نجم الدین رازی

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۱ توسط S.m.salehi.kh (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «<div class="wikiInfo">بندانگشتی| {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-ali...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
تصوف و عرفان.jpg
نام عبدالله بن محمد نجم الدین رازی
وفات 1247م
استادان نجم الدین کبری، جلال الدین رومی
آثار مرصادالعباد من المبدا الی میعاد
دین و مذهب اسلام، تسنن

عبدالله بن محمد نجم الدین رازی متولد ری نزدیک تهران و متوفی ۱۲۴۷ میلادی از بزرگ ترین صوفیان ایرانی اهل استان خوارزم بود.

او شاگرد نجم الدین کبری و یارانش بود و پس از کشته شدن او در سال 1221 به ایران گریخت و سپس به همدان سفر کرد و پس از آن به جزیره و سپس به آناتولی رفت و در آنجا با جلال الدین رومی آشنا شد و شاگردی وی را برگزید.وی دروس شیخ خود نجم الدین کبری را در کتاب مرصادالعباد من المبدا الی میعاد را جمع آوری کرد[۱].