علی خالع قسم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="references" style="margin: 0px 0px 10px 0px; max-height: 300px; overflow: auto; padding: 3px; font-size:95%; background: #FFA500; line-height:1.4em; padding-bottom: 7px;"><noinclude>
{{جعبه اطلاعات شخصیت
[[پرونده:Ambox clock.svg|60px|بندانگشتی|راست]]
| عنوان = علی خالع قسم
<br>
| تصویر =
'''''نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است. '''''<br>
| نام = علی خالع قسم
| نام‌های دیگر =
| سال تولد =
| تاریخ تولد = 
| محل تولد = حضرموت، یمن
| سال درگذشت = ۵۲۹ ق
| تاریخ درگذشت =
| محل درگذشت = حضرموت، یمن
| استادان =
| شاگردان =  
| دین = اسلام
| مذهب = اهل سنت
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | روستای قسم | مسجد القوم}}
| فعالیت‌ها = {{فهرست جعبه عمودی | عالم دین | مصلح اجتماعی | ایجاد روستای قسم در حضرموت}}
| وبگاه =
}}
'''علی خالع قسم''' (متوفی ۵۲۹ هجری قمری) پیشوا و دانشمندی از سرزمین حضرموت است.<ref>الأهدل, حسین بن عبدالرحمن. تحفة الزمن فی تاریخ سادات الیمن. الجزء الثانی. أبوظبی، الإمارات العربیة المتحدة: المجمع الثقافی. صفحة 428.</ref> در بسیاری از مناطق شناخته شده و به دلیل تلاش‌های اصلاح‌گرایانه و تقوا و ورعی که داشت بسیار مورد احترام حاکمان بود.<ref> الجندی, محمد بن یوسف (1416 هـ). السلوک فی طبقات العلماء والملوک (PDF). الجزء الثانی. صنعاء، الیمن: مکتبة الإرشاد. صفحة 463.</ref> به مناسبت شهرش قسم از توابع حضرموت به «خالع قسم» لقب گرفت. او اولین نفر از خانواده باعلوی بود که در سال ۵۲۱ ه. ق در شهر تریم ساکن شد و اولین نفر بود که از آنها در آنجا به خاک سپرده شد.<ref>الشرجی, أحمد بن أحمد (1406 هـ). طبقات الخواص أهل الصدق والإخلاص. صنعاء، الیمن: الدار الیمنیة. صفحة 223.</ref>  


'''یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید. '''
== نسب ==
<br>
علی بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن [[محمد بن علی (باقر العلوم)|محمد‌الباقر]] بن علی [[علی بن الحسین (زین العابدین)|زین‌العابدین]] بن [[حسین بن علی (سید الشهدا)|الحسین]] بن [[علی بن ابی طالب|علی بن أبی‌طالب]]، و علی همسر [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|فاطمه]] دختر [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|محمد]] صلی الله علیه و اله و سلم است.
''آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ''{{#time:H:i، j F Y|{{REVISIONTIMESTAMP}}}}؛</small>


<noinclude>
او سیزدهمین نوه پیامبر اسلام صلی الله علیه و اله و سلم است.
</div>


== تولد و تربیت ==
او در شهر بیت جبیر معروف به شهر علویین در جنوب تریم در حضرموت که دره‌ای پهناور و پر از آب و رودخانه بود به دنیا آمد. او در آن‌جا بزرگ شد و قرآن را حفظ کرد و از محضر پدرش دانش آموخت. او با اعضای خانواده‌اش به شهر تریم مکرراً برای آماده‌سازی نقل مکان به آنجا می‌رفت و سپس در سال ۵۲۱ ه. ق به همراه پسر عموهایش آل بصری و آل جدید به آنجا نقل مکان کرد. او اولین کسی بود که از سادات آل بنی علوی تریم را برای زندگی خود و فرزندانش برگزید.<ref> الحبشی, أحمد بن زین. شرح العینیة. سنغافورة: مطبعة کرجای المحدودة. صفحة 144.</ref> با سکونت او در شهر تریم، علویان پس از ۲۰۰ سال از انزوای در حضرموت بیرون آمد. با مهاجرت علوییون به تریم فضای علمی مرحله جدیدی را در تریم آغاز کرد و مدرسه‌های علمی، مجالس حدیث شکوفا شدند و مردم تریم گرد این محافل و سادات علوی جمع می‌شدند<ref> بلفقیه, علوی بن محمد بن أحمد (1415 هـ). من أعقاب البضعة المحمدیة الطاهرة. الجزء الأول. المدینة المنورة، السعودیة: دار المهاجر. صفحة 107.</ref>.


