معمر بن عباد سلمی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'عبد ال' به 'عبدال') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'می آید' به 'می‌آید') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==اصول فکری و اعتقادی معمر بن عباد== | ==اصول فکری و اعتقادی معمر بن عباد== | ||
محور اندیشه های منسوب که از معمّر روایت شده است، از این قرار است.1.خداوند تنها اجسام را آفریده است و اعراض از اجسام پدید می آیند. 2. عرض ها در هر نوعی نامتناهی هستند. 3. [[اراده خداوند]] در مورد یک چیز غیر از خدا است. 4. قدیم بودن خداوند به معنای قدم زمانی نیست.5. محال است که خداوند به خود عالِم باشد، زیرا در این صورت لازم | محور اندیشه های منسوب که از معمّر روایت شده است، از این قرار است.1.خداوند تنها اجسام را آفریده است و اعراض از اجسام پدید می آیند. 2. عرض ها در هر نوعی نامتناهی هستند. 3. [[اراده خداوند]] در مورد یک چیز غیر از خدا است. 4. قدیم بودن خداوند به معنای قدم زمانی نیست.5. محال است که خداوند به خود عالِم باشد، زیرا در این صورت لازم می‌آید عالم و معلوم یک چیز باشد. 6. [[قرآن]] یک عرض است و از این رو فعل خداوند نیست، چرا که خداوند فاعل اعراض نیست. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 420</ref> <ref>صابری حسین، تاریخ فرق اسلامی، ج1، ص181</ref><ref>خیاط عبدالرحیم،الانتصار و الرد علی ابن الراوندی الملحد، ص 183</ref> | ||
<ref>بلخی ابوالقاسم، بیان الادیان، ص 64 ،</ref> <ref>اسفراینی شهفور، التبصیر فی الدین، ص 73،</ref> <ref>جرجانی سید علی، الفرق الاسلامیه، ص 180، کرمانی شمس الدین محمد، الفرق الاسلامیه، ص 25،</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 166</ref>، <ref>صلاح ابو سعود، الفرق والجماعات و المذاهب الاسلامیة، ص 143</ref><ref>شریف یحیی الامین، فرهنگ نامه فرقه های اسلامی، ص 257</ref> ، <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج 3، ص 236،</ref> <ref>جار الله زهدی حسن، المعتزله، ص 130،</ref> <ref>عارف تامر، معجم الفرق الاسلامیه، ص 28،</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الملل و النحل، ص 83،</ref> <ref>مقریزی احمد بن علی، الخطط و الآثار، ج 2، ص 348،</ref> ح<ref>نفی عبدالمنعم، موسوعه الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیه، ص 612</ref><ref>دانشنامه جهان اسلام، ج9، ص213</ref> | <ref>بلخی ابوالقاسم، بیان الادیان، ص 64 ،</ref> <ref>اسفراینی شهفور، التبصیر فی الدین، ص 73،</ref> <ref>جرجانی سید علی، الفرق الاسلامیه، ص 180، کرمانی شمس الدین محمد، الفرق الاسلامیه، ص 25،</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 166</ref>، <ref>صلاح ابو سعود، الفرق والجماعات و المذاهب الاسلامیة، ص 143</ref><ref>شریف یحیی الامین، فرهنگ نامه فرقه های اسلامی، ص 257</ref> ، <ref>ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج 3، ص 236،</ref> <ref>جار الله زهدی حسن، المعتزله، ص 130،</ref> <ref>عارف تامر، معجم الفرق الاسلامیه، ص 28،</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الملل و النحل، ص 83،</ref> <ref>مقریزی احمد بن علی، الخطط و الآثار، ج 2، ص 348،</ref> ح<ref>نفی عبدالمنعم، موسوعه الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیه، ص 612</ref><ref>دانشنامه جهان اسلام، ج9، ص213</ref> | ||
همچنین در باره اندیشه معمر بن عباد سُلمی در مورد معرفت نوشته اند: «وی بـه تکثیر اقسام معـرفت پرداخت و آن را بـه ده قسم، تقسیم کرد و از قسم مهم و جدیدی به نام معرفت ذات سخن گفت که مستقیماً بدون استعانت از [[عقل]] و حواس حاصل می شود. این قسم معرفت، بعداً مورد توجه ابن سینا قرار گرفت. <ref>دانشنامه جهان اسلام، ج9، ص213</ref> | همچنین در باره اندیشه معمر بن عباد سُلمی در مورد معرفت نوشته اند: «وی بـه تکثیر اقسام معـرفت پرداخت و آن را بـه ده قسم، تقسیم کرد و از قسم مهم و جدیدی به نام معرفت ذات سخن گفت که مستقیماً بدون استعانت از [[عقل]] و حواس حاصل می شود. این قسم معرفت، بعداً مورد توجه ابن سینا قرار گرفت. <ref>دانشنامه جهان اسلام، ج9، ص213</ref> | ||
نسخهٔ ۱۶ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۲:۳۱
ابوعمرو معمّر بن عباد سلمی از متکلمان شاخص معتزله و از غلات مشهور قدریه بود که در قرن سوم هجری می زیست.
