نتایج جستجو

ابراهیمیه‏ نام فرقه‏‌ای از «غلاة» صوفی مذهب شیعه ساکن تلعفر یکی از شهرک‌های استان موصل در عراق است و آداب و رسوم ایشان، شباهت بسیاری با فرقه «شبک» دارد

نزد شیعه، یکی از ادله استنباط است. سنت در اصطلاح به یکی از دو فرقه بزرگ از مسلمانان گفته می‌شود که اکثریت مسلمانان را در بر می‌گیرد. در مقابل شیعه که اقلیت

ابراهیم که عبداللّه‌محض نام داشت، پس از قیام ولیدبن‌یزید‌اموی اموی در ابواء( منطقه ای نزدیک مکه در مسیر مدینه) در مجلسی از همه بزرگان بنی‌هاشم موافقت گرفت که

بساتره‏ شاخه‌ای از فرقه «نصیریه» و از «غلاة» بودند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 101

اسحاقیه از فِرق «غلاة» و از پیروان اسحاق‌بن‌زید‌بن حارث از یاران عبدالله‌بن‌معاویة‌بن جعفر‌بن‌محمد(علیه‌السلام) هستند. از جمله فِرقی که از جناحیه منشعب

جعفریه‏ شاخه‌ای از فرقه غلاة‌ شیعه‌ هستند. ایشان پیرو عبدالرحمن‌بن‌محمد از متکلمان شیعه به‌شمار می‌رفتند و به امامت، غیبت و رجعت امام جعفر صادق (علیه السلام)

دانقیه‏ شاخه‌ای از فرقه «غلاة شیعه» و پیرو حسن‌ بن‌ دانق بودند. پیروان این فرقه معتقد بودند که اتصال امام به خداوند، مانند اتصال نور به خورشید است و آن

امریه یکی از شاخه‌های غلاة شیعه هستند. پیروان این فرقه معتقد بودند چون به گفته قرآن، هارون در نبوت با حضرت موسی شریک بود، مطابق با نصّ روایات، حضرت علی

صائدیه‏ از غلاة شیعه بوده و به پیروان صائد نهدی می‌گویند که معاصر جعفر بن محمد (صادق‌) بود. او و بیان‌بن‌سمعان تمیمی نهدی از فرقه «کربیه» بودند و اعتقاد

صافیه‏ فرقه‌ای از غلاة شیعه بودند. این فرقه خود را صافی یا صافیه می‌نامیدند و در آناتولی ساکن بودند. صافیه از نظر منش و عقاید، به شیعه امامیه نزدیک بودند

عده‌ای از لشکریان خویش بر آنان که با سلاح بر او خروج کرده بودند بتافت و آنان را از دم شمشیر بگذرانید. ظاهرا این فرقه با همان «راوندیه» از غلاة شیعه بنی‌عباس

شباسیه‏ گروهی از غلاة شیعه در بصره بودند که به الوهیت شواس‌المغیم اعتقاد داشتند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372

شرامخه‏ شاخه‌ای از فرقۀ غلاة شیعه‌‌ هستند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1374 شمسی؛ ص 254. مقدسی مطهر بن طاهر، البدء

سرخسیه‏ شاخه‌ای از فرقه «غلاة» بودند که ظاهرا در روستای سرخس می‌زیستند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ

ایوبیه‏ از فرق «غلاة» و از یاران جالوت قمی هستند. این فرقه معتقدند که امام انسان کامل است و هرگاه به غایت خود برسد، خداوند در وی حلول می‌کند و او به زبان

انازله یکی از شاخه‌های غلاة شیعه است. انازله معتقدند ابن‌ملجم قاتل حضرت علی ‌علیه‌السلام نبود، بلکه او دیو یا هیولایی را کشت که خود را به صورت حضرت در‌آورده

خمسیه‏ شاخه‌ای از فِرقه غلاة هستند و پنج تن آل‌عبا یعنی محمد (ص)، علی (ع)، فاطمه (س)، حسن (ع)، حسین (ع) را خدا می‌دانند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

دراوسه‏ شاخه‌ای از فرقه نصیریه هستند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 بدوی دکتر عبدالرحمن، مذاهب

ذقولیه غلاتی از شیعه بودند که در آذربایجان زندگی می‌کردند و به نام‌های قوایه یا قولیه نیز خوانده‏ می‌شدند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر

شاعیه‏ شاخه‌ای از فرقه غلاة هستند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 248 مقریزی احمد بن علی، المواعظ

