نتایج جستجو

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

داشته‏‌اند خلط می‏‌شود. استاد مشهور او ابوعبدالله حسین بن علی است. از شاگردان معروف ایشان ابوطالب یحیی بن حسین بن هارون حسنی هروی (صاحب کتاب أمالی) است. محدث

بنابراین به نظر می‌رسد که وی همان «ابوعبدالله جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن حسنی» (پدر ابوقیراط محمد بن جعفر) بوده باشد که در سامرا به سال 224 هجری تولد یافت،

مامادو عبدو باچی یا محمد عبدالباقی شعيب باكو اهل توگو، عضو مجمع جهانی فقه اسلامی متخصص در اصول دین و مسلط بر زبان‌های عربی، فرانسوی و توگولیک است. لیسانس

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر

شده و درباره آداب مسجد وارد شده است. وی این حدیث را از «ابوعبدالله محمد بن قاسم بن محمد علوی» نقل کرده و شیخ صدوق نیز آن را از وی شنیده است. وی ظاهراً دارای

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

بن حسین بن احمد» اشاره نمود. از او اثرتألیفی معرفی نشده است. ابوالقاسم حمزه بن قاسم علوی از اساتید معروف وی می‌باشد. شیخ مفید و ابوعلی احمد بن حسین بن

وفات او گزارشی نرسیده است. برادرش «محمد» حدود 304هجری وفات یافت. همچنین از معاصران او محمد بن موسی بن متوکل و علی بن حسین بن بابویه هستند که مشترکاً نزد پدرش

احمد بن حسین بن اسامه، ابوالحسین بصری. محدث شیعی در قرن چهارم هجری. از اساتید شیخ مفید است به همین سبب وفات او در نیمه دوم قرن چهارم در نظر گرفته شده است

ابولبابه طاهر صالح حسین، عالم دینی از مسلمان اهل سنت، رئیس سابق دانشگاه زیتونه در تونس و عضو هیئت تأسیس شورای حکمای مسلمان است. او در سال ۱۹۴۰ در تونس

ابوالقاسم خوئی سید محمد باقر صدر برگرفته از کتاب وحدت اسلامی در نگاه اهل‌بیت(ع). ر. ک: کتاب وحدت اسلامی در نگاه اهل‌بیت(علیه‌السلام)؛ نوشتۀ حسین الراضی، ترجمۀ

حسین یی (زاده ۱۹۵۰) واعظ اهل مالزی، دانشمند اسلامی و رئیس انجمن خدمتگزار مالزیایی است. او از نظریه‌پردازان شبکه سلام هند و عضو شورای مشورتی موسسه آیرا(فعال

احمد بن علی بن حسین ثعالبی، محدث شیعی است. تاریخ ولادت او در دست نیست. اما وفات او در اواسط قرن چهارم هجری اتفاق افتاده زیرا وی از اساتید شیخ صدوق (م381ق)

استادان او عبارتند از: شيخ محمد طيب الاتاسی مفتی حمص؛ شيخ محمود جنيد؛ شيخ عبد العزيز عيون السود؛ شيخ محمد سعيد البرهانی؛ شيخ محمد الهاشمی؛ شيخ عبد القادر

بن عبدالرحمن بن عمر بن محمد بن أحمد بن أبی‌بکر باشیبان بن محمد أسد الله بن حسن الترابی بن علی بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع

عام و خاص در بعضی علوم از برخی مشایخ مانند: شيخ احمد الكعكة، شيخ محمد نمر الخطيب و شيخ محمد على المراد الحموی، می‌باشد. قرآن سوریه ر. ک: ذبیح‌الله نعیمیان،

لخدمة الأنشطة القرآنية» می‌باشد و از استادانی نظیر شيخ عبدالحليم محمود، شيخ محمد محمود حجازی و شيخ عبدالوهاب عبداللطيف در مصر بهره‌مند شد. شیخ ساریة رفاعی

سوریه بازتاب داشته و نوارهای سخنرانی‌هایش نیز انتشار یافته است. عبدالكريم بن محمد الحسن بكّار در سال 1951 م، در استان حمص در سوریه به دنیا آمد. او مدرک فوق‌دیپلم

شریعت در مؤسسه علوم اسلامی و عربی در جاکارتا، وابسته به دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود، فعالیت داشته است. السقاف همچنین سمت مدیر مرکز مشاوره شرعی در جاکارتا

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

اسحاق بن محمد بن خالویه، محدثی شیعی است. اسحاق بن محمد بن خالویه، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. هم‌چنین در هیچ ‏یک از مآخذ به سال تولد و وفات

قرن چهارم هجری است. کنیه او در منابع ذکر نشده است. از شاگردان معروف او محمد بن حسین بن حکم کوفی است که معاصر شیخ تلعکبری است و حدود 380 هجری وفات یافته است،

احمد بن محمد مقرئ طبری، محدث شیعی. اصالتاً ایرانی و اهل طبرستان است. احمد بن محمد مقرئ طبری، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. وی در طبرستان دیده

احمد بن محمد بن نصر رازی سمسار، محدث شیعی. از معاصران شیخ صدوق است. ابن حجر عسقلانی وی را از راویان شیعه معرفی کرده است. احمد بن محمد بن نصر رازی سمسار،

اسحاق بن محمد بن علی بن خالد مقری تمار، محدث شیعی بوده است. اسحاق بن محمد بن علی بن خالد مقری تمار، از محدثان شیعه است. کنیه او در منابع ذکر نشده است.

گویای آن است‏ که پدرش از اساتید عمده او بوده است. از شاگردان معروف او حسین بن محمد بن حسن معاصر شیخ صدوق و صاحب کتاب مقصد الراغب فی فضائل علی بن ابیطالب

لقب و یا به دلایل دیگر، وی را با محمد بن مخلد بزاز یکی دانسته‌‏اند. از شاگردان او «ابن جریر طبری» برادر ابوجعفر محمد بن جریر طبری امامی است. محدث شیعه

الله فرجه الشریف ابوالحسن علی بن محمد سمری بر بالینش حضور داشت و پیش‏گویی سمری را درباره وفات پدر شیخ صدوق «علی بن حسین بن بابویه قمی» شنیده است، پس وی

ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری، محدث شیعی در اوایل قرن چهارم نزد کسانی چون «ابوجعفر بن سری» و «ابونصر بن موسی بن ایوب خلال» به استماع حدیث پرداخت. ابراهیم

