نتایج جستجو

خرقه را از شیخ نجم‌الدین محمود اصفهانی و او از شیخ نورالدین عبدالصمد نظری و او از نجیب‌الدین علی شیرازی و او از شیخ شهاب‌‌الدین سهروردی و او از شیخ ابی‌النجیب

وی از شیخ نورالدین عبدالصمد النظری و او از شیخ نجیب الدین علی شیرازی و او از شیخ شهاب‌الدین سهروردی و وی شیخ ابونجیب ضیاءالدین عبدالقاهر سهروردی را درک

نهج‌البلاغه نیز در رصافه دفن شده است. آرامگاه شیخ شهاب‌الدین سهروردی، از فلاسفه بزرگ شیعه و معروف به شیخ اشراق نیز در بغداد می‌باشد. سلطان سلیمان و سلطان

ابهرى و عبدالحمید خسروشاهى را نام برد. او همچنین در محضر مجد الدین جیلى، با شیخ شهاب‌الدین سهروردى هم کلاس و هم درس بود. فخر رازی در شبهه پراکنى بر ضدّ عقاید

شهاب‌الدین یحیی بن حبش بن امیرک ابوالفتوح سهروی ملقب به شهاب‌الدین سهروردی، معروف به شیخ اشراق، شیخ مقتول و شیخ شهید، بی‌شک یکی از بزرگان حکمت و فلسفه

به‌ کار می‌برد و نیز در دیداری‌ که‌ با شیخ‌ شهاب‌الدین‌ سهروردی‌ - صاحب‌ عوارف‌ المعارف‌ - داشته‌ است‌، سهروردی‌ از وی‌ می‌خواهد که‌ اجازه‌ دهد تا فرزندان‌

خلیلی تهرانی، فاضل شربیانی، آقا رضا همدانی، شیخ الشریعه اصفهانی، فاضل مامقانی، صاحب عروه، شیخ عباس کاشف‌الغطاء و شیخ هادی تهرانی آموخت. در علم نسب از پدرش سید

آیت‌الله شیخ محمدحسن فرزند عبدالله (متوفای 1320 ق) از شاگردان ملاّ علی خلیلی نجفی، شیخ مرتضی انصاری، سید حسن کوه کمری، شیخ راضی فقیه عراقی و شیخ مهدی کاشف‌الغطاء

عضو مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی است. شیخ حسن صفار در سال ۱۹۵۶ م در قطیف عربستان متولد شد. شیخ حسن صفار دروس ابتدایی و متوسطه را در قطیف خواند

عبارتند از: شیخ عبدالكریم رفاعی؛ شیخ محیی‌الدین كردی؛ شیخ نایف العباس؛ شیخ احمد الشامی مفتی حنابله. شایان ذکر است او پس از سال‌ها شرکت در دروس شیخ احمد الشامی

دروس وی بیشتر دربارهٔ افکار و باورهای حکیمان و دانشمندان ایرانی مانند شهاب‌الدین سهروردی، ابن سینا و ابویعقوب الکندی و برخی از دانشمندان اندلسی همچون ابن‌عربی

می‌باشد. شیخ مفید و ابوعلی احمد بن حسین بن احمد از شاگردان شناخته شده ایشان هستند. شیخ صدوق شیخ مفید امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) الاختصاص، شیخ مفید، ص79؛

در بغداد نزد وی مشغول یادگیری بوده است. وی استاد شیخ مفید بوده است. شیخ مفید بصره بغداد الامالی، شیخ مفید، ص238؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص25.

نام‌برد. در میان شاگردان او تنها نام شیخ مفید ذکر شده است. عراق شیخ مفید شیخ طوسی الامالی، شیخ مفید، ص348؛ الامالی، شیخ طوسی، ص121 حدیث188، وص182 حدیث305،

نسوی اهل نیشابور و سرخس هستند. وی دارای اثر تألیفی نبوده است. شیخ صدوق محدث نیشابور التوحید، شیخ صدوق، ص22 حدیث 17، و ص376 حدیث 22؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص6؛

منابع ذکر نشده است. از شاگردان وی تنها نام شیخ صدوق در منابع دیده می‌شود. قم شیخ صدوق علی بن ابی‌طالب کمال‌الدین و تمام‌النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج2ص19،