موسس فرقه معمریه
معمر بن عباد السلمی اهل بصره و از بزرگان معتزله بود که در بغداد سکونت داشت.[۱] [۲]
تاریخچه
نام وی در کتاب «المنیه و الامل» معمر بن عباد سلمى ابو عمر (ابو معمر) و در طبقه ششم «معتزله» آمده است. [۳]ابن اثیر مَعَمَّریه را به فتح میم، فتح عین، فتح و تشدید میم دوم ضبط کرده است.[۴] وی در زمان هاررون الرشید می زیست و در سال 215 هجری قمری درگذشت.
معمر بن عباد از منظر نویسندگان
وی نزد نویسندگانT به عنوان شخصیتی تند معرفی و از او به عنوان یکی از سران ضلالت و الحاد نام برده شده است. عبدالکریم شهرستانی وی را از بزرگان شاخص الحاد قدریه معرفی کرده و او را در عقاید کلامی، اهل غلو دانسته است. [۵] [۶]
اصول فکری و اعتقادی معمر بن عباد
محور اندیشه های منسوب که از معمّر روایت شده است، از این قرار است.1.خداوند تنها اجسام را آفریده است و اعراض از اجسام پدید می آیند. 2. عرض ها در هر نوعی نامتناهی هستند. 3. اراده خداوند در مورد یک چیز غیر از خدا است. 4. قدیم بودن خداوند به معنای قدم زمانی نیست.5. محال است که خداوند به خود عالِم باشد، زیرا در این صورت لازم می‌آید عالم و معلوم یک چیز باشد. 6. قرآن یک عرض است و از این رو فعل خداوند نیست، چرا که خداوند فاعل اعراض نیست. [۷] [۸][۹] [۱۰] [۱۱] [۱۲] [۱۳]، [۱۴][۱۵] ، [۱۶] [۱۷] [۱۸] [۱۹] [۲۰] ح[۲۱][۲۲] همچنین در باره اندیشه معمر بن عباد سُلمی در مورد معرفت نوشته اند: «وی بـه تکثیر اقسام معـرفت پرداخت و آن را بـه ده قسم، تقسیم کرد و از قسم مهم و جدیدی به نام معرفت ذات سخن گفت که مستقیماً بدون استعانت از عقل و حواس حاصل می شود. این قسم معرفت، بعداً مورد توجه ابن سینا قرار گرفت. [۲۳]
پانویس
- ↑ زرکلی خیر الدین، کتاب الاعلام، ج 7، ص 272
- ↑ سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج 5، ص 347
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 421
- ↑ ابن اثیر،اللباب فی تهذیب الانساب، ج3، ص237
- ↑ شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، ج 1، ص 64
- ↑ اسفرایینی طاهر بن محمد، التبصیر فی الدین، چاپ اول، ص 73
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 420
- ↑ صابری حسین، تاریخ فرق اسلامی، ج1، ص181
- ↑ خیاط عبدالرحیم،الانتصار و الرد علی ابن الراوندی الملحد، ص 183
- ↑ بلخی ابوالقاسم، بیان الادیان، ص 64 ،
- ↑ اسفراینی شهفور، التبصیر فی الدین، ص 73،
- ↑ جرجانی سید علی، الفرق الاسلامیه، ص 180، کرمانی شمس الدین محمد، الفرق الاسلامیه، ص 25،
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 166
- ↑ صلاح ابو سعود، الفرق والجماعات و المذاهب الاسلامیة، ص 143
- ↑ شریف یحیی الامین، فرهنگ نامه فرقه های اسلامی، ص 257
- ↑ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج 3، ص 236،
- ↑ جار الله زهدی حسن، المعتزله، ص 130،
- ↑ عارف تامر، معجم الفرق الاسلامیه، ص 28،
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الملل و النحل، ص 83،
- ↑ مقریزی احمد بن علی، الخطط و الآثار، ج 2، ص 348،
- ↑ نفی عبدالمنعم، موسوعه الفرق و الجماعات و المذاهب و الاحزاب و الحرکات الاسلامیه، ص 612
- ↑ دانشنامه جهان اسلام، ج9، ص213
- ↑ دانشنامه جهان اسلام، ج9، ص213