و شمشیر باشد، بلکه جهاد کوششی است که پیروان آن مذهب در گسترش آن عقیده با صلح و آرامش

عصر عاشورا به کربلا، مراسم عزاداری خود را از این منطقه آغاز می‌کنند. «مشق شمشیر» آیین سنتی عزاداری اهالی نجف است که بنا به تاریخ در شب عاشورا، حبیب ابن مظاهر

نهروان در سال ۳۷ هـ. ق به دو گرایش اصلی و مقابل هم تبدیل شد. گروهی که قیام به شمشیر را واجب می‌دانستند و گروهی که از آنان به عنوان قعده یا نشستگان یاد شده که

مادرش غزاله را جانشین خود کرد. این فرقه هر زن یا مرد مسلمانی را که قائم به شمشیر باشد لایق خلافت و امامت می‌دانستند. گروهی این فرقه را از مرجئه خوارج خواندند

از‌ طریق‌ شمشیر و کـتاب‌ که‌ هردو لازم و ملزوم و مکمل یکدیگرند اشاره می‌کند. هریک از این‌ دو ابزار زمـینه کـاربرد خـاص خود‌ را‌ داشته‌اند‌: شمشیر برای مطیع

خطبه‌ای تصریح کرد: «هر کس مرا به تقوا دعوت کند گردن او را خواهم زد! من با شمشیر دردهای این امت را مداوا می‌کنم.» از بزرگترین گناهان این حاکم اموی این بود

کشته شدن زبیر اظهار ناخشنودی کرد و چون شمشیر وی را دید، با یادآوری دلیری‌های زبیر در جنگ‌های صدر اسلام فرمود: این شمشیر بار‌ها اندوه را از چهره رسول خدا زدود

خدا است‌. در موارد دیگری هم می‌بینیم که عمر در غیر از صحنه نبرد، دست به شمشیر و تهدیدش زیاد بود. به عنوان نمونه، گزارش شده است که او از پیامبر خواست تا

صلاح‌الدین از همان اوان کودکی علاقه شدیدی به یادگیری فنون جنگی به ویژه شمشیر بازی و جنگ با خنجر داشت و بالاخره در این فنون مهارت‌هایی را به دست آورد.

پر از آیه و حدیث بدون اصطلاحات علمی برای تعلیم عوام به نگارش درآورد و به شمشیر متوسل شد و راه تندی و خشونت را پیش گرفت. وی تابعین برنامه‌اش را مسلمین و

با منابع دیگر ادیان تعارض ندارند. علایلی به عنوان یک زبان‌دان و پژوهشگر، شمشیر تمرد علمی روشمند را در سال 1938م در حالی که بیست و چهار سال داشت از غلاف

الله حتی یستشهد؛ هیچ راهی از راه‌های خدا برتر از حج نیست مگر این که مردی شمشیر بردارد و در راه خدا جهاد کند تا شهید گردد». ثواب طواف؛ پیامبر (صلی‌الله علیه

«دکة القضا» مشهور است. حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) در این مکان با ضرب شمشیر ابن ملجم مرادی به شهادت رسید. این مسجد، چهل هزار نفر ظرفیت دارد و بر مساجد

دوقلوهایی بودند که از ناحیه انگشت دست به هم چسبیده بودند. با جدا نمودن آن دو با شمشیر، کاهنان این گونه پیش‌بینی کردند که میان این دو برادر خون‌ریزی برقرار خواهد

با صفاتی که برای خود در اشعارش بر می‏‌شمرد منطبق سازد و در بزم و رزم، و شمشیر و قلم سرمشق دیگران باشد. به گفته ثعالبی وی یگانه روزگار و خورشید عصر خود

غزه برای جمع‌آوری کمک‌های مالی برای فلسطینی‌ها تشکیل می‌شود. اعراب فقط با شمشیر نیاکان می‌رقصند . برگرفته از سایت ویکی پدیای اردو برگرفته از سایت اردو زبان

دارم که شما ندارید». آن دو پرسیدند: «کدام افتخار؟!». حضرت فرمود: «من، با شمشیر جهاد کردم تا شما ایمان به خداوند و پیامبر آوردید!». پیامبر (صلی الله علیه