اسماعیل بن محمد انباری کاتب، محدث شیعی در اواخر قرن چهارم هجری است. اسماعیل بن محمد انباری کاتب، محدث شیعی در اواخر قرن چهارم هجری. از نسبت «انباری» استفاده

بن محمد بن سفیان، محدث شیعی در اوایل قرن چهارم. از اساتید او «علی‌بن سلمه لیفی» است. در منابع هیچ اثر تألیفی از او گزارش نشده است. ابراهیم بن محمد بن سفیان،

ابراهیم بن محمد بن هارون ابواسحاق خوزی یا جوری. شیخ صدوق (م381ق) با یک واسطه از او روایت نموده است. وی دارای اثر تألیفی نبوده است. ابراهیم بن محمد بن هارون،

ابراهیم بن محمد بن بسام، محدث شیعی در قرن چهارم است. در بعضی از نسخه‌های رجال طوسی نام پدر او «احمد» نوشته شده اما در بیشتر منابع، وی فرزند «محمد» معرفی شده

بن ثابت دوالینی، محدث شیعی. در بغداد از محمد بن فضل نحوی و محمد بن علی بن عبدالصمد کوفی حدیث شنیده است و محمد بن بابویه قمی معروف به «شیخ صدوق» (م381ق)

شاگردانی تربیت کرده است. از شاگردان قمی او «محمد بن علی ماجیلویه»، «محمد بن موسی بن متوکل» و «احمد بن محمد بن یحیی عطار» هستند. این احتمال نیز وجود دارد

به فراگیری علوم حدیث پرداخت. در آنجا با کسانی چون «علی بن احمد بن محمد دقاق» و «محمد بن موسی بن متوکل» معاصر بود و مشترکاً از ابن عون اسدی روایت دارند

ابوعلی محمد بن همام اسکافی بوده است. علی بن محمد بن خزاز قمی در بغداد شاگردش وی بوده. زید بن علی (علیه‌السلام) ابوعلی محمد بن همام اسکافی علی بن محمد بن خزاز

نیستند. از او اثر تألیفی گزارش نشده است. وی از شاگردان محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی است. شیخ طوسی محمد بن مسعود عیاشی سمرقندی کوفه رجال طوسی، ص451 شماره 6407؛

می‌‏شود. شیخ طوسی در رجال خود نام او را ذکر کرده و وی را از شاگردان ویژه محمد بن مسعود عیاشی به شمار آورده است. احمد بن یعقوب سنائی، محدث شیعی. لقب او

است. فقط در یک مورد با نقل حدیث نام استاد خود اسماعیل بن محمد زیتونی را ذکر کرده است. شاگرد او محمد بن حسن بن ولید قمی تنها کسی است‌که در منابع نام وی ذکر

احمد بن بدیل، محدث شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. از معاصران او احمد بن محمد مقری (م. ح350ق) است که شیخ تلعکبری (م381ق) از شاگردان او بوده است. احمد بن

اسحاق بن عیسی، محدث شیعی می‌باشد. از معاصران و هم‏ بحثان او در قم محمد بن حسن بن ولید قمی است که با هم از سعد بن عبدالله اشعری روایت دارند. اسحاق بن عیسی،

محدث امامی. احمد بن عبدالله بن علی ناقد، محدث امامی. وی از اساتید جعفر بن محمد بن قولویه است و از نظر رجالی در طبقه پدر ابن ‏قولویه قرار دارد بنابراین وفات

ذیل ترجمه عبدالله بن محمد نهیکی ذکر کرده است اما چون وی دارای اثر تألیفی نبوده، شرح‏‌حال مستقلی از او به دست نداده است. احمد بن محمد بن خالد برقی از اساتید

قالب کتاب و درس‌های ضبط شده صوتی و کلیپ‌های تصویری نشر می‌دهد. بشارت به آمدن محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا) در کتاب‌های یهودیان و مسیحیان؛ حجاب، قانون خدا

موضوع اهل البیت والصحابه است؛ فارغ‌التحصیل دانشکده شریعت از دانشگاه امام محمد بن سعود شعبه امارات. دارای اجازات در قرآن، حدیث و برخی از متون علمی. عضو

پایتخت اردن نقل مکان کرد. محمد الحامد. علی مراد. زاکی دندشی. عبد القادر عیسی. سعید العبدالله که اصول خواندن قرآن را از او یاد گرفت. محمد عبده، و از او قرآن را

چهارم هستند مگر دو نفر به نام‌های: عبدالله بن جعفر حمیری (م. ب297ق) و ابوطاهر محمد بن سلیمان (م300ق). از زندگی و محل پرورش او هیچ گزارشی در منابع به چشم نمی‌خورد،

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) تصریح شده است. وی این حدیث را از ابوجعفر محمد بن علی خزاعی نقل نموده و از او احمد بن جعفر عقیلی روایت کرده است. وی دارای

عند الصوفية وموقف السلف منه(منتشر شده در سال ۱۹۸۵، توسط دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود) الفناء عند الصوفية وموقف السلف منه كتب قوقل. وصل لهذا المسار في

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

روشن نیست. احتمالاً احادیثی که شاگرد او ابوطیب احمد بن محمد وراق در «رافقه» از او شنیده است، کاشف از آن است‌که اقامت‌گاه اصلی او در این شهر بوده است. «رافقه»

کرسی تدریس او بهره‌ها بردند که از آن جمله می‌توان به شیخ محمد راشد، شیخ بسیونی البیبانی شیخ محمد عرفه اشاره کرد. مورخان آثار زیادی را از آن شیخ سلیم می‌دانند

خراسان بزرگ و صاحب کتاب منازل السائرین است. أبو إسماعیل عبدالله بن محمد بن علی بن محمد بن أحمد بن علی بن جعفر بن منصور بن مت الأنصاری الهروی صاحب کتاب "ذم

«احمد بن محمد بن احمد بن عیسی بن زید بن علی بن حسین بن علی بن ابیطالب (علیه السلام)». در منابع حدیثی گاهی به اختصار از او با عنوان «احمد بن محمد بن عیسی

بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر

کوفه قرار گرفت. حماد پس از کسب علوم مقدماتی وارد دانشگاه محمد بن علی (باقر العلوم) و جعفر بن محمد (صادق‌) شد. و به حدی در کسب دانش پیش رفت که دانشمندان اسلامی

(Lasem) و مدرسۀ اسلامی جاوه مرکزی (Java Central) ادامه داد. او زمانی که سید محمد بن علوی مالكی (م. 2004) از علمای برجستۀ عربستان و از شخصیت‌‌های ضد تکفیری