معروف به شیخ صدوق در بغداد شاگرد او بوده است. از او آثار تألیفی گزارش نشده است. شیخ صدوق ری محمد بن بابویه قمی طبقات اعلام الشيعه، ج1ص21؛ کمال الدين و تمام

در‌باره جزئیات زندگی او خبری در منابع گزارش نشده است. نخستین‏ بار شیخ منتجب‏ الدین بن بابویه در فهرست خود نام او را به میان آورده و سپس «ابن حجر عسقلانی»

ابراهیم بن محمد بن یسام، محدث شیعی در قرن چهارم. شیخ طوسی وی را از جمله کسانی قرار داده که به‏ طور مستقیم از امامان شیعه روایت نکرده است. وی هیچ اثر تألیفی

احمد بن صفار، از محدثان شیعه در اواسط قرن چهارم هجری. شیخ طوسی وی را از شاگردان ویژه عیاشی سمرقندی (م. ح328ق) به ‏شمار آورده است. احمد بن صفار، از محدثان

محدث شیعی. شیخ تلعکبری از او حدیث شنیده است. حسن بن ابراهیم بن عبدالصمد خزاز کوفی، محدث شیعی. کنیه او در منابع ذکر نشده است. در سال 337هجری شیخ تلعکبری از

سنائی، محدث شیعی، که لقبش گاهی به صورت «سنانی» و «شیبانی» نیز ذکر می‌‏شود. شیخ طوسی در رجال خود نام او را ذکر کرده و وی را از شاگردان ویژه محمد بن مسعود

ابراهیم بن محمد بن جعفر بن حسن، محدث شیعی و از اعقاب امام حسن مجتبی بود. شیخ طوسی وی را از کسانی قرار داده که به ‏طور مستقیم از امامان معصوم حدیثی نقل

ابوجعفر سقا، دانشمند و ستاره‏‌شناس شیعی در قرن چهارم. شیخ طوسی نام او را در رجال خود ذکر کرده و وی را از جمله کسانی قرار داده است که به طور مستقیم از امامان

ابوعبدالله بقال، محدث شیعی. نام او در منابع به‏ طور کامل ذکر نشده است. تنها شیخ طوسی در رجال خود از کنیه و لقب او یاد نموده است. وی از شاگردان محمد بن مسعود

القرآنية» می‌باشد و از استادانی نظیر شيخ عبدالحليم محمود، شيخ محمد محمود حجازی و شيخ عبدالوهاب عبداللطيف در مصر بهره‌مند شد. شیخ ساریة رفاعی در سال 1948 م، در

علی بن بابویه قمی» (پدر شیخ صدوق) را نام برد. از او اثر تألیفی برجای نمانده است. فقیه مصر شیخ صدوق خصال شیخ صدوق، ص515؛ امالی شیخ صدوق، ص57 حدیث 14؛ تهذیب

کنیه او در منابع ذکر نشده است. وی از نظر زمانی، در ردیف استادان شیخ صدوق قرار دارد زیرا شیخ صدوق با یک واسطه از استاد او ابوعمرو احمد بن حازم غفاری کوفی نقل

سال 1934 میلادی با شیخ صالح در شهر آبادان ارتباط برقرار کرد و علوم فقهی فراوانی از دست او به دست آورد و سپس در سال 1939 میلادی نزد شیخ عمر رفت و کتاب‌های

شیخ حسین الراضی روحانی عربستانی، خطیب و امام‌جماعت مسجد الرسول شهر عمران از توابع استان الاحساء در جنوب عربستان و عضو مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب

در اواسط قرن چهارم هجری. از معاصران او احمد بن محمد مقری (م. ح350ق) است که شیخ تلعکبری (م381ق) از شاگردان او بوده است. احمد بن بدیل، محدث شیعی در اواسط قرن

دارای اثر تألیفی نبوده یا حداقل گزارشی در این زمینه به دست نیامده است. شیخ طوسی شیخ صدوق عراق بغداد امل الآمل، ج2ص18 شماره 39؛ توحید صدوق، ص310 حدیث2؛ رجال

حدیث کرده و از او «شیخ صدوق» روایت کرده است. از دیگر اساتید و شاگردان او خبری در دست نیست. همچنین از او اثر تألیفی بر جای نمانده است. شیخ صدوق خراسان نیشابور

«محمد بن محمد بن نعمان» معروف به «شیخ مفید» (م413ق)، «حسین بن عبیدالله غضائری» (م411ق)، «هارون بن موسی تلعکبری» (م385ق)، «شیخ حافظ احمد بن عبدون» معروف به «ابن