حنفی نام یکی از شاخه‌های مذاهب فقهی اهل سنت است و موسس آن ابوحنیفه نعمان بن ثابت از ائمه چهارگانه اهل‌سنت می‌باشد. این مذهب فقهی در بین مذاهب چهارگانه

سماعیه‏ از فرقه غلاة و از یاران سماعه اسدی بودند که کارهای شگفت از وی سر می‌‏زد. مثلا وی مدعی بود که علم سیمیا (کیمیا) را بلد است. مشکور محمد جواد، فرهنگ

ذبابیه‏ شاخه‌ای از فرقه «غلاة» شیعه هستند. ذبابیه معتقدند که چون میان محمد (صلی‌الله علیه وآله وسلم) و علی (علیه‌السلام) شباهت بسیاری وجود داشت که دو ذباب

احسائیه‏ از پیروان شیخ احمد احسائی اند. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 35

بهمنیه‏ شاخه‌ای از فرقه غلاة هستند. بهمنیه معتقدند که خداوند در صورت آدمیان ظهور می‌کند و هر کسی که دارای قدرتی باشد که دیگر مردم جهان آن قدرت را نداشته

صواکیه‏ از فرقه‌های مربوط به کرّامیه‌اند،. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 303. مقدسی مطهر بن طاهر؛

شریکیه‏ شاخه‌ای از غلاة شیعه ‌هستند. شریکیه معتقدند، همان‌گونه که حضرت موسی (علیه‌السلام) با برادرش هارون در نبوت شریک بود، علی‌بن‌ ابی‌طالب (علیه‌السلام)

بَشیریه از «غلاة» شیعه و پیروان محمد‌بن‌بشیر کوفی از موالی بنی‌اسد بودند. درباره او نوشته‌اند که وی اهل کوفه و نیرنگ‌باز و شعبده‏‌باز بوده و از «واقفیه»

رمیه‏ از شاخه‌های فرقه غلاة شیعه به حساب می‌آید. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 205 مقدسی مطهر

صوارمیه‏ شاخه‌ای از طایفه «نصیریه»اند. مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 303 بدوی، عبدالرحمن، مذاهب‌الاسلامیین،

اهل فترت‏ گروهی مربوط به شیعه هستند که پس از رحلت امام یازدهم به دوره «فترت» یعنی خالی ماندن زمان از وجود امام قائل شدند. . مشکور. محمد جواد. فرهنگ فرق

بشالوه‏ شاخه‌ای از فرقه «نصیریه» (علویون) هستند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 102 کرد علی

اهل الزیغ (اصحاب الزیغ) از فرق غلات‏ محسوب می‌شوند. این فرقه معتقدند که جبرائیل در امر رسالت خیانت کرده و آن را به قصد عمد از علی بن ابی طالب (ع) گردانیده

باسطیه از شاخه اشاعره‌اند و (کسب) را فریضه می‌دانند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص94

خرمزجیه‏ از شاخه‌های فرقه «نصیریه»‌اند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 178

سرانیه‏ شاخه‌ای از فرقه‌های مسلمان و از عشایر نصیریه‌‏اند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 227 بدوی

طیاریه‏، از فرق «غلاة شیعه» منسوب به جعفر طیّار پسر عموی رسول خدا بودند. طیّاریّه معتقد بودند که روح‌القدس همان طور که در کالبد حضرت عیسی (علیه السلام)

احقاقیه از گروه شیخیه و از پیروان ملاباقر اسکویی می‌باشند. آخوند ملاباقر اسکوئی از فضلای شیخیه در کربلا بود و پسران سید کاظم رشتی نزد او درس می‌خواندند

خماریه‏ از پیروان محمد‌بن‌عمرالخماری بغدادی هستند که از غلاة به‌شمار می‌‏رفت. این فرقه امامت را به همان ترتیب عقاید امامیه باور داشتند. جز این‌که می‌‏گفتند

داریه‏ از شاخه‌های دوازده‌گانه فرقه «مجبره» است. در منابع فرقه‌شناسی و کلامی، فرقه‌های: کلابیه، کرّامیه، هشامیه، مؤالفیه، معتریه، مقابلیه، نهالیه، مبیضّه

بشبیه‏ شاخه‌ای از فرقه «مرجئه» است. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104

صرامته‏ شاخه‌ای از فرقه «نصیریه»‌اند،. مشکور، محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد؛ نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 301. بدوی عبدالرحمن؛ مذاهب