أیمن از اصحاب امام صادق (علیه‌السلام) و امام کاظم (علیه‌السلام) و از اساتید محمد بن ابی عمی (م217ق) بوده است. برخی از نوادگان جدش نیز به ویژه ابوالحسن علی

بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر

عبدالباقی بن قانع، محمد بن جعفر بن عبدالله نحوی، ابن عقده کوفی، احمد بن کامل بن شجره (م350ق. متخصص علوم قرآنی)، ابوالفرج اصفهانی (م356ق) و محمد بن احمد بن اسحاق

جعفر بن محمد بن مالک بن عیسی بن سابور، از راویان شیعه است. جعفر بن محمد بن مالک بن عیسی بن سابور، ابوعبدالله بزاز فزاریکوفی. از راویان شیعه و هم‏‌پیمان

تربیت نموده است. پدرش محمد بن هیثم عجلی از چهره‏‌های اصحاب حدیث بود و روایات او مورد قبول صاحب نظران است. فرزند او حسن بن احمد بن محمد عجلی از ری به کوفه

گرفته است. وی در قم با کسانی چون محمد بن موسی بن متوکل، محمد بن علی ماجیلویه، جعفر بن حسین بن علی بن شهریار قمی، جعفر بن محمد بن قولویه قمی، حسن بن احمد بن

می‏‌توان به «احمد بن محمد بن عیاش» (م401ق) صاحب کتاب مقتضب الاثر اشاره کرد. از اساتید مشهور او می‌توان محمد بن زکریا غلابی و حسن بن محمد بن جمهور عمی را نام

جعفر بن ادریس بن محمد بن زید یونس قزوینی، فقیه، محدث شیعی می‌باشد که به مدت سی سال امام حرمین در مکه بوده است. جعفر بن ادریس بن محمد بن زید یونس قزوینی،

بن احمد بن ابی‏‌عبدالله محمد بن خالد برقی، محدث شیعی در نیمه نخست سده چهارم هجری. احمد بن عبدالله بن احمد بن ابی‏‌عبدالله محمد بن خالد برقی، محدث شیعی

محمد حبش (متولد 1962 م)، محقق، متفکر و نویسندۀ اهل سوریه و استاد دانشگاه و دارندۀ هدایای متعدد از مسابقات بین‌المللی قرآن کریم در کشورهای مختلف است. تلاش‌های

محمد بن ابی‌الحسن سالم بصری معروف به ابن سالم بصری ، یکی از علما واعلام تصوف اهل سنت قرن چهارم هجری بود عبدالرحمن سلمی در وصفش او را اهل اجتهاد معرفی می‌کند

نام او در منابع «احمد بن محمد بن علی کوفی» نیز ذکر شده است. احمد بن علی بن سعید کوفی، ابوالحسین. نام او در منابع «احمد بن محمد بن علی کوفی» نیز ذکر شده

درباره فضائل اهل‏‌بیت (علیهمالسلام) وارد شده است. از شاگردان او تنها شیخ صدوق محمد بن بابویه را می‌‏شناسیم که با نقل احادیث او بیش از همه وی را به آیندگان شناسانیده

فراوان غوطه ور شد». ذهبی از ذیاء مقدسی نقل می‌کند که می‌گوید: از مفتی ابوبکر محمد بن معالی بن غنمه شنیدم که می‌گفت: من در زمان ما احدی را نمی‌شناسم که جز موفق

خمیس موصلی و حسین بن عبدالوهاب از مشهورترین شاگردان وی می‌باشند. بحارالانوار، ج52ص217 باب25حدیث80؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص26؛ عیون المعجزات، حسین بن عبدالوهاب،

عبدالرحمن المعلم بن محمد بن علی بن عبدالرحمن السَقّاف بن محمد مولی الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع

عبدالله بن جعفر بن حسین بن جامع بن مالک حمیری قمی) بود که در 290هجری از قم وارد کوفه شد. برادران او «محمد» (م. ب304ق)، «جعفر» و «حسین» از راویانی بودند

و هم‌‏روزگار بوده است. شاگرد محمد بن زکریا غلابی بصری (م298ق) و استاد احمد بن علی بن نوح سیرافی (م410ق) بوده. احمد بن حسین بن اسحاق بن شعبه، ابوعلی حافظ

حسین کاوازویچ (زاده ۳ ژوئیه ۱۹۶۴) امام و مفتی مسلمان بوسنیایی و چهاردهمین مفتی بزرگ بوسنی و هرزگوین از سپتامبر ۲۰۱۲ پس از مفتی توزلا است. حسین (پسر حسن

به «ناصر صغیر». عالم شیعی و نقیب علویان در بغداد. در برخی از منابع نام او «حسین» ضبط شده چنان‌که نام پدر او به جای احمد، «علی» ضبط شده است. تاریخ تولد او

محمد أبوالخير شكری استاد دانشگاه، خطیب، وکیل، مشاور حقوقی، و فعال اجتماعی ـ سیاسی است که در سال 1961 میلادی، در دمشق زاده شد. ایشان از اعضای «رابطة علماء

عبارتند از: ابوطیب احمد بن محمد وراق؛ محمد بن قاسم بن زکریا محاربی؛ محمد بن یحیی صولی. در میان شاگردان وی تنها نام شیخ صدوق (ابوجعفر محمد بن بابویه قمی) به چشم

مشهور شیعی. در حلقه درس او شاگردان مشهوری چون «محمد بن محمد بن نعمان» معروف به «شیخ مفید» (م413ق)، «حسین بن عبیدالله غضائری» (م411ق)، «هارون بن موسی تلعکبری»

ابراهیم بن محمد بن معروف، ابواسحاق مذاری یا مرادی. وی نزد محمد بن همام اسکافی(م336ق) و کسانی که در طبقه او بوده‏‌اند مانند ابوبکر بن ابی‏‌الثلج بغدادی

فائدی قزوینی است که وی کتاب المتعه (نوشته حسین بن عبیدالله سعدی) را نزد او فراگرفته است. از شاگردان او «علی بن محمد خزاز قمی» (م401ق) است که در کتاب «کفایه

دارد ...... سید محمد ضیاءآبادی تحصیلات حوزوی خود را در محضر حضرات آیات: سید حسین طباطبایی بروجردی، سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، سید محمد باقر سلطانی، امام

شاگردان بزرگی چون محمد بن محمد بن نعمان مفید(م413ق)، احمد بن حسین بن احمد بن عمران (م.ح381ق) و دیگران حضور داشتند. پدرش ابوعبدالله محمد بن قاسم محاربی و