دیگری، از دست بدهم. او برای اسلام به منزله حضرت ابوذر بود، زبان گویای او چون شمشیر مالک اشتر برّنده بود و کوبنده، مرگ او زودرس بود و عمر او با برکت. رحمت خداوند

فرمودند: با حلول ماه محرم، ماه حماسه و شجاعت و فداکاری آغاز شد. ماهی که خون بر شمشیر پیروز شد. ماهی که قدرت حق، باطل را تا ابد محکوم و داغ باطله را بر جبهه ستمکاران

خلاف دیگر مذاهب اسلامی به علت اقبال و علاقه‌مندی مردم رشد نکرد؛ بلکه قدرت شمشیر و پیوند آن با سیاست زمینه‌های رشد و گسترش آن را فراهم کرده است. نگاه تمامیت‌گرای

مخزومی ابو سلیمان، یکی از صحابه پیامبر اسلام بود که به او لقب «سیف الدین» (شمشیر برنده خدا) را داده‌اند. پدرش، ولید بن مغیره از سرسخت‌ترین دشمنان اسلام و

فرمود و ایشان هم شتابان آماده خروج شدند. آن حضرت دستور داد که تنها با یک شمشیر غلاف شده حرکت کرده و از برداشتن هر نوع سلاح دیگر خودداری کنند. این بدان دلیل

پیاده و چندان ضربت زد که پراکنده شدند و باز جمع شدند و علی(ع) همچنان با شمشیر نبرد می‌کرد. جبرئیل به پیامبر(ص) گفت: ای محمّد، این مواسات است و فرشتگان

«حی علی خیر العمل» را در اذان و اقامه عملی کرد. اکثر سنیان ایران که از بیم شمشیر شاه اسماعیل چاره‏‌ای جز تسلیم نداشتند، طوعا یا کرها ( به میل یا به زور) آن

فرستاد. ابن ملجم مرادی هنگامی که امیرالمؤمنین (علیه السلام) سر بر سجده گذاشت، شمشیر زهرآگین خود را فرود آورد، در این هنگام حضرت علی (علیه السلام) در محراب مسجد

زبیر اظهار ناخشنودی‌ کرد و چون‌ شمشیر وی‌ را دید، با یادآوری‌ دلیری‌های‌ زبیر در جنگ‌های‌ صدر اسلام‌، فرمود این‌ شمشیر بارها اندوه‌ را از چهره‌ رسول‌ خدا

کند. یعنى امر به معروف و نهى از منکر بر همه مؤمنان به ترتیب استطاعتشان با شمشیر یا وسایل آسانتر واجب است و مانند جهاد است و تفاوتى میان جهاد با کافر و فاسق

زنده کند مانند کسی که در راه خدا با رسول اللَّه(صلی الله علیه و آله و سلم) شمشیر زده است». از پیامبر اسلام مروی است که «هر کسی این سوره را قرائت کند مانند

شده است.» سپس گفت: «ای گروه هوازن! یا از من اطاعت کنید یا شکمم را به نوک شمشیر می‌گذارم و فشار می‌دهم تا از پشتم درآید!» همه گفتند: «اطاعتت می‌کنیم.» سپس

با زبان عربی برخیزند. همچنین می‌گوید: استعمار برای آلوده ساختن الجزایر با شمشیر و صلیب آمده است و تعداد زیادی از کشیش‌ها و معلم‌ها و پزشکان را با خود آورده

هستند که از زمان صلاح‌الدین ایوبی باقی مانده‌اند. صلاح‌الدین کسی است که شمشیر دولبه‌ای را همزمان علیه صلیبیان و شیعیان دوازده‌امامی برکشید. عده‌ای از شیعیان

شدند. ضعف خلافت عثمانی و حکومت ممالیک، زمینه‌ای را فراهم کرده بود که همواره شمشیر قدرت را کنترل می‌کرد، نه سیاست و شایستگی. بی‌تردید فضای آشفته ی سیاسی، تأثیر

دیگرى را نصب کن؛ زیرا عزل یک والى بهتر و آسان‌تر است از روبرو شدن با صد هزار شمشیر! اهل شام را نیز از یاد مبر که آنها پشتیبان تو هستند. آنها زنبیل تو هستند؛