طفیلیان‏ یکی از فرقه‌های کلامی هستند. آنها معتقدند که فرزندان کوچک کافران با خود آنها وارد دوزخ می‌شوند‎‎. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر

رسالنه‏ از شاخه‌های مربوط به فرقه نصیریه‏‌اند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203 بدوی عبدالرحمن،

رشاونه‏ شاخه‌ای از طایفه‌«نصیریه»‌اند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203 بدوی عبدالرحمن، مذاهب

شمالیه یکی از شاخه‌های فرقه نصیریه‌اند. لقب دیگر شمالیه «شمسیه» است. این فرقه معتقدند که حضرت علی‌بن‌أبی‌طالب (علیه السلام) در آسمان و مکانش در آفتاب است

بخاریه‏ از فرقه «جهمیه» و از اصحاب حسین‌بن‌محمد بخاری هستند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 98

راهویهیه از پیروان اسحاق راهویه و از مذاهب مربوط به اهل‌ حدیث است که نام آن در کنار فرقه‌های حنابله، اوزاعیه و منذریان آمده است. https://wikijoo.ir/index

توحیدیه‏ شاخه‌ای از فرقه «دروزیه» و از مهم‌ترین انشعابات اسماعیلیه هستند. پیروان این فرقه در مذهب خود به هفت ستون تکلیفی و قانونی اعتقاد دارند و آن را

صیاحیه‏ از فرقه‌های مربوط به «جبریّه» و از پیروان صیاح‌بن‌معمّر بودند.،. البته در برخی از منابع به جای صیاح‌بن‌معمر، صباح‌بن‌معمر آمده است. مشکور، محمد

جهینیه، شاخه‌ای‏ از فرقه علویین هستند.. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، 147 بدوی عبدالرحمن، مذاهب

صدقیه فرقه‌ای از «شافعیه» بودند. خاستگاه این فرقه هرات است. پیروان این فرقه با دیگر هم‌کیشان خود مخالفت و نزاع می‌کردند و گاهی این نزاع منجر به خون‌ریزی

اصحاب العبادات فرقه‌ای از صوفیه‌اند و همانطور که از نامش پیدا است، هدف اصلی‌شان زهد و عبادت و ترک اموری است که ارتباطی با زهد و عبادت ندارد. مشکور، محمد

شباشیه‏ فرقه‏‌ای از غلاة قرامطه‌اند که در مسیر بصره به احساء می‌زیستند. به شیوخ آنها بنی‌شباش می‌گفتند. این طایفه از سال 380 تا 480 هجری قمری در نواحی

علیاویه بوده و در بخشی از عقاید غلو‌آمیز نیز معتقد به گزافه‌گوئی‌های ابوالخطاب از سران غلاة بوده است. معتقدند که امام علی (ع) از خدایی بگریخت و در خانواده

ساطیان‏ یکی از فرقه‌های هفتادوسه ملت‌اند که نام‌شان در کتاب «سواد اعظم» آمده است. به نظر می‌رسد که این نام غلط بوده و صحیح آن فاطمیان است. مشکور محمد جواد،

سمکیه‏ از اصحاب ابوحنیفه بودند و بین ایشان و فرقه صدقیه که از اصحاب شافعی به شمار می‌‏رفتند، برخوردهای خونینی رخ داد تا جایی که به دخالت و میانجی‌گری دولت

ازدریه یا ازوریه،از فرقه‌های غالی منتسب به شیعه است. ازدریه به الوهیت علی(ع) اعتقاد دارند و معتقدند که این علی که در این دنیا زندگی کرد و پدر حسنین (ع)

معاویه بود. بقلی معتقد بود که انسان مثل بقل و سبزی، فانی‌شدنی است، پس هرگاه از دنیا برود، دیگر باز نمی‌گردد. بقلی در زمان منصور عباسی می‌زیست و به دلیل اعتقاداتش

ابن‌صاعد معتقد بود که بعثت انبیاء بعد از حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلّم) ممکن است. وی در تایید این ادعا به روایتی از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)

خلطیه شعبه‌ای ‏ از فِرقه اسماعیلیه‌اند. آنها معتقدند که آنچه در قرآن و احادیث از نماز و روزه و زکات و حج و غیره وارد شده است، همه محمول بر معانی است و

شانیه‏ فرقه‌ای از شاخه «مرجئه»‌اند. این فرقه معتقدند که هر کسی کلمه لا اله الا اللَّه و محمد رسول اللّه را بگوید و به دین بگرود، بعد از آن بابت اطاعت یا