جعفر بن محمد ازدی کوفی، محدث شیعی تا اوایل قرن چهارم هجری. وی غیر از جعفر بن محمد کوفی دلال و غیر از جعفر بن محمد کوفی فزاری است. جعفر بن محمد ازدی کوفی،

نجاشی او را مورد اعتماد و از چهره‌‏های اصحاب امامیه معرفی کرده است. وی نزد «حسین بن عبیدالله بن سهل سعدی» کتاب متعه‏‌اش را فرا گرفته است و سپس آن را برای

احمد بن محمد بن یحیی بن زکریا قطان، فقیه و محدث شیعه بوده است. احمد بن محمد بن یحیی بن زکریا قطان، فقیه و محدث شیعی. نام او به صورت «احمد بن یحیی بن زکریا»

ابراهیم بن محمد بن حمزه بن عماره، ابواسحاق اصفهانی کوفی. حافظ و محدث شیعی بود و چنان به فراگیری علوم حدیث و حفظ آنها اهتمام ورزید که او را حافظ لقب داده‏‌اند

بن ابی‌‏عبدالله برقی» نیز نقل حدیث می‏‌نموده است. شاگردان او ابوالفضل محمد بن حسین بن عمید است‌که خود استاد جعفر بن قولویه قمی بوده است. تألیفاتی فراوان

علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی، محدث شیعی از محدثان قرن چهارم هجری بوده است. احمد بن علی بن ابراهیم بن محمد بن حسن بن محمد جوانی، محدث شیعی

(تازه‏‌های حدیث) گرد آورده است. از معاصران او «جعفر بن محمد حسینی»، «محمد بن احمد کاتب» و «محمد بن حسین بزاز» هستند که با هم نزد «عیسی بن مهران» روایاتی در

به «بنی رباط» شهرت یافتند و آخرین نفر از آنان «محمد بن محمد بن اسحاق کوفی» است که برادر صاحب شرح‌حال است و در بغداد مسکن داشت. برادرش در بغداد از دانشمندان

نشده است. استادان وی عبارت از: ابویزید محمد بن یحیی مروزی، احمد بن محمد بن زکریا قطان، عبدالرحمان بن محمد حسینی، محمد بن سعید بن ابی شحمه (م.ب285ق)، ابوسعید

وارد شده است. هم‌چنین مدتی در بغداد اقامت داشت و در آنجا حسین بن عبیدالله غضائری، محمد بن محمد بن نعمان و دیگران از او احادیثی در فضیلت حمزه سیدالشهداء

در کنار هم‏وطنان معاصر خود همچون محمد بن مسعود عیاشی، آدم بن محمد بن قلانسی بلخی، ابراهیم بن علی کوفی سمرقندی و حسین بن اشکیب مروزی به استماع حدیث پرداخت

پدرش به نیکی یاد کرده و او را «بزرگ مصنفین رافضیه» معرفی کرده‌اند. برادرش حسین بن احمد بن ادریس از اساتید شیخ تلعکبری و «شیخ صدوق» بود که در منابع حدیثی،

او: «عیسی بن محمد علوی»، «محمد بن جعفر زعفرانی»، «محمد بن ایوب»، «محمد بن عباس بن بسام»، «موسی بن اسحاق قاضی» هستند. از شاگردان او تنها محمد بن علی بن بابویه

احمد بن محمد بن یعقوب بیهقی، (حدود 230 – حدود 310ق)ابوعلی، فقیه و محدث شیعی در اوایل قرن چهارم هجری است. از شاگردان او محمد بن عمر بن عبدالعزیز کشی(م.ح363ق)

بر پدرش، از کسانی چون «حسن بن محمد قطعی»، «ابوموسی ضریر بجلی» و دیگران نیز حدیث شنیده است. مهم‌‏ترین شاگرد او «ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمی» (م368ق)

احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی، (259 – 350ق) ابوسهل قطان. ادیب، شاعر و محدث اخباری. احمد بن محمد بن عبدالله بن زیاد بغدادی، ابوسهل قطان. ادیب،

ب332ق) و محمد بن علی بن فضل بن تمام (م.ب340ق) هستند. از او اثر تألیفی گزارش نشده است. ابوطالب عبدالله بن احمد انباری؛ علی بن حبشی قونی؛ محمد بن علی بن

است. از شاگردان او مظفر بن جعفر علوی سمرقندی، ابوالمفضل محمد بن عبدالله شیبانی و جعفر بن محمد بن قولویه هستند که در این میان مظفر علوی بیش از همه نزد او

وی علوم اسلامی را نزد استادانی همچون حسن حبنَّكة، صالح العقاد، محمد بهجة البيطار، محمد خير ياسين، زين‌العابدين التونسی، عبدالوهاب دبس وزيت و ... آموخت

بن جعفر بن محمد بن ابراهیم بن موسی بن جعفر، سید ابوجعفر علوی حیری. محدث شیعی و از اعقاب امام موسی کاظم‌ (علیه‌السلام) است. احمد بن جعفر بن محمد بن ابراهیم

محمد کریم راجح قاری، استاد قرائت قرآن، مفسر، فقیه، ادیب و خطیب سوریه است. او در سال 1926 م، در محلۀ المیدان به دنیا آمد. در آن هنگام پدرش پنجاه سال داشت

جعفر بن محمد بن عبیدالله بن عتبه، از محیط خانواده و دوران تحصیل و هم‌بحثان او اطلاعی در دست نیست. وی دوران تحصیل و حیات علمی خود را در کوفه سپری کرده باشد

جعفر بن محمد بن ابراهیم علوی موسوی حیری، از محدثین شیعه است. طبق گفته شیخ طوسی وی از حمید بن زیاد نینوایی استماع حدیث داشته و هارون بن موسی تلعکبری از

وی از محمدبن عمران بن حجاج روایتی در فضیلت زیارت امام حسین‌ (علیه‌السلام) دارد. ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن، محدث شیعی و از اعقاب امام حسن مجتبی. وی

ابراهیم بن محمد مولی قریش محدث شیعی در قرن چهارم. تاریخ ولادت و وفات او در دست نیست. تنها می‏‌دانیم که شیخ تلعکبری (م385ق) از او نقل حدیث کرده است. بنابراین

چهارم هجری. از شاگردان محمد بن یعقوب کلینی است. از معاصران او در بغداد ابوالحسین احمد بن علی بن سعید کوفی و ابوالحسن احمد بن محمد بن علی کوفی هستند. احمد

