عبدالوهاب شعرانی
| نام | عبدالوهاب بن احمد بن علی حنفی شعرانی |
|---|---|
| نامهای دیگر | عبدالوهاب شعرانی |
| درگذشت | 973ق |
عبدالوهاب بن احمد بن علی حنفی شعرانی مکنی به ابومحمد از علمای متصوفه است.
معرفی اجمالی
در سال ۸۹۸ ق در قلقشنده مصر متولد شد. او را حنفی می‌گویند چون منسوب به محمد بن حنفیه بود و شعرانی می‌خوانند زیرا در قریه‌ای بدین نام متولد شده است.
آثار
پاره‌ای از آثار وی عبارتند از: ۱. الدر المنثور فی زبد العلوم المشهور؛ ۲. لواقح الانوار فی طبقات الاخیار؛ ۳. الیواقیت و الجواهر فی بیان عقاید الاکابر؛ ۴. القواعد الکشفیة؛ ۵. الکواکب الشاهق؛ ۶. آداب الصحبة؛ ۷. البحر المورود فی المواثیق و العهود؛ ۸. ردع الفقراء عن دعوی الولایة الکبری؛ ۹. المیزان الکبری؛ ۱۰. المیزان الخضریة. در کتاب‌های او تمام علایم پیش از قیامت که شارع مقدس به ما اطلاع داده است، موجود است. وی قائل است که باید همگی در پیش از روز قیامت واقع گردد؛ مانند ظهور مهدی، درآمدن دجال و نزول عیسی علیه‌السّلام و... حتی اگر یک روز از عمر دنیا باقی نمانده باشد باید اینها واقع گردد.
وفات
ایشان در سال ۹۷۳ ق در قاهره وفات یافت[۱].
شعرانی و ابن عربی
عبدالوهاب بن احمد شعرانی را باید یکی از مهم‌ترین مدافعان محیی الدین ابن عربی (متوفای 638ق) دانست. او کتاب‌های مهمی در دفاع از ابن عربی و تحت تأثیر او نگاشته است که از مهم‌ترین آنها می‌توان به «الیواقیت و الجواهر»، و «الکبریت الاحمر» اشاره کرد. شایان ذکر است شعرانی در این آثار با توجه به چارچوب تصوف شریعت مدارانه خود سراغ عقاید ابن عربی رفته و آنچه را که به نظرش مخالف شریعت می‌آمده دسیسه دشمنان ابن عربی دانسته و او را از آنها مبرّا کرده است. در بعضی موارد ابن عربی را از عقایدی مانند حلول، اتحاد، توحید ابلیس و برتری ولایت بر نبوت مبرا داشته است. او با دفاعی که از ابن عربی به عمل آورده، مانع طعن و تکفیر وی از طرف معاندانش شده است[۲]
پانویس
- ↑ نرم افزار عرفان۳، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی
- ↑ عبدالوهاب شعرانی که بود؟