== فعالیت‌ها ==
او در نزدیکی تریم قطعه زمینی را به قیمت 20000 دینار خرید، و نسبت به زمینی که پدربزرگش احمد بن عیسی در بصره داشت، آن را «قسم» نامید و در آن نخل کاشت و خانه‌ای ساخت و سپس گروهی از مردم اطراف خانه‌اش خانه ساختند تا اینکه به یک شهر یک‌پارچه تبدیل شد، ازین رو به او «خالع قسم»، یعنی کسی که قسم را کاشت گفتند. خانه‌اش که او ساخته بود و چاهی که حفر کرده و بقیه درختان نخلی که قبلاً کاشته بود، تا به امروز هنوز موجود است.<ref>المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الأول. جدة، السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 70. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 2 ینایر 2020.</ref> به خاطر ارزشمندی و جایگاه بلند مردمی و معنوی علی بن علوی، نزد جامعه بسیار مورد احترام بود و این روستا نیز مورد احترام بزرگان و ملوک بود و به احترام او در امور آن دخالت نمی‌کردند. او علاوه بر تأسیس روستای قسم، مسجد القوم (آل احمد) که اکنون به (مسجد باعلوی) معروف است را تأسیس کرد. این مسجد بین سال ۵۲۱ ه. ق که سال انتقال او به تریم بود تا سال ۵۲۹ ه. ق که سال وفات او می‌باشد، ساخته شده است.<ref>الحامد, صالح بن علی (1423 هـ). تاریخ حضرموت (PDF). الجزء الثانی. صنعاء، الیمن: مکتبة الإرشاد. صفحة 459. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 31 مایو 2019.</ref>


== فرزندان ==
پسران او عبارتند از: محمد صاحب مرباط که او نسل فراوانی دارد، عبدالله و حسین که نسلی از ایشان به جا نمانده است.<ref>خرد, محمد بن علی (2002). غرر البهاءالضوی ودرر الجمال البدیع البهی. القاهرة، مصر: المکتبة الأزهریة للتراث. صفحة 169.</ref>


'''علی خالع قسم''' (متوفی ۵۲۹ هجری قمری) پیشوا و دانشمندی از سرزمین حضرموت است. در بسیاری از مناطق شناخته شده و مورد احترام حاکمان بود. او اولین نفر بود که در سال ۵۲۱ ه.ق در شهر تریم از خانواده باعلوی ساکن شد و اولین نفر بود که از آنها در آنجا به خاک سپرده شد.  
== وفات ==
او در سال ۵۲۹ ه. ق درگذشت و در گورستان زنبل تریم به خاک سپرده شد. او اولین نفر از خانواده باعلوی است که در تریم به خاک سپرده شد.<ref>الحبشی, عیدروس بن عمر (1430 هـ). عقد الیواقیت الجوهریة. الجزء الثانی. تریم، الیمن: دار العلم والدعوة. صفحة 1106.</ref>


==منابع==
الشلی, محمد بن أبی‌بکر (1402 هـ). المشرع الروی فی مناقب السادة الکرام آل أبی علوی (PDF). الجزء الثانی (الطبعة الثانیة). صفحة 500.


جمل اللیل, یوسف بن عبدالله (1423 هـ). الشجرة الزکیة فی الأنساب وسیر آل بیت النبوة. الجزء الأول. الریاض، السعودیة: مکتبة جل المعرفة. صفحة 635.


=سند=
==پانویس==
علی بن علاوی بن محمد بن علاوی بن ابیدالله بن احمد الموکر بن ایسا بن ایسا بن محمد النقیب بن علی العریدی بن جعفر بن محمد صادق بن علی بن علی العابدین بن الحسین الصباح بن علی بن ابی طالب، و شوهر علی فاطمه دختر محمد درود بر او.
{{پانویس}}


او ۱۳مین نوه محمد پیامبر اسلام در سن و سال خود است.
[[رده:عالمان]]
 
[[رده:یمن]]
=تولد و تربیت=
او در شهر بیت جوبیر معروف به شهر علوی در جنوب تریم، هادراموت، دره ای پهناور که آبک و رودخانه بود به دنیا آمد. او در آنجا بزرگ شد و قرآن را حفظ کرد و در آره خواند و به پدرش توجه کرد و او با اعضای خانواده اش به شهر تریم مکرراً برای آماده سازی برای تبدیل به آن رفت و سپس در سال ۵۲۱ ه .خ به همراه پسر عمویش البصره و الجرید به آنجا نقل مکان کرد که اولین کسی بود که با پسران آل بانی الاوی زندگی کرد و آن را به خانه او و فرزندانش برد. علویان با نزول او به شهر تریم، بیش از ۲۰۰ سال پس از نزول هادراموت از انزوای خود بیرون آمد. در حالی که به آنجا نقل مکان می کردند، زندگی علمی مرحله جدیدی را در تریم آغاز کرد، جایی که مدارس علم، شوراهای مدرن و پدر و مادر تریم در اطراف او و بقیه خانواده علوی غلت می زدند.
 