بن محمد بن یحیی عطار (م. ب356ق) است که در قم نزد او حدیث شنیده است. از شاگردان او می‌‏توان «ابوالفتح عبیدالله بن موسی بن احمد حسینی» و «جعفربن محمد بونسی»

مشرق از جمله دکتر فاروق حماده، استاد دکتر فقیه ادبی محمد الرکی و شاعر شیخ مصطفی النجار بود. محدث شیخ محمد الامین بوخبزه الحسنی او را در نقل کتاب‌های ششگانه

(م320ق)؛ محمدبن یعقوب کلینی (م329ق)؛ علی بن محمد بن یعقوب کسائی؛ احمد بن محمد بن سعیدبن عقده (م333ق)؛ محمد بن همام اسکافی (م336ق) هستند. پس از آن در بغداد

در بغداد روی داده باشد. چنان‌كه اساتید او نیز مانند «محمد بن احمد بن ابی ثلج» (م325ق) و احمد بن محمد بن سعید معروف به ابن عقده (م333ق) ساكن بغداد بودند.

شاگردش «محمد بن احمد بن داود قمی» به آیندگان انتقال داده است. از تألیفات دیگر او «کتاب الفرائض» و «کتاب الآداب» هستند که اکنون اثری از آنها نیست. محمد بن جعفر

ابی مصعب زهری استاد وی بود و محمدبن عیسی بن هارون و قاضی ابوالحسین علی بن محمد بن یوسف (استاد نجاشی) از شاگردان وی هستند. از او هیچ اثر تألیفی بجای نمانده

در رد غلات نوشته، تناقض خواهد داشت. از استادان او غیر از کلینی، محمد بن همام اسکافی و محمد بن شعیب بن احمد مالکی هستند که وی برخی از دعاهای مربوط به امام

زبانزد دیگران بود به همین سبب لقب «مفسر» به او داده شد. «ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه» (م369ق) صاحب کتاب «کامل‏‌الزیارات» از شاگردان مشهور وی بوده است

روز قبل از وفات نایب چهارم امام عصر (عجل الله فرجه الشریف) ابوالحسن علی بن محمد سمری در 329هجری بر بالینش حضور داشت، و اصل توقیعی را که امام عصر درباره مرگ

علمی او کسب دانش کرده و نزد او فارغ‌التحصیل شده‌اند، از جمله: محمد یحیی بن شیخ الحسین؛ محمد الامین بن عبدالرحمن؛ احمد فال بن احمدن؛ واعظ آمریکایی حمزه یوسف

بزرگ(وحید بهبهانی در تعلیقه) احتمال داده است که صاحب شرح‌حال با «جعفر بن محمد کوفی» متحد است. در این‌صورت وی می‌بایست جزء آن دسته از راویانی بوده باشد

جعفر بن احمد علوی رقی عریضی، محدث شیعی. در برخی از منابع حدیثی نام پدر او «محمد» آمده است. از لقب «رقی»(به فتح راء و تشدید قاف) بر می‌‏آید که وی حداقل مدتی

اصفهان از استادانی چون «ابوجعفر احمد بن علی (علویه) اصفهانی شیعی»(م320ق)، «محمد بن یحیی بن منده اصفهانی حنبلی»(م301ق)، «علی بن رستم اصفهانی» و دیگران بهره

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

کارشناسی ارشد در فقه تطبیقی از دانشکده شریعت گروه اقتصاد از دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود در سال ۱۴۰۳؛ اکنون مشاور و نایب رئیس کمیته عالی در دفتر تحقیقات و

از جمله استادان سنی و شیعی او «محمدبن عقبه»، «داود بن رشید» و «عبدالله بن محمد تستری» هستند. از شاگردان شیعی او می‏‌توان «عبدالعزیز بن یحیی جلودی بصری»(م332ق)

امر، متهم به افراط و ساختن داستان‏‌های غیر واقعی بوده است، چنان‌که استاد او محمد بن بحر بن سهل شیبانی (زنده در 286ق) نیز در امر امامان شیعه متهم به غلو بوده

بودن ایمان قلبی هستند. متکلم از کسانی که با وی هم ‏روزگار بوده‏‌اند می‏‌توان محمد بن علی عبدکی معروف به ابن عبدک جرجانی و «ابومنصور صرام» را نام برد که در

پرسید و دیلمی وزیر نامه‌ای مشتمل بر سئوالاتی در باب قرآن بدو نوشت و مروان بن محمد ملک دیلم از آذربایجان یکصد و بیست سؤال در باب قرآن و حدیث نزد او فرستاد و

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

قمری برابر با 1952 میلادی در قاهره درگذشت. محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا) حسین بن علی (سید الشهدا) فاطمه بنت محمد (زهرا) جمهوری عربی مصر قاهره کتاب الأعلام

سعید عبدالعظیم علی محمد معروف به سعید عبدالعظیم، از بزرگان دعوت سلفی در مصر است. او یکی از بنیان‌گذاران فعالیت تبلیغی در مجموعۀ اسلامی دانشگاه و سپس از

عبدالناصر دستگیر و روانۀ زندان شد و تا سال 1971 میلادی در حبس ماند. در زمان حسین مبارک دوباره دستگیر شد و یک سال دیگر را پشت میله‌های زندان گذراند. خیری رکوه

احمد محمد علی الملط در دسامبر 1917 میلادی در روستای القطاویه مرکز ابوحماد استان الشرقیه به دنیا آمد. وی یکی از پرورش‌یافتگان حسن البناء است که دلیل آشنایی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

زکی بدوی یا شیخ محمد ابوالخیر زکی بدوی (۱۴ ژانویه ۱۹۲۲ تا ۲۴ ژانویه ۲۰۰۶) یک دانشمند مذهبی، واعظ و مبلغ اسلامی مصری و فعال برجستۀ اجتماعی است. او یکی از

دنیا آمد. پدرش سید حسین بخش نقوی یک کشاورز بود عمویش سید غلام سرورشاه فردی نیکوکار و پارسا بود که پدر مولانا سید صفدر حسین بود. سید محمد یارشاه عمو و معلم

و در همین راستا او کتاب «سیره ذاتیه» خود را پیرو «جمال‌الدین حسینی و شیخ محمد عبده» می‌نامد و خواستار وحدت مسلمانان تحت عنوان «اتحاد محمدی» می‌گردد و در

علامه محمد حسین طباطبایی؛ حضرت آیت‌الله الهی تبریزی (برادر علامه طباطبایی)؛ حضرت آیت‌الله محمد تقی آملی؛ حضرت آیت‌الله سید رضا بهاءالدینی؛ علامه محمد تقی