ابراهیم بن علی بن عیسی رازی، محدث و شیخ شیعه در اواخر قرن چهارم. از هم ‏بحثان شیخ صدوق به شمار می‌رود. استاد او «احمد بن محمد بن یحیی عطار» (م. ب356ق)

محدث مشهور «احمد بن ادریس قمی» و استاد شیخ صدوق است و در باره وفات او این اندازه روشن است که بعد از پدرش و قبل از شیخ صدوق وفات یافته است، بنابراین دوران

هدایت الله شمس الدین ذهبی شمس‌الدین شرف‌الدین شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن بدرالدین هیتمی سعدی انصاری شهاب‌الدین سهروردی شهید اول شهید ثانی شیخ احمد المحلاوی

در نیمه نخست قرن چهارم. نخستین مدرک شناسایی ما از او روایتی است که «منتجب الدین بن بابویه»(م585ق) در کتاب چهل حدیث، درباره فضیلت علی (علیه‌السلام) نقل کرده

هدایت الله شمس الدین ذهبی شمس‌الدین شرف‌الدین شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن بدرالدین هیتمی سعدی انصاری شهاب‌الدین سهروردی شهید اول شهید ثانی شیخ احمد المحلاوی

هدایت الله شمس الدین ذهبی شمس‌الدین شرف‌الدین شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن بدرالدین هیتمی سعدی انصاری شهاب‌الدین سهروردی شهید اول شهید ثانی شیخ احمد المحلاوی

هدایت الله شمس الدین ذهبی شمس‌الدین شرف‌الدین شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن بدرالدین هیتمی سعدی انصاری شهاب‌الدین سهروردی شهید اول شهید ثانی شیخ احمد المحلاوی

راویان معتبر و کثیرالحدیث شیعه. نجاشی و شیخ طوسی پس از این‌که مدح بلیغی از او به عمل آورده‌‏اند از او با عنوان «شیخ الاصحاب» یاد کرده‌‏اند. احمد بن محمد بن

که وی از معاصران پدر شیخ صدوق یعنی «علی بن بابویه» بوده و هر دو نزد پدر صاحب شرح حال حدیث شنیده‌اند. هم‌چنین با توجه به این‌که شیخ صدوق در کوفه از وی استماع

محدث شیعی و استاد شیخ صدوق بوده است. احمد بن علی بن ابراهیم بن هاشم قمی، ابوعلی. فقیه، مفسر، محدث شیعی و استاد شیخ صدوق. شیخ منتجب‏ الدین در تاریخ ری کنیه

بن محمد علوی» نقل کرده و شیخ صدوق نیز آن را از وی شنیده است. وی ظاهراً دارای اثر تألیفی نبوده است. امام صادق (علیه السلام) شیخ صدوق مسجد الخصال، ص268، باب

اسماعیل سکونی» (م. ح354ق) است. وی کتاب یا رساله‏‌ای نداشته است. مرگ عراق شیخ صدوق امالی شیخ صدوق، ص50 حدیث 2؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص6؛ المستدرک، حاکم نیشابوری،

احادیث او می‌‏توان یقین کرد که وی از رجال نیمه دوم قرن چهارم بوده است، زیرا «شیخ کراجکی» به‏ طور مستقیم از او نقل حدیث می‏‌کند، اما این‌که وی در کجا پرورش

متوکل؛ احمد بن محمد بن یحیی عطار شاگردان قمی وی هستند. کلینی شیخ صدوق نجاشی کوفه قم کمال الدین و تمام النعمه، باب میلاد قائم(عج)، حدیث6؛ معجم احادیث المهدی،

قطان و حمزه بن قاسم علوی شاگردی نموده است. شیخ صدوق از شاگردان وی می‌باشد. شیخ صدوق نجاشی ری قم الخصال، شیخ صدوق، ص 158 حدیث203، وص 195 حدیث 270، وص 244

محمد بن یحیی صولی. در میان شاگردان وی تنها نام شیخ صدوق (ابوجعفر محمد بن بابویه قمی) به چشم می‎خورد. شیخ صدوق کوفه مامون علل الشرایع، ج1ص71 باب 62حدیث1،

