محمد بن علی خرد

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۱:۱۵، ۹ فوریه ۲۰۲۲؛

محمد بن علی خرد (۸۹۰-۹۶۰ه.ق) محدث و فقیه اهل حضرموت است. به علم حدیث روی آورد و در آن تحقیق بسیار نمود تا جایی که تبدیل به بزرگترین حافظ حدیث و رجالی زمان خود شد و به عنوان «محدث» در زمان خود مشهور گشت. او در علوم دیگر چون اصول فقه، فقه، تصوف و بلاغت نیز تبحر داشت. کتاب های او به دلیل اعتبار سند و قدیمی بودن، نزد مورخین از کتاب‌های بسیار ارزشمند به شمار می‌آیند.

نسب

محمد بن علی بن علوی خرد بن محمد حمیدان بن عبد الرحمن بن محمد بن عبد الله باعلوی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن امام علی بن أبی طالب، و امام علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است.

او بیست و چهارمین نوه محمد پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است.

تولد و تربیت

در سال ۸۹۰ ه.ق در تریم حضرموت به دنیا آمد، در فضایی علمی و عبادی تربیت شد و رشد کرد. او دارای حافظه قوی، باهوش، کنجکاو نسبت به هر علم جدید بود. و قرآن و بسیاری از متن‌های زیاد را در فقه، صفوف و ادبیات عرب حفظ کرد. کتاب «الإرشاد» را تا بخش النفقات و یک چهارم کتاب «المنهاج» امام نووی را حفظ کرد. و برای اساتیدش چندین کتاب را با تحقیق و دقت و توضیح خواند که از آن جمله می توان از «صحیح بخاری»، «الشفا» اثر قاضی عیاض و «الإحیا» غزالی نام برد. او بر بسیاری از کتاب ها و منابع تسلط داشت، تا جایی که خودش تبدیل به مرجع و منبع تبدیل شد.

سفرها

او ، به دنبال دانش و یافتن اساتید به بسیاری از کشورها سفر کرد. به همراه پدر و برادرش احمد شریف به الشحر رفت. بار دیگر به تنهایی برای کسب علم به الشحر رفت. سپس به عدن، و زبید در یمن، مکه و مدینه رفت و از اساتید آنجا کسب علم کرد. همچنین از علمای مصر، عراق، دمشق و مراکش که برای حج آمده بودند، بهره برد. او بسیار مشتاق بود که با اساتید باسابقه و بزرگسال زمان خود در خارج از شهر و کشورش تماس برقرار کند و دراین راه بسیار کوشید، تا جایی که به سند علمی محکم و سلسله اساتید بلند مرتبه‌ای دست یافت که بسیاری از معاصرانش به آن نرسیدند و این اعتبار موجب شد که مردم برای کسب علم و معرفت به او روی آورند.

اساتید

شیخ های زیادی را از آن ها گرفت و از آن ها علوم مختلف، هنرهای مختلف شنید و آن ها به او اجازه می دهند و لباس می پوشند و به او اجازه رهبری و تدریس می دهند، برای کسانی که آن ها را گرفته اند:

علی بن ابی ابوبکر سوکران عبدالرحمن بن علی السوکران محمد بن عبد ال رحمان بلخاقه عبدالله بن عبدالرحمن حسین بن عبدالله الایدروش abo bakr bin abdullah al adani عبدالرحمن بن علی الدبا یحیی بن ابی بکر آل، عامری احمد بن عمر المزجد ابن هاجرال، هیتمی

شاگردان

یکی از مشهورترین شاگردانش که او را برد و از آن فارغ التحصیل شد:

عبدالله بن محمد بلخاقه محمد بن حسن بن علی السوکران فاضل بن عبدالله با عبدالله بن محمد باقشیر شیهاب الدین احمد بن عبدالرحمن السوکران احمد بن الوی باغداب عبدالله بن شیخ الایدروش

تالیفات

او آثار زیادی دارد، زمان خود را تنظیم کرده و آثارش را توزیع کرده است، زمان برای نوشتن، زمان برای تدریس، زمان برای عبادت، زمان دیگری برای خواندن و مانند آن، اما از نوشته های او به غیر از دو کتاب نمی رسید، و سوم کتاب "ناله ها" در یوسف شنیده می شود و هیچ تاثیری ندارد، مانند بقیه نوشته ها و نامه های او که توسط بادهای زمان پاره شده است، و در زیر شن های غفلت و سهل انگاری دفن شده است، در حالی که دو کتاب حاضر عبارت اند از:

«وسوسه شکوه درخشان و زیبایی زیبای زیبایی زیبا» در ترجمه ها و چشم انداز ها "وسیله ای که در افکار مفید مفید است" در صحبت کردن او اشعار و مدح های زیادی دارد، از جمله شعر بلندی که اشعارش به ۲۶۰ خانه در محبوب بزرگ می رسد و دیگرانی مانند تی در ذکر حمایت او و بزرگانش که در کتاب «الغور» ذکر شده اند.

وفات

او در شهر تریم که علم در آن به عنوان تدریس، موعظه، نوشتن، نوشتن، رفتار و کار منتشر می شد، باقی ماند تا اینکه در سال ۹۶۰ ه .خ درگذشت و مقبره اش به خاک زنگل معروف بود.

منبع

خراد، محمد بن علی (۱۴۰۵ ه. وسیله ای که در افکار مفید، وادهای جهانی و میوه ها رسیده اند.