وحدت اسلامی بر پایه مرجعیت علمی اهل بیت (ع) (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> پرونده:وحدت اسلامی بر پایه مرجعیت علمی اهل بیت.png|بندانگشتی|وسط...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'وحدت اسلامی اسلامی' به 'وحدت اسلامی') |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
</div> | </div> | ||
'''وحدت اسلامی بر پایه مرجعیت علمی اهل بیت (ع)''' کتابی است مشتمل بر یکی از مقالات دبیر کل [[مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی]] که به بحث درباره [[مرجعیت علمی اهل بیت]] (ع) اختصاص دارد و به علت غنای علمی و مستند بودن آن به منابع معتبر علمی، پس از ارائه در [[چهاردهمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی]] استقبال خوبی داشت. | |||
=مقدمه کتاب= | |||
نویسنده در مقدمه کتاب به اهمیت و تأثیر مرجعیت علمی در تفسیر [[قرآن کریم]] و معرفی [[سنت|سنت پیامبر(ص)]] در دوران‌های مختلف پرداخته است. | |||
وی برای اثبات مرجعیت اهل بیت پیامبر (ص) از کتاب‌های تاریخی، حدیثی و فقهی تمام فرق و مذاهب اسلامی استفاده کرده است؛ کتاب‌هایی كه همه مذاهب اسلامی آنها را تأیید کرده‌اند. در اینجا مقصود از مرجعیت علمی، پایگاه مشترکی است که مورد اتفاق مسلمانان بوده و پایان دهنده اختلافات آنها به ویژه در عرصه‌های فقهی و اعتقادی باشد. | |||
در فصل دوم کتاب، منابع علم اهل | =فصل اول= | ||
نویسنده در فصل اول کتاب، مرجعیت علمی مسلمانان را از نظر قرآن و سنت بررسی کرده و با ذکر آیاتی از قرآن کریم متذکر شده که در این آیات توصیه شده است مسلمانان برای حل مسائل دینی خود و رفع ابهام، به اهل بیت پیامبر(ص) که فقط آنها اهل بصیرت و دانش‌اند، رجوع کنند. در ادامه، احادیث معتبری درباره این موضوع آورده شده است. این احادیث نشان‌دهنده آن است که مسلمانان در اختلافات دینی و جز آن، در نهایت به اهل بیت پیامبر (ص) توسل جسته‌اند. | |||
[[رده: | =فصل دوم= | ||
[[رده: | در فصل دوم کتاب، منابع علم اهل بیت پیامبر (ص) معرفی می‌شود. یکی از این منابع، قرآن کریم است که بر اساس روایات و احادیث مختلف، حقایق قرآن و وجوه معانی و اهداف آن را آنگونه که باید شناخت، فقط اهل بیت پیامبر (ص) می‌دانند. دومین منبع علم اهل بیت (ع)، پیامبر اکرم (ص) است که با رهنمودهای خود چراغ راه علم و دین را برای همیشه روشن کرده‌اند و بعد از ایشان، تجربیات شخصی و بصیرت علمی خود امامان (ع) از منابع علمی دیگر اهل بیت (ع) است. در ضمن با رجوع به آثار دانشمندان دینی و شخصیت‌های مذهبی می‌توان به جایگاه و علم و دانایی اهل بیت(ع) در نزد مسلمانان جهان پی برد. | ||
[[رده:کتاب‌ها]] | |||
[[رده:کتاب‌های تقریبی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۳۸
| نام کتاب | وحدت اسلامی بر پایه مرجعیت علمی اهل بیت (ع) |
|---|---|
| نویسنده | محمد علی تسخیری |
| مترجم | سید جلال میرآقایی |
| زبان کتاب | فارسی |
| سال نشر | 1380 ش |
| ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی |
| تیراژ | 2000 نسخه |
| نوبت چاپ | اول |
وحدت اسلامی بر پایه مرجعیت علمی اهل بیت (ع) کتابی است مشتمل بر یکی از مقالات دبیر کل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی که به بحث درباره مرجعیت علمی اهل بیت (ع) اختصاص دارد و به علت غنای علمی و مستند بودن آن به منابع معتبر علمی، پس از ارائه در چهاردهمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی استقبال خوبی داشت.
مقدمه کتاب
نویسنده در مقدمه کتاب به اهمیت و تأثیر مرجعیت علمی در تفسیر قرآن کریم و معرفی سنت پیامبر(ص) در دوران‌های مختلف پرداخته است. وی برای اثبات مرجعیت اهل بیت پیامبر (ص) از کتاب‌های تاریخی، حدیثی و فقهی تمام فرق و مذاهب اسلامی استفاده کرده است؛ کتاب‌هایی كه همه مذاهب اسلامی آنها را تأیید کرده‌اند. در اینجا مقصود از مرجعیت علمی، پایگاه مشترکی است که مورد اتفاق مسلمانان بوده و پایان دهنده اختلافات آنها به ویژه در عرصه‌های فقهی و اعتقادی باشد.
فصل اول
نویسنده در فصل اول کتاب، مرجعیت علمی مسلمانان را از نظر قرآن و سنت بررسی کرده و با ذکر آیاتی از قرآن کریم متذکر شده که در این آیات توصیه شده است مسلمانان برای حل مسائل دینی خود و رفع ابهام، به اهل بیت پیامبر(ص) که فقط آنها اهل بصیرت و دانش‌اند، رجوع کنند. در ادامه، احادیث معتبری درباره این موضوع آورده شده است. این احادیث نشان‌دهنده آن است که مسلمانان در اختلافات دینی و جز آن، در نهایت به اهل بیت پیامبر (ص) توسل جسته‌اند.
فصل دوم
در فصل دوم کتاب، منابع علم اهل بیت پیامبر (ص) معرفی می‌شود. یکی از این منابع، قرآن کریم است که بر اساس روایات و احادیث مختلف، حقایق قرآن و وجوه معانی و اهداف آن را آنگونه که باید شناخت، فقط اهل بیت پیامبر (ص) می‌دانند. دومین منبع علم اهل بیت (ع)، پیامبر اکرم (ص) است که با رهنمودهای خود چراغ راه علم و دین را برای همیشه روشن کرده‌اند و بعد از ایشان، تجربیات شخصی و بصیرت علمی خود امامان (ع) از منابع علمی دیگر اهل بیت (ع) است. در ضمن با رجوع به آثار دانشمندان دینی و شخصیت‌های مذهبی می‌توان به جایگاه و علم و دانایی اهل بیت(ع) در نزد مسلمانان جهان پی برد.