حوزه تکالیف فقط به ادای فرایض بسنده می‌کنند و از عبادت‌های ظاهری می‌پرهیزند و پیوسته مراقب‌اند تا دل‌های‌شان از ذکر غیر خدای‌متعال خالی باشد. ر. ک، مشکور،

متاوره از طوایف «نصیریه»اند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 387 بدوی عبد الرحمن، مذاهب الاسلاميين،

جحدریه شاخه‌ای از فرقه‌های شش‌گانه مرجئه هستند. حافظ‌ رجب‌البرسی نام ایشان را چنین برشمرده است: درامیه؛ علانیه؛ نسبیه؛ صالحیه؛ مثمریه؛ جحدریه . مشکور محمد

اهل افراط یا غلوّ شاخه‌ای از فرقه غلاة ‌شیعه‌‌اند که برخی از امامان را از عالم بشریت خارج کرده به الوهیت تشبیه می‌کنند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

حلبیه شاخه‌ای از فرقه نصیریه ‌است. در برخی از منابع آمده است که چنین نام‌هایی مربوط به فرقه نصیریه است، نه آنکه خود فرقه‌ای جدا باشد. مشکور محمد جواد،

مذهب ایشان مانند مذهب مفضلیه از «غلاة» است جز این که آنان معتقدند حلول لاهوت در ناسوت فقط در حق پنج تن خواهد بود که عبارت‌اند از: حضرت محمد (صلی‌الله علیه

حلفیه‏ شاخه‌ای از خوارج و از فرقه میمونیه‌‌اند حلفیه در کرمان زندگی می‌کردند. این فرقه با فرقه میمونیه درباره «عدل» دچار اختلاف شده و قائل به جبر شدند

جَبَلیه فرقه‌ای از «غلاة» نُصیریه علوی بودند که پیشوای ایشان در جبل‌ لبنان ادعای مهدویت کرد. سابقه این فرقه به سال 717 هجری قمری باز می‌گردد. پیشوای این

حمیریه‏ شاخه‌ای از فرقه «شیعه» و از پیروان حضرت امام جعفر صادق (ع) بودند. در برخی از منابع آمده است که حمیریه و جبابره (پیروان جابر‌بن‌حیّان) از شاگردان حضرت

«صباحیه‏» از فرقه‌های مربوط به «زیدیه» بودند. این فرقه با اینکه قائل به افضلیت حضرت علی (علیه‌السلام) نسبت به ابوبکر بودند، با اینحال ابوبکر را خلیفه می‌دانستند،

حلسفیه شاخه‌ای از فرقه زیدیه بودند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 164 برسی حافظ رجب، مشارق انوار

«مبهوتیه‏» از فرقۀ «خوارج» بودند. در منابع مربوط به فرقه‌شناسی آمده است که خوارج به شاخه‌های زیر تقسیم‌بندی می‌شود. ازارقه، نجدات، راسبیه، اِباضیه، قطویه،

حسینیه‏ شاخه‌ای از مکتب «شیعه» هستند که رشته امامت را از علی‌بن‌أبی‌طالب(ع) به علی‌بن‌الحسین (ع) (زین‌العابدین) متصل کرده‌اند. پیروان این مکتب معتقدند

حزنیه‏ شاخه‌ای از فرقه ‏‌کیسانیه بودند. در برخی از منابع، این فرقه از روافض و از پیروان عبدالله بن عمر الحزنی برشمرده شده است. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق

اهل ایمان لقبی است که شیعه امامیه از آن استفاده می‌کند، زیرا امامیه به دلیل قبول ولایت‌، خود را مؤمن و بقیه مسلمانان را مسلم می‌دانند. ایمان یعنی باور

احدیه فرقه‌ای از قدریه هستند که به نبوت پیامبر صلوات الله علیه اعتقاد دارند اما با سنت‌های او کاری ندارند. ر. ک. محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد،

به فرقه‌هایی گفته می‌شود که در عقاید دینی و فروع کلامی با آنها مخالف بوده و از مسیر حق خارج شده‌اند. مثل جبریه، قدریه، مجسمه و معطله که اهل‌الاهواء نامیده

حدادیه ‏، شاخه‌ای از فرقه «نصیریه»‌اند.. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 150 بدوی دکتر عبدالرحمن،

سراویه‏ از اصحاب «حدیث» هستند. این فرقه معتقدند که چون نماز وتر یک رکعت است، پس شایسته نیست که چیزی بر آن بیفزایند و مثلا آن را دو رکعت یا بیشتر کنند،