اساتید او افزون بر آنچه گفته شد «حسن بن براء»، «احمد بن علی بن حسین بن رنجویه» و «ابوعبدالله حسین بن احمد علوی» هستند. تنها اثر تألیفی او همین «کتاب الاختصاص»

ابوعبدالله حسین بن علی بن سفیان بزوفری هستند. همچنین فرزند او حسن بن احمد بن ادریس (م. ح345ق) از عالمان حدیث و استاد شیخ صدوق بوده است و فرزند دیگرش حسین بن احمد

گلپایگان و خوانسار را بر عهده گرفت و نوادگان محمد منصب ائمه جماعت گلپایگان را بر عهده گرفتند. ابوالقاسم جعفر فرزند حسین خوانساری بود. وی سرسلسله عالمان خاندان

استماع حدیث پرداخت. جد او «محمد بن سلیمان بن حارث» معروف به «باغندی کبیر»(م283ق) از راویان حدیث بوده است. پدرش «محمد بن محمد بن سلیمان» (م312ق) نیز از راویان

احمد بن حسین بن عبیدالله مهرانی، ابوالعباس آبی عروضی. ادیب و محدث شیعی. شیخ صدوق در اواخر عمر خویش به شهر مرو سفر کرده و از او حدیث شنیده است. از نسبت

عمل آورده است. اساتید او محمد بن عبدالله بن جعفر حمیری (م. ب304ق)، محمد بن جعفر مؤدب، محمد بن سندی، احمد بن محمد بن سعید، محمد بن حسن صفار(م290ق) و بسیاری

سمسار»، «ابوعلی احمدبن حسین بن احمد بن عمران»، «شیخ صدوق محمد بن بابویه»، «ابوالحسین محمدبن علی بن فضل بن تمام» و «شیخ مفید محمد بن محمد بن نعمان» هستند. تألیفات

اساتیدی چون «احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم»، «حسن بن محمد بن علی بن صدقه قمی»، «حسن بن حمزه علوی قمی»، «محمد بن حسن بن ولید قمی» و «ابوسعید عبدان بن فضل» بهره

احمد بن محمد بن محمد بن سلیمان، ابوغالب زراری. فقیه، محدث، متکلم، ادیب و شاعر شیعه. از آثار او اکنون تنها «رساله آل اعین» در دست است که به کوشش محمدعلی

المستفیدین علی فتح المعین» صالح بن محمد بافضل در حاشیه «المسلک القویم» محمد محفوظ بن عبدالله الترمسی در کتاب «موهبة ذی الفضل» محمد بن عبدالله الجردانی در کتاب

استاد او «علی بن حسن» است. گفتنی است نام «اسماعیل بن محمد مخزومی» صاحب شرح حال، با نام «اسماعیل بن محمد ملقب به قنبره» که در منابع رجالی «امامی مجهول» معرفی

احمد بن محمد بن هوذه بن هراسه باهلی نهاوندی، معروف به «ابن ابی هراسه» محدث و فقیه شیعی بوده است. احمد بن محمد بن هوذه بن هراسه باهلی نهاوندی، معروف به

أبوبکر محمد بن موسی واسطی، مشهور به ابن کثیر فرغانی از علمای اهل تصوف سنی مذهب در قرن چهارم هجری است. ابوعبدالرحمن سلمی در مورد او می‌گوید: او یکی از مشایخ

مدینه) است. ابوعبدالعزیز عبدالرحمن بن عبدالعزیز بن عبدالله بن محمد بن عبدالعزیز بن محمد بن عبدالله السدیس، نسب وی به قبیله عنزه یکی از قبایل مشهور بکیره

در مسجد النبی تحصیلات خود را گذراند و در مجالس شیخ محمد الامین الشنقیتی، شیخ ابوبکر جزائری و شیخ محمد نصیر شرکت می‌کرد. الدین آلبانی هنگامی که به مدینه

احیای آن در کالج دانشگاه در سال 1949، به ویژه در ماه مارس، زمانی که از محمد یوسف محمد خواست تا یادداشتی مقدماتی بنویسد. شیخ عیسی مکی عثمان ازرق یکی از نمادهای

احمد بن محمد بن علی بن عمر بن رباح بن قیس، (000 – حدود 315ق) ابوالحسن قَلّاء سَوّاق. محدث شیعی هفت ‏امامی. احمد بن محمد بن علی بن عمر بن رباح بن قیس، ابوالحسن

استماع حدیث پرداخت و به تدریج در فقه نیز تبحر یافت. در بغداد با عبدالله بن حسین بن محمد فارسی هم‏‌بحث بود و با هم در گزارش کتاب مقاتل الطالبیین مشارکت داشتند

خوانساری هشت پسر داشت؛ محمد جواد، محمد، علی (در کودکی از دنیا رفت)، محمد باقر نویسندۀ روضات الجنات، محمد صادق، محمد کاظم، محمد هاشم، و حسن که در جوانی

السید علی بن السید محمد بن السید یاسین بن السید إسماعیل بن السید حسین بن السید محمد بن السید إبراهیم بن السید عمر بن السید حسن بن السید حسین بن السید بلال بن

خراسان بازگشت و با ابوعبدالله محمدبن احمد جیهانی وزیر نصربن احمد سامانی و «حسین بن علی مرورودی» سپه‌سالار سامانیان که هر دو گرایش‌‏های شیعی اسماعیلی داشتند،

کرد می‌‏توان ابوطالب انباری، محمدبن وهبان دبیلی، احمدبن محمدبن رمیح فسوی و حسین بن حصین عمی را نام برد. تألیفات او التاریخ الکبیر و الصغیر، مناقب امیرالمؤمنین

ندارد. وی از علی بن حسین دقاق نیشابوری و علی بن محمد قمی اجازه روایت دارد. شاگردان او محمدبن عمر بن عبدالعزیز کشی(م. ح363ق) و جعفر بن محمد بن قولویه(م368ق)

امام عصر(عج) در قم بوده است. برادران او «محمد» و «علی» هر کدام از اساتید عصر خود بوده‌‏اند. برادرزاده او «محمد بن علی بن متیل» از اساتید «شیخ صدوق» و نیز

قم رفت و در کنار هم‌‏بحثان خود نظیر حسین بن ابراهیم ناتانه، احمد بن علی بن ابراهیم قمی، محمد بن موسی بن متوکل و محمد بن علی ماجیلویه، نزد دانشمند و مفسر