محدث شیعی در قرن چهارم. تاریخ ولادت و وفات او در دست نیست. تنها می‏‌دانیم که شیخ تلعکبری (م385ق) از او نقل حدیث کرده است. بنابراین وفات او پیش از این تاریخ

ناشناخته‌‏اند. شیخ طوسی، نخستین کسی است که نام او را در رجال خود یادآور شده و گفته است که وی دارای کتابی در موضوع «امامت» بوده است. شیخ تلعکبری یکی از

بوده‌اند. شیخ صدوق از شاگردان اوست در سال 355هجری در راه برگشت از زیارت خانه خدا، وارد بغداد شد و از او حدیث گرفت. احمد بن محمد بن سعید شیخ صدوق خانه خدا

احمد بن حسن بن عبدویه رازی، فقیه و محدث شیعی استاد شیخ صدوق (م381ق) بود. احمد بن حسن بن عبدویه رازی، فقیه و محدث شیعی. وی حدود 282 هجری در ری متولد شد

آمد. وی فرزند نهم شیخ عبدالغنی یکی از علمای اندونزی است. پدر مفتاح الأخیار مدیر یک مدرسه دینی با عنوان تحسین الأخلاق و از دوستان شیخ عثمان الإسحاقی یکی

احمد» و شیخ کلینی را نام برد. از او اثر تألیفی بر جای نمانده است. از شاگردان مشهور وی می‌توان حسن بن حمزه طبری، علی بن احمد و شیخ کلینی را نامبرد. «شیخ صدوق»

زاهد، شیخ صوفیه سالمیه و فرزند شیخشان معرفی می‌کند. راوی کلام سهل بن عبدالله التسترِی و روشی در تصوف دارد که به «طریقه سالمیه» معروف است که روش شیخ سهل التستری

دارای اثر تألیفی نبوده است شرح‏‌حال او به طور مستقل در رجال نجاشی و فهرست شیخ طوسی نیامده است ولی از او در ذیل نام استادش «محمد بن جعفر اسدی» یاد شده است

طبرستان دیده به جهان گشود و در بغداد درگذشت، اما زمان تولد و وفات او روشن نیست. شیخ طوسی وی را از ملازمان احمد بن بدیل کوفی (م258ق، از راویان خوشنام و قاضی همدان

سال تولد و وفات او در دست نیست. شیخ صدوق در أمالی با دو واسطه از او نقل حدیث می‏‌کند و این مطلب گویای آن است‏‌که وی با شیخ صدوق، فاصله زمانی زیادی داشته

خواندن و آموزش قرآن در ۱۰ قرائت است که در حال حاضر در اردن زندگی می‌کند. شیخ خالد که در ۱۲ فوریه ۱۹۴۳ در حما سوریه به دنیا آمد، در خانه اهل‌علم و در حلقات

احمد بن علی بن ابراهیم و محمد بن علی بن ابراهیم از محدثان زبردست و استاد شیخ صدوق (م381ق) بوده‌‏اند. محیط خانواده و شرایط علمی حاکم بر آن باعث شد تا وی

دست نیست. قرائن نشان می‏‌دهد که وی در اوایل قرن چهارم حیات داشته است زیرا شیخ صدوق (م381ق) با یک واسطه از او نقل حدیث می‌‏کند. در این‌که وی کجا زندگی می‌کرده

تألیفی از خود بر جای نگذاشته است. شیعه شیخ صدوق بغداد طبقات اعلام الشیعه، ج1ص18؛ الغیبه، طوسی، ص394 شماره 364؛ کمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان،

گذراند و در مجالس شیخ محمد الامین الشنقیتی، شیخ ابوبکر جزائری و شیخ محمد نصیر شرکت می‌کرد. الدین آلبانی هنگامی که به مدینه می‌آمد و در مجالس شیخ عبدالعزیز بن

الأنصاری معروف به ابو اسماعیل هروی (396 ق -481 ق) عارف عرب، فقیه حنبلی و شیخ خراسان بزرگ و صاحب کتاب منازل السائرین است. أبو إسماعیل عبدالله بن محمد بن

تحصیلی داشته و شیخ صدوق احادیث از او در قم شنیده است. برخی از شنیده‏‌های او در‌باره فضیلت فاطمه زهراء (سلام الله علیها) در کتاب‏‌های شیخ صدوق وارد شده است