=فعالیت ها=
او به زودی زمین را در نزدیکی تریم به قیمت ۲۰٬۰ دینار خرید، که آن را «بخشی» از زمینی نامید که پدربزرگش احمد بن ایسا در بصره داشت، آن را به صورت نخل کاشت و خانه ای ساخت و سپس گروهی از مردم را در خانه اش خانه ساخت تا اینکه به یک شهر یکپارچه تبدیل شد، برای این عنوان «عموی اداره»، يعنی گرشا، و خانه اش که او ساخته بود، تا به امروز و چاهی که حفر کرده و بقيه درخت نخلی که قبلاً کاشته بود، هنوز شناخته شده است. همان طور که علی بن الاوی از جامعه بسیار مورد احترام بود، این روستا مورد احترام پادشاهان و سلطان ها برای او قرار می گرفت و آن ها در آن زمان ها به خاطر او در امور آن عمل و دخالت نمی کردند. او علاوه بر تأسیس شهر قائد، مسجد ال قائم (آل احمد) را تأسیسکرد که اکنون به مسجد ببالاوی معروف است که بین سال ۵۲۱ ه .ق سال انتقال او به تریم تا ۵۲۹ ه .ق سال مرگش ساخته شده است. این مسجد که از سنگ، خشت و چوب ساخته شده بود، خشت و شیر خود را از روستای بیت جوبیر بر روی گوساله ای که گاو و قاطر به تریم کشیده بود، جابه جا کرد و او و دیگر خدمتکارانش در ساخت مسجد کار می کردند.
 
=فرزندان=
پسران او هستند: محمد صاحب مربات، او زیر گسترده ای دارد، عبدالله و حسین بدون سانسور هستند.
 
=وفات=
او در سال ۵۲۹ ه .خ درگذشت و در گورستان زنگل، ترم به خاک سپرده شد که اولین بار توسط خانواده بئالاوی در تریم به خاک سپرده شد.
 
=منابع=
الشلی، محمد بن ابی بکر (۱۴۰۲ ه . قانون گذار روی در طاقچه های مسرس شرافتمندانه آل ابی الاوی (PDF). قسمت دوم (چاپ دوم). صفحه 500 .
شتر شب، یوسف بن عبدالله (۱۴۲۳ ه . درخت زاکا در شجره نامه و زندگی نامه خانه نبوت. قسمت اول . riyadh, saudi arabia: knowledge gel library. صفحه 635.
 
=پانویس=

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۱۸

علی خالع قسم
نام کاملعلی خالع قسم
اطلاعات شخصی
محل تولدحضرموت، یمن
سال درگذشت۵۲۹ ق، ۵۱۴ ش‌، ۱۱۳۵ م
محل درگذشتحضرموت، یمن
دیناسلام، اهل سنت
آثار
  • روستای قسم
  • مسجد القوم
فعالیت‌ها
  • عالم دین
  • مصلح اجتماعی
  • ایجاد روستای قسم در حضرموت

علی خالع قسم (متوفی ۵۲۹ هجری قمری) پیشوا و دانشمندی از سرزمین حضرموت است.[۱] در بسیاری از مناطق شناخته شده و به دلیل تلاش‌های اصلاح‌گرایانه و تقوا و ورعی که داشت بسیار مورد احترام حاکمان بود.[۲] به مناسبت شهرش قسم از توابع حضرموت به «خالع قسم» لقب گرفت. او اولین نفر از خانواده باعلوی بود که در سال ۵۲۱ ه. ق در شهر تریم ساکن شد و اولین نفر بود که از آنها در آنجا به خاک سپرده شد.[۳]

نسب

علی بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن علی بن أبی‌طالب، و علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و اله و سلم است.

او سیزدهمین نوه پیامبر اسلام صلی الله علیه و اله و سلم است.

