عبدالله رازی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
!نام | !نام | ||
!أَبُو مُحَمَّد | !أَبُو مُحَمَّد عبدالله بن مُحَمَّد بن عبدالله بن عبد الرَّحْمَن الرَّازِیّ الشعرانی الحیری | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
| | |عبدالله الرَّازِیّ | ||
|- | |- | ||
|درگذشت | |درگذشت | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''عبدالله الرَّازِیّ''' او أَبُو مُحَمَّد عبدالله بن مُحَمَّد بن عبدالله بن عبدالرَّحْمَن الرَّازِیّ الشعرانی الحیری یکی از علمای بنام [[اهل سنت]] و اهل [[تصوف]] در قرن چهارم هجری بود<ref>طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص337-339، دار الكتب العلمية، ط2003</ref>. ذهبی او را عارف بزرگ طائف نام می برد<ref>سير أعلام النبلاء، الذهبي، ج16، ص65-66</ref>.از بزرگان نیشابور در زمان خود، او یکسری ریاضتهایی داشت که همه از انجام آنها ناتوان بودند.» او از علمای تصوف بود و احادیث نبوی بسیار نوشته و نقل کرده و ثقه بود. | ||
=زندگی= | =زندگی= | ||
اصالتش از شهر [[ری]] (شهری تاریخی در نزدیکی [[تهران]] در [[ایران]]) و زادگاهش نیشابور است. | اصالتش از شهر [[ری]] (شهری تاریخی در نزدیکی [[تهران]] در [[ایران]]) و زادگاهش نیشابور است. | ||
وی با [[جنید بغدادی|جنید]]، ابوعثمان، محمد بن الفضل، | وی با [[جنید بغدادی|جنید]]، ابوعثمان، محمد بن الفضل، رویماً ،سمنون، یوسف بن الْحسن، أَبا عَلیّ الْجوزجَانی، مُحَمّد بن حَامِد و سایر شیوخ همراه بود. | ||
او از اصحاب بزرگ ابوعثمان است و ابوعثمان او را گرامی می داشت و به او احترام می گذاشت و جایگاه او را می شناخت. وی در سال 353 هجری قمری درگذشت. | او از اصحاب بزرگ ابوعثمان است و ابوعثمان او را گرامی می داشت و به او احترام می گذاشت و جایگاه او را می شناخت. وی در سال 353 هجری قمری درگذشت. | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
همه مدعی معرفت هستند اما معرفت واقعی خاص انبیا و اولیای خاص است. | همه مدعی معرفت هستند اما معرفت واقعی خاص انبیا و اولیای خاص است. | ||
هر که بخواهد جایگاه خود و تعقیب حق یا تخطی از آن را در خود بداند پس به | هر که بخواهد جایگاه خود و تعقیب حق یا تخطی از آن را در خود بداند پس به کسانى که با او مخالفت مى کنند، بنگرد اگر تغییرى نکرد، بداند که روحش از حق پیروى مى کند. | ||
=پانویس= | =پانویس= | ||
{{پانویس| | {{پانویس|1}} | ||
[[رده: تصوف]] | [[رده: تصوف]] | ||
نسخهٔ ۱ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۱
| نام | أَبُو مُحَمَّد عبدالله بن مُحَمَّد بن عبدالله بن عبد الرَّحْمَن الرَّازِیّ الشعرانی الحیری |
|---|---|
| نامهای دیگر | عبدالله الرَّازِیّ |
| درگذشت | 353ق |
عبدالله الرَّازِیّ او أَبُو مُحَمَّد عبدالله بن مُحَمَّد بن عبدالله بن عبدالرَّحْمَن الرَّازِیّ الشعرانی الحیری یکی از علمای بنام اهل سنت و اهل تصوف در قرن چهارم هجری بود[۱]. ذهبی او را عارف بزرگ طائف نام می برد[۲].از بزرگان نیشابور در زمان خود، او یکسری ریاضتهایی داشت که همه از انجام آنها ناتوان بودند.» او از علمای تصوف بود و احادیث نبوی بسیار نوشته و نقل کرده و ثقه بود.
زندگی
اصالتش از شهر ری (شهری تاریخی در نزدیکی تهران در ایران) و زادگاهش نیشابور است. وی با جنید، ابوعثمان، محمد بن الفضل، رویماً ،سمنون، یوسف بن الْحسن، أَبا عَلیّ الْجوزجَانی، مُحَمّد بن حَامِد و سایر شیوخ همراه بود. او از اصحاب بزرگ ابوعثمان است و ابوعثمان او را گرامی می داشت و به او احترام می گذاشت و جایگاه او را می شناخت. وی در سال 353 هجری قمری درگذشت.
گفتار
همه مدعی معرفت هستند اما معرفت واقعی خاص انبیا و اولیای خاص است.
هر که بخواهد جایگاه خود و تعقیب حق یا تخطی از آن را در خود بداند پس به کسانى که با او مخالفت مى کنند، بنگرد اگر تغییرى نکرد، بداند که روحش از حق پیروى مى کند.