عماریه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ابو ال' به 'ابوال') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
==رهبر فرقه== | ==رهبر فرقه== | ||
پیشواى این فرقه شخصی به نام [[عمار بن موسى ساباطى]] از موالى و کنیه اش ابوالیقظان بود. وی از اصحاب امام جعفر صادق و [[امام موسى کاظم]] علیهما السلام به شمار مى رفت. [[شیخ طوسى]] در برخی از تعابیر او را از اصحاب امام جعفر صادق و و در بعضی دیگر، از یاران امام موسى کاظم علیما السلام بر شمرده است. وى در اصل کوفى و ساکن مداین بود. [[نجاشى]] می نویسد که ابوالفضل عمار بن موسى ساباطى از موالى بود و دو برادر او قیس و صباح از حضرت امام جعفر صادق (ع) روایت مى کردند. کشى مى نویسد او از اصحاب [[حضرت رضا]] (ع) بود و فطحى به شمار مى رفت. | پیشواى این فرقه شخصی به نام [[عمار بن موسى ساباطى]] از موالى و کنیه اش ابوالیقظان بود. وی از اصحاب امام جعفر صادق و [[امام موسى کاظم]] علیهما السلام به شمار مى رفت. [[شیخ طوسى]] در برخی از تعابیر او را از اصحاب امام جعفر صادق و و در بعضی دیگر، از یاران امام موسى کاظم علیما السلام بر شمرده است. وى در اصل کوفى و ساکن مداین بود. [[نجاشى]] می نویسد که ابوالفضل عمار بن موسى ساباطى از موالى بود و دو برادر او قیس و صباح از حضرت امام جعفر صادق (ع) روایت مى کردند. کشى مى نویسد او از اصحاب [[حضرت رضا]] (ع) بود و فطحى به شمار مى رفت. | ||
بعضى از محدثان او را ضعیف و فاسدالمذهب دانسته اند. مقریزى «عماریه» را از [[شیعیان بنى العباس]] ذکر کرده و ابن حزم مى نویسد که فرقه اى از شیعیان بنى عباس قائل به نبوت عمّار نامى ملقّب به «خدّاش» شدند و اسد بن عبد اللّه برادر خالد بن عبد اللّه القسرى خداش را دستگیر کرده به قتل رساند. | بعضى از محدثان او را ضعیف و فاسدالمذهب دانسته اند. مقریزى «عماریه» را از [[شیعیان بنى العباس]] ذکر کرده و ابن حزم مى نویسد که فرقه اى از شیعیان بنى عباس قائل به نبوت عمّار نامى ملقّب به «خدّاش» شدند و اسد بن عبد اللّه برادر خالد بن عبد اللّه القسرى خداش را دستگیر کرده به قتل رساند.البته به نظر می رسد که عمّاری که نامش در عبارت اخیر آمده غیر از عمّار نخستین است که از شیعیان «فطحى» بوده است. | ||
البته به نظر می رسد که عمّاری که نامش در عبارت اخیر آمده غیر از عمّار نخستین است که از شیعیان «فطحى» بوده است. | <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 337 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>شیخ طوسی، رجال الطوسى، نجف، تحقيق سيد محمد صادق بحر العلوم، سال 1937 میلادی، ص 117</ref> <ref>کشی محمد بن عمر بن عبد العزیز، رجال كشى (فهرست)، ص 206.</ref> <ref>نجاشی ابو العباس احمد بن علی، رجال نجاشى ابو العباس، بمبئى، سال 1317 هجری قمری، ص 256 | ||
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 337 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> | </ref> <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، مصر، مجلد اول، سال 1950 میلادی، مجلد دوم سال 1954 میلادی</ref> <ref>بغدادی عبد القاهر، الفرق بين الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 39 | ||
</ref> <ref>مقریزی ابو العباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 351.</ref> <ref>ابن حزم اندلسی، الفصل فى الملل و الاهواء و النحل، 5 جلدی، مصر، سال 1347 هجری قمری، ج 4، ص 142.</ref> <ref>اشعری قمی سعد بن عبد الله، المقالات و الفرق، تحقيق محمد جواد مشكور، تهران، سال 1963 میلادی، ص 233.</ref> | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
نسخهٔ ۵ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۵
عمّاریه از فرق «فطحیه» و از یاران عمّار بن موسى ساباطى بودند.
تاریخچه
عماریه رشته امامت را به امام جعفر صادق (ع) کشانیده و پس از وى به امامت عبد اللّه افطح قایل شدند که یکی از مهم ترین فرزندان امام بود. البته عبدالکریم شهرستانی نامی از این فرقه نبرده است ولی مقریزی آن را معمریه و منسوب به معمر دانسته است.
رهبر فرقه
پیشواى این فرقه شخصی به نام عمار بن موسى ساباطى از موالى و کنیه اش ابوالیقظان بود. وی از اصحاب امام جعفر صادق و امام موسى کاظم علیهما السلام به شمار مى رفت. شیخ طوسى در برخی از تعابیر او را از اصحاب امام جعفر صادق و و در بعضی دیگر، از یاران امام موسى کاظم علیما السلام بر شمرده است. وى در اصل کوفى و ساکن مداین بود. نجاشى می نویسد که ابوالفضل عمار بن موسى ساباطى از موالى بود و دو برادر او قیس و صباح از حضرت امام جعفر صادق (ع) روایت مى کردند. کشى مى نویسد او از اصحاب حضرت رضا (ع) بود و فطحى به شمار مى رفت. بعضى از محدثان او را ضعیف و فاسدالمذهب دانسته اند. مقریزى «عماریه» را از شیعیان بنى العباس ذکر کرده و ابن حزم مى نویسد که فرقه اى از شیعیان بنى عباس قائل به نبوت عمّار نامى ملقّب به «خدّاش» شدند و اسد بن عبد اللّه برادر خالد بن عبد اللّه القسرى خداش را دستگیر کرده به قتل رساند.البته به نظر می رسد که عمّاری که نامش در عبارت اخیر آمده غیر از عمّار نخستین است که از شیعیان «فطحى» بوده است. [۱] [۲] [۳] [۴] [۵] [۶] [۷] [۸] [۹]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 337 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ شیخ طوسی، رجال الطوسى، نجف، تحقيق سيد محمد صادق بحر العلوم، سال 1937 میلادی، ص 117
- ↑ کشی محمد بن عمر بن عبد العزیز، رجال كشى (فهرست)، ص 206.
- ↑ نجاشی ابو العباس احمد بن علی، رجال نجاشى ابو العباس، بمبئى، سال 1317 هجری قمری، ص 256
- ↑ اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلاميين و اختلاف المصلين، مصر، مجلد اول، سال 1950 میلادی، مجلد دوم سال 1954 میلادی
- ↑ بغدادی عبد القاهر، الفرق بين الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الكوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 39
- ↑ مقریزی ابو العباس، الخطط، 5 جلدی، قاهره، سال 1930- 1911 میلادی، ج 2، ص 351.
- ↑ ابن حزم اندلسی، الفصل فى الملل و الاهواء و النحل، 5 جلدی، مصر، سال 1347 هجری قمری، ج 4، ص 142.
- ↑ اشعری قمی سعد بن عبد الله، المقالات و الفرق، تحقيق محمد جواد مشكور، تهران، سال 1963 میلادی، ص 233.