شاگردانش تنها نام شیخ صدوق (محمد بن بابویه) را در برخی منابع ذکر کرده‌اند. امام رضا (علیه السلام) اهل‏‌بیت (علیه السلام) کوفه نجف شیخ صدوق عیون اخبار الرضا(ع)،

ابراهیم بن نصیر کشّی، محدث شیعی در نیمه اول قرن چهارم می‌باشد. شیخ طوسی ایشان را فردی مطمئن و کثیرالحدیث به‏ شمار آورده است. کتابی در موضوع حدیث داشته

سنت استادان شیخ محمود علی بسّه شیخ محمد عید عابدین شیخ احمد مصطفی ابوحسن شیخ احمد علی مرعی شیخ محمد مصطفی المولونی شیخ مصطفی منصور الباجوری شیخ ابراهیم علی

او کتاب یا رساله‏‌ای بر جای نمانده است. معروف‌ترین استاد ایشان شیخ کلینی بوده است. شیخ مفید، احمد بن عبدون؛ سید مرتضی علم الهدی؛ ابوالحسن عقرایی تمار؛

معروف به «ابن طیالسی» محدث شیعی. فرزند او «علی بن احمد بن عباس» از شاگردان شیخ صدوق بوده است و نوه او «احمد بن علی بن احمد بن عباس» معروف به ابوالعباس نجاشی

جمله دکتر فاروق حماده، استاد دکتر فقیه ادبی محمد الرکی و شاعر شیخ مصطفی النجار بود. محدث شیخ محمد الامین بوخبزه الحسنی او را در نقل کتاب‌های ششگانه و در

جعفر بن محمد بن ابراهیم علوی موسوی حیری، از محدثین شیعه است. طبق گفته شیخ طوسی وی از حمید بن زیاد نینوایی استماع حدیث داشته و هارون بن موسی تلعکبری از

بردند که از آن جمله می‌توان به شیخ محمد راشد، شیخ بسیونی البیبانی شیخ محمد عرفه اشاره کرد. مورخان آثار زیادی را از آن شیخ سلیم می‌دانند ولی نام و یا توضیحی

اسلامی بود و در همین راستا او کتاب «سیره ذاتیه» خود را پیرو «جمال‌الدین حسینی و شیخ محمد عبده» می‌نامد و خواستار وحدت مسلمانان تحت عنوان «اتحاد محمدی»

گذرانده است و نزد اساتید این دو شهر به استماع حدیث پرداخت. ابن‏‌حجر به نقل از شیخ طوسی وی را از محدثان شیعی معرفی کرده است. برخی از روایات او درباره حجت بن

نشده است. شیخ صدوق نهج‏‌البلاغه نجاشی الخصال، ص191 حدیث264، وص429 حدیث8؛ الامالی، شیخ صدوق، ص446 حدیث597؛ التوحید، شیخ صدوق، ص44؛ کمال الدین و تمام النعمه،

شهاب‌الدین‌ احمد بن‌ محمد مِکناسی‌ زَناتی‌ فاسی‌، مالکی‌ مذهب معروف به ابن قاضی فقیه‌، مورخ‌، ادیب‌ و ریاضی‌دان‌ معروف‌ مغربی‌ در دولت‌ شُرَفای‌ سَعدی‌

عبارتند از: پدرش شيخ محمد جنيد در آموزش قرآن و تجوید؛ عمویش شيخ محمود جنيد در آموزش فقه شافعی؛ شيخ احمد كعكه در آموزش فقه شافعی و دانش اصول؛ شيخ وصفي المسدی

عبارتند از: شيخ محمد طيب الاتاسی مفتی حمص؛ شيخ محمود جنيد؛ شيخ عبد العزيز عيون السود؛ شيخ محمد سعيد البرهانی؛ شيخ محمد الهاشمی؛ شيخ عبد القادر عيسى؛ شيخ علی الطنطاوی

مورد تأیید قرار نگرفته و نسبت به درستی روایات او تردید وجود دارد. نجاشی و شیخ طوسی تنها با ذکر اینکه وی دارای کتابی است از او یاد کرده‌اند. از سوی دیگر

مؤرشف من الأصل فی 12 أبریل 2019، اطلع علیه بتاریخ 01 ینایر 2019. صفحه توییتر شیخ حسن الحسینی. صفحه حسن الحسینی در صدای اسلام ویب.