«ماخوسیه‏» از فرقۀ نصیریه‏ و منسوب به قریه ماخوس‌اند که در شمال لاذقیه در کشور سوریه واقع است،. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس

«مأمونیه»‏ از فرقۀ اسماعیلیه و از پیروان مأمون بن مهرویه بودند. وی از شاگردان حمدان قرمط بود که برای اعلان دعوت خویش به فارس رفت و از این جهت، قرامطه فارس

بلالیه‏ شاخه‌ای از فرقه «غلاة» و منسوب به ابوطاهر محمد‌بن‌علی بن‌بلال از اصحاب امام یازدهم می‌باشد. ابوطاهر از اصحاب امام یازدهم (علیه‌السلام) و از منکران نیابت

رستاقیه‏ از جمله فرقه‌هایی است که نامش در منابع مربوطه همراه با فرقه‌های زعفرانیه، واقفه و شکّاک در یک تقسیم آمده است. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

شلاهمه‏ یکی از شاخه‌های فرقۀ«نصیریه» است،. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 هجری شمسی؛ ص 257. بدوی عبدالرحمن؛ مذاهب

جرودیه‏ شاخه‌ای از فرقه «خوارج» و شعبه‏‌ای از «ثعالبه» هستند که یاران عبدالله‌بن‌جرود بودند. در برخی از منابع، نام این فرقه ظاهرا به اشتباه «جروریه» آمده

زیادیه‏ پیروان زیاد‌بن‌ عبدالرحمن بودند و از خوارج ثعلبیه به‌شمار می‌رفتند. آنها شیبان‌بن‌سلمه خارجی را تکفیر کردند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

درامیه شاخه‌ای‏ از فرقه ششگانه مرجئه است که عبارت‌ند از: درامیه، علانیه، نسبیه، صالحیه، مثمریه و جحدریه. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان

پیروان شخصی به نام کثیر الابتر بودند که ملقب به کثیر البتری بود. مبتوره شاخه‌ای از زیدیه بودند و می‌گفتند که بیعت با ابوبکر و عمر خطا نبوده؛ زیرا علی (علیه‌السلام)

گروهی خدایی امام علی (ع) را غالب و قوی دانسته‌اند و اینان از فرقه‌های غلاة و ذمّیّه‌‏اند که از خدمت حضرت محمد (ص) رجوع کرده به شراکت حضرت محمد (ص) و امام

علی بن موسی الرضا بن موسی الکاظم ملقب به موسی مبرقع بودند. موسی مبرقع از بزرگان شیعه و علویان بزرگوار بود و در کوفه می‏‌زیست. وی در سال 256 هجری به قم مهاجرت

بشارغه‏ شاخه‌ای از فرقه «نصیریه» (علویون) بودند. منابع مختلف ضمن این که بشارغه را از فرقه نصیریه برشمرده‌اند، این مطلب را نیز نقل کـرده‌اند کـه ایـن اسم

در غلات شیعه جای داده شده است، اما در واقع خارج از اسلام می‌باشد؛ چنانکه بغدادی بعد از ذکر هشت فرقه غلاة اظهار می‌کند که این هشت فرقه از غلاة رافضی، خارج

دوست داریم و از خداوند برایشان‌طلب آمرزش می‌کنیم، ولی نمی‌توانیم دربارۀ نجات آنها شهادت دهیم؛ زیرا خداوند به رازهای پنهان ایشان آگاه‌تر از ما است. پس هیچ

جماعت‌اند که قائل به ظاهر قرآن و تنزیل می‌باشند. بر خلاف تأویلیه که از فرقه‌های شیعه به‌شمار می‌‏روند و قائل به تأویل قرآن و تقدیم علی (ع) بر دیگر صحابه‌

شکّاکیّه‏ لقب بعضی از فرقه‌های اسلامی است که در بعضی از طاعات اظهار شک می‏‌کردند.،. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372

رستمیه‏ شاخه‌ای از فرقه اباضیه در شمال‌ آفریقا هستند. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203

حسبیه، شاخه‌ای از فرقه جبریه است و در شمار هفتاد و سه فرقه‌ اسلامی قرار دارد. در متون قدیم، تعداد فرقه‌های‌ اسلامی را هفتاد‌ و‌ سه فرقه می‌شمردند و به

مبدلیه‏ از جمله فرقه‌های اسلامی است که در برخی از منابع از آن یاد شده است. در کتاب «هفتاد و سه ملت» نوشته شده است: مبدلیه معتقد بودند که اگر کسی در خذلان