تولد و تربیت

او در شهر بیت جبیر معروف به شهر علویین در جنوب تریم در حضرموت که دره‌ای پهناور و پر از آب و رودخانه بود به دنیا آمد. او در آن‌جا بزرگ شد و قرآن را حفظ کرد و از محضر پدرش دانش آموخت. او با اعضای خانواده‌اش به شهر تریم مکرراً برای آماده‌سازی نقل مکان به آنجا می‌رفت و سپس در سال ۵۲۱ ه. ق به همراه پسر عموهایش آل بصری و آل جدید به آنجا نقل مکان کرد. او اولین کسی بود که از سادات آل بنی علوی تریم را برای زندگی خود و فرزندانش برگزید.[۴] با سکونت او در شهر تریم، علویان پس از ۲۰۰ سال از انزوای در حضرموت بیرون آمد. با مهاجرت علوییون به تریم فضای علمی مرحله جدیدی را در تریم آغاز کرد و مدرسه‌های علمی، مجالس حدیث شکوفا شدند و مردم تریم گرد این محافل و سادات علوی جمع می‌شدند[۵].

فعالیت‌ها

او در نزدیکی تریم قطعه زمینی را به قیمت 20000 دینار خرید، و نسبت به زمینی که پدربزرگش احمد بن عیسی در بصره داشت، آن را «قسم» نامید و در آن نخل کاشت و خانه‌ای ساخت و سپس گروهی از مردم اطراف خانه‌اش خانه ساختند تا اینکه به یک شهر یک‌پارچه تبدیل شد، ازین رو به او «خالع قسم»، یعنی کسی که قسم را کاشت گفتند. خانه‌اش که او ساخته بود و چاهی که حفر کرده و بقیه درختان نخلی که قبلاً کاشته بود، تا به امروز هنوز موجود است.[۶] به خاطر ارزشمندی و جایگاه بلند مردمی و معنوی علی بن علوی، نزد جامعه بسیار مورد احترام بود و این روستا نیز مورد احترام بزرگان و ملوک بود و به احترام او در امور آن دخالت نمی‌کردند. او علاوه بر تأسیس روستای قسم، مسجد القوم (آل احمد) که اکنون به (مسجد باعلوی) معروف است را تأسیس کرد. این مسجد بین سال ۵۲۱ ه. ق که سال انتقال او به تریم بود تا سال ۵۲۹ ه. ق که سال وفات او می‌باشد، ساخته شده است.[۷]

فرزندان

پسران او عبارتند از: محمد صاحب مرباط که او نسل فراوانی دارد، عبدالله و حسین که نسلی از ایشان به جا نمانده است.[۸]

وفات

او در سال ۵۲۹ ه. ق درگذشت و در گورستان زنبل تریم به خاک سپرده شد. او اولین نفر از خانواده باعلوی است که در تریم به خاک سپرده شد.[۹]

منابع

الشلی, محمد بن أبی‌بکر (1402 هـ). المشرع الروی فی مناقب السادة الکرام آل أبی علوی (PDF). الجزء الثانی (الطبعة الثانیة). صفحة 500.

جمل اللیل, یوسف بن عبدالله (1423 هـ). الشجرة الزکیة فی الأنساب وسیر آل بیت النبوة. الجزء الأول. الریاض، السعودیة: مکتبة جل المعرفة. صفحة 635.

پانویس

  1. الأهدل, حسین بن عبدالرحمن. تحفة الزمن فی تاریخ سادات الیمن. الجزء الثانی. أبوظبی، الإمارات العربیة المتحدة: المجمع الثقافی. صفحة 428.
  2. الجندی, محمد بن یوسف (1416 هـ). السلوک فی طبقات العلماء والملوک (PDF). الجزء الثانی. صنعاء، الیمن: مکتبة الإرشاد. صفحة 463.
  3. الشرجی, أحمد بن أحمد (1406 هـ). طبقات الخواص أهل الصدق والإخلاص. صنعاء، الیمن: الدار الیمنیة. صفحة 223.
  4. الحبشی, أحمد بن زین. شرح العینیة. سنغافورة: مطبعة کرجای المحدودة. صفحة 144.
  5. بلفقیه, علوی بن محمد بن أحمد (1415 هـ). من أعقاب البضعة المحمدیة الطاهرة. الجزء الأول. المدینة المنورة، السعودیة: دار المهاجر. صفحة 107.
  6. المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة (PDF). الجزء الأول. جدة، السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 70. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 2 ینایر 2020.
  7. الحامد, صالح بن علی (1423 هـ). تاریخ حضرموت (PDF). الجزء الثانی. صنعاء، الیمن: مکتبة الإرشاد. صفحة 459. مؤرشف من الأصل (PDF) فی 31 مایو 2019.
  8. خرد, محمد بن علی (2002). غرر البهاءالضوی ودرر الجمال البدیع البهی. القاهرة، مصر: المکتبة الأزهریة للتراث. صفحة 169.
  9. الحبشی, عیدروس بن عمر (1430 هـ). عقد الیواقیت الجوهریة. الجزء الثانی. تریم، الیمن: دار العلم والدعوة. صفحة 1106.