منابع ذکر نشده است. از شاگردان معروف او محمد بن حسین بن حکم کوفی است که معاصر شیخ تلعکبری است و حدود 380 هجری وفات یافته است، بنابراین وفات او طبعاً می‏‌بایست

شیعی خراسان «نصربن احمد ثانی»(م331ق) و پادشاهان بعد از او قرار گرفت. به گفته شیخ طوسی وی فردی زاهد، عالم و نویسنده کتاب‌‏هایی بوده است. استاد او اسحاق بن ابراهیم

صاحب‌نظران درباره ارزش روایات او اتفاق نظر داشته و او را فردی راست‌گو و شیخ اصحاب امامیه در قم لقب داده‌‏اند. از آثار او کتاب «ثواب الاعمال» به ثبت رسیده

اسلامی مدینه تحصیل کرد و زبان عربی و اصول دین اسلام را آموخت و در آنجا نزد شیخ محمد ناصرالدین البانی درس خواند. سپس برای تکمیل مطالعات خود به سوریه رفت.

ری، قم، بغداد و کوفه) دوباره به وطن بازگشته و در آنجا مقیم شده باشد. شیخ منتجب ‏الدین بن بابویه (م585ق) در کتاب «چهل حدیث» روایاتی نقل می‌‏کند که راویان

ابومحمد مؤمن قمی، شیخ اهل قم و از راویان ثقه شیعه محسوب می‌گردد. رجال‏‌شناسان، وی را از اساتید امامیه و بزرگ اهل قم معرفی کرده‏‌ا‌ند. شیخ طوسی وی را از جمله

الاختصاص است و شیخ مفید بخش عیون و محاسن این کتاب را استخراج نموده است. شیخ صدوق قم کوفه الاختصاص، شیخ مفید، ص319؛ اوائل المقالات، شیخ مفید، ص257؛ طبقات

مرتضی علم الهدی (م436ق) توانست مجلس درس او را درک کند و احادیث او را که از شیخ کلینی نقل می‌‏شد، بشنود. در منابع شیعه احادیث اندکی از او برجای مانده که بعضی

میان آن‌ها «احمد بن حسن بن عبدویه قطان رازی»(استاد شیخ صدوق) و «محمد بن احمد سنانی»(استاد دیگر شیخ صدوق) بیشترین احادیث او را به آیندگان انتقال دادند.

الإخاء. دیدار با شیخ سعد البریک با اجرای شیخ محمد السید. دیدار جمعه با سعد البریک. مصابیح الرسالة شیخ سعد البریک. برنامۀ الهرم با شیخ سعد البريک 8 رمضان

همام اسکافی بغدادی بوده. شیخ صدوق از شاگردانش بوده و در سال 354هجری که در بغداد به ‏سر می‏‌برده، از وی حدیث شنیده است. مرگ فقه شیخ صدوق الخرائج و الجرائح،

درباره تاریخ وفات او تنها می‌‏دانیم که وی از اساتید «ابن غضائری» (م411ق) و «شیخ مفید» (م413ق) بوده است، بنابراین مرگ او تقریباً در اواخر قرن چهارم و احتمالاً

زهراء (سلام الله علیها) احمد بن حسین بن احمد بن عمران الاختصاص، شیخ مفید، ص 84؛ الامالی، شیخ مفید، ص 94 حدیث 4، وص 113 حدیث6؛ مستدرک الوسائل، ج 5ص 245 حدیث

هدایت الله شمس الدین ذهبی شمس‌الدین شرف‌الدین شهاب‌الدین ابوالعباس احمد بن بدرالدین هیتمی سعدی انصاری شهاب‌الدین سهروردی شهید اول شهید ثانی شیخ احمد المحلاوی

مانند شیخ موفق ندیده‌ام. ابن تیمیه درباره او می‌گوید: «بعد از اوزاعی داناتر از شیخ موفق وارد شام نشد». ابن رجب حنبلی می‌گوید: «فقیه زاهد، امام، شیخ اسلام

اواسط قرن چهارم اتفاق افتاد، زیرا شیخ طوسی با فرزند او ملاقات داشته اما خود او را ندیده است، بنابراین وی در حیات شیخ طوسی از دنیا رفته بود. وی اهل نیشابور

عبدالله» و «سالم بن سالم» هستند. از شاگردان شیعی او محمدبن بابویه معروف به شیخ صدوق (م381ق) است که به‏ صورت مکاتبه با او ارتباط داشته و برخی از راویات او