در معجم ‏الادباء، ضمن تصریح به تشیع او، دو بیت شعر به نام او که بر ابوعلی حسین بن احمد سلامی بیهقی انشاء کرده، ثبت نموده است. علامه سیدمحسن امین، ضمن انتقاد

«اسحاق بن عبدون» را می‏‌شناسیم که خود از «محمد بن عبدالله بن سلیمان حضرمی» روایت دارد. از شاگردان او «محمد بن محمد بن نعمان» معروف به «شیخ مفید»(م413ق) است

احمد بن محمد بن عیسی غراد، (حدود 230 – بعد 310ق) ابوعیسی. محدث شیعی. وی در دو شهر بصره و بغداد به سر می‏‌برده و ظاهراً از مذهب واقفیه (هفت امامی) پیروی

جعفر بن محمد امین بن جون حسنی، عالم، جنگ‌جو و امیر شجاع مکه و از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه‌السلام) است. آشکارا تشیع را در آن‌جا رواج داد و از نخستین

نمود. از جمله اساتید او «ابوعلی محمد بن همام اسکافی» (م336ق)، «ابوالقاسم عبدالله بن محمد بغوی» (م317ق)، «یحیی‌بن محمد بن صاعد» (م318ق) و «یوسف بن یعقوب

سخنرانی معروف خود در سپتامبر ۲۰۰۵ با عنوان «یا أمة محمد»، در اعتراض به کاریکاتورهای توهین‌آمیز به حضرت محمد (ص) از دولت سعودی لغو سفارت دانمارک را درخواست

فرات اول «ابوالحسن علی بن محمد» (م.ح312ق) وزیر شیعی مقتدر (حکومت: 295 تا 320ق)، مسئولیت تربیت اطفال را برعهده داشت. احمد بن محمد بن یزدیار بن رستم طبری نحوی،

وی این روایات را از «جعفر بن محمد بن زکریا غلابی» و «علی بن حارث مروزی» نقل کرده و هارون بن موسی تلعکبری و ابوالمفضل محمد بن عبدالله از او نقل حدیث نموده‌اند

پدرش«ابوالحسن بن علی بن رزین خزاعی»، می‌‏توان به کسانی چون: «محمد بن غالب بن حرب تمتام»، «عباس بن محمد دوری»، «ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم دبری»، «هیثم بن عدی طائی»،

المسافر» و دیگری «الامالی». محمد بن حسن بن ولید در قم استاد وی بوده از سایر اساتیدش اطلاعی در دست نیست. فرزندش ابوالحسن محمد بن احمد بن علی بن حسن بن شاذان

این‏‌رو مرحوم نجاشی وی را از چهره‏‌های برجسته طالبیین، معرفی کرده است. جعفر بن محمد بن جعفر بن حسن بن جعفر بن حسن مثنی بن حسن (علیه‌السلام)، از سادات حسنی و

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

ج1ص242، و ج2ص344؛ معجم رجال الحدیث، ج2ص81 شماره 491؛ مناقب امیرالمؤمنین، محمد بن سلیمان کوفی، ج2ص144.

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

انقلاب منصوب شد. وی در شهریور ۱۳۹۹ شمسی، از مسولیت‌های خود استعفا کرد. سید محمد حسینی شاهرودی از خاندان مرجع شیعه سید محمود حسینی شاهرودی می‌باشد. وی از

ابوالسعادات مبارک بن محمد بن محمد بن عبدالکریم بن عبدالواحد شیبانی جزری معروف به مجدالدین ابن اثیر (544-606 ق) یکی از سه فرزند محمد شیبانی جزری و نویسنده

جعفی؛ ابوالحسین بن محمد بن ابی سعید؛ حسن بن احمد بن ابراهیم (339 - 426) ق؛ حسن بن احمد بن محمد معروف به (اثم هیثم عجلی)؛ حسن بن محمد بن یحیی فحام (متوفی

رزق جاویش محمد یاسین الفادانی عبدالحلیم محمود محمد أمین التازی محمد السید ندا محمد أبو شهبه محمد علی أحمدین عبدالوهاب غزلان أحمد السید الکومی محمد السید ندا

شد. وی از سال 1952 میلادی در یکی از دانشگاه‌های معتبر اسلامی به رهبری شیخ محمد علی صالح خمیس، واعظ در الازهر و یکی از اعضای هیئت مؤسس گروه اخوان‌المسلمین

دانشیار گروه سنت و علوم آن در دانشکده مبانی دین ریاض، دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود بود و در این مدت در مقطع کارشناسی به تدریس پرداخت. سطح و مرحله تحصیلات

برخی از آثار وی درباره امام حسین علیه‌السلام: حماسه حسینی مقصد حسین بن علی (سید الشهدا) فلسفه عزاداری فلسفه تحریک کربلا حسین علیه السلام چراغ هدایت پیغام

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

حسین وحید خراسانی (متولد ۱۳۰۰ ش)، از مراجع تقلید شیعه معاصر، ساکن در قم و از شاگردان سید ابوالقاسم خوئی، میرزا مهدی اصفهانی و سید محسن حکیم است. حوزه درس

ترمذی، با نام کامل ابوعیسی محمد بن عیسی ابن سَوْره ابن موسی ابن‌ ضحاک السلمی الترمذی معروف به امام الترمذی، یک ایرانی جمع‌آوری‌کنندهٔ حدیث بود و نویسندهٔ

و ارایه نظرات و آرای متفکران مذاهب گوناگون و تحلیل جامع از آنها است. سید محمد تقی در ۱۳۴۱ق/ ۱۳۰۱ش در نجف به دنیا آمد. پدرش سیدمحمد سعیدبن سیدحسین‌بن سیدمهدی‌بن

الحدیث، دارالزهرا، بیروت. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، دارالکتاب العربی، ۱۴۱۱ق. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال فی نقد

جعفربن احمد بن یوسف اودی، حمیدبن زیادبن نینوایی، قاسم بن محمد بن حسین بن خازم، جعفر بن عبدالله علوی حسین بن حمدان هستند. وی از استادان کلینی است و کلینی در کتاب

جمال‌الدین محمد بن حسین بن محمد خوانساری معروف به آقا جمال خوانساری (درگذشت ۱۱۲۵ق)، از شاگردان مجلسی اول و از علمای شیعه در قرن دوازدهم قمری بود. از وی

محمد راتب نابلسی عالم اهل‌سنت استاد دروس اسلامی و خطیب سوری است که در سال 1938 م، در دمشق به دنیا آمد. پدرش از علمای دمشق بود و در مساجد این شهر تدریس

احمد بن عبیدالله بن محمد بن عماد ثقفی، که به علم نجوم نیز آشنایی داشت و کتابی به نام الانواء (در معرفی فواصل ستارگان که هر فاصله را یک «نوء» می‏‌نامند)

همین مآخذ)؛ فیروزآبادی، محمد، البُلغه، به کوشش محمد مصری، دمشق، 1392ق /1972م؛ مقری تلمسانی، احمد، نفح الطیب، به کوشش یوسف الشیخ محمد بقاعی، بیروت، 1406ق /1986م؛

اساتید او عمدتاً از اهل‏‌سنت هستند و از استادان شیعی او تنها می‏‌توان به «محمد بن زکریا بن دینار غلابی جوهری» اشاره نمود. از استادان سنی او «ابوزید عمر

عبدالله، ‌ ابن‌ عسکر به‌ فرزند او محمد بن‌ عبدالله‌ که‌ در 981ق‌ به‌ جانشینی‌ پدر رسیده‌ بود، پیوست‌ و دیری‌ نپایید که‌ محمد از عبدالملک‌ شکست‌ خورد و همراه‌

الایهام‌ پس‌ از وی‌ توسط محمد بن‌ یحیی‌ ابن‌ مواق‌ در کتاب‌ المآخذ الحفال‌ السامیة، و سپس‌ توسط ابن‌ رُشید سبتی‌ دنبال‌ گردید و محمد بن‌ عبدالملک‌ مراکشی‌

احمد بن محمد اسکندری معروف به ابن عطاء اسکندری، فقیه مالکی و صوفی شاذلی است. او را می‌توان یکی از ارکان اساسی طریقه شاذلیه دانست. از القاب او می‌توان به

صلاح بن محمد البُدَیر، قاری قرآن، امام جماعت و سخنران مسجدالنبی است. امام جماعت و خطیب مسجد النبی از قبیله بنی‌تمیم است و در شهر حفوف از توابع الاحساء

کشورهای اسلامی و زندگی اجتماعی عصر طولونیان. این کتاب در سال 1941م به کوشش محمد امین افندی در قاهره چاپ شده است. ابوجعفر احمدبن یوسف بن قاسم بن صبیح عجلی(م214ق)

شد. حسن بن محمد بن عبدالله بن عمر بن حسین بن علوی بن حسین بن فدعق بن محمد بن عبدالله بن مبارک بن عبدالله وطب بن محمد المنفر بن عبدالله بن محمد بن عبدالله

شهر الرصیفه گذراند و در 11 سالگی تحصیل علوم دینی را آغاز کرد. او نزد شیخ حسین الزهیری کتاب‌هایی را در فقه شافعی خواند، و همچنین خواندن قرآن و بسیاری از

جعفر بن محمد عن عبیدالله نوشته شود، جعفر بن محمد بن عبیدالله نوشته شده است. علاوه بر این نام جد اعلای او «عبیدالله» است و نسب کامل او «جعفر بن محمد بن ابراهیم

خالد بن سعود الحلیبی یا ابو سعود خالد بن سعود بن عبدالعزیز بن محمد الحلیبی، شاعر و نویسنده سعودی و همچنین مشاور خانواده و مربی از کشور عربستان سعودی است

جعفر بن محمد بن قولویه قمی (جعفر بن محمد بن مسرور)، فقیه و محدث مشهور امامی. ابن‏‌قولویه از فقهای صاحب فتوی بود که سعی داشت راه اجتهاد را در عرصه حدیث

الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی

سختی و بیماری بسیار صبور بود. شیخ محمد سعید الحسینی؛ شیخ علی بن محمد هندی الحنبلی؛ شیخ ابوبکر الجزایری؛ شیخ علامه محمد بن صالح العثیمین؛ شیخ علی الزامل؛

سعود شریم یا سعود بن ابراهیم بن محمد بن ابراهیم آل شریم از نسل الحراقیص از بنی زید معروف به نجد، متولد ریاض در سال ۱۳۸۶ ه. ق) امام مسجدالحرام مکه از سال

البلیهی؛ محدث عبدالله الدویش؛ شیخ عبدالله محمد الحسین أبا الخیل؛ شیخ الزاهد محمد بن سلیمان العلیط؛ شیخ محمد بن فهد الرشودی؛ برادرش شیخ النحو أحمد بن ناصر

قاضی‌های موریتانی هستند که بارزترین ایشان عبارتند از: شیخ الشیبانی محمد احمد؛ شیخ محمد عبدالله ولد الصدیق الجکنی؛ شیخ سید احمد ملقب به شیخ بیه بن السالک

در نزدیکی شهر کوهستانی غریان در غرب لیبی بودند. وی در سال ۱۹۶۹ از دانشگاه محمد بن علی السنوسی دانشکده شریعت در البیضای لیبی فارغ‌التحصیل شد و در سال ۱۹۷۰

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

احمد محمد احمد الطَیِّب از معتقدان به اصل وحدت امت اسلامی و همکاری تشیع و تسنن است. وی در اولین مصاحبه خود به عنوان شیخ الازهر اظهار داشت: یکی از پایه‌های

۱۳۹۲ (محمد شریفانی محسن قمی)؛ فرایند تربیت انسان – نشر سماء قم – ۱۳۹۲ (محمد شریفانی محسن قمی)؛ نظام نامه تربیت انسان – نشر سماء قم – ۱۳۹۲ (محمد شریفانی

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی

جبان. محمد خیر فاطمة. بسام الصباغ. محمد رجب دیب. محمد عدنان الأفیونی. میسر المکی أیمن المکی. محمد سمیر الشاوی. عبدالسلام راجح. علاء الدین الحموی. محمد شریف

قواعد العقائد را پیش سید محمد بادکوبه‌ای آموخته بود و در حوزه علمیه قم در درس‌های منطق و شرح منظومه و اسفار اربعه سید محمد حسین طباطبایی شرکت کرد و همزمان،

تأسیس شد. بسیاری از وعاظ مانند: شیخ دکتر صفوت حجازی؛ شیخ فایز النوبی؛ شیخ محمد اسماعیل المقدم؛ دکتر عبدالعزیز الرنتیسی تحت تاثیر او بودند. شیخ، منبر مسجد

همدانی محمد جواد بلاغی محمد جواد مغنیه محمد جیزاوی محمد حبش محمد حسن شیرازی محمد حسین احمدی شاهرودی محمد حسین غروی اصفهانی محمد حسین نائینی محمد